03/15/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV
Twitter Facebook

4:05:00 μ.μ. ,
«Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Άλλαξε τους συσχετισμούς! Υπάρχει λύση, υπάρχει ελπίδα! Είναι η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ». Αυτό επισημαίνει το ΠΑΜΕ στη διακήρυξή του μπροστά στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ που ξεκινά στις 17 Μάρτη, στη Ρόδο.
Η παρουσίαση της διακήρυξης του ΠΑΜΕ ενόψει του Συνεδρίου έγινε σε συνέντευξη Τύπου της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου, την Τρίτη 15 Μάρτη στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Την παρουσίαση έκανε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ. Επίσης, ο Θοδωρής Κούτρας, στέλεχος του ΠΑΜΕ έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία από την αλλοίωση των πραγματικών συσχετισμών στην Συνομοσπονδία με μηχανισμό αναπαραγωγής αντιπροσώπων σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία και το κράτος της.

Υπογραμμίζοντας ότι «η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο», αλλά και το «επιτακτικό καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων», η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει «κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα». 
Απευθύνεται «σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα» για «να φτιάξουμε κίνημα πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων μας και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά, κίνημα απαλλαγμένο και χειραφετημένο από την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις τους ... να χτίσουμε μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες με την οργάνωση της λαϊκής πάλης, την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες». 
«Σήμερα απαιτείται συνολική αλλαγή πορείας» επισημαίνει. «Σήμερα χρειάζονται αγώνες ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που σήμερα πλουτίζουν από τη δυστυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε κλάδου! Αγώνες με τους οποίους οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που διαθέτουν». Σημειώνοντας ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά, για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας που δεν μπορούσαν ή δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι» τονίζει ότι το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό «δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται μόνο ανατρέπεται».

Η διακήρυξη 

Η διακήρυξη του ΠΑΜΕ έχει ως εξής: 
«Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες - Αλλαξε τους συσχετισμούς! Υπάρχει λύση, υπάρχει ελπίδα! Είναι η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ! 
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, 
Αντιπρόσωποι στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ 
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες 
Αυτές τις μέρες διεξάγεται στη Ρόδο το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο. 
Ακόμα και το μέρος διεξαγωγής του συνεδρίου, σε μια περίοδο ολομέτωπης επίθεσης στα κοινωνικοασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, σε μια περίοδο μεγάλων αγώνων και προετοιμασίας νέας 48ωρης γενικής απεργίας, δείχνει ότι η πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ είναι μακριά από τις ανησυχίες και τις ανάγκες των εργαζομένων. 
Η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη. Οι εξελίξεις μας βάζουν όλους και όλες μπροστά σε μεγάλες ευθύνες. 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά, για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας, που δεν μπορούσαν ή δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι. Με τα ίδια ακριβώς εκβιαστικά διλήμματα, τα ίδια επιχειρήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων ετοιμάζεται να φέρει το νόμο - λαιμητόμο για την Κοινωνική Ασφάλιση παρά το γενικό ξεσηκωμό. Ακολουθούν τα εργασιακά, οι ομαδικές απολύσεις, νέες μειώσεις σε μισθούς, απαγόρευση απεργιών και περιορισμό συνδικαλιστικής δράσης, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμοί και ο κατάλογος των θυσιών για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου δεν έχει τέλος. 
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα Σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα, οι συνδικαλιστές που συμπορευόμαστε με το ΠΑΜΕ απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε συνδικαλιστή που ανησυχεί και προβληματίζεται. 
Είναι καιρός αντλώντας δύναμη από τους αγώνες που οργανώσαμε τους τελευταίους μήνες, να υψώσουμε εργατικό - λαϊκό τείχος σε αυτά που έρχονται. 
Το σχέδιο νόμου δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται, μόνο ανατρέπεται. Να μείνει στα χαρτιά. Να πληρώσει κράτος και εργοδοσία που κατάκλεψαν τα Ταμεία, με αίτημα Κοινωνική Ασφάλιση για όλους δημόσια και υποχρεωτική. 
Ήρθε η ώρα να πούμε φτάνει πια, να αποφασίσουμε: 
Τέλος οι θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των τελευταίων χρόνων. Κάλυψη των απωλειών μας τώρα. 
Απαιτούμε όσα μας στέρησαν, όσα μας έκλεψαν, όσα με βίαιο τρόπο μας κατάργησαν. 
Τα δικαιώματά μας, η δουλειά μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι περασμένα ξεχασμένα! 
Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δουλεύουν και μένουν απλήρωτοι για πάνω από τρεις μήνες. Οι άνεργοι μόνιμα πάνω από ένα εκατομμύριο, λιγότεροι από 1 στους 10 με επίδομα ανεργίας. Τα προγράμματα ανεργίας μοιράζουν τη φτώχεια και τις 5μηνες θέσεις εργασίας, ανακυκλώνοντας την ανεργία χωρίς ούτε καν τη μειώνουν. 
Περισσότερες από τις μισές προσλήψεις είναι άθλιες ελαστικές μορφές απασχόλησης με μισθούς ψίχουλα. Το 30% των εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα υποαπασχολείται, ενώ το 20% εργάζεται λιγότερο από 20 ώρες την εβδομάδα. 
Όλα αυτά τα χρόνια οι απώλειες μας είναι τεράστιες. Οι μισθοί μειώθηκαν 40% και περισσότερο, με την πλειοψηφία σήμερα να αμείβεται λιγότερο από τον κατώτερο μισθό του 2012! 
Τα μέτρα υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας είναι εργαλείο για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού. Δεν είναι προσωρινά. 
Είναι στρατηγική πολιτική επιλογή. Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεων τους στο κίνημα που τη στηρίζουν. 
Αυτήν τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Έχει επικυρώσει το αντεργατικό οικοδόμημα του 1ου και 2ου και 3ου μνημονίου. 
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπογραφή ΕΓΣΣΕ που στην πράξη επικύρωσε το πετσόκομμα του κατώτερου μισθού με νόμο (ΠΥΣ 2012) που μείωσε τον κατώτερο από τα 751 στα 586 ευρώ και 511 για τους νέους και τις νέες. Επικύρωσε με την υπογραφή της το μεγάλο μαχαίρι κατά 21% στο επίδομα ανεργίας και τις άλλες παροχές με το επιχείρημα ότι ήθελε να σώσει το επίδομα γάμου! 
Η γραμμή της ΓΣΕΕ είναι ότι για όλες τις μεγάλες απώλειες "ω γέγονε γέγονε", γιατί η κάλυψη των απωλειών απαιτεί σύγκρουση με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όμως για το ΠΑΜΕ και όλους τους εργαζόμενους τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα δεν πρέπει να είναι περασμένα ξεχασμένα. 
Απαιτούμε την κάλυψη των απωλειών, απαιτούμε να δουλεύουμε και να έχουμε δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας. Αυτή είναι η βασική γραμμή πάλης των δυνάμεων που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. 
Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη Συνομοσπονδία έχουν σαφή θέση με την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρμαχοι της λογικής να γίνουν θυσίες για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά να είναι με "δίκαιο" τρόπο κατανεμημένες και μετά από "διάλογο" με τους εταίρους! Έβαλαν πλάτη στην εργοδοσία σε πολλούς κλάδους και εργοστάσια στη μείωση μισθών και μεροκάματων. 
Αυτή η λογική δοκιμάστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κυριάρχησε στο συνδικαλιστικό κίνημα και είναι αιτία που σήμερα μετράμε τόσο βαριές θυσίες και απώλειες. Κριτήριό τους είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ. 
Με αυτήν τη γραμμή καθόρισαν τη στάση τους σε όλη τη διάρκεια της κρίσης και στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν τους εργαζόμενους συνδικαλισμένους, οργανωμένους, ενημερωμένους με ενεργή συμμετοχή στην πάλη. Υπονομεύουν την οργάνωση της πάλης, την οργάνωση των εργαζόμενων απομακρύνουν τους νέους από τα σωματεία. Όλα τα χρόνια της κρίσης ήταν ο πιο καλός σύμμαχος της ΕΕ, των κυβερνήσεων, του ΣΕΒ. Οι σημερινοί αρνητικοί συσχετισμοί αποτέλεσαν ισχυρό σύμμαχο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, που ανεβοκατέβηκαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να προχωρούν χωρίς ισχυρή αντίσταση από τους χώρους δουλειάς και παραγωγής τους σχεδιασμούς τους. Χωρίς τον προδοτικό τους ρόλο δεν θα περνούσε με την ίδια ευκολία η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, των κυβερνήσεων και της ΕΕ. 
Αποδείχτηκε ισχυρό εμπόδιο στην οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού εταιρισμού, ο πλήρης αφοπλισμός των εργαζόμενων μπροστά στο τσουνάμι των αντιλαϊκών μέτρων, αποτέλεσε μέγιστη προσφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο κράτος τους. 
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από το καλοκαίρι που οι εξελίξεις ξεγύμνωσαν κάθε παράταξη, φανέρωσαν πιο καθαρά τη σήψη και τη δυσοσμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, των νέων και παλιών βραχιόνων της κάθε κυβέρνησης που υπηρετεί τα σχέδια του κεφαλαίου. 
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ) στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού συντάχθηκε πίσω από το "ναι" καλώντας τους εργαζόμενους να αυτοπυροβοληθούν και να δεχτούν οποιοδήποτε μνημόνιο χωρίς όρους και προϋποθέσεις. 
Ο κυβερνητικός βραχίονας στο συνδικαλιστικό κίνημα το ΜΕΤΑ, αλλά και συνδικαλιστικά σχήματα όπως το ΕΜΕΙΣ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνέβαλαν καθοριστικά στην εξαπάτηση των εργαζομένων. Έχουν τεράστιες ευθύνες που δεν παραγράφονται, γιατί στήριξαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καλλιεργώντας αυταπάτες και συγχύσεις. 
Καλούσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν τις δήθεν "κόκκινες" γραμμές της κυβέρνησης την ίδια στιγμή που υπέγραφε επέκταση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με ΕΕ και ΔΝΤ, που διατηρούσε όλους τους αντεργατικούς νόμους. 
Καλλιέργησαν συνειδητά ψεύτικες ελπίδες ότι χωρίς ρήξη με την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους μπορεί να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις. Στο δημοψήφισμα έπαιξαν το παιχνίδι της κυβέρνησης. Κάλεσαν τους εργαζόμενους να συνταχθούν με την κυβέρνηση και την πρότασή της, αποκρύπτοντας το περιεχόμενό της που έμοιαζε σαν δυο σταγόνες νερό με την πρόταση των δανειστών που καλούσαν να απορριφθεί. Έσπειραν συνειδητά συγχύσεις και αυταπάτες. Μόνο μέσα σε ένα 24ωρο αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο της εξαπάτησης οδηγώντας σε απογοήτευση πλατιές λαϊκές εργατικές μάζες. 
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που από τη θέση της διοίκησης σε αρκετές συνδικαλιστικές οργανώσεις συμβάλλουν με τη στάση τους στη συκοφάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος, απομακρύνοντας τους εργαζόμενους. 
Δίνουν επιχειρήματα στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο για να χτυπήσει το συνδικαλιστικό κίνημα με νέους νόμους και παρεμβάσεις, που ετοιμάζουν και έχουν δεσμευθεί, για τον περιορισμό και την απαγόρευση του απεργιακού δικαιώματος, τον περιορισμό δράσης των συνδικάτων. 
Αναδεικνύεται επιτακτικό το καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων. 
Το συνέδριο της ΓΣΕΕ που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές. Μία μάχη συσχετισμών φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος, που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους, μηχανισμοί ενταγμένοι στα διάφορα σχέδια για την αναμόρφωση του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος. 
Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα "σφραγίδες", χωρίς καμία δράση και εμφάνιση, άγνωστα στους εργαζόμενους του κλάδου εμφανίζονται με δεκάδες αντιπροσώπους, δηλαδή με πολλές χιλιάδες ψηφίσαντα μέλη! Εργατικά Κέντρα αδρανή, σε μικρές πόλεις χτυπημένες από την κρίση και την ανεργία, εμφανίζουν αύξηση μελών 200%! 
Αυτά και πολλά άλλα οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι θα γίνει ένα ακόμα συνέδριο με άδειες καρέκλες, παραπέρα εκφυλισμού μιας αδίστακτης εργατικής αριστοκρατίας που ελέω μηχανισμών της κυβέρνησης και της εργοδοσίας παριστάνει την ηγεσία της εργατικής τάξης. 
Για όλα τα παραπάνω, με αφορμή το συνέδριο της ΓΣΕΕ, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνεται ξανά στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, τις γυναίκες, σε κάθε τόπο δουλειάς. 
Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο δρόμος. 
Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα. 
Απευθύνουμε κάλεσμα για να φτιάξουμε κίνημα πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων μας και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά, κίνημα απαλλαγμένο και χειραφετημένο από την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις τους. 
Να προχωρήσουμε μπροστά και να χτίσουμε μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες με την οργάνωση της λαϊκής πάλης, την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες. 
Σήμερα απαιτείται συνολική αλλαγή πορείας! Για να δυναμώσουν οι αγώνες στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό έλεγχο των οργανώσεών τους, από όσους κάνουν απεργίες χωρίς απεργούς, όσους χρόνια τώρα κάνουν την πλάτη του εργατικού κινήματος σκαλοπάτι για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις. 
Σήμερα χρειάζονται αγώνες ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που σήμερα πλουτίζουν από τη δυστυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε κλάδου! Αγώνες με σχέδιο, με καλή προετοιμασία και συμμετοχή των εργαζομένων, με συμμαχία και κλιμάκωση. Αγώνες που ο πραγματικός πρωταγωνιστής θα είναι οι εργαζόμενοι. Αγώνες με γενικές συνελεύσεις, μαζικές συλλογικές διαδικασίες. 
Αγώνες με τους οποίους οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που διαθέτουν. 
Νιώσαμε αυτήν τη μεγάλη δύναμη στις πρόσφατες κινητοποιήσεις με ξεχωριστής σημασίας τη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη, το συλλαλητήριο εργατών - αγροτών - λαϊκών στρωμάτων στο Σύνταγμα. Ζήσαμε τις δεκάδες κλαδικές κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, τις απεργίες που προηγήθηκαν. Τα μεγάλα συλλαλητήρια. Ζούμε την προετοιμασία της νέας 48ωρης απεργίας. Η συμβολή σε όλα αυτά των οργανώσεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι καθοριστική. Το ομολογούν εχθροί και φίλοι. Αυτό το κίνημα, αυτόν τον προσανατολισμό σας καλούμε να δυναμώσουμε, αυτόν το δρόμο να βαδίσουμε. 
Ξέρουμε ότι αρκετοί έχετε επιφυλάξεις επιμέρους διαφωνίες. Σε αυτό που συμφωνούμε είναι ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες. Είναι απέναντι τους, μαζί με την εργατική τάξη, στήριγμα, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα. 
Όλο αυτό το διάστημα, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποτέλεσαν ασπίδα προστασίας του συνδικαλιστικού κινήματος. 
Αναλάβαμε με ευθύνη και τόλμη μεγάλες πρωτοβουλίες συμπόρευσης, κοινού βηματισμού στον αγώνα. Με διεκδικητικό πλαίσιο βασισμένο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πλαίσιο πάλης και συσπείρωσης. Καλέσαμε ανοιχτά πλατιά, όλα τα σωματεία, να το ενισχύσουν, να συζητήσουν πάνω σε αυτό. 
Πάνω από 1.000 σωματεία και φορείς του λαϊκού κινήματος βρεθήκαμε μαζί σε μεγάλα συλλαλητήρια που έγραψαν τη δική τους σελίδα στην ιστορία του κινήματός μας, το 2014, το 2015. Με τους περισσότερους δεν συμφωνούσαμε σε όλα, με αρκετούς συναντηθήκαμε στον αγώνα για πρώτη φορά. Εκατοντάδες σωματεία και συνδικαλιστές συμπορευτήκαμε κόντρα στην αδράνεια, την υπονόμευση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, την επίθεση των κυβερνήσεων. 
Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη που φανερώνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. 
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι 
Η ίδια η ζωή, η πλούσια πείρα, κυρίως των τελευταίων ετών αποδεικνύει περίτρανα ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, της εξουσίας των μονοπωλίων, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση. Αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο ο ρόλος της ΕΕ ως μια λυκοσυμμαχία και δυνάστη της εργατικής τάξης, των λαών. Καταρρίπτονται οι μύθοι ότι αυτοί είναι δήθεν "ένωση της αλληλεγγύης και απάνεμο λιμάνι για τους λαούς" όπως ισχυριζόταν η πλουτοκρατία και τα στηρίγματά της. 
Οι 2.500 πνιγμένοι στη Μεσόγειο από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες, οι χιλιάδες εγκλωβισμένοι στη χώρα μας από τις συνθήκες της ΕΕ, τη Σένγκεν και το Δουβλίνο αποκάλυψαν για ακόμα μια φορά την υποκρισία των δυνάμεων που υπερασπίζουν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. 
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες, γιατί εμπλέκει το λαό μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και παιχνίδια, στο μακελειό στην περιοχή. Έβαλε με την υπογραφή της το ΝΑΤΟ και τη FRONTEX χωροφύλακες στο Αιγαίο, το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Συμφώνησε στον εγκλωβισμό των προσφύγων. 
Η καπιταλιστική κρίση στην ευρωζώνη θα βαθύνει ακόμη περισσότερο. Η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική και οι εργαζόμενοι θα ζήσουν συνθήκες μεγάλης φτώχειας και εξαθλίωσης αν δεν ξεσηκωθούν. 
Είναι η στιγμή ο εργαζόμενος λαός να βγει επιθετικά στο προσκήνιο. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα με εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Δεν θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. 
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι 
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές για να υπάρχει φιλολαϊκή ανάπτυξη, για να υπάρχει αξιοπρεπής ζωή, δουλειά με δικαιώματα. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε όλο τον πλούτο! Τον ιδρώτα μας, τον κόπο μας, τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι. 
Μπορούμε να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Το σύνθημα που γεννήθηκε στους μεγάλους αγώνες μας δείχνει το δρόμο: 
"Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"».
Twitter Facebook

3:34:00 μ.μ. ,
Αναλυτική εικόνα της αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών ενόψει του 36ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ,  με μηχανισμό αναπαραγωγής αντιπροσώπων σε αγαστή συνεργασία παλιού και νέου εργοδοτικού και κυνερνητικού συνδικαλισμού με την εργοδοσία και το κράτος της, έδωσε το ΠΑΜΕ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου, την Τρίτη 15 Μάρτη όπου παρουσιάστηκε η διακήρυξη μπροστά  στο Συνέδριο. Η συνέντευξη δόθηκε σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος). Την παρουσίαση των στοιχείων έκανε ο Θοδωρής Κούτρας, στέλεχος του ΠΑΜΕ. Όπως τονίστηκε:
«Σε ένα ακόμα Συνέδριο της ΓΣΕΕ το 36ο, η νοθεία θα βάλει τη σφραγίδα της. 
Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, παλιός και νέος έχει δώσει τα "ρέστα του" για την αλλοίωση των πραγματικών συσχετισμών στη Συνομοσπονδία. 
Η κατάσταση είναι σαπισμένη. Έχει δύο πλευρές. Η μια είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μεγάλης έκτασης νοθεία, με πλαστογραφίες, εκτεταμένη κατάσταση διπλοψηφιών και τριπλοψηφιών, ανύπαρκτες οργανώσεις, με στόχο να εμφανίσουν αυξημένη συμμετοχή των εργαζομένων. Στήνονται σωματεία μέσα σε γραφεία μόνο και μόνο για να αξιοποιηθούν στα συνέδρια εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών που δεν συμπληρώνουν το μέτρο για την εκλογή αντιπροσώπων για τα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι έχουν συμμετοχή και δικαστικοί αντιπρόσωποι που αναλαμβάνουν να τηρούν τη νομιμότητα υποτίθεται των διαδικασιών εκλογής των οργάνων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι ευθύνες τους είναι μεγάλες. 
Η δεύτερη πλευρά έχει να κάνει με μηχανισμό παραγωγής αντιπροσώπων σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία. Χιλιάδες εργαζόμενοι ψηφίζουν στα σωματεία με μηχανισμό από τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, που όμως δεν τους θέλουν να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων. Σωματεία που είναι ανύπαρκτα, γιατί ποτέ δεν συνεδριάζουν ποτέ δεν πραγματοποιούν γενικές συνελεύσεις, δεν γνωρίζει κανείς που είναι τα γραφεία τους, η ως τέτοια είναι τα γραφεία προσωπικού των εταιρειών, που κανείς δεν γνωρίζει τον πρόεδρο, τα μέλη του ΔΣ του σωματείου. 
Τρανταχτό παράδειγμα είναι τα σωματεία των σούπερ μάρκετ, όπου η παράταξη του ΜΕΤΑ αθροίζει δεκάδες αντιπροσώπους σε απευθείας συνεργασία με τους ιδιοκτήτες τους και έτσι ελέγχουν την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και αυτό μεταφράζεται και σε παραγωγή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ακόμα στους ναυτιλιακούς υπάλληλους όπου και εκεί οι κάλπες στήνονται στα γραφεία των διευθυντών των εφοπλιστικών εταιρειών και με τρομοκρατία καταγράφονται στις καταστάσεις ψηφισάντων δεκάδες εργαζόμενοι. 
Όπως παλιά σε άλλες εποχές του Μακρη Θεοδωρισμού, αλλά και των κατοπινών των Καρακίτσιδων που η νοθεία και το "μαγείρεμα" των συσχετισμών χέρι - χέρι με την απαγόρευση και την τρομοκρατία σε κάθε Συνέδριο, σε κάθε οργάνωση ήταν προκλητική και θρασύτατη. Αυτές τις εποχές νοσταλγούν και θέλουν να μας γυρίσουν ξανά αυτές οι δυνάμεις.
Μαζί με την εργοδοσία με την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς τους προσπαθούν να εμποδίσουν την οργάνωση των εργαζομένων σε αγωνιστικές ταξικές οργανώσεις, να δυσκολέψουν την αντίσταση των εργαζομένων στη βάρβαρη επιδρομή της πολιτικής τους, για την αφαίρεση των δικαιωμάτων τους. 
Το ΠΑΜΕ μπροστά σε αυτήν την κατάσταση προσπάθησε να περιορίσει όσο γινόταν αυτά τα φαινόμενα. Να αποκαλύψει τα "σημεία και τέρατα" που έχουν κάνει η ΔΑΚΕ, η ΠΑΣΚΕ καθώς και το ΜΕΤΑ του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφερε να ξεσκεπάσει ένα μέρος μικρό, αλλά αποκαλυπτικό αυτής της σαπίλας. Είχαμε δυσκολίες, έμπαιναν μπροστά μας εμπόδια από δυνάμεις και μηχανισμούς που δεν θέλουν ή είχαν συμβάλει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο να δημιουργηθούν αυτές οι καταστάσεις σε πάρα πολλές οργανώσεις.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές μόνο οργανώσεις που η νοθεία "βγάζει μάτι" και σαφώς οι ευθύνες είναι μεγάλες και σε παρατάξεις και δυνάμεις που πρωτοστατούν, αλλά και σε μηχανισμούς που άλλοτε με την ανοχή τους άλλοτε με τη συνδρομή τους συμβάλουν στη νοθεία. 
Στην ΠΟΥΠΑ (Ομοσπονδία Υπαλληλικού Προσωπικού Αυτοκινήτων) γίνεται "πάρτι" πραγματικό. Έχουμε στην κατοχή μας βεβαιώσεις του Πρωτοδικείου της Αθήνας που αποδεικνύουν ότι μεγάλα σωματεία της είναι ανύπαρκτα, με πολλές εκατοντάδες εργαζόμενους!! Το ίδιο ισχύει και σε άλλα σωματεία της στην επαρχία. Ένα σωματείο της έκανε εκλογές πριν αναγνωριστεί από το Πρωτοδικείο. 
Στην ΟΜΥΠΑΕ (Σεκιούριτι) το 1/3 περίπου των αντιπροσώπων στο "συνέδριό του" έχουν ψηφίσει σε δύο και τρία σωματεία, φανταστείτε τι γίνεται πιο κάτω, στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις. Στην ΟΜΥΠΑΕ υπάρχει δέσμευση τους από προηγούμενα συνέδρια για καθαρές διαδικασίες κλπ με την ανοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ τα έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια. 
Στην ΠΟΥΠΑ και στην ΟΜΥΠΑΕ η ΔΑΚΕ που έχει στην επιρροή της αυτές τις οργανώσεις δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Αλλά και η ΠΑΣΚΕ έχει πολύ "λερωμένη τη φωλιά της". 
Στην Πτολεμαΐδα το Εργατικό Κέντρο με πλειοψηφία την ΠΑΣΚΕ έκανε σε ένα χρόνο περίπου 2 έκτακτα συνέδρια για να αυξήσει τους αντιπροσώπους της. Έχουμε και για αυτούς βεβαιώσεις για σωματεία που δεν είναι καταχωρημένα στο Πρωτοδικείο! Που ενώ είχαν μερικές δεκάδες ψηφίσαντα μέλη, ξαφνικά έγιναν πολλές εκατοντάδες εν μια νυκτί. 
Στο Εργατικό Κέντρο της Βέροιας υπάρχει σωματείο ψύξης και κονσερβοποιίας με 2.551 ψηφίσαντα μέλη! Μακάρι να υπήρχε, να είχε δράση, να οργάνωνε τους εργαζόμενους και να έπαιρνε μέρος σε αγώνες, αλλά; Υπάρχουν και σε αυτό το Εργατικό Κέντρο βεβαιώσεις Πρωτοδικείου για σωματεία μη καταχωρημένα και ας ψάχνουν τώρα να βρουν στοιχεία ύπαρξής τους. Είναι πολύ εκτεθειμένοι οι της ΠΑΣΚΕ και για αυτήν την οργάνωση. 
Στην ΟΕΧΒΕ (Ομοσπονδία Χημικής Βιομηχανίας) με επικεφαλής στέλεχος της ΔΑΚΕ στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ και την Εκτελεστική της. Εντοπίστηκαν όχι ένα αλλά αρκετά πρακτικά σωματείων πλαστογραφημένα με εκατοντάδες ψηφίσαντες ψεύτικους! 
Και στο Εργατικό Κέντρο Άργους παγαποντιές στελεχών της ΔΑΚΕ, μέλος της Διοίκησης και της Εκτελεστικής της ΓΣΕΕ με σωματείο που είχε στην Ομοσπονδία Ξύλου με 610 ψηφίσαντες, ξαναψήφισε στο Άργος για έναν ακόμα αντιπρόσωπο! Το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει. 
Στην Ομοσπονδία Θυρωρών το στέλεχος του ΜΕΤΑ του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην της ΠΑΣΚΕ, ο επικεφαλής της φέρνει να νομιμοποιήσει το μεγαλύτερο σωματείο της, των θυρωρών με 1.365 μέλη ψηφίσαντα, με μέλη αποδεδειγμένα πεθαμένα στους ψηφίσαντες εδώ και χρόνια, που αποκλείστηκαν με απόφαση του συνεδρίου του ΕΚΑ, αλλά και με δικαστική απόφαση, φέρνουν αντιπρόσωπο και θέλουν να τον νομιμοποιήσουν! 
Στο Εργατικό Κέντρο Φαρσάλων, οργασμός συνδικαλιστικός. Παρουσιάζει δύο αντιπροσώπους στο συνέδριο. Τελικά αποδείξαμε ότι μια μεγάλη παρέα ψηφίζει παντού, εκλέγεται παντού, συμμετέχει και σε 2 - 3 εφορευτικές! Το βράδυ λήγει η ψηφοφορία για εφορευτική με 20 ψηφίσαντα μέλη και με μητρώο 122 μελών και την άλλη μέρα ψηφίζουν 361 μέλη σε μητρώο 445! Και εδώ η ΔΑΚΕ διέπρεψε. Το Εργατικό Κέντρο σήμερα δηλαδή εμφανίζει αύξηση των οργανωμένων εργαζομένων κατά 101,17% σε σχέση με το 33ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ το 2007. 
Στην Ορεστιάδα το ΜΕΤΑ του ΣΥΡΙΖΑ έκανε εκλογές σε σωματείο για να αυξήσει τη δύναμη της και προκήρυξε και έκτακτο συνέδριο στο Εργατικό Κέντρο. Δεν της άρεσε το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών του σωματείου, γιατί ήταν λιγότεροι οι ψηφίσαντες και πήγε στο συνέδριο με τους παλιούς συσχετισμούς! 
Στο Εργατικό Κέντρο Αλμυρού η ΔΑΚΕ μπροστά στην πρεμούρα της για τα «κουκιά» έκανε συνέδριο υποτίθεται, σε ένα διαλυμένο Εργατικό Κέντρο. Στα 7 σωματεία εκτός των άλλων που υποτίθεται πήραν μέρος ήταν ο ίδιος δικαστικός σε όλα. Αλλά δεν πρόσεξαν και στα 2 σωματεία είχαν την ίδια ημερομηνία 28/7/2013, την ίδια ώρα έναρξης 12 μμ με τον ίδιο δικαστικό! 
Συνολικά για το συνέδριο υπάρχουν ακόμα 25 - 30 οργανώσεις με εκκρεμότητα για τη νομιμοποίησή τους και θα λήξει αυτή στο τέλος της πρώτης μέρας έναρξης του Συνεδρίου! 
Το μέγεθος αυτό δείχνει τη διαπάλη που γίνεται ανάμεσα στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ από τη μια και στις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού από την άλλη. 
Σαν ΠΑΜΕ είχαμε και έχουμε την σταθερή θέση μας για τον αποκλεισμό της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, γιατί ζει και βασιλεύει ο αντεργατικός 330 τα βασιλοχουντικά διατάγματα, ο εξ οφίτσιου διορισμός οργάνων της, δεν εφαρμόζεται η απλή αναλογική, ο 3νόμος 1264 όπως σε όλες τις οργανώσεις. Ακόμα και αν τα σωματεία της ΠΝΟ που εκλέγουν αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ αποκλειστούν στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου του Πειραιά, στη ΓΣΕΕ συμμετέχουν! 
Μας ανησυχεί ιδιαίτερα ότι και σε αυτό το συνέδριο θα εκπροσωπηθούν αρκετές χιλιάδες εργαζόμενοι λιγότερο, γιατί η οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα, η συμμετοχή στους αγώνες και κυρίως η συμμετοχή στην οργάνωση τους είναι από τα πιο σημαντικά ζητήματα γιατί όταν η τάξης μας είναι οργανωμένη αποτελεί τεράστια δύναμη. Ειδικά για αυτό απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες και ιδιαίτερα στον κόσμο που βασανίζετε από τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις χωρίς ουσιαστικά κανένα εργατικό δικαίωμα. 
Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης και συμμετοχής, γιατί επιδίωξη μας είναι να δημιουργήσουμε ένα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα με ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, δημοκρατική λειτουργία, ικανό να αντιμετωπίζει αποφασιστικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες. Να συμβάλλει στο χτίσιμο της κοινωνικής συμμαχίας των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, της νεολαίας, των γυναικών, που θα αντεπιτεθεί για την απόκρουση των αντιλαϊκών μνημονίων, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές. 
Απευθύνουμε κάλεσμα για να γίνουν τα συνδικάτα ο πραγματικός υπερασπιστής των συμφερόντων των εργαζομένων, απαλλαγμένα από τους ανθρώπους της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της. Γιατί χωρίς αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα θα υπάρχει πάντα εμπόδιο και δυσκολία στο να υπάρξουν νικηφόροι αγώνες. 
Να οργανώσουμε την πάλη μαζί με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, παλιάς και νέας. Να γίνει κατανοητό ότι τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. 
Σαν ΠΑΜΕ έχουμε εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους, η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος προχωράει βασανιστικά, με αδυναμίες και δυσκολίες, αλλά είναι μονόδρομος για το συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους».
Twitter Facebook

2:41:00 π.μ. , ,
Ακόμα χειρότερο το νομοσχέδιο που θα φτάσει στη Βουλή από την πρόταση που παρουσίασε αρχικά η κυβέρνηση
Καθώς το γαϊτανάκι της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - κουαρτέτου μπαίνει στην τελευταία φάση, με στόχο το σχέδιο - λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό να φτάσει μέσα στο μήνα στη Βουλή,όλα μαρτυρούν ότι η αρχική απαράδεκτη πρόταση της κυβέρνησης γίνεται ακόμα χειρότερη για τα δικαιώματα ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Απ' αυτήν την άποψη, η ανάγκη για μαζική κινητοποίηση μισθωτών, μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, δημόσιων υπαλλήλων, συνταξιούχων, γυναικών και νέων, όλων αυτών που τα δικαιώματά τους ενταφιάζονται οριστικά από τα νέα μέτρα, γίνεται άμεση και επιτακτική. Μετά και την τελευταία συνάντηση των εκπροσώπων του κουαρτέτου με την κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ούτε για αυταπάτες περί «βελτιωτικών προτάσεων» από την κυβέρνηση, ούτε για αναμονή.
Αποδείχτηκε ότι στις βδομάδες που μεσολάβησαν από τη δημοσίευση του αρχικού σχεδίου, κυβέρνηση και «θεσμοί» έστησαν τη «διαπραγμάτευση» με βασική επιδίωξη να κερδίσουν χρόνο, να «κουράσουν» τους εργαζόμενους και το λαό που κινητοποιήθηκαν μαζικά τους προηγούμενους μήνες, να αποσπάσουν την ανοχή του κόσμου, να καλλιεργήσουν την αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει «κάτι καλύτερο», ενώ στην πραγματικότητα αυτό που μεθοδευόταν ήταν το βάθεμα των ανατροπών.
Προκρούστης για ό,τι έχει απομείνει
Το έτσι και αλλιώς απαράδεκτο για τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και συνταξιούχων κυβερνητικό σχέδιο, γίνεται ακόμα πιο βάναυσο, ακόμα πιο αφόρητο σε όλες τις βασικές παραμέτρους του. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έχουν τεθεί πρόσθετα μέτρα σε αυτά που προβλέπει η πρόταση της κυβέρνησης και συγκεκριμένα:
  • Η δραματική μείωση σε σχέση με το ισχύον καθεστώς των νέων συντάξεων, αλλά και του εισοδήματος των ήδη συνταξιούχων. Αυτό επιχειρείται να γίνει μέσα από την παραπέρα μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης του τμήματος της σύνταξης που θα προέρχεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων (ανταποδοτικό μέρος).
Ετσι, ενώ στην κυβερνητική πρόταση το ποσοστό αναπλήρωσης έχει οριστεί π.χ. στο 29% για τα 30 χρόνια Ασφάλισης (αντί του 60% στο ισχύον καθεστώς) ή στο 38% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης (αντί για 70% στο ισχύον), τώρα ακόμα και αυτό το μίζερο ποσοστό αναπλήρωσης, που οδηγεί σε μειώσεις μέχρι και στο μισό, συζητείται να είναι ακόμα μικρότερο.
  • Το δεύτερο σημείο που συζητείται για να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο οι συντάξεις με το νέο σύστημα - πάντα σε σχέση με την αρχική κυβερνητική πρόταση - αφορά στη λεγόμενη «εθνική σύνταξη», το ύψος της, αλλά και τις προϋποθέσεις απόδοσής της. Ετσι, έχει τεθεί ζήτημα αν η ανταποδοτική σύνταξη θα δίνεται γενικά σε όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης ή αν θα τεθούν εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια. Σε μια τέτοια περίπτωση, εννοείται ότι ο αριθμός των δικαιούχων θα μειωθεί και δεν θα αφορά όλους τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
  • Επιπλέον, εξετάζεται αν η «εθνική» σύνταξη θα δίνεται στη βάση της 15ετίας ή αν θα οριστεί η συμπλήρωση της 20ετίας ως προϋπόθεση για την καταβολή ολόκληρου του ποσού των 384 ευρώ (6.000 ημέρες Ασφάλισης, αντί των 4.500 ημερών Ασφάλισης).
Σε μια τέτοια περίπτωση, πέραν της μείωσης του ποσού της εθνικής σύνταξης, δηλαδή του ενδεχόμενου ένας συνταξιούχος με 15ετία να λαμβάνει μόλις τα 15/20 της εθνικής (288 ευρώ αντί για 384 ευρώ της αρχικής κυβερνητικής πρότασης), υπονομεύεται και η 15ετία, αφού πλέον οι ασφαλισμένοι θα εξαναγκάζονται να εργάζονται τουλάχιστον 20 χρόνια αντί για 15, προκειμένου να κατοχυρώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης.
Με τον τρόπο αυτό, γίνεται ένα γενναίο βήμα στην κατάργηση της 15ετίας, βήμα που αργότερα μπορεί να πάρει και υποχρεωτικό χαρακτήρα και η 20ετία να γίνει γενικά όρος για την απόδοση σύνταξης.
Μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργήσει νέα δεδομένα, καθώς όσοι ασφαλισμένοι - με δεδομένες τις εργασιακές σχέσεις - φτάνουν στο τέλος του εργάσιμου βίου τους χωρίς να έχουν συμπληρώσει 20 έτη Ασφάλισης, θα βρίσκονται μπροστά στο τραγικό ενδεχόμενο να μην λαμβάνουν καθόλου σύνταξη και να ωθούνται προς την Πρόνοια.
Πρόκειται για κρίσιμη παράμετρο του Ασφαλιστικού, η οποία θα αλλάξει άρδην την κατάσταση των ασφαλισμένων, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος ένας μεγάλος αριθμός αυτών, μετά το τέλος του εργάσιμου βίου τους, να μην μπορούν να λαμβάνουν καμία σύνταξη και ούτε να έχουν κάλυψη υγειονομική ως νόμιμο και κατοχυρωμένο δικαίωμα από τις εισφορές τους.
  • Η μείωση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων. Πολιορκητικό κριό προς αυτήν την κατεύθυνση θα αποτελέσει η λεγόμενη «προσωπική διαφορά», η οποία θα προκύψει από τον επανυπολογισμό των συντάξεων που ήδη καταβάλλονται. Από την πρώτη στιγμή, είχε επισημανθεί ότι ο επανυπολογισμός των συντάξεων που αποδίδονται μόνο «αθώος» δεν είναι.
Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι οι συντάξεις θα υπολογιστούν εξαρχής με το νέο σύστημα, αλλά δεν θα περικοπούν, αφού τα νέα ποσά που θα προκύψουν θα συνεχίσουν να δίδονται ως «προσωπική διαφορά» τουλάχιστον έως το 2018, δεν έπεισε τότε και το ίδιο ισχύει και τώρα. Πολύ περισσότερο που μετά το 2018 η «προσωπική διαφορά» οδεύει προς εξαφάνιση, καθώς δεν υπάρχει καμία ασφαλιστική δικλίδα, ούτε στην αρχική πρόταση της κυβέρνησης.
Τα πράγματα όμως εξελίσσονται προς το χειρότερο, με δεδομένο ότι η δέσμευση της κυβέρνησης για περικοπή της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,8 δισ. φέτος και με πρόσθετα ποσά για τη διετία 2017 - 2018, είναι αυτή που τελικά θα καθορίσει και την τελική απόφαση για τις σημερινές συντάξεις.
Μαχαίρι σε συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ
Η επιμονή για «πιο στενή σύνδεση εισφορών και παροχών», που η κυβέρνηση για ευνόητους λόγους την αποδίδει στους «σκληρούς δανειστές», δεν μπορεί να κρύψει τις δικές της ευθύνες, καθώς αυτή τη σύνδεση την συμπεριέλαβε ως βασικό χαρακτηριστικό στο νέο Ασφαλιστικό. Η συχνή επίκληση από τα κυβερνητικά στελέχη της «ισονομίας» και της «δικαιοσύνης» και πως δεν πρέπει δήθεν οι νέες γενιές «να πληρώσουν» για τους συνταξιούχους, είναι ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό υπόβαθρο για να επιβληθούν μειώσεις και στους σημερινούς συνταξιούχους, αφού, σύμφωνα με τον επανυπολογισμό, αυτές δεν τις δικαιούνται.
Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και η δήλωση του ίδιου του υπουργού Εργασίας στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο», προχτές Πέμπτη, λίγες δηλαδή ώρες μετά τη συνάντηση με το "κουαρτέτο", ότι δεν θα υπάρξει προστασία για ποσά συντάξεων (αθροιστικά κύριων και επικουρικών) άνω των 1.300 ευρώ. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο Γ. Κατρούγκαλος, «δεν θα κοπούν συντάξεις, που είναι αθροιστικά, κύριες και επικουρικές κάτω των 1.300 ευρώ!» Δηλαδή, όταν ο συνταξιούχος έχει αθροιστικά εισόδημα άνω των 1.300 ευρώ θα πέσει και πάλι μαχαίρι. Μάλιστα, ο υφυπουργός Εργασίας Τ. Πετρόπουλος με δηλώσεις του την Πέμπτη κατέβασε αυτό το όριο στα 1.200 ευρώ!
Να λοιπόν τι εννοεί η κυβέρνηση όταν λέει ότι τα συμφωνηθέντα με το 3ο μνημόνιο «θα τηρηθούν μέχρι κεραίας» κι ας προσπαθεί να αποδώσει τις πιο επώδυνες αλλαγές στην επιμονή της τρόικας, για τον επιπλέον λόγο ότι θέλει να διασκεδάσει και να στρέψει αλλού τις λαϊκές αντιδράσεις.
Αυτό αποδεικνύεται και στην περίπτωση των «βελτιωτικών προτάσεων», που διατύπωσε για τη δρακόντεια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία προβλεπόταν στο αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης για τους αγρότες, όπως και για τους αυτοαπασχολούμενους και μισθωτούς επιστήμονες. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται τώρα ότι οι προτάσεις της αυτές, με τις οποίες προσπάθησε να ελιχθεί απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια, απορρίπτονται από την τρόικα, όταν είναι γνωστό ότι έχει συμφωνήσει με το μνημόνιο στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αυτών των ομάδων στο 20% του εισοδήματός τους για την κύρια σύνταξη, κατά τα πρότυπα των μισθωτών του ΙΚΑ.
Επίσης, η ίδια η κυβέρνηση συχνά - πυκνά κάνει λόγο για «προστασία των κύριων συντάξεων», αλλά όχι αυτών που η ίδια θεωρεί «υψηλές». Γι' αυτό έχει προεξοφλήσει την παραπέρα περικοπή των επικουρικών,με μόνο ζητούμενο το βάθος αυτής της περικοπής. Γι' αυτό έχει ως «εφεδρεία» τη μείωση των εφάπαξ, τα οποία έχουν παγώσει και δεν αποδίδονται εδώ και 2,5 χρόνια, ενώ εξετάζει και τη μείωση των μερισμάτων στους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι και την εξάλειψή τους. Γι' αυτό και σκοπεύει να μειώσει και τα υφιστάμενα πλαφόν στις συντάξεις. Και όλα αυτά, παράλληλα με την πρόβλεψη - πρόταση για αύξηση των εισφορών στις επικουρικές συντάξεις σε εκατομμύρια ασφαλισμένους.
Ολοι στη 48ωρη απεργία!

Τι επιβεβαιώνουν όλα αυτά; Οτι η κυβερνητική πρόταση για το Ασφαλιστικό, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Γι' αυτό, η κατάθεση και η απόπειρα να ψηφιστεί το νομοσχέδιο πρέπει να απαντηθούν με καθολική συμμετοχή στη γενική απεργία, σε συνέχεια και κλιμάκωση του μαζικού αγώνα, που προκάλεσε η δημοσιοποίηση των αντιασφαλιστικών σχεδίων της κυβέρνησης τον περασμένο Οκτώβρη με την καθοριστική συμβολή του ΠΑΜΕ.
Twitter Facebook

2:04:00 π.μ. ,
Στο «Βήμα» 23/02/2016, γράφτηκε πως «το γερμανικό Ινστιτούτο ερευνών Ifo, ανακοίνωσε ότι ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στη Γερμανία υποχώρησε στο 105,7 το μήνα που εκπνέει από το 107,3 που ήταν τον Ιανουάριο (...) πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση του δείκτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης που παρατηρείται στη χώρα από το 2008. Οι αναλυτές αποδίδουν την αναπάντεχα μεγάλη πτώση του δείκτη στην κάμψη της ζήτησης για γερμανικά προϊόντα στις αναδυόμενες αγορές.
Ο Κάρστεν Μπρζέσκι της ING Bank θεωρεί ότι τα νέα από το Ifo ισοδυναμούν με "καμπανάκι για αφύπνιση". Ο πρόεδρος του Ifo Χανς-Βέρνερ Ζινεξέφρασε την εκτίμηση ότι οι προοπτικές για τη γερμανική οικονομία είναι ανησυχητικές».
Υπάρχουν προβλέψεις που συνηγορούν στις εκφραζόμενες από την έρευνα ανησυχίες.
Πτώση μεταποίησης, εξαγωγών, επενδύσεων
Η Κομισιόν προβλέπει για το 2016 ανάπτυξη 1,8% στη Γερμανία, από 1,9% στην προηγούμενή της πρόβλεψη. Ο ΟΟΣΑ, το Φλεβάρη, προέβλεπε για τη Γερμανία 1,3% το 2016 από 1,8% το Νοέμβρη του 2015. Η γερμανική κυβέρνηση προβλέπει ανάπτυξη για το 2016 1,7% από 1,8%.
Στη Γερμανία, η μεταποίηση είχε πτώση το Νοέμβρη 2015 0,8%. Το Δεκέμβρη οι παραγγελίες στη μεταποίηση μειώθηκαν κατά 0,7%. Οι παραγγελίες από τις χώρες της Ευρωζώνης μειώθηκαν κατά 6,9%, ενώ οι παραγγελίες από την εγχώρια αγορά μειώθηκαν κατά 2,5%. Πτώση μετά από οκτώ συνεχόμενους ανοδικούς μήνες σημείωσαν οι λιανικές πωλήσεις, υποχωρώντας κατά 0,8% το Γενάρη 2016, μετά από αύξηση 1,5% το Δεκέμβρη 2015.
Η μείωση εξαγωγών στην Ευρωζώνη δείχνει και τις δυσκολίες στην οικονομία της. Η πτώση των παραγγελιών στην εσωτερική αγορά και στις λιανικές πωλήσεις δείχνει δυσκολίες και στην εσωτερική αγορά. Το Δεκέμβρη οι γερμανικές εξαγωγές μειώθηκαν κατά 1,6%.
Ετσι δεν είναι τυχαία η διαπίστωση του Ifo για επιδείνωση στο επιχειρηματικό κλίμα στη Γερμανία.
Στις 23/02/2016, σε ένα ρεπορτάζ της «Καθημερινής» με τίτλο «Σε χαμηλό πενταετίας οι γερμανικές επενδύσεις το 2015» έγραφε:
«(...) η Γερμανία επενδύει πολύ λίγο (...) το επίπεδό τους ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει πεισματικά στο χαμηλό πενταετίας. Το συνολικό ποσοστό των γερμανικών επενδύσεων υποχώρησε το 2015 κάτω από το 19% του ΑΕΠ και των ιδιωτικών επενδύσεων υποχώρησε στο 11,5% του ΑΕΠ. (...)
Οικονομολόγοι της γερμανικής κεντρικής τράπεζας υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι επενδύσεις, διότι ο κεφαλαιουχικός εξοπλισμός έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο από το μέσο όρο. Ωστόσο, οι Γερμανοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι "απαραίτητη προϋπόθεση" για να αυξηθούν οι γερμανικές επενδύσεις είναι να ενισχυθεί και η εξωτερική κατανάλωση. Πέρσι το ΔΝΤ είχε προτείνει την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, όπως αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, ενίσχυση του δυναμισμού του τομέα των υπηρεσιών και ταχύτερη μετάβαση της Γερμανίας στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. (...) οι πρόσφατες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο δεν αποτελούν καλό οιωνό για την ενδεχόμενη αύξηση των γερμανικών επενδύσεων. Το επιχειρηματικό κλίμα στη Γερμανία επιδεινώνεται και η πρόσφατη μεγάλη υποχώρηση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων θα μπορούσε να περιορίσει την προθυμία των τραπεζών να δανείσουν. Πέραν όλων αυτών, όταν αποφασίζουν οι γερμανικές εταιρείες να επενδύσουν, τότε το κάνουν συχνά εκτός της ίδιας της Γερμανίας». Να λοιπόν οι εξηγήσεις για την πτώση των επενδύσεων.
Προβλήματα εμφανίζει και το τραπεζικό της σύστημα. Για παράδειγμα, η μετοχή της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank έχει πτώση κατά 41% από τις αρχές του 2016. «Η Deutsche Bank, το Φλεβάρη ανακοίνωσε ζημιές 6 δισ. ευρώ για το 2015. Το κόστος των προβλέψεων για διαγραφή "τοξικών" στοιχείων του ενεργητικού της αγγίζει τα 10 δισ. ευρώ.
Η έκθεσή της στις αναδυόμενες αγορές (Βραζιλία, Μεξικό, Ρωσία, Κίνα κ.α.) είναι τεράστια. Μόνο σε παράγωγα προϊόντα (derivatives) η συνολική αξία της θέσης της σήμερα ανέρχεται σε 55 τρισ. ευρώ!!! Σημειωτέον, το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι 2,7 τρισ. ευρώ και όλης της Ευρώπης 14 τρισ. ευρώ.
Μετά το πρόστιμο μαμούθ 2,5 δισ. δολ. που της επιβλήθηκε τον περασμένο Απρίλη από τις Αμερικάνικες και Βρετανικές αρχές για χειραγώγηση των επιτοκίων LIBOR, το Αμερικάνικο δημόσιο πριν από λίγες ημέρες προέβη σε αγωγή εναντίον της για μη κάλυψη των υποχρεώσεών της προς ενυπόθηκα δάνεια ύψους 3,1 δισ. δολ.
Οι επενδυτές υποθέτουν ότι τα 2/3 του ενεργητικού της είναι επισφαλή» (www.huffingtonpost.gr, 6/2/2016).
Οι μεταρρυθμίσεις δε βελτιώνουν το κλίμα
Οσο για τις μεταρρυθμίσεις που προτείνει το ΔΝΤ, φαίνεται ότι προχωρούν. Για παράδειγμα, ο Ηolger Schaefer ανώτατος οικονομολόγος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Κολωνίας (ΙW), έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ότι «στη Γερμανία, οι γυναίκες είναι ξεκάθαρα οι ωφελημένες από τη βελτίωση της απασχόλησης. Το διάστημα μεταξύ του 2001 και του 2015 ένας σημαντικότατος αριθμός 600.000 θέσεων εργασίας είχε χαθεί για τους άνδρες στη Γερμανία και ένας ανάλογος αριθμός είχε χαθεί και για τις γυναίκες. Την ίδια περίοδο, είχαν δημιουργηθεί 1,6 εκατ. νέες θέσεις εργασίας στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη και στις κοινωνικές υπηρεσίες, εκ των οποίων τα 1,2 εκατ. και πλέον αφορούσαν τις γυναίκες. Στο σύνολο των θέσεων εργασίας, οι οποίες δημιουργήθηκαν το διάστημα 2001 - 2015, το 64% καλύφθηκε από τις γυναίκες». Επίσης, υπάρχει τάση στη γερμανική οικονομία για μεγαλύτερη στροφή στις υπηρεσίες.
Για την ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, που λέει το ΔΝΤ, μένει να το δούμε, αν και απαιτεί εξασφάλιση κερδοφόρας αγοράς που δεν είναι άμεσα ορατό. Αρα, ούτε οι μεταρρυθμίσεις φέρνουν επενδύσεις.
Εκτός των πιο πάνω στοιχείων για την επιβράδυνση της μεταποίησης στο 2015, υπάρχουν στοιχεία επιβράδυνσης μέσα στο 2016. Σύμφωνα με τον δείκτη υπευθύνων παραγγελιών της Markit, ο σύνθετος δείκτης PMI, ο οποίος περιλαμβάνει τόσο τη μεταποίηση όσο και τις υπηρεσίες υποχώρησε τον Φλεβάρη 2016 στο 53,8 από το 54,5 το Γενάρη. Ο ρυθμός ανάπτυξης της μεταποίησης επιβραδύνθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο από το Νοέμβρη του 2014. Ο δείκτης PMI για τον τομέα υπηρεσιών κατέγραψε πτώση στις 53,3 μονάδες από τις 53,6 του Γενάρη 2016, ο χαμηλότερος των τελευταίων 13 μηνών. . Ολ' αυτά δυσκολεύουν την ενίσχυση επενδύσεων.
Βεβαίως, το υπουργείο Οικονομίας («Ημερησία» 8/3/2016), ανακοίνωσε ότι η βιομηχανική παραγωγή, αυξήθηκε 3,3% το Γενάρη 2016 σε σχέση με το Δεκέμβρη 2015 και 2,2% σε σχέση με το Γενάρη 2015. Είναι η πρώτη αύξηση μετά από τρεις μήνες λόγω αύξησης της εσωτερικής ζήτησης λένε. Είναι ένδειξη μιας κάποιας δόσης αισιοδοξίας, αλλά οι άλλες ενδείξεις δεν είναι αισιόδοξες.
Ετσι, η «ατμομηχανή» της οικονομίας της Ευρωζώνης και της ΕΕ, μπορεί να είναι για την ώρα σε καλύτερη κατάσταση από τις υπόλοιπες μεγάλες οικονομίες (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.), αλλά φανερώνει δυσκολίες. Οσο και αν επιμένουν για ανάπτυξη μέσω εσωτερικής ζήτησης, αυτή δε φτάνει να προσδώσει τη δυναμική που χρειάζεται για αντιμετώπιση των κινδύνων από την παγκόσμια επιβράδυνση. Τα σημάδια δεν είναι καλά ούτε στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, γι' αυτό και μειώνονται οι εξαγωγές της Γερμανίας και σ' αυτήν, πέρα από την Κίνα που επιβραδύνει αλλά και άλλες, όπως Ρωσία, Βραζιλία που βρίσκονται σε οικονομική κρίση.
Ο δείκτης παραγωγής της Ευρωζώνης υποχώρησε στις 48,5 το Φλεβάρη από τις 48,9 μονάδες το Γενάρη. «Η επιβράδυνση της ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε συνδυασμό με αντίστοιχη χαλάρωση στο ρυθμό δημιουργίας των θέσεων εργασίας και τη μεγαλύτερη πτώση των τιμών χρέωσης εδώ και ένα χρόνο, υποδηλώνει ότι η ανάκαμψη στην Ευρωζώνη χάνει τη δυναμική της», σχολίασε ο επικεφαλής οικονομολόγος της Markit, Κρις Γουίλιαμσον.
«Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, η οικονομία της Ευρωζώνης αναπτύχθηκε το τέταρτο τρίμηνο 2015 κατά 0,35% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και κατά 1,6% σε ετήσια βάση. Η οικονομική επίδοση μάλλον δεν είναι και τόσο λαμπρή (...) η ΕΚΤ άρχισε να εφαρμόζει πρόγραμμα αγοράς ομολόγων συνολικού ύψους 1,5 τρισ. ευρώ, η ισοτιμία του ευρώ υποχώρησε σημαντικά έναντι του δολαρίου και άλλων σημαντικών νομισμάτων και η ευρωπαϊκή οικονομία ωφελήθηκε από τη μεγάλη πτώση των τιμών της ενέργειας. Αν ο συνδυασμός όλων αυτών των θετικών στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα τόσο μέτριους ρυθμούς ανάπτυξης, τότε αναρωτιέται κανείς πόσο πιο άσχημη θα γίνει η κατάσταση για την Ευρωζώνη σε περίπτωση που εκλείψει κάποιος από τους ενισχυτικούς παράγοντες ή που η επιβράδυνση της Κίνας και των αναδυομένων οικονομιών συνοδευθεί από επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ», αναφέρει σε το Reuters, («Καθημερινή», 9/3/2016).
Με τις ΗΠΑ, η Γερμανία βρίσκεται στα μαχαίρια. Για παράδειγμα, μετά το χτύπημα των ΗΠΑ και τη ζημιά στην αυτοκινητοβιομηχανία «Volkswagen» και τα τεράστια πρόστιμα στην Deutsche Bank, η γερμανική αρχή ανταγωνισμού και καταπολέμησης των μονοπωλίων χτυπά για αθέμιτο ανταγωνισμό την ισχυρή θέση της «Amazon» στην αγορά ψηφιακών ηχητικών βιβλίων (audiobook) όπως, άλλωστε, και της «Apple», διερευνώντας ταυτόχρονα την πολιτική των δύο εταιρειών σε ό,τι αφορά τις αποστολές των audiobook (ηλεκτρονικά βιβλία), μέσα από την πλατφόρμα του iTunes. Αρα και οι οικονομικές σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν είναι ευνοϊκές, ενώ και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ανάπτυξη (βλέπε «Ριζοσπάστης», 6/3/2016).
Εξελίξεις με ευρύτερη επίδραση
Η γερμανική οικονομία, από τη θέση της, έχει ειδικό βάρος στην Ευρωζώνη και συνολικά στην ΕΕ. Η κατάσταση στη γερμανική οικονομία επιδρά γενικότερα στην οικονομία της Ευρωζώνης. Τα σημάδια δείχνουν ότι η ανάκαμψη είναι αβέβαιη, αλλά ελλοχεύουν και κίνδυνοι για νέα κρίση. Γεγονός που μπορεί να επιδράσει ιδιαίτερα σε καπιταλιστικές οικονομίες όπως της Ελλάδας, που ακόμα δεν έχουν μπορέσει να ξεφύγουν από τη φάση της ύφεσης. Σε κάθε περίπτωση, οι αντιθέσεις οξύνονται και πυκνώνουν όσον αφορά το εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης, οι άξονες και αντιάξονες πολλαπλασιάζονται σε ένα φάσμα ζητημάτων που ξεκινά από τη δημοσιονομική διαχείριση μέχρι το Προσφυγικό. Δυνάμεις όπως η Πολωνία και η Αυστρία διεκδικούν δικό τους ρόλο. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον αντιθέσεων πρέπει να γίνεται κατανοητό ότι δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο οι προσπάθειες για εξασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας στην Ελλάδα, την πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Το ζητούμενο βεβαίως είναι, η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, να μην υποκύψουν στον καλλιεργούμενο φόβο που δημιουργεί ένα περιβάλλον αβεβαιότητας για τις πολιτικές οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις που αξιοποιούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, για να αποσπάσουν την εργατική - λαϊκή συναίνεση. Αντίθετα, αυτό που πρέπει να συνειδητοποιηθεί είναι ότι η σταθερότητα των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την αδιατάρακτη εφαρμογή της πολιτικής στήριξης των στρατηγικών επιδιώξεων του κεφαλαίου. Πρέπει, λοιπόν, να αξιοποιηθούν οι δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος, των αστικών κυβερνήσεων στην κατεύθυνση του να μπουν εμπόδια στη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά κυρίως στην κατεύθυνση της χειραφέτησης ευρύτερων εργατικών - λαϊκών μαζών από την αστική πολιτική.
Twitter Facebook

12:22:00 π.μ.
Την περασμένη Κυριακή, ο Αλ. Τσίπρας μίλησε στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Δύο τα ζητήματα στα οποία στάθηκε, το Προσφυγικό και η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης». Και για τα δύο μοίρασε αφειδώς διαβεβαιώσεις εντός και εκτός της χώρας, ότι η κυβέρνησή του θα τηρήσει μέχρι κεραίας τα όσα αντιλαϊκά έχει συμφωνήσει με δανειστές και «εταίρους». Μέσα σε μια βδομάδα, φάνηκε ολοκάθαρα πως οι συμφωνίες που έχει κάνει, χτυπάνε αλύπητα αφενός πρόσφυγες και μετανάστες, εγκλωβίζοντας δεκάδες χιλιάδες στην Ελλάδα, αφετέρου τον ελληνικό λαό, καθώς η επιστροφή του κουαρτέτου επιβεβαίωσε ότι η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» θα έχει βαρύ τίμημα για την τσέπη και τα δικαιώματά του.
Ειδικότερα, με την ομιλία του στην ΚΕ του κόμματός του, ο Αλ. Τσίπρας εστίασε στην ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», σαν το κλειδί που «ξεκλειδώνει» «πόρτες» στην κατεύθυνση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με αιχμή το Προσφυγικό, αλλά ακουμπάνε το ζήτημα της πορείας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ζήτημα που κάθε άλλο παρά αφήνει αδιάφορη την ντόπια αστική τάξη, στρατηγική επιλογή της οποίας είναι η λυκοσυμμαχία.
Καημός για την πορεία της ΕΕ...
«Η καθοριστική απόφαση, τότε που το δίλημμα ήταν εμβάθυνση ή διεύρυνση και αποφασίστηκε η διεύρυνση (...) με χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ και άλλες, αποδείχτηκε απόφαση ισχυρού ρίσκου», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας, προσθέτοντας πως «είναι άλλο η ισχυροποίηση της ακροδεξιάς ως πολιτική αντιπολίτευση στα κράτη - μέλη και άλλο η ανάδειξή της σε κυβερνήσεις και η υποχρέωση σήμερα η Ευρώπη των "28" να συνεργάζεται με κυβερνήσεις που έχουν έναν καθαρά λαϊκίστικο και ακροδεξιό λόγο και κατεύθυνση».
Πριν από άλλο σχόλιο, έχει αξία να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), στο οποίο ανήκει, τήρησαν σιγήν ιχθύος όταν αυτές οι κυβερνήσεις που σήμερα καταγγέλλει ως «ακροδεξιές», νομιμοποιούσαν και αποκαθιστούσαν συνεργάτες των ναζί και εξαπέλυαν διώξεις σε αντιφασίστες, κομμουνιστές αγωνιστές, επιβάλλοντας απαγορεύσεις σε Κομμουνιστικά Κόμματα και ποινές σε στελέχη τους.
Με την παραπάνω τοποθέτησή του, ο Αλ. Τσίπρας θέλησε εμμέσως πλην σαφώς να υποστηρίξει ότι η επιλογή της διεύρυνσης έναντι της εμβάθυνσης ήταν λανθεμένη. Οχι πως έχει μεγάλη σημασία, αλλά αν θυμόμαστε καλά, οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ παλιότερα στήριζαν ένθερμα την πολιτική της διεύρυνσης. Βεβαίως, το ζήτημα βρίσκεται αλλού, στο γεγονός ότι η ενίσχυση του ευρωενωσιακού ιμπεριαλιστικού κέντρου, είτε με εμβάθυνση είτε με διεύρυνση, αποτελούσε και αποτελεί αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους και τους λαούς των ευρωπαϊκών κρατών, γεγονός που έχει πολλαπλά αποδειχτεί.
Δεν είναι φυσικά οι ιδεολογικές αναφορές των κυβερνήσεων σε κράτη - μέλη της ΕΕ που υπαγορεύουν τη συγκεκριμένη στάση τους απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που υπερασπίζεται κάθε κράτος. Αυτά επιβάλλουν τη μικρότερη ή μεγαλύτερη ή και καθόλου ροή προσφύγων, όπως συμβαίνει σήμερα με το σφράγισμα των συνόρων. Εξέλιξη που ούτως ή άλλως ενσωματωνόταν μέσα στις Συνθήκες της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί, με αφορμή το Προσφυγικό, να χαράξει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, επαναφέροντας τα «δεξιά - αριστερά», «συντήρηση - πρόοδος» κ.λπ., με σκοπό να συσκοτίσει το πραγματικό πρόσημο της πολιτικής του, που το χαράζουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης που υπηρετεί.
Τα κάλπικα διλήμματα και το ιδεολογικό περίβλημα που η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ «φοράνε» σε υπαρκτές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αποσκοπούν και στον εξωραϊσμό της λυκοσυμμαχίας και στην καλλιέργεια αυταπατών στο λαό ότι είναι δυνατή μια φιλολαϊκή μετάλλαξή της. Εκεί αποσκοπούν δηλώσεις όπως: «Θα υπερισχύσει η Ευρώπη του φόβου και του ρατσισμού; `Η η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της πολυπολιτισμικότητας; (...) Για μας, η προσφυγική κρίση (...) αναδεικνύει τη διαχωριστική γραμμή με πολύ έντονο, υπαρξιακό, θα έλεγα, τρόπο, ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο. Ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά»... Για να καταλήξει δηλώνοντας υπερασπιστής της ανάγκης η ΕΕ «να επιστρέψει στον ορθό λόγο και στην κοινή λογική», να «επανιδρυθεί στη βάση των αρχών του ανθρωπισμού»!
Οι περικοκλάδες αυτές δεν στάθηκαν, πάντως, ικανές να κρύψουν την πραγματική έγνοια του πρωθυπουργού, κατ' επέκταση της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, για την επίδραση αυτών των αντιθέσεων στο «μέλλον της Ευρώπης και τη δομή της (...) στη μορφή και την πολιτική κατεύθυνσή της», αλλά και «στην ίδια της την ύπαρξη». Αλλωστε, αυτοί οι προβληματισμοί είναι μόνιμη επωδός κάθε παρέμβασής τους το τελευταίο διάστημα για το Προσφυγικό.
...με το βλέμμα στην ανάκαμψη της οικονομίας
Τα τεκταινόμενα στην ΕΕ έχουν αντίκτυπο στην καπιταλιστική οικονομία και στην προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση για ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Απ' τη σκοπιά αυτή, αποκτούν νόημα οι προβληματισμοί του πρωθυπουργού, που αντανακλούν αντίστοιχους στους κόλπους της αστικής τάξης.
Απέναντί της, πάντως, ήταν καθησυχαστικός, διαβεβαιώνοντάς την απ' το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ πως «με αποφασιστικότητα συνεχίζουμε τη μεγάλη πορεία που ξεκινήσαμε περίπου πριν από ένα χρόνο»,υλοποιώντας τη συμφωνία του καλοκαιριού, η οποία«με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ανοίγει το δρόμο στην απαραίτητη, αναγκαία συζήτηση για την απομείωση της καθαρής παρούσας αξίας του δημόσιου χρέους, δηλαδή μια συμφωνία που, όπως είπε ένας από τους υπουργούς μας προχτές, έχει Ιθάκη, δεν είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς, έχει στόχο. Την υλοποιούμε, λοιπόν, προκειμένου γρήγορα να φτάσουμε στην Ιθάκη».
Εξήγησε ότι «είναι τόσο η απομείωση της παρούσας αξίας του δημοσίου χρέους όσο και η επαναφορά της εξαίρεσης (waver) και η ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα ελληνικά ομόλογα, ώστε να αποκατασταθεί ο φτηνός δανεισμός για τις τράπεζες και να δημιουργηθεί ένα κλίμα, οριστικά αυτή τη φορά, ότι η ελληνική οικονομία γύρισε σελίδα, ξέφυγε από το φαύλο κύκλο και περνάει σε έναν κύκλο ενάρετο».
Επιβεβαιώνοντας, μάλιστα, ότι η «Ιθάκη» του κεφαλαίου προϋποθέτει το μεγαλύτερο τσάκισμα του λαού, ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε και την έξωθεν καλή μαρτυρία για τις αντιλαϊκές επιδόσεις της κυβέρνησής του, κομπάζοντας ότι «η πρώτη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σύντομα, παρά την παρελκυστική τακτική που κρατά τις τελευταίες μέρες το ΔΝΤ. Και αυτό γιατί, για πρώτη φορά, υπάρχει ουσιαστική σύγκλιση και στις εκτιμήσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα, αλλά και στα δημοσιονομικά δεδομένα του σήμερα ανάμεσα στην ελληνική πλευρά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς». Σύγκλιση, δηλαδή συμφωνία, για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, την εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015 και τα δημοσιονομικά κενά του 2015 - 2018, στόχοι που συνδέονται με μεγαλύτερη ακόμα περιστολή των λαϊκών δικαιωμάτων, με μεγαλύτερη ακόμα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.
Ακόμα παραπέρα, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε την αστική τάξη ότι «η κυβέρνηση και θα περάσει τον κρίσιμο κάβο της αξιολόγησης, κυρίως όμως θα καταφέρει να τον περάσει με την κοινωνία όρθια (...) διατηρώντας την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα και χτίζοντας για το επόμενο διάστημα μια προοπτική εξόδου από την κρίση», δηλαδή με το λαό χειραγωγημένο στα προτάγματά της. Επισήμανση που απαντά στις ανησυχίες του κεφαλαίου για το ογκούμενο κύμα δυσαρέσκειας και αντιδράσεων στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Με δυο κουβέντες, ο Αλ. Τσίπρας καθησύχασε το κεφάλαιο, σε μια περίοδο και σε ένα περιβάλλον ...ανήσυχο, πως εντός και εκτός της χώρας η κυβέρνησή του κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι της για να προωθήσει τα συμφέροντά του. Με όσα αυτό συνεπάγεται για το λαό, που απ' την πλευρά του οφείλει να κάνει ό,τι περνά απ' το δικό του χέρι για να το εμποδίσει.
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ © 2014-2017. All Rights Reserved.
Powered by Blogger

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget