ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Ρίχνουν άδεια...

Αρχισαν να «κυκλοφορούν» τα νέα προπαγανδιστικά «τρικ» της κυβέρνησης και στοχεύουν κατευθείαν στη λαϊκή συνείδηση, που τη θέλουν «λοβοτομημένη», να μην κρίνει και να μην αντιδρά. Ισχυρίστηκε χτες ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Τ. Κορωνάκης, στο «MEGA»: «Πάμε για μια συμφωνία που δε θα ρίχνει βάρη στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, θα επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις, θα εξασφαλίζει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα... θα δίνει μια προοπτική μέσα από την αναδιάρθρωση του χρέους και επενδυτικά σχέδια για να μπορέσει η χώρα να παράξει (...) Διεξάγεται μια διαπραγμάτευση για να μπει ένα τέλος στην πολιτική των μνημονίων. Η εντολή που λάβαμε είναι να κάνουμε διαπραγμάτευση για να δοθεί λύση εντός της Ευρωζώνης (...) Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ... είναι τετραετίας. Ο στόχος είναι να τελειώσει η διαπραγμάτευση, να ελαφρυνθούμε από το χρέος και να μπορέσουν αυτοί οι πόροι να κατευθυνθούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να παραχθεί νέος πλούτος που θα αναδιανεμηθεί».

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η έκφραση «πλαστικό χρήμα» βρήκε προσήκουσα θέση στα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ, και μάλιστα ενταγμένη στα μέτρα τα οποία επεξεργάζεται η κυβέρνηση προκειμένου να παρουσιάσει το αντιλαϊκό της πλαίσιο για τη συμφωνία με τους θεσμούς της τρόικας και συνδυασμένη με το θέμα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, πιο συγκεκριμένα της μη απόδοσης στην εφορία του ΦΠΑ από τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, αλλά και τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους. Τι σημαίνει «πλαστικό χρήμα»; Τραπεζικές κάρτες. Τις εκδίδουν οι τράπεζες όταν κάποιος «ανοίγει» λογαριασμό, είτε ταμιευτηρίου, είτε όψεως ή ακόμη και λογαριασμό μισθοδοσίας. Και αντί οι συναλλαγές να γίνονται με χρήματα γίνονται μέσω κάρτας. Ετσι, καθένας θα μπορεί να αγοράζει τα αναγκαία για τη ζωή του εμπορεύματα και υπηρεσίες από τις επιχειρήσεις, μέσω κάρτας. Αντί να πληρώνεις με ρευστό χρήμα, πληρώνεις με την κάρτα και η επιχείρηση μετά παίρνει τα χρήματά της από την τράπεζα. Αντίστοιχα, μπορείς να σηκώνεις χρήματα από το λογαριασμό σου μέσω του μηχανήματος ΑΤΜ που βρίσκεται έξω από κάθε κατάστημα ή υποκατάστημα τράπεζας. Αυτό βεβαίως έως τώρα είναι προαιρετικό, δηλαδή να έχεις λογαριασμό ταμιευτηρίου, ή όψεως, είναι λογαριασμοί που ανοίγει η τράπεζα για να γίνονται συναλλαγές με το Δημόσιο ή ακόμη και με ιδιωτικές επιχειρήσεις ή και λογαριασμό δανείου, π.χ. καταναλωτικού ή άλλων παρόμοιων. Βεβαίως, κάποιοι απ' αυτούς τους λογαριασμούς έχουν τόκους, π.χ. όταν κάνεις συναλλαγές με λογαριασμό όψεως, όπως και στο λογαριασμό δανείου. Στους λογαριασμούς ταμιευτηρίου ή μισθοδοσίας κάποιες τράπεζες βάζουν πληρωμή τέλους στις συναλλαγές.

Πού είναι το πρόβλημα με όλα αυτά; Η κυβέρνηση, επειδή μπορεί να ελέγχει μέσω τραπεζών όλες τις συναλλαγές, προβάλλει το επιχείρημα ότι αν αυτές γίνονται με τραπεζική κάρτα δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από την απόδοση ΦΠΑ, αφού κόβονται επίσημες αποδείξεις με την κάρτα γι' αυτές τις συναλλαγές. Οποια επιχείρηση δεν αποδίδει ΦΠΑ μπορεί να εντοπιστεί, να πιαστεί και να πληρώσει. Ενώ με το κανονικό χρήμα μπορεί να μην κόβει αποδείξεις με δέλεαρ το μικρότερο ποσό που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αφού δεν πληρώνουν ΦΠΑ. Μ' αυτή τη λογική, πασχίζουν να πείσουν τους ανθρώπους του μόχθου ότι η τραπεζική κάρτα συμβάλλει στο να μη χάνονται έσοδα του κράτους τα οποία τάχα θα αυξηθούν, άρα θα ενισχύσουν και τις παροχές για λαϊκές ανάγκες, αλλά θα χτυπηθεί και η φοροδιαφυγή, ώστε να εξαναγκαστούν να αποκτήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τραπεζική κάρτα γιατί τάχα είναι σε όφελός τους. Αυτό, δε, θα νομοθετηθεί για να είναι υποχρεωτική η εφαρμογή του. Εως τώρα γίνεται υποχρεωτική η μισθοδοσία του Δημοσίου μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ενώ με τον ίδιο τρόπο δίνονται και οι συντάξεις. Επίσης, έχουν κάνει υποχρεωτική και τη μισθοδοσία στον ιδιωτικό τομέα μέσω τραπεζών, αλλά λόγω κρίσης δεν εφαρμόζεται πάντα και παντού. Λένε επίσης ότι αυτό θα εφαρμοστεί πιλοτικά στα νησιά το καλοκαίρι για συναλλαγές πάνω από 70 ευρώ.

Σαν αληθινός φαίνεται ο βασικός λόγος για την υποχρεωτική συναλλαγή με τραπεζική κάρτα, δηλαδή ως μέσο υποχρεωτικής είσπραξης από τους λαϊκούς ανθρώπους και ελέγχου για την απόδοση στην εφορία του ΦΠΑ. Αλλά δεν είναι αυτός ο βασικός λόγος. Αλλωστε, ο ΦΠΑ αποδίδεται από τις επιχειρήσεις και όχι από τις τράπεζες. Αρα, μόνο ως μέτρο εκφοβισμού λόγω δυνατότητας ελέγχου μπορεί να θεωρηθεί. Αυτή η υπόθεση είναι ένα ακόμη μέτρο ενίσχυσης των τραπεζών. Οχι μόνο ή κυρίως λόγω των τραπεζικών τελών στις συναλλαγές. Αλλά, ουσιαστικά, επειδή το εργατικό, το λαϊκό εισόδημα, αντί να βρίσκεται στην τσέπη των ανθρώπων του μόχθου, στο «οικογενειακό ταμείο», θα βρίσκεται στα ταμεία των τραπεζών. Επομένως, στα ταμεία των τραπεζών το εργατικό, το λαϊκό εισόδημα γίνεται κεφάλαιο για τις τράπεζες. Οι τράπεζες το τζιράρουν και βγάζουν κέρδη απ' αυτό. Οι τράπεζες μπορούν να διαχειρίζονται σε όφελός τους αυτό το χρήμα, επειδή τα αποθεματικά τους είναι τεράστια και ταυτόχρονα επειδή η συναλλαγή ενός εργαζόμενου με την αγορά ενός εμπορεύματος γίνεται σήμερα, αλλά η είσπραξη της επιχείρησης από την τράπεζα μετά από συγκεκριμένες μέρες, με βάση συμφωνία επιχείρησης - τράπεζας. Ταυτόχρονα, μπορούν με αυτό το χρήμα να αυξάνουν τα αποθεματικά τους και να διευκολύνονται στις δικές τους συναλλαγές. Αυτή είναι η πραγματική ουσία του συγκεκριμένου μέτρου. Ολα για το κεφάλαιο, λοιπόν, από την κυβέρνηση...

Βεβαίως, υπάρχει και ένα ακόμη ζήτημα, όπως, π.χ. οι εξαθλιωμένοι και οι άνεργοι που έχουν πενιχρό εισόδημα, πώς να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό; Γι' αυτούς είναι ένας ακόμη κυβερνητικός εμπαιγμός.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απεργιακές κινητοποιήσεις με αίτημα αξιοπρεπείς μισθούς έχουν ξεκινήσει εργάτες σε μια σειρά μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες της Τουρκίας, όπως η «Τόφας» (κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει και η ιταλική «Φίατ») και η «Ογιακ Ρενό» (κοινοπραξία της γαλλικής «Ρενό»). Η αστική εφημερίδα «Χουριέτ» έκανε λόγο στην ιστοσελίδα της για χιλιάδες απεργούς και «απεργιακό κύμα» που ξεκίνησε στις 14 Μάη, από μια μονάδα της «Ογιακ Ρενό» στη βορειοδυτική πόλη Μπούρσα.

Χτες, έγινε γνωστό ότι και η θυγατρική της «Φορντ»,«Οτοζαν», ματαίωσε την εκτέλεση μιας εξτρά βάρδιας που είχε προγραμματιστεί, εξαιτίας -σύμφωνα με την ίδια- προβλημάτων «ανεφοδιασμού» που προκαλούν οι κινητοποιήσεις στον κλάδο. Σε κινητοποιήσεις, όμως, έχουν προχωρήσει και εργαζόμενοι σε μικρότερες εταιρείες κατασκευής εξαρτημάτων αυτοκινήτων, όπως οι «Κοσκουνιόζ» και «Μάκο».

«Τόφας» και «Ογιακ» αντιπροσωπεύουν σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αυτοκινήτων στην Τουρκία και συγκεντρώνουν τεράστια κέρδη. Μόνο για το 2014, τα καθαρά κέρδη της «Τόφας» έφτασαν τα 221,9 εκατ. δολάρια. Πάνω από το 80% της παραγωγής τους καταλήγει σε άλλες αγορές μέσω εξαγωγών.

Η αγωνιστική στάση των εργατών έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα τη μεγαλοεργοδοσία. Ο επικεφαλής της Ενωσης των αυτοκινητοβιομηχάνων, TAYSAD, Μεχμέτ Ντουντάρογλουεπιχείρησε να εμφανιστεί... απορημένος (!) για τις κινητοποιήσεις, υποστηρίζοντας σε ανακοίνωσή του ότι ο κλάδος έχει διακριθεί την τελευταία δεκαετία στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Βέβαια, δηλώσεις σαν κι αυτές επιδιώκουν να κρύψουν την αυξανόμενη απόσταση ανάμεσα στον πλούτο που οι εργάτες παράγουν και του μέρους που «γεύονται», όσο κι αν κατά καιρούς υπάρχουν βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας. Αλλωστε, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης που η τουρκική οικονομία εξασφάλισε τα προηγούμενα χρόνια, κατακτήθηκαν ακριβώς πάνω στην καταλήστευση του μόχθου των εργατών.

Κι ενώ εντείνεται η εκμετάλλευση των Τούρκων εργατών, η χώρα βαδίζει προς τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιούνη, με τα αστικά κόμματα να ανταγωνίζονται για το ποιο θα υπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες της πλουτοκρατίας και θα εξασφαλίσει τις πιο ευνοϊκές για τα σχέδιά της διεθνείς συμμαχίες.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η υπόθεση των δύο Ρώσων στρατιωτών, που κρατούνται νοσηλευόμενοι σε νοσοκομείο του Κιέβου, κυριαρχεί στην αντιπαράθεση που συνεχίζεται στην Ουκρανία. Η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου κατηγορεί τους δύο στρατιωτικούς Αλεξάντερ Αλεξάντροφ και Γιεβγκένι Γιεροφέγιεφ, που εμφανίζει ως μέλη των ειδικών δυνάμεων, «για τρομοκρατική δράση με βάση το άρθρο 258-3 του ποινικού κώδικα της Ουκρανίας». Από την πλευρά του, το υπουργείο Αμυνας της Ρωσίας επιμένει ότι οι συγκεκριμένοι Ρώσοι πολίτες δεν είναι εν ενεργεία στρατιώτες και δε στοιχειοθετείται η κατηγορία της ουκρανικής πλευράς για παρουσία ρωσικών δυνάμεων στην Ανατολική Ουκρανία. Μάλιστα, η ρωσική κυβέρνηση ζητάει η διπλωματική αποστολή της να έχει πρόσβαση στους κρατούμενους και στη συνέχεια να απελευθερωθούν.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Αμυνας της Ρωσίας, Ιγκόρ Κονασένκοφ, σημείωσε ότι οι συλληφθέντες στα περίχωρα του Λουγκάνσκ, στις 17 Μάη, δεν είναι εν ενεργεία και πρόσθεσε ότι «η ηγεσία της Ενωσης Βετεράνων των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων καλεί το υπουργείο Αμυνας να ζητήσει επίσημα από το επιτελείου του ουκρανικού στρατού να σταματήσει τα βασανιστήρια που οδηγούν σε δήθεν ομολογίες». Επίσης, ο Ρώσος αξιωματούχος σημείωσε ότι «στη διάρκεια των συγκρούσεων, δεκάδες Ουκρανοί στρατιώτες και μέλη των εθελοντικών ταγμάτων έχουν συλληφθεί σε ρωσικό έδαφος και έχουν αντιμετωπιστεί με βάση τους διεθνείς κανονισμούς και προσφέρθηκε σε τραυματίες η απαραίτητη ιατρική αγωγή».

Την ίδια ώρα, και ο λεγόμενος Πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, Ιγκόρ Πλοτνίτσκι, δήλωσε ότι οι δύο συλληφθέντες είναι μέλη της πολιτοφυλακής της ΛΔ ως εθελοντές και κατήγγειλε ότι έχουν υποστεί βασανισμό.

Χτες, επίσης, σημειώθηκαν μάχες, με τις δύο πλευρές να αλληλοκατηγορούνται για την παραβίαση της εκεχειρίας με βάση τη συμφωνία του Μινσκ, αλλά και για τη μεταφορά βαρέος οπλισμού και από τις δύο πλευρές κοντά στη γραμμή του μετώπου. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, δήλωσε ότι οι πολιτοφύλακες και η Ρωσία ετοιμάζουν νέες επιθέσεις το καλοκαίρι και οι πολιτοφύλακες ότι μεταφέρονται συστοιχίες πυραύλων κοντά στους θύλακες σε Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ που ελέγχουν. Χαρακτηριστικό, πάντως, του κλίματος είναι το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας,Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Ukrinform», δήλωσε ότι η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να φιλοξενήσει μέρος της Αμερικανο-ΝΑΤΟικής αντιπυραυλικής ασπίδας, προκειμένου να «αντιμετωπιστεί η ρωσική απειλή». Επίσης, ο πρωθυπουργός Αρσένι Γιάτσενιουκανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα καταργήσει τη λεγόμενη στρατιωτικο-τεχνική συμφωνία με τη Ρωσία, ενώ ανακοινώθηκε και επίσημα ότι 11 χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ και το Ισραήλ περιθάλπουν σε νοσοκομεία τους 108 τραυματίες στρατιώτες του ουκρανικού στρατού.

Πάντως, την ίδια ώρα, ανακοινώθηκε ότι αύριο θα πραγματοποιηθεί στο Μινσκ της Λευκορωσίας συνάντηση της λεγόμενηςΟμάδας Επαφής, που αποτελείται από εκπροσώπους της κυβέρνησης του Κιέβου, των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ), της Ρωσίας και επιβλέπει ο ΟΑΣΕ. Χτες, έγιναν συναντήσεις των υποομάδων για την ασφάλεια και την αντιμετώπιση του ανθρωπιστικού ζητήματος, ωστόσο δε διέρρευσε απολύτως τίποτε. Επιβεβαιώνεται από πολλά στοιχεία ότι η κατάσταση είναι απολύτως ρευστή και ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξει νέα κλιμάκωση των συγκρούσεων.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εξεύρεση κάποιου συμβιβασμού στην ενδοαστική αντιπαράθεση που εξελίσσεται με σφοδρότητα εδώ και καιρό στην ΠΓΔΜ, αν και επιδιώκεται, δεν φαίνεται πως θα επιτευχθεί πολύ σύντομα. Αυτό τουλάχιστον διαφάνηκε χτες από τις μαραθώνιες συνομιλίες, διάρκειας 10 ωρών, που πραγματοποιήθηκαν στο Στρασβούργο ανάμεσα στον πρωθυπουργό, Νίκολα Γκρούεφσκι, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ηγέτη του κόμματος SDSM), Ζόραν Ζάεβ, τον επίτροπο της ΕΕ για τις Σχέσεις Καλής Γειτονίας και Διεύρυνσης, Γιόχαν Χαν, και τρεις ευρωβουλευτές που έχουν αναλάβει ρόλο «μεσολαβητή»: Ο Σλοβάκος Εντουαρντ Κούκαν από την ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), ο Σλοβένος Ιβο Βαγκλ από την ομάδα των Φιλελευθέρων και ο Βρετανός Ρίτσαρντ Χόουιτ από την ομάδα των Σοσιαλιστών, οι οποίοι είναι εισηγητές για τα Βαλκάνια.

Σε δελτίο Τύπου που εξεδόθη, χτες, μετά το πέρας των συνομιλιών στο Στρασβούργο, χαιρετίζονται οι «ειλικρινείς συζητήσεις» και εκφράζεται η πεποίθηση για τη συνέχισή τους με στόχο «συμφωνία προς το συμφέρον όλων των πολιτών και την αντιμετώπιση προβλημάτων που προκαλούνται από την κρίση με διεθνή στάνταρντ». Ο επίτροπος της ΕΕ, από την πλευρά του, χαιρέτισε «τις ειλικρινείς συνομιλίες» σε ζητήματα - κλειδιά, τονίζοντας ως κοινό συμπέρασμα «τη σημασία της συνέχισης των συνομιλιών».

Πληροφορίες του πρακτορείου ειδήσεων των Σκοπίων, ΜΙΑ, αναφέρουν ότι το βασικό θέμα διαφωνίας μεταξύ Γκρούεφσκι και Ζάεβ είναι το αίτημα της αντιπολίτευσης για παραίτηση της κυβέρνησης και τη συγκρότηση μεταβατικού υπουργικού συμβουλίου. Ο Γκρούεφσκι το απέρριψε ως «απαράδεκτο» και πρότεινε τη συγκρότηση «ομάδων εργασίας» που θα προωθήσουν πρόοδο «μέσω των αρμόδιων θεσμών».

Το ίδιο 24ωρο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επανέλαβε την εκτίμησή του ότι οι δυτικές χώρες κινούν τα νήματα της κρίσης που μαστίζει τα Σκόπια επειδή αντιτίθενται στην πρόθεση της κυβέρνησης Γκρούεφσκι να μελετήσει τα σχέδια για πέρασμα του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου Τουρκίας - Ελλάδας («Turkish Stream») από την ΠΓΔΜ με στόχο τον ανεφοδιασμό της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με ρωσική Ενέργεια.

Ο Λαβρόφ μιλώντας στο Συμβούλιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας σημείωσε ότι οι πρόσφατες επιθέσεις Αλβανών στο Κουμάνοβο και η ταραχώδης πολιτική κατάσταση στην ΠΓΔΜ πυροδοτούνται από δυτικές χώρες που προσπαθούν να εμποδίσουν τα ρωσικά ενεργειακά σχέδια στην Ευρώπη. Κατηγόρησε Αλβανούς πολιτικούς (χωρίς να τους κατονομάσει) ότι χρησιμοποιούνται από άλλες δυνάμεις για να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση στην ΠΓΔΜ, ώστε η τελευταία είτε να κινηθεί στην κατεύθυνση της ομοσπονδοποίησης «είτε να αποσχιστεί και να διαλυθεί με προσάρτηση των εδαφών της από την Αλβανία και τη Βουλγαρία».

Εν μέσω της κρίσης, ο Αλβανός πρωθυπουργός, Εντι Ράμα, υποδαύλισε για άλλη μία φορά την κατάσταση στα Σκόπια, δηλώνοντας ότι η κυβέρνησή του θα μπορούσε να μπλοκάρει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ εκτός και εάν «βελτιώσει τις επιδόσεις στο σεβασμό των δικαιωμάτων» της αλβανικής μειονότητας.

Ο Ράμα απηύθυνε την παραπάνω «προειδοποίηση» στη διάρκεια εκδήλωσης στα Τίρανα, που είχε διοργανώσει η αμερικανική πρεσβεία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και των τζιχαντιστών.

Η ειδική Εισαγγελία του Κοσσυφοπεδίου ανακοίνωσε χτες την έναρξη έρευνας για τους Κοσσοβάρους Αλβανούς που συνελήφθησαν στη διάρκεια ένοπλης επίθεσης που έγινε προ ημερών στο Κουμάνοβο της δυτικής ΠΓΔΜ. Οπως έγινε γνωστό, οι πρώτες ανακριτικές ενέργειες, που αφορούν την υπόθεση, άρχισαν πριν από τις συγκρούσεις στην ΠΓΔΜ, λόγω υποψιών πως κάποια άτομα σχεδίαζαν εγκληματικές πράξεις στο Κοσσυφοπέδιο.

Παράλληλα, στην Πρίστινα, συγγενείς των ενόπλων που σκοτώθηκαν στις πρόσφατες συγκρούσεις στο Κουμάνοβο έκαναν χτες συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα της κυβέρνησης του Κοσσόβου, ζητώντας από τις αρχές της ΠΓΔΜ να παραδώσουν τις σορούς των οικείων τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνέχισε χτες την περιοδεία του στη Βραζιλία ο πρωθυπουργός της Κίνας Λι Κετσιάνγκ, με επίσκεψη στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, όπου μίλησε σε επιχειρηματικό φόρουμ και αναφέρθηκε στη σημασία των 35 συμφωνιών που τελικά υπογράφτηκαν με την Πρόεδρο της χώρας Ντίλμα Ρούσεφ. Ο Λι επισκέφτηκε και έκθεση με προϊόντα που παράγονται στη χώρα του, όπως και το μετρό της πόλης, όπου μια επέκτασή του κατασκευάζεται από κινεζικές εταιρείες.

Την Τρίτη, υπογράφτηκαν σημαντικές διακρατικές συμφωνίες και ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους, που έχουν στόχο την ενίσχυση των εμπορικών δεσμών των δύο χωρών, στο πλαίσιο και της ευρύτερης προσπάθειας των κινεζικών μονοπωλίων να διεισδύσουν στη Λατινική Αμερική. Από τις συμφωνίες αυτές ξεχωρίζουν: το μνημόνιο κατανόησης για μελέτες για την κατασκευή διηπειρωτικής σιδηροδρομικής γραμμής, που θα συνδέει την ακτή στον Ατλαντικό από την πλευρά της Βραζιλίας με την ακτή του Ειρηνικού από την πλευρά του Περού, έτσι ώστε να μειωθεί το κόστος της μεταφοράς προϊόντων και των εξαγωγών από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής προς την Κίνα. Το έργο αυτό υπολογίζεται να στοιχίσει 10 δισ. δολάρια και θα διασχίζει τμήμα των Ανδεων και της περιοχής του Αμαζονίου, ζήτημα που θα εξεταστεί και για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις.

Μαζί με αυτή και άλλες επενδύσεις σε υποδομές και όχι μόνο, υπολογίζεται ότι 53 δισ. δολάρια θα είναι τα κεφάλαια που θα διαθέσει η Κίνα. Στις συμφωνίες που υπογράφηκαν, περιλαμβάνεται συνεργασία στην έρευνα, στις τηλεπικοινωνίες, στην αγροτική παραγωγή και ιδιαίτερα την εξαγωγή βοδινού κρέατος, στη βιομηχανία (μεταλλουργία, ναυπήγηση πλοίων, την Ενέργεια κλπ). Επίσης, κλείστηκε η αγορά 22 αεροσκαφών από την Κίνα από το βραζιλιάνικο κολοσσό «Embraer» όπως και η χρηματοδότηση της «Ρetrobras» από κινεζικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Κίνα και Βραζιλία, που συμμετέχουν μαζί με τη Ρωσία, την Ινδία και τη Νότια Αφρική στη διακρατική καπιταλιστική ένωση τωνBRICS, ιδιαίτερα στη σημερινή φάση της συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης, επιχειρούν να αναβαθμίσουν το ρόλο τους στον ανταγωνισμό με άλλες δυνάμεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Ο Κινέζος Πρόεδρος αναμένεται σήμερα στην Κολομβία, με επιδίωξη να συνάψει με τη χώρα συμφωνία ελεύθερου εμπορίου (η Κίνα αυτή τη στιγμή έχει με τη Χιλή και την Κόστα Ρίκα). Αύριο θα μεταφερθεί στο Περού και θα κλείσει την περιοδεία του στη Λατινική Αμερική με επίσκεψη στη Χιλή ως τις 26 Μάη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το καλοκαίρι του 1935 το Ηράκλειο της Κρήτης έγινε τόπος αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ απεργών και των δυνάμεων καταστολής του κράτους. Επτά νεκροί και δεκάδες τραυματίες ήταν το αποτέλεσμα της επίθεσης που εξαπέλυσε στρατός και αστυνομία, για να καταστείλουν τους αγώνες των απεργών, κυρίως σταφιδεργατών, που διεκδικούσαν καλύτερα μεροκάματα και ανθρώπινα ωράρια.

Διεκδικούσαν, επίσης, ελεύθερη κυκλοφορία του εργατικού Τύπου και κατάγγελλαν προσπάθειες παλινόρθωσης της μοναρχίας. Για να αντιμετωπίσει τους απεργούς, η κυβέρνηση Τσαλδάρης είχε αποφασίσει να αποστείλει ακόμα και πολεμικά πλοία και σμήνος βομβαρδιστικών (!), χωρίς τελικά να υλοποιήσει την απόφασή της.

Ο βασικός όγκος των απεργών αποτελούνταν από σταφιδεργάτες, οι οποίοι, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, στο Ηράκλειο έφθαναν εκείνη την εποχή τους 2,5 χιλιάδες, από τους οποίους το 80% ήταν γυναίκες.

Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη», στις 25 Ιούλη 1935, το ρεπορτάζ με τον τίτλο «Οι σταφιδεργάτες του Ηρακλείου στο πόδι. Σκλαβική δουλειά και πείνα. Αισχρές μανούβρες των σταφιδέμπορων», αναφερόταν στις κινητοποιήσεις που είχαν προηγηθεί στις 4 και 24 Ιούλη. Οι σταφιδέμποροι αρνούνταν να συζητήσουν με το Σωματείο τους, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο, για τους όρους εργασίας.

Οι εργοδότες, γράφει ο «Ριζοσπάστης», «δεν τους παραχωρούν το 8ωρο, ούτε τους δίνουν το 100-120 δραχμές μεροκάματο και 30-45 δραχμές στις γυναίκες που απαιτεί το σωματείο. Ακόμα αρνούνται να αναγνωρίσουν το σωματείο τους και έχουν την απαίτηση να τους έχουν 15 ώρες στο 24ωρο στη δουλειά και να τους βασανίζουνε για τιποτένια αμοιβή που τους δίνουν.

(...) η διοίκηση του σωματείου τους ανεβοκατεβαίνει τα σκαλιά του Νομάρχη και του επιθεωρητή εργασίας και καμιά λύση δεν δίνεται στα ζητήματά τους. Το τραστ των σταφιδεμπόρων Ακράτου, Φλώρου, Κωνσταντινίδη, Τζουλάκη, Διαλενά και Τζωρτζάκη, αυτοί που γδύνουν κυριολεκτικά τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς με τις φετινές τιμές, δηλώνουν ότι θα κηρύξουν λοκ-άουτ».

Στις 2 Αυγούστου ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει τα αιτήματα των σταφιδεργατών: Καθιέρωση 8ωρου, μεροκάματο σύμφωνα με το κόστος ζωής, ελεύθερη κυκλοφορία του εργατικού Τύπου, γενική αμνηστία, κατά της μοναρχικής παλινόρθωσης. Οι αρχές είπαν ότι θα εξετάσουν τα ζητήματα, ενώ «για τον εργατικό Τύπο είπαν πως κυκλοφορεί μόνο στην Αθήνα!»

Την Κυριακή 4 Αυγούστου, οι σταφιδεργάτες ξεκινούν νέα απεργία. Γίνονται αιματηρές συγκρούσεις εργατών και ενόπλων της χωροφυλακής και του στρατού. Μέχρι να έρθουν ενισχύσεις, οι απεργοί γίνονται κύριοι της κατάστασης. Στο «Ριζοσπάστη» στις 6 Αυγούστου αναφέρεται η εκτίμηση της κυβέρνησης ότι η κινητοποίηση «πήρε χαρακτήρα επαναστατικό και ότι είναι ακόμα άγνωστο αν κρύπτονται πίσω από την απεργία επαναστατικοί σκοποί».

Ο μέραρχος Μπακόπουλος, που είχε σταλεί για να καταστείλει τον αγώνα, τηλεγράφησε από το Ηράκλειο «ότι η πόλη αναρχείται και ότι ένοπλοι ομάδες διασχίζουν τους δρόμους». Στις συμπλοκές, ο στρατός χρησιμοποιεί πολυβόλα, δολοφονώντας εργάτες.

Στο ίδιο φύλλο του «Ριζοσπάστη» δεσπόζει ο τίτλος: «Η γενική απεργία του Ηρακλείου βάφτηκε στο αίμα. Οι εργάτες ζήτησαν ψωμί και η κυβέρνηση τους έδωσε σφαίρες. Ανάστατοι για τις δολοφονίες οι εργάτες διαδήλωσαν και έγιναν κυρίαρχοι των δρόμων. Κηρύχτηκε στο Ηράκλειο ο στρατιωτικός νόμος, στάλθηκε στρατός και πολεμικά».

Στις 7 Αυγούστου, ο «Ριζοσπάστης», παρά τις δυσκολίες (η κυβέρνηση είχε ουσιαστικά απαγορέψει την επικοινωνία με το νησί), παρουσίασε λεπτομερή εξέλιξη των γεγονότων:

«Την Κυριακή (σ.σ. 4 Αυγούστου) το μεσημέρι κηρύχθηκε πανεργατική απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούς σταφιδεργάτες. Στις 2 με 3 το απόγευμα έγινε συγκέντρωση πάνω από 3 χιλιάδων εργατών στο λιμάνι. Ο νομάρχης Θεοτόκης κατέβηκε στο Λιμεναρχείο, όπου δέχθηκε επιτροπή των απεργών. Κατά τις 5.30 μ.μ. ο διοικητής της χωροφυλακής Παπαευσταθίου, ο ίδιος που ματοκύλισε και τους εργάτες της Καλαμάτας στις 9 του Μάη του 1934, επικεφαλής διμοιρίας στρατού και δύναμης χωροφυλάκων κατέβηκε στο λιμάνι να διαλύσει τους απεργούς που καθόντουσαν και ακούγανε τους ομιλητές τους (...)

Ο Παπαευσταθίου διέταξε αμέσως τη διάλυση των καθήμενων εργατών με τους υποκόπανους. Οι εργάτες, μπροστά στην πρόκληση αυτή, εξαγριώθηκαν μόλις έγινε η επίθεση της χωροφυλακής, άρπαξαν καρέκλες, κεραμίδια, σωλήνες και αμύνθηκαν κατά των αστυνομικών δυνάμεων. Μπροστά στην εξέγερση των εργατών οι χωροφύλακες το έβαλαν στα πόδια, παρατώντας τα τουφέκια τους στα χέρια των εργατών. Οι εργάτες πήραν με αυτόν τον τρόπο 30 όπλα, που τα παραδώσανε αμέσως στο Λιμεναρχείο. Αφού έδιωξαν τους χωροφύλακες οι εργάτες γύρισαν και κάθισαν στις θέσεις τους».

Μπροστά στην πίεση των συγκεντρωμένων, ο νομάρχης ακολούθησε παρελκυστική τακτική. Καθησύχασε τους εργάτες ότι δεν πρόκειται να ασκηθεί κανένα περαιτέρω τρομοκρατικό μέτρο εναντίον τους και ότι θα πάει στη νομαρχία να υποχρεώσει τους εργοδότες να υπογράψουν σχετικό πρωτόκολλο. Ομως στην πράξη ετοιμαζόταν να εξαπολύσει νέα δολοφονική επίθεση, που, όπως αποδείχτηκε, ήταν προσχεδιασμένη.

Το βράδυ της Κυριακής «στις 8 μ.μ. πάνω από 4 χιλιάδες εργάτες με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή ανέβηκε από το λιμάνι στη νομαρχία περιμένοντας την υπογραφή του πρωτοκόλλου για να λύσουν την απεργία τους. Οταν όμως έφτασαν εκεί πληροφορήθηκαν με αγανάκτηση ότι οι σταφιδέμποροι δεν προσήλθαν καθόλου. Οι εργάτες ζήτησαν τότε από το νομάρχη να τους δοθεί μια σαφής και συγκεκριμένη απάντηση. Ο νομάρχης βγήκε τότε στον εξώστη και αντί άλλης απαντήσεως τους κάλεσε να διαλυθούν μέσα σε 10 λεπτά, γιατί αλλιώτικα θα μεταχειριζόταν βία. Συγχρόνως έδιωξε την απεργιακή επιτροπή από τη νομαρχία».

Πριν περάσουν πέντε λεπτά, «διέταξε τη βιαία διά των όπλων διάλυσή τους και έδωσε στους επικεφαλής του στρατού και της χωροφυλακής τη διαταγή να πυροβολήσουν. Πραγματικά αμέσως ακούστηκε ομοβροντία πυροβολισμών με όπλα και οπλοπολυβόλα που έστησαν στην ταράτσα της νομαρχίας στον δημοτικό κήπο και σε άλλα σημεία.

Ερρίφθησαν 10.000 πυροβολισμοί περίπου. Ολόκληρη η πόλη αναστατώθηκε. Ο κόσμος που βρισκόταν στην πλατεία πανικοβλήθηκε. Οι εργάτες διαλύθηκαν. Πολλές σφαίρες πέσανε και μέσα στα καταστήματα και στα καφενεία, όπως στο καφενείο Χανιωτάκη κι αλλού.

Από τους πυροβολισμούς αυτούς τραυματίστηκαν 25 περίπου. Από αυτούς, τρεις ξεψύχησαν αργότερα. Πολλοί από τους τραυματίες ήταν ανήξεροι διαβάτες, όπως ο Πριβελάκης, υπάλληλος της Εμπορικής Τράπεζας. Τους τραυματίες τους μάζευαν οι εργάτες, αλλά οι χωροφύλακες τους κυνηγούσαν κι αυτούς. Ενώ το πλήθος διαλυόταν και έτρεχε προς την πλατεία Νικηφόρου Φωκά, καινούρια ομοβροντία πυροβολισμών ρίχτηκε από το αστυνομικό τμήμα.

(...) Οι εργάτες διαλύθηκαν για μια στιγμή. Αλλά το φοβερό μακελειό που έγινε προκάλεσε τη γενική αγανάκτηση του λαού. Αρχισαν να χτυπάν οι καμπάνες των εκκλησιών. Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στην πλατεία Αγίου Μηνά και να καταφέρεται κατά των δολοφόνων. Η αστυνομία έκαμε καινούργια επίθεση, αλλά δεν κατόρθωσε να τη διαλύσει. Ετσι πέρασε ολόκληρη η νύχτα. Οι καμπάνες χτυπούσαν, ο κόσμος είχε ξεχυθεί στους δρόμους, οι γυναίκες έκλαιγαν ζητώντας τους δικούς των.

Οι αρχές θέσανε σε επιφυλακή στρατό και χωροφυλακή, φρούρησαν τα δημόσια κτίρια, τις σταφιδαποθήκες και το ηλεκτρικό εργοστάσιο. Επίσης, στήσανε οπλοπολυβόλα στα επίκαιρα σημεία. Ο νομάρχης επικοινωνεί με τα Χανιά και ζητά ενισχύσεις, προετοιμάζοντας νέο αιματοκύλισμα. Πράγματι στάλθηκαν αμέσως 100 στρατιώτες από τα Χανιά και 150 από το Ρέθυμνο και ανεχώρησαν αμέσως ο στρατηγός Μπακόπουλος και ο αρχηγός της χωροφυλακής, που φτάσανε το πρωί στο Ηράκλειο.

Στις 6.30 το πρωί της Δευτέρας άρχισαν και πάλι οι κωδωνοκρουσίες. Πάνω από 5.000 λαού συγκεντρώθηκε στο Καμαράκι. Αμέσως, στάλθηκαν ένοπλες δυνάμεις να τους διαλύσουν. Επακολούθησε σύγκρουση και οι χωροφύλακες και ο στρατός πυροβόλησαν. Κατά τη σύγκρουση πολλοί χωροφύλακες αφοπλίσθησαν από το εξαγριωμένο πλήθος, που αντιμετώπισαν θαρραλέα τη νέα δολοφονική επίθεση.

Εν τω μεταξύ χωροφύλακες συγκεντρώθηκαν στο φούρνο του Τσουβαλίδη και άρχισαν να πυροβολούν κατά του πλήθους. Εκεί διεξάχθηκε πραγματική μάχη επί ώρες. Επίσης έγιναν κι άλλες συμπλοκές σε πολλά σημεία της πόλης και τον τραυματισμό πολλών. Δύο εργάτες έμειναν επί τόπου. Ο ένας ήταν ένα παιδί που περνούσε από το πεζοδρόμιο.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι συνολικά οι τραυματισμένοι είναι 50 περίπου και οι νεκροί 6 ή 7. Πάντως, οι αρχές αρνούνται να δώσουν ονόματα και ούτε επιτρέπουν σε κανένα να επισκεφθεί τους τραυματίες στις κλινικές που είναι στοιβαγμένοι».

Στη δολοφονική επίθεση φαίνεται να έδρασαν και φασίστες, εκτός του στρατού και της αστυνομίας. Εργάτης που κάνει τον ανταποκριτή για λογαριασμό του «Ριζοσπάστη», γράφει στις 7 Αυγούστου (το κείμενό του δημοσιεύεται στις 9 Αυγούστου): «Τα θύματα του μακελειού, που έγινε εδώ στην πόλη μας είναι πολύ περισσότερα από κείνα που ανακοινώνουν οι αρχές. Εδώ ο κόσμος υπολογίζει σε 15 τους σκοτωμένους και 40 και πάνω τους βαρειά τραυματισμένους (...) Από κείνη την ώρα ως την άλλη μέρα (σ.σ. από την Κυριακή έως τη Δευτέρα) έπεφταν χάμω κορμιά εργατών. Ας σημειωθεί κι αυτό το χαρακτηριστικό: Διάφοροι φασίστες είχαν πιάσει τις στέγες των σπιτιών και με πιστόλια πυροβολούσαν πάνω στους εργάτες».

Στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», στις 7 Αυγούστου, σε ξεχωριστό πλαίσιο δημοσιεύονται τα ονόματα των νεκρών: «Ελευθέριος Βλαντάκης, Ιωάννης Αδαμάκης, Νικόλαος Ανδρουλάκης, Αιμίλιος Σταμπολής, Αθανασ. Αντωνογιαννάκης, Δημήτριος Σταμπολής. Εργάτες απεργοί του Ηρακλείου σκοτωμένοι από τις δολοφονικές σφαίρες των οργάνων της πλουτοκρατίας, επειδή ζήτησαν το δίκιο τους, το ψωμί τους». Στις 8 Αυγούστου, ο «Ριζοσπάστης» σημειώνει ότι πέθανε ακόμα ένας, που ήταν τραυματίας, ο Γ. Βλαντάκης.

Παρόλο που η απεργία εμφανίζεται να λήγει στις 5 Αυγούστου, η πόλη του Ηρακλείου συνεχίζει να βρίσκεται σε πολιορκία. Στις 8 Αυγούστου ο «Ριζοσπάστης» γράφει: «Ο στρατιωτικός νόμος εξακολουθεί να ισχύει, ομαδικές συλλήψεις άρχισαν, ομαδικοί εκτοπισμοί αποφασίστηκαν από τις τοπικές αρχές. Στις ντόπιες εφημερίδες εφαρμόζεται λογοκρισία. Η τηλεγραφική επικοινωνία με το υπόλοιπο νησί απαγορεύεται. Ολοι οι δρόμοι προς τα χωριά έχουν καταληφθεί από στρατό και χωροφυλακή. Τα τηλεγραφήματα που στέλνονται από το Ηράκλειο στον αθηναϊκό τύπο λογοκρίνονται».

Η Ενωτική ΓΣΕΕ, αντιδρώντας στα γεγονότα καλεί τη ΓΣΕΕ και την Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργασίας, όπως και όλα τα συνδικάτα να απαντήσουν με πανελλαδική απεργία. Στην ανακοίνωσή της σημειώνει: «Αν η εργατική τάξη αφήσει αναπάντητο το χτύπημα αυτό της μοναρχοφασιστικής αντίδρασης (...) κάθε φορά που θα ζητούμε ψωμί θα μας δίνουν καυτό μολύβι στα στήθια».

Παράλληλα, θέτει το εξής πλαίσιο αιτημάτων: Αρση όλων των τρομοκρατικών μέτρων, άμεση απομάκρυνση των Ενόπλων Δυνάμεων από το Ηράκλειο Κρήτης. Σύλληψη και αυστηρή τιμωρία του νομάρχη Ηρακλείου και των επικεφαλής των τοπικών αστυνομικών αρχών, αποζημίωση των θυμάτων δολοφονικής επίθεσης, ικανοποίηση των αιτημάτων εργατών σιδηροβιομηχανίας Πειραιώς, εργατών Ηρακλείου και όσων άλλων εκκρεμούν.

Η ΓΣΕΕ δεν παίρνει απόφαση και τελικά, σε συνεννόηση με την Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργασίας, η Ενωτική ΓΣΕΕ κηρύσσει πανελλαδική απεργία στις 13 Αυγούστου. Ομως και η Πανελλαδική Συνομοσπονδία κάνει πίσω και η όποια αγωνιστική αντίδραση του συνόλου των εργαζομένων εξαντλείται σε μια δίωρη στάση εργασίας...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ