01/06/16
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Με όρο και προϋπόθεση τη μονιμότητα και την επέκταση των αντιλαϊκών μέτρων, την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που προβλέπεται, γι' αυτή τη φάση, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από κοινού με τα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου βάζουν στην προμετωπίδα της πολιτικής τους το σχέδιο της «παραγωγικής ανασυγκρότησης». Πρόκειται για το ένα και μοναδικό παράλληλο πρόγραμμα που κρίνεται αναγκαίο για την τόνωση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων, για τη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή τη δημιουργία συνθηκών διευρυμένης αναπαραγωγής των κερδών. Το πρόκριμα για τα παραπάνω αποτελεί η πλήρης εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, ως ασφαλές «εφαλτήριο» και «τελευταία ευκαιρία» για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, όπως σταθερά επισημαίνει η πλευρά του ΣΕΒ.
Αποφασιστικό κρίκο σε αυτήν τη διαδικασία αποτελεί η συγκρότηση και λειτουργία του «Φόρουμ για τη Βιομηχανία», στο οποίο μετέχουν η κυβέρνηση και αρμόδιοι κρατικοί φορείς, ο ΣΕΒ, οι τραπεζίτες, αλλά και εκπρόσωποι δυνάμεων του λεγόμενου κοινωνικού εταιρισμού. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση της αρμόδιας υφυπουργού Οικονομίας, Θ. Τζάκρη, στο πλαίσιο της πρώτης συνεδρίασης του φόρουμ των βιομηχάνων. Οπως τόνισε, «με έξυπνες πολιτικές ενίσχυσης και προστασίας των εθνικών μας παραγωγικών μηχανών, στο πλαίσιο πάντα των αρχών της ΕΕ και τηρώντας τους κανόνες των εταίρων μας, θα χτίσουμε πετραδάκι - πετραδάκι τέτοιες πολιτικές που θα εκμεταλλεύονται στο έπακρο το ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά θα δίνουν παραγωγική και αναπτυξιακή πνοή στη δική μας χώρα».
***
Την ίδια ώρα, οι τρέχουσες αντιλαϊκές εξελίξεις προσδιορίζονται και από το πλέγμα των οξυμένων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Από την πλευρά του, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, υπογραμμίζει την «ανάγκη» για το άμεσο κλείσιμο της «αξιολόγησης», τονίζοντας χαρακτηριστικά:«Ευρωπαϊκοί παράγοντες που γνωρίζουν άριστα τα ζητήματα αυτά υποστηρίζουν ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, τα ασύμμετρα προβλήματα που δημιουργεί το προσφυγικό ζήτημα, η απειλή εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ και οι ανοιχτές πλέον διαφοροποιήσεις της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τη μια πλευρά, και ορισμένων κρατών - μελών από την άλλη, όσον αφορά σημαντικές πτυχές της τραπεζικής ένωσης, καθιστούν άκρως επικίνδυνη μια ενδεχόμενη αποτυχία των διαπραγματεύσεων στο Γιούρογκρουπ και τη μεταφορά τους σε Συμβούλιο Κορυφής».
Σχετικά και απόλυτα, η «άκρως επικίνδυνη πολιτική» στρέφεται αποκλειστικά σε βάρος των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων που ακόμη τρεμοπαίζουν στα πόδια τους και μάλιστα ανεξάρτητα από την όποια έκβαση θα έχουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στα κράτη και τις κυβερνήσεις (π.χ. ΗΠΑ - Ευρωζώνη ή ΗΠΑ - Γερμανία, αλλά και Γερμανία - Γαλλία, ή Γερμανία - Νότος ΕΕ), ανεξάρτητα, βέβαια, και από την επιλογή «συμμαχιών» σε αυτό το πλέγμα. Ενδεικτική είναι και η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, σύμφωνα με τον οποίο η διαμάχη σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη δανειακή σύμβαση «ξεπερνά το ελληνικό πρόγραμμα». Ανταγωνισμοί που έχουν σχέση και με τις δυσκολίες καπιταλιστικής ανάκαμψης στην Ευρωζώνη.
***
Σε αυτό το πλέγμα, κάτω από τις σημαίες των μονοπωλίων, η συγκυβέρνηση από κοινού με το εγχώριο κεφάλαιο και με «πρώτο βιολί» τον ΣΕΒ και τις προτάσεις του, βάζουν στην ατζέντα την κατάστρωση «σχεδίου άμεσων ενεργειών» για τη βιομηχανία, όπως αυτό θα προκύψει από τα πορίσματα των έξι τεχνικών ομάδων εργασίας που θα πλαισιώσουν το «Φόρουμ για τη Βιομηχανία». Ανάμεσα σε άλλα, προβλέπονται ειδικές παρεμβάσεις ενίσχυσης «δυναμικών» κλάδων εξαγωγικού προσανατολισμού, με στόχο τη διαμόρφωση «οικονομιών κλίμακας» (σηματοδοτούν τη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών προκειμένου να επιτευχθεί η συμπίεση του κόστους των βιομηχάνων), άρση υφιστάμενων εμποδίων για νέες επενδύσεις, μειώσεις στο ενεργειακό κόστος, πρόσθετα εργαλεία χρηματοδότησης, «βελτίωση» στις διαδικασίες αδειοδότησης, ζητήματα που αφορούν στην εφοδιαστική αλυσίδα, στα βιομηχανικά πάρκα, στη χωροταξία κ.ά.
«Χρειάζεται ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, όχι όμως τόσο σταθερό που να μην επιτρέπει αλλαγές για πράγματα που δεν μπορούν να προβλεφθούν». Αυτό υποστηρίζει ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, σχετικά με την πρόταση του ΣΕΒ που αφορά στη διαμόρφωση σταθερού φορολογικού συστήματος για 10 χρόνια, με χαμηλό συντελεστή για τις μεγάλες επενδύσεις πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Οπως χαρακτηριστικά τόνισε μιλώντας στην «Καθημερινή», «πρέπει να βρεθεί ένα σωστό μείγμα που τείνει προς τη σταθερότητα». Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, προσδιόρισε το... «σωστό μείγμα» στα 7 χρόνια. Σε ό,τι αφορά το ύψος του φορολογικού συντελεστή επί των επιχειρηματικών κερδών, ο Ευ. Τσακαλώτος επισημαίνει πως δεν αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα που «εμποδίζει τις μεγάλες επενδύσεις», καθώς η χαμηλή φορολόγηση αποτελεί «επικουρικό εργαλείο και πιο σημαντικό είναι ότι και οι επενδυτές το θεωρούν επικουρικό»...
***
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να δώσει ώθηση στην ανάκαμψη στην τωρινή δοσμένη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, δυσκολεύεται από τη στενότητα της άμεσης κρατικής χρηματοδότησης των επιχειρηματιών, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και άλλα αποφασιστικά εργαλεία, στο πλαίσιο του υπό διαμόρφωση «αναπτυξιακού νόμου», τα οποία θα αξιοποιηθούν από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως οι φορολογικές μειώσεις και απαλλαγές, ειδικά φορολογικά καθεστώτα, σε συνδυασμό βέβαια με μια σειρά από εργαλεία φτηνής χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων.

Τα πάντα, στην κυριολεξία, υποτάσσονται στη στρατηγική που στοχεύει στην ανάκαμψη του κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητάς του, ζήτημα το οποίο θα κρίνει την «επιτυχία» του μνημονίου, όχι βέβαια από τη σκοπιά των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων...

"Η διαπραγμάτευση θα είναι μέχρι τέλους μια συνεχής καθημερινή μάχη. Όμως, η Ελλάδα δεν είναι πια μόνη της. Με δυνατή φωνή, ξεκάθαρες θέσεις και στέρεα επιχειρήματα, έχει καταφέρει να σπάσει την απομόνωση των προηγούμενων χρόνων."
Αυτά έγραφε, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός σε πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδαΑυγή. Όχι πως δεν ξέραμε ότι αυτή η κυβέρνηση αρέσκεται στις σκληρές διαπραγματεύσεις και δεν είναι σαν τις προηγούμενες, που κατάπιναν αμάσητα όλες τις απαιτήσεις των δανειστών. Όμως, δεν βλάφτει να μας θυμίζει κάπου-κάπου ο πρωθυπουργός μας ότι τώρα πια μασάμε καλά την μπουκιά πριν την καταπιούμε κι αν με ρωτήσετε ποια είναι η ουσιαστική διαφορά θα σας απαντήσω πως λυπάμαι που δεν μπορείτε να δείτε καμμιά διαφορά ανάμεσα στις δεξιές και τις αριστερές μπουκιές. Πάντως, όπως και να το κάνουμε, στο λυκαυγές της νέας χρονιάς χρειαζόμαστε γερό στομάχι γιατί έχουμε πολλές μεγάλες μπουκιές να καταπιούμε και, κατά πώς λέει ο πρωθυπουργός, μας περιμένουν δύσκολες διαπραγματεύσεις σε πολλούς τομείς, όπως π.χ.:
(α) Ασφαλιστικό
Το σίγουρο είναι πως μέσα στο 2016 πρέπει να εξοικονομήσουμε 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ.) μέσω μείωσης της ασφαλιστικής δαπάνης. Το κουαρτέτο επιμένει να μειώσουμε το ποσοστό αναπλήρωσης για όλους στο 48% (δηλαδή, η σύνταξη να έχει ως ταβάνι για όλους το 48% του μέσου μισθού) αλλά εμείς επιμένουμε στο 65% (με απλά λόγια: διαπραγματευόμαστε αν η σύνταξη κάποιου που δουλεύει 40 χρόνια ανελλιπώς και πληρώνεται τα νόμιμα 586 ευρώ, πάει μάξιμουμ στα 281 ή στα 381 ευρώ, λες και με τα 381 δεν πεθαίνει). Παράλληλα, πρέπει να μειώσουμε κατά 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ.) την δαπάνη για διάφορα επιδόματα (ανεργίας, μητρότητας κλπ) και πρέπει να δούμε από πού θα κόψουμε.
(β) Εργασιακό
Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με όσες μεταρρυθμίσεις έχουν μείνει πίσω. Για παράδειγμα, ακόμη δεν έχουμε απελευθερώσει πλήρως τις απολύσεις, με αποτέλεσμα να μη μπορούν οι επιχειρήσεις να διώχνουν όσους, όποιους και όποτε θέλουν κι αυτό να έχει δυσμενή αποτελέσματα στην ανταγωνιστικότητά μας. Επίσης, δεν έχουμε αλλάξει τον συνδικαλιστικό νόμο, επιτρέποντας ακόμη στις διάφορες εργατικές οργανώσεις, στα συνδικάτα κλπ να κάνουν απεργίες και να ανακόπτουν την πορεία ανάπτυξης του τόπου. Για να μη πω ότι διατηρούμε ακόμη τον αναχρονιστικό θεσμό του «κατώτερου μισθού», εμποδίζοντας την ελεύθερη βούληση των εργοδοτών να πληρώνουν όσα θέλουν και των εργαζομένων να δουλεύουν για δυο-τρία κατοστάρικα τον μήνα.
(γ) Δημοσιονομικό
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Πρέπει να πάρουμε πρόσθετα μέτρα 4,2 δισ. για το 2016 (όπως λέει ο προϋπολογισμός) και να προγραμματίσουμε άλλα 2 δισ. για την επόμενη διετία (όπως λέει η συμφωνία με τους δανειστές). Επίσης, πρέπει να βρούμε τρόπο να βουλώσουμε μια τρύπα 900 εκατ., η οποία εμφανίστηκε πέρυσι στα δημόσια έσοδα. Ακόμη, πρέπει να σχεδιάσουμε το πώς θα καταφέρουμε να βγάλουμε εφέτος πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% (900 εκατ.) και πώς θα στρώσουμε τον δρόμο για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018 (όπως λέει το μεσοπρόθεσμο). Επί πλέον, κάπου πρέπει να βρούμε 7,5 δισ. μέχρι τέλους της χρονιάς για να ξοφλήσουμε το «κρυφό χρέος» της χώρας (δηλαδή, τα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές του).
(δ) Τράπεζες
Δεν συζητάμε το ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όσο το δυνατόν συντομώτερα. Εκείνο που συζητάμε είναι το τι θα γίνει με τα περίφημα «κόκκινα δάνεια» των τραπεζών. Οι δανειστές επιμένουν ότι δεν μπορεί να έρθει ανάπτυξη με το 45% των συνολικών τραπεζικών χορηγήσεων σε καθυστέρηση και παρατηρούν πως, αν δεν λυθεί το πρόβλημα, πολύ σύντομα θα χρειαστεί και νέα κεφαλαιοποίηση, η οποία αυτή την φορά θα έχει την μορφή του bail-in («σωτηρία από μέσα», δηλαδή κούρεμα καταθέσεων). Η κυβέρνηση θέλει να δείξει πως κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει την περιουσία των φτωχών αλλά ταυτόχρονα επισημαίνει σε όλους τους τόνους πως η εξυπηρέτηση των «κόκκινων δανείων» θα απελευθερώσει κεφάλαια (τα οποία σήμερα είναι δεσμευμένα σε επισφάλειες) που θα αναθερμάνουν την οικονομία (παναπεί: η ανάπτυξη δεν θα έρθει αν η κυρα-Μερόπη η μανταρίστρα δεν ξοφλήσει το στεγαστικό που είχε πάρει για το δυαράκι της). Ταυτόχρονα, αναζητούνται τρόποι για να επιστρέψουν οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες, ακόμη κι αν πρόκειται για αδήλωτα (μαύρα) χρήματα που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού. Τι κι αν είναι μαύρα; Ας είναι όποιο χρώμα θέλει ο γάτος, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια.
(ε) Χρέος
Εδώ υπάρχει μια ιδιότυπη κόντρα μεταξύ των δανειστών. Η Ε.Ε., η Ε.Κ.Τ. και ο Ε.Μ.Σ. διατυμπανίζουν ότι δεν πρόκειται να συζητήσουν οποιοδήποτε κούρεμα του ελληνικού χρέους ενώ το Δ.Ν.Τ. δηλώνει πως το κούρεμα είναι απαραίτητο προκειμένου το χρέος να γίνει βιώσιμο. Το γεγονός είναι πως το μνημόνιο λήγει το 2018 (άρα μετά πρέπει να βγούμε στις αγορές για δανεικά) αλλά τα δάνεια που έχουμε πάρει λήγουν το 2030, ενώ την τριετία 2022-2024 έχουν προγραμματιστεί πληρωμές ίσες με… μισό ΑΕΠ (86,33 δισ.)! Εμείς ζητάμε μείωση επιτοκίου με παράλληλη μετατροπή του από κυμαινόμενο σε σταθερό, η Ευρώπη προτείνει παράταση του χρόνου εξόφλησης ως το 2050 με δέσμευση τα ετήσια τοκοχρεωλύσια να μην υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ και με αντάλλαγμα να παραμείνει η ελληνική οικονομία σε επιτήρηση μέχρι το 2024.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως ο προορισμός στον οποίο έχει προγραμματιστεί να φτάσουμε, είναι συμφωνημένος: πάντα μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε -και ό,τι δεν μπορούμε- για να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητά μας (παναπεί, την προσπάθεια του κεφαλαίου για επανεκκίνηση την διαδιακασία αναπαραγωγής του και για αύξηση της κερδοφορίας του). Εκείνο που -υποτίθεται πως- συζητάμε («διαπραγματευόμαστε», για να χρησιμοποιήσω την γλώσσα του πρωθυπουργού) είναι το δρομολόγιο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Οι ρομαντικοί λένε πως σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Για τους πολιτικούς, ο προορισμός είναι το παν. Για όλους, όμως, ισχύει το ίδιο: αν ο προορισμός είναι λάθος, τότε κάθε ενδιάμεσος σταθμός είναι λάθος σταθμός. Και τούτος ο προορισμός που άλλοι αποφάσισαν για μας, είναι σίγουρα λάθος προορισμός, οπότε το δρομολόγιο που θα ακολουθήσουμε δεν έχει καμμιά σημασία. Το μόνο που μας σώζει είναι να αλλάξουμε προορισμό.

Χτες, την ίδια περίπου ώρα που ο υπουργός Εργασίας παρουσίαζε στα κόμματα τις προτάσεις για το Ασφαλιστικό, η κυβέρνηση κατέθετε στη Βουλή ένα σχέδιο νόμου για την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας σε οδηγίες της ΕΕ, που ορίζουν ζητήματα σχετικά «με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης (...) με εξουσίες της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων και της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (...) τη συμπληρωματική εποπτεία των χρηματοπιστωτικών οντοτήτων που ανήκουν σε χρηματοπιστωτικούς ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων και συναφείς διατάξεις της νομοθεσίας περί της ιδιωτικής ασφάλισης». Στην αιτιολογική έκθεση, διαβάζουμε: «Οι διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες τόσο στη λειτουργία της διεθνούς και εγχώριας ασφαλιστικής αγοράς, όσο και στις διαρθρωτικές σχέσεις μεταξύ των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε αυτήν, επιβάλλουν την καθιέρωση σχετικής ευελιξίας, ώστε οι αρμόδιες εποπτικές αρχές να είναι σε θέση να προσαρμόζουν την πολιτική τους στις επικρατούσες συνθήκες και στις απαιτήσεις της κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, χωρίς βέβαια η ευχέρεια αυτή να αποβαίνει σε βάρος του σχεδιασμού της επιχειρηματικής δραστηριότητας των εποπτευόμενων επιχειρήσεων». Για όποιον δεν το κατάλαβε, την ίδια μέρα, που η κυβέρνηση έκανε ένα ακόμα γενναίο βήμα στη συντριβή της Κοινωνικής Ασφάλισης, κατέθετε στη Βουλή νομοσχέδιο για τη διευκόλυνση της δράσης των κορακιών της ιδιωτικής Ασφάλισης. Η «σύμπτωση» είναι τόσο κραυγαλέα, που βγάζει μέχρι και ...κοράκου μάτι! 

Ωμή κοροϊδία τα «επιχειρήματα» με τα οποία τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να υπερασπιστούν την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση
Ενα από τα βασικά στοιχεία του νέου Ασφαλιστικού που παρουσίασε προχτές και προωθεί άμεσα η κυβέρνηση, είναι ότιθίγει τους πάντες: Τους σημερινούς ασφαλισμένους, αυτούς που τώρα ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη, αλλά και όλους τους σημερινούς συνταξιούχους. Τσακίζει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, η οποία εξαιτίας των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των αναιμικών μεροκάματων είναι αμφίβολο αν και πότε θα πάρει σύνταξη.
Για όλες τις κατηγορίες ασφαλισμένων και συνταξιούχων, σημερινών και μελλοντικών, θεσπίζονται ενιαίοι κανόνες,προσαρμοσμένοι στους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης, κάτι που σημαίνει μειώσεις σε παροχές και συντάξεις για όλους. Οι ενιαίοι κανόνες επιτυγχάνονται τόσο με τον επανυπολογισμό των συντάξεων που ήδη αποδίδονται, όσο και με την παραπέρα ενοποίηση των Ταμείων σε ένα υπερ-Ταμείο, με την επωνυμίαΕθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ).
Είναι επίσης βέβαιο ότι το νομοθέτημα που θα φτάσει τελικά στη Βουλή, θα είναι ακόμα χειρότερο από την πρόταση της κυβέρνησης, καθώς μεσολαβεί η διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Γι' αυτό παραμένουν ανοιχτές κρίσιμες παράμετροι του νέου συστήματος, όπως το αν τελικά η «εθνική σύνταξη» θα δίνεται με εισοδηματικά (ή και άλλα) κριτήρια, αν θα υπάρξει αύξηση των αναγκαίων ημερών ασφάλισης από τις 4.500 στις 6.000, αν και από πού θα προέλθουν τα επιπλέον έσοδα για το σύστημα της Ασφάλισης, αν θα καταληχθεί η αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς για τις επικουρικές και αν όχι από πού θα βρεθούν τα προϋπολογιζόμενα κονδύλια κ.ά.
Με το σχέδιο που παρουσίασε, η κυβέρνηση αλλάζει προς το χειρότερο τον αντιασφαλιστικό νόμο3863/2010 (Λοβέρδου - Κουτρουμάνη), με τον οποίο για πρώτη φορά η σύνταξη «έσπασε» στα δύο: Ενα τμήμα της καταβάλλεται υπό προϋποθέσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και το άλλο προκύπτει αναλογικά προς τα χρόνια ασφάλισης και το μισθό του ασφαλισμένου.
Το άθροισμα αυτών των δύο τμημάτων, που στο σχέδιο της κυβέρνησης ονομάζονται «εθνική» και «ανταποδοτική» σύνταξη, είναι η κύρια σύνταξη και πάνω εκεί προστίθεται η επικουρική. Η εθνική σύνταξη ορίζεται από την κυβέρνηση στα 384 ευρώ.
Ας δούμε ορισμένες από τις βασικές παραμέτρους του κυβερνητικού σχεδίου για το Ασφαλιστικό.
1. Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων
Οι συντάξεις που θα αποδίδονται στο εξής, θα είναι μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές, αλλά και σε σχέση με εκείνες που θα δίνονταν με το νόμο 3863/2010. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:
  • Πρώτον, επειδή τα ποσοστά αναπλήρωσης στην κυβερνητική πρόταση «βυθίζονται» στο 38,68% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης, όταν στο ισχύον σύστημα έφταναν το 70% και στον 3863/2010 το 45,85%.
  • Δεύτερον, επειδή τα ποσοστά αυτά θα υπολογίζονται και σε πολύ μικρότερο συντάξιμο μισθό, αφού αυτός πλέον θα είναι ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας (π.χ. ΙΚΑ) που ίσχυε πριν.
Παράδειγμα: Με το παλιό σύστημα, ένας μισθωτός που είχε 10.500 μέρες Ασφάλισης (35ετία), με μισθό την τελευταία πενταετία γύρω στα 1.500 ευρώ, το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 70% και η αποδιδόμενη σύνταξη 1.040 ευρώ. Με το νέο σύστημα, επειδή πλέον θα υπολογίζονται οι μισθοί όλου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας μόνο πενταετίας, ο συντάξιμος μισθός του εργαζόμενου θα είναι μόλις 1.026 ευρώ. Το ποσοστό αναπλήρωσης από το 70%, με βάση την κυβερνητική πρόταση θα είναι για τα 35 χρόνια Ασφάλισης, μόλις 38,68%! Ετσι, το ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 396 ευρώ.
Η προσθήκη σε αυτό το ποσό της «εθνικής» σύνταξης των 384 ευρώ οδηγεί σε τελικό ποσό σύνταξης στα 780 ευρώ! Δηλαδή, η σύνταξη που βγαίνει με το νέο σύστημα είναι μειωμένη κατά 25%! Σημειώνεται ότι με βάση το νόμο 3863/2010, για τον ίδιο εργαζόμενο, η ανταποδοτική σύνταξη θα ήταν 470 ευρώ (ποσοστό αναπλήρωσης 45,85%) και η «εθνική» είχε οριστεί στα 360 ευρώ. Δηλαδή, η συνολική σύνταξη - στην πλήρη ωρίμανση του συστήματος - θα ήταν μόλις 830 ευρώ και σε σχέση με το παλαιό σύστημα 20% μικρότερη. Ετσι, και τα δύο νέα συστήματα οδηγούν σε πολύ μικρότερες συντάξεις.
2. Χαντάκωμα για τη νέα γενιά και για συντάξεις αναπηρίας
Τα επίπεδα συντάξεων που περιγράφονται πιο πάνω, προκύπτουν σε εργαζόμενους με 35 χρόνια Ασφάλισης. Η εικόνα γίνεται ακόμα χειρότερη για εργαζόμενους που δεν θα μπορούν να εξασφαλίζουν αυτά τα ένσημα. Ειδικά για τις νέες γενιές, που εργάζονται σε συνθήκες «ευελιξίας», το τμήμα της «ανταποδοτικής σύνταξης» θα είναι μηδαμινό.
Παράδειγμα: Στην περίπτωση 15ετίας, που είναι σήμερα το όριο για να βγει κάποιος στη σύνταξη (4.500 ένσημα), το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 12%. Δηλαδή, σε έναν συντάξιμο μισθό των 1.000 ευρώ, το ανταποδοτικό τμήμα θα ανέρχεται μόλις στα 120 ευρώ! Βέβαια, με τις σημερινές εργασιακές σχέσεις, είναι από δύσκολο έως αδύνατο κάποιος εργαζόμενος να διαμορφώσει στη 15ετία συντάξιμο μισθό 1.000 ευρώ. Επομένως, το 12% της ανταποδοτικής θα υπολογίζεται σε πολύ μικρότερους συντάξιμους μισθούς και θα οδηγεί κυριολεκτικά σε συντάξεις πείνας.
Οι κατασκευαστές του νέου αντιλαϊκού συστήματος ισχυρίζονται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις των εξευτελιστικών ανταποδοτικών συντάξεων θα «σώζει» την κατάσταση η προσθήκη της «εθνικής» σύνταξης των 384 ευρώ. Ομως, η λεγόμενη «εθνική σύνταξη» και στα δύο συστήματα (στον 3863/2010 και στην πρόταση της κυβέρνησης) δινόταν και θα δίνεται μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ετσι, σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης, η «εθνική σύνταξη» δεν θα δίνεται ολόκληρη, αν ο δικαιούχος δεν έχει τουλάχιστον 40 χρόνια παραμονής στη χώρα μας. Θα είναι επίσης μειωμένη στην περίπτωση αναπηρίας, ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας του δικαιούχου, θα μειώνεται στην περίπτωση των «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, όπως και στις περιπτώσεις δικαιώματος λόγω θανάτου, αλλά και διπλής σύνταξης.
Αυτό σημαίνει ότι στις περιπτώσεις αναπηρίας - που μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε - ο ασφαλισμένος που χάνει την ικανότητα προς εργασία θα μένει «επί ξύλου κρεμάμενος». Είναι ενδεικτικό ότι με ποσοστό αναπηρίας από 50% έως 67% ο ασφαλισμένος θα λαμβάνει μόνο το 50% της «εθνικής», ενώ με ποσοστό αναπηρίας από 67% έως 79% θα λαμβάνει το 75% της «εθνικής»! Σε τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις θα βρεθούν οι ασφαλισμένοι με δεδομένο ότι το νέο σύστημα δεν προβλέπει ούτε κατώτερα όρια συντάξεων.
3. Επανυπολογισμός των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων
Ο παραπάνω τρόπος υπολογισμού των συντάξεων θα εφαρμοστεί και στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις, οι οποίες θα επανυπολογιστούν. Βέβαια, όταν μιλάμε για τις σημερινές συντάξεις, δεν εννοούμε αυτές που απέδιδε το σύστημα πριν από το 2010, αλλά αυτές που διαμορφώθηκαν μετά τις απανωτές περικοπές της τελευταίας πενταετίας. Μιλάμε δηλαδή για συντάξεις πετσοκομμένες μέχρι και κατά 40% σε σχέση με πριν από πέντε χρόνια.
Αυτές οι συντάξεις προβλέπεται τώρα να μειωθούν κι άλλο μετά τον επανυπολογισμό τους με τα νέα κριτήρια, που εφαρμόζονται πλέον ενιαία για παλιούς και μελλοντικούς συνταξιούχους.
Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα, η κυβέρνηση προσπαθεί να ελιχθεί, για να μετριάσει τις αντιδράσεις. Γι' αυτό μεταθέτει στο 2018, και συγκεκριμένα μετά τον Ιούλη, οπότε λήγει το τρέχον «πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής», την ονομαστική μείωση των συντάξεων που παίρνουν οι σημερινοί συνταξιούχοι. Συγκεκριμένα, το σχέδιο προβλέπει ότι:
  • Αν μετά τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων προκύψει μείωση κάτω ακόμα και από τα σημερινά άθλια επίπεδα, η σύνταξη θα συνεχίσει να αποδίδεται στο σημερινό της ύψος, το οποίο να σημειωθεί ότι είναι μειωμένο κατά 40% σε σχέση με το 2009. Η κυβέρνηση ονομάζει αυτό το τρικ «προσωπική διαφορά», η οποία όμως παύει σταδιακά να υπάρχει μετά τον Ιούλη του 2018, οπότε οι μειώσεις που προκύπτουν από τον επανυπολογισμό θα ενσωματωθούν κανονικά στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις.
Παράδειγμα: Αν ένας παλιός συνταξιούχος παίρνει σήμερα 800 ευρώ σύνταξη και με τον επανυπολογισμό προκύπτει σύνταξη 700 ευρώ, θα συνεχίσει να παίρνει τα 800 μέχρι και το 2018. Από εκεί και πέρα, η σύνταξη θα προσαρμόζεται σταδιακά στα 700.
  • Επίσης, αν οι νέες συντάξεις που θα δοθούν την τριετία 2016 - 2018 είναι μικρότερες από αυτές που δίνει το ισχύον σύστημα σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20%, η κυβέρνηση «κάνει σκόντο» και βάσει του σχεδίου της δεσμεύεται να καταβάλλει μέρος αυτής της διαφοράς ως «προσωπική διαφορά», μέχρι και το 2018. Με αυτόν τον τρόπο πάει να «μαλακώσει» τις μεγάλες μειώσεις που συνεπάγεται για τους νέους συνταξιούχους το νέο σύστημα. Μετά τον Ιούλη του 2018, η σύνταξη θα δίνεται στα επίπεδα που προβλέπει ο νέος δυσμενέστερος υπολογισμός.
Παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι ένας ασφαλισμένος θα βγει στη σύνταξη μέσα στο 2016. Αν με το παλιό σύστημα δικαιούνταν σύνταξη 1.000 ευρώ και με το νέο 800 (μείωση 20%), τότε μέχρι και το 2018 θα παίρνει 900 (το μισό της διαφοράς του 20%). Από εκεί και πέρα, η σύνταξή του θα προσαρμοστεί στα 800. Ανάλογα «τρικ», με μικρότερη όμως «προσωπική διαφορά» (1/3 και 1/4 αντίστοιχα), προβλέπονται για όσους βγουν στη σύνταξη το 2017 και το 2018.
Σε κάθε περίπτωση, με το σχέδιό της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μονιμοποιεί, αλλά και νομιμοποιεί όλες τις μέχρι τώρα αυθαίρετες περικοπές που είχαν επιβάλει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, και ταυτόχρονα «χτίζει» έναν νέο μηχανισμό για την παραπέρα μείωση όλων των συντάξεων.
4. Επικουρικές: Αύξηση εισφορών για αμφίβολες συντάξεις
Με το σχέδιο της κυβέρνησης επιβάλλεται αύξηση των εισφορών στον κλάδο της επικουρικής σύνταξης κατά 1,5 μονάδα. Ετσι, από 1/1/2016 και μέχρι την 31/12/2018, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) όλων των μισθωτών ασφαλισμένων, καθορίζεται σε ποσοστό 3,5% για τον ασφαλισμένο και σε ποσοστό 4% για τον εργοδότη, από 3% και 3% σήμερα.
Θυμίζουμε ότι στην εργοδοσία, οι εισφορές μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά 3,9 ολόκληρες μονάδες. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, μετά το πέρας της τριετίας, η μηνιαία εισφορά επανέρχεται στο σημερινό ύψος της, αλλά έως τότε, βέβαια, «έχει ο θεός»...
Και ενώ επιβάλλεται αύξηση στην εισφορά για την επικουρική σύνταξη, το σχέδιο της κυβέρνησης διατηρεί όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις προηγούμενων νόμων, όπως η διαμόρφωση του ύψους της σύνταξης με βάση τα δημογραφικά δεδομένα. Με άλλα λόγια,ετησίως θα προϋπολογίζεται ένα συγκεκριμένο ποσό για επικουρικές συντάξεις (το ύψος του θα εξαρτάται από τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας), που θα μοιράζεται στους δικαιούχους.
Οσο μεγαλύτερος ο αριθμός των δικαιούχων, τόσο μικρότερη επικουρική σύνταξη θα αναλογεί στον καθένα. Το ποσοστό αναπλήρωσης καθορίζεται σε 0,45% για κάθε χρόνο Ασφάλισης. Δηλαδή, για να πιάσει κάποιος το προηγούμενο ποσοστό αναπλήρωσης που ήταν 20%, θα πρέπει να δουλεύει 44,5 χρόνια! Επίσης, το 20% υπολογιζόταν επί του τελευταίου συντάξιμου μισθού, αν δούλευε στο Δημόσιο, ή επί του μέσου όρου των συντάξιμων αποδοχών της καλύτερης 5ετίας των τελευταίων 10 χρόνων στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα θα υπολογίζεται επί του μέσου όρου των συντάξιμων αποδοχών όλου του εργάσιμου βίου.
5. Αφαίμαξη αγροτών και ΕΒΕ με αύξηση εισφορών
Οι μειώσεις των συντάξεων, νέων και παλιών, πάνε χέρι χέρι με τηναύξηση των εισφορών, που θα θίξει κυρίως εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες. Συγκεκριμένα:
  • Για τους αγρότες, ανεξάρτητα από το χρόνο υπαγωγής στην Ασφάλιση, οι εισφορές τους για κύρια σύνταξη αυξάνονται σταδιακά από το 7% σήμερα στο 20% το 2019. Τα νέα αυξημένα ποσοστά, που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται αναδρομικά από το δεύτερο εξάμηνο του 2015, θα υπολογίζονται στη βάση του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος από την αγροτική δραστηριότητα του προηγούμενου έτους. Κατώτατο ασφαλιστέο εισόδημα για τους αγρότες ορίζονται τα 468,8 ευρώ το μήνα. Δηλαδή, η μηνιαία εισφορά του αγρότη δεν μπορεί να είναι κάτω από 93 ευρώ και για το ζευγάρι που απασχολούνται και οι δύο στο αγροτικό νοικοκυριό τους θα είναι το διπλάσιο.
  • Για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ και του ΟΑΕΕ, από 1/1/2017 προβλέπεται μηνιαία ασφαλιστική εισφορά, για τον κλάδο σύνταξης, ύψους 20% επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται είτε με βάση το καθαρό φορολογητέο εισόδημα, από την ασκούμενη δραστηριότητά τους κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, είτε με βάση την καθαρή αξία των παρεχόμενων μηνιαίως ή σε άλλη τακτική χρονική βάση, υπηρεσιών του τρέχοντος έτους, για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης. Σε καμία περίπτωση η μηνιαία ασφαλιστική εισφορά δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από το 20% του κατώτερου μισθού, δηλαδή 117 ευρώ. Διατάξεις νόμου που προβλέπουν την καταβολή μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για τους ασφαλισμένους προερχόμενους από το ΕΤΑΑ, κατά την πρώτη πενταετία υπαγωγής στην Ασφάλιση, καταργούνται από 1/1/2017.
6. Σφαγή σε ΕΚΑΣ - εφάπαξ - παροχές Ταμείων
Μαζί με τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων, η κυβέρνηση προχωρά και στη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ. Μετά το 2019 δεν θα καταβάλλεται σε κανέναν συνταξιούχο και συνολικά οι χαμηλοσυνταξιούχοι χάνουν περίπου 1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Οσον αφορά την οργανωτική δομή, η κυβέρνηση προχωρά στη δημιουργία ενός υπερ-Ταμείου, όπου υπάγονται όλα τα Ταμεία κύριων συντάξεων, μαζί με τα Ταμεία Πρόνοιας που απέδιδαν ταεφάπαξ, τα οποία και αυτά θα μειωθούν. Ταυτόχρονα, στο ίδιο Ταμείο υπάγονται και τα Ταμεία και οι κλάδοι που δίνουν παροχές σε χρήμα λόγω ασθένειας ή άλλα βοηθήματα.
Συγκεκριμένα, συστήνεται ο Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), με κορμό το ΙΚΑ, στον οποίο θα ενταχθούν σταδιακά από την 1/1/2016 όλοι οι υφιστάμενοι φορείς κύριας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ ΜΜΕ, ΟΓΑ, ΝΑΤ). Εξαιρούνται μόνο οι διευθύνσεις του ΝΑΤ και του ΟΓΑ για την άσκηση των μη ασφαλιστικών τους αρμοδιοτήτων. Στον ΕΦΚΑ θα λειτουργεί ειδική διεύθυνση συγκέντρωσης των οφειλών και προώθησης της διαδικασίας είσπραξης ή κατάσχεσης.
Στο νέο υπερ-Ταμείο κύριας Ασφάλισης, που θα εμπεριέχει ως ξεχωριστές διευθύνσεις και τους τομείς παροχής εφάπαξ, θα ισχύουν στο εξής κοινοί κανόνες υπολογισμού των συντάξεων. Εννοείται βέβαια ότι μέσω αυτής της τεχνητής ενοποίησης - μαμούθ, πέραν των προβλημάτων λειτουργικότητας, το κύριο είναι ότι θα επιδιωχθεί η αποψίλωση όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους που έδιναν μέχρι τώρα τα Ταμεία, με τη δημιουργία νέων κανονισμών παροχών.

Τέλος, προσδοκώντας έσοδα από την «αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, η κυβέρνηση σκοπεύει να συστήσει μιαΑνώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης της Ακίνητης Περιουσίας Ασφαλιστικών Οργανισμών και μία Εταιρεία Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων Διευρυμένου Σκοπού Ασφαλιστικών Οργανισμών, για να διευρύνει και μ' αυτόν τον τρόπο την εμπλοκή τραπεζών και ιδιωτών στη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλισμένων.

Να κάνει το μαύρο - άσπρο επιχειρεί η κυβέρνηση μετά τη δημοσιοποίηση της πρότασής της για το νέο ασφαλιστικό σύστημα, όπως προκύπτει από τις πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβερνητικής εκπροσώπου, αλλά και τις ανεπίσημες διαρροές από το υπουργείο Εργασίας. Με περισσό θράσος ισχυρίζονται πως αυτό που προτείνουν συνιστά «αναγκαία αναδιάρθρωση» και «μεταρρύθμιση με δικαιοσύνη και ισονομία», ότι δήθεν προστατεύονται οι καταβαλλόμενες συντάξεις και ότι οι νέες συντάξεις όχι μόνο δεν θα μειωθούν, αλλά στους χαμηλόμισθους θα έχουν και αύξηση! Πρόκειται για ασύστολα ψεύδη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια», που λέει και ο λαός μας...
Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση της κυβέρνησης οδηγεί σε ένα νέο Ασφαλιστικό που δεν αφήνει πέτρα πάνω στην πέτρα σε ό,τι ασφαλιστικά δικαιώματα είχαν απομείνει από τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές. Κάνει, μάλιστα, κάτι πολύ χειρότερο: Τις αιματηρές περικοπές που επιβλήθηκαν από το 2010 και έριξαν τη μέση σύνταξη από τα 1.480 στα 863 ευρώ, όπως δήλωσε χτες και η κυβερνητική εκπρόσωπος, επιχειρεί να τις νομιμοποιήσει ως αποτέλεσμα του νέου «δίκαιου» υπολογισμού τους, με τους νέους μικρότερους συντελεστές. Με μια κουβέντα, βαφτίζει τη λεηλασία των συντάξεων, που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ως απόδοση «δικαιοσύνης» και «ισονομίας», βγάζοντας έτσι λάδι την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Επιπλέον, τη λεηλασία αυτή την επεκτείνει σε όλες τις νέες γενιές στο διηνεκές. Πλέον οι νέες γενιές - για τις οποίες κόπτεται - θα λαμβάνουν «από χέρι» σύνταξη πτωχοκομείου, χωρίς μάλιστα οι κυβερνήσεις να ...μπαίνουν στον κόπο να τις κόβουν κάθε φορά και να αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος, όπως γινόταν στο παρελθόν. Και αυτό το κοινωνικό «σφαγείο» το ονομάζει «αναγκαία αναδιάρθρωση»! Πράγματι, πρόκειται για αναδιάρθρωση. Μόνο που αυτή είναι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, σε βάρος και των σημερινών και πολύ περισσότερο των μελλοντικών συνταξιούχων. Είναι αναδιάρθρωση υπέρ των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων, αφού το αστικό κράτος για λογαριασμό τους μειώνει στο έπακρο την κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μπορεί να διαθέτει τους κρατικούς πόρους, μέσω της γενικής αντιλαϊκής φορολογίας, στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο νέο σύστημα, η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται στην κάλυψη μόνο της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ, η οποία συνολικά σε ετήσια βάση δεν θα ξεπερνά τα 9,5 δισ. ευρώ. Μια χρηματοδότηση που αντιστοιχεί σχεδόν στο μισό απ' αυτήν που δινόταν στα Ταμεία το 2009. Βέβαια, και αυτή η ελάχιστη κρατική χρηματοδότηση μπαίνει υπό την αίρεση της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και των αντοχών της καπιταλιστικής οικονομίας. Γι' αυτό, την ώρα που προχωρά σε τρομακτική μείωση των νέων συντάξεων, η κυβέρνηση σπεύδει να φορτώσει τους ασφαλισμένους με οδυνηρές αυξήσεις, όπως στους αγρότες, που τους τριπλασιάζει τις εισφορές, στους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και στους μισθωτούς στον κλάδο της επικούρησης.
Την ώρα, μάλιστα, που προχωρά σε σαρωτικές μειώσεις στους πάντες (ήδη συνταξιούχους, νέους συνταξιούχους, αλλά και σε αυτούς που θα συνταξιοδοτούνται τις επόμενες δεκαετίες, οι οποίες εκτιμώνται από 15% έως και 30% στους υψηλόμισθους εργαζόμενους), ισχυρίζεται ότι προστατεύει τις συντάξεις και δεν κάνει «νέες οριζόντιες μειώσεις»! Αλλά ταυτόχρονα ομολογούν τα κυβερνητικά στελέχη πως έτσι πετυχαίνεται «αναπροσαρμογή της συνταξιοδοτικής δαπάνης, ώστε να συρρικνωθούν τα ελλείμματα»! Τι κομψά! Πόσο «αριστερά»! Η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης βαφτίζεται «αναπροσαρμογή». Πώς γίνεται όμως, ενώ μειώνεται η δαπάνη για τις συντάξεις αυτές να αυξάνονται; Προφανώς, εκεί στην κυβέρνηση ανακάλυψαν νέα αριθμητική.

Την ίδια τακτική ακολουθούν και με τη λεγόμενη «εθνική σύνταξη», η οποία, όπως τα ψάρια του Ιησού στη Γαλιλαία, προορίζεται να καλύψει όλες τις περικοπές. Ετσι με τα 384 ευρώ, σύμφωνα με τα επιχειρήματα των κυβερνητικών στελεχών, θα καλυφθούν και τα νέα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης, και ο νέος κατά πολύ μικρότερος συντάξιμος μισθός, και η κατάργηση των κατώτερων ορίων συντάξεων που δεν υπάρχει στο νέο σύστημα. Με την «εθνική σύνταξη» θα καλυφθούν και η κατάργηση του ΕΚΑΣ που δίνεται στους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά και η συρρίκνωση των επικουρικών που οδεύουν και αυτές προς κατάργηση. Τόσα πολλά (και μεγάλα) ψέματα σε τόσο λίγες λέξεις...

Αφού στριμώχτηκε από τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ που αποκάλυπτε με στοιχεία το βάρβαρο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο Ζαχαριάδης του ΣΥΡΙΖΑ σε χτεσινή τηλεοπτική εκπομπή κατέφυγε στα γνωστά σάπια αντι-ΚΚΕ των ΣΥΡΙΖΑίων. Κι όπως πήρε φόρα, είπε να παραδώσει και μαθήματα ιστορίας στο ΚΚΕ (τον βάρυναν τα πολλά τα χρόνια του αγώνα...), για να σέβεται - λέει - τα «ιστορικά έντυπα της Αριστεράς», δηλαδή την κυβερνητική «Αυγή», που χτες προπαγάνδιζε το αντιασφαλιστικό έκτρωμα! Γιατί - λέει - «βαρέθηκε» από τα 18 του χρόνια έως τα 31 που είναι σήμερα (είπαμε ψημένο στην πάλη το παλικάρι) να βλέπει το ΚΚΕ στη γωνία, «να λέει τις θεωριούλες του και να μην κάνει τίποτα». «Θεωριούλες», λοιπόν, το δικαίωμα όλων στην Κοινωνική Ασφάλιση, «θεωριούλες» για τους ΣΥΡΙΖΑίους και η επιστροφή των απωλειών των ασφαλισμένων. Και «ανύπαρκτος» όποιος δε συναινεί στην αντιασφαλιστική σφαγή και πρωτοστατεί στον αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Αλλά, όπως του απάντησε και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, πού να το δει το ΚΚΕ; Στα σαλόνια των καπιταλιστών που συχνάζουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι για να οργανώσουν από κοινού την κατάργηση όσων με αίμα κατέκτησε η εργατική τάξη;

Από δυο βασικές μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις που προωθεί η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, δεν περνάει απαρατήρητη η προσπάθεια που κάνει να ελιχθεί απέναντι στη δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις. Πρώτο παράδειγμα είναι το μισθολόγιο του Δημοσίου, όπου οι μειώσεις στους ήδη καταβαλλόμενους μισθούς δεν θα επιβληθούν ακαριαία, αλλά ο σημερινός μισθός θα συνεχίσει καταβάλλεται κανονικά, μέχρι να ξεπαγώσουν οι λεγόμενες «ωριμάνσεις». Από εκεί και πέρα, οι μειώσεις θα ενσωματωθούν σταδιακά, αφού στο μισθό του εργαζόμενου δεν θα προστίθενται οι αυξήσεις από τις ωριμάνσεις που κανονικά δικαιούται. Το ίδιο ισχύει και με την πρόταση της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό. Οι μειώσεις στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις μετά τον επανυπολογισμό τους δεν θα ενσωματωθούν άμεσα, αλλά μετά από μια τριετία. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Γ. Κατρούγκαλο, μετά το 2018 ενδεχόμενα να μην υπάρξει ονομαστική μείωση, αλλά όπως και στην περίπτωση του μισθολογίου, να μην ενσωματώνονται στο εξής οι προβλεπόμενες αυξήσεις. Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση πάει να ξεγελάσει τους συνταξιούχους, τωρινούς και μελλοντικούς, ότι δε μειώνει τις αποδοχές τους. Στην πραγματικότητα, όμως, όχι μόνο διατηρεί τις αιματηρές μειώσεις της τάξης του 40% που υπέστησαν οι συνταξιούχοι την τελευταία πενταετία, αλλά χειροτερεύει και τους όρους υπολογισμού και επανυπολογισμού των συντάξεων, οδηγώντας το σύνολο των δικαιούχων σε ακόμα μικρότερες αποδοχές. Αυτό, με όλα τα άλλα που προβλέπει το Ασφαλιστικό, είναι λόγος ικανός για να υπάρξει ξεσηκωμός, ώστε να απαντηθεί και η κοροϊδία που επιχειρεί η κυβέρνηση.


Όλες οι κυβερνήσεις ακολούθησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια μια σκληρή, ταξική, καταστροφική πολιτική στο ασφαλιστικό σύστημα, τόνισε ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας το πρωί της Τετάρτης 6 Γενάρη, στην ΕΡΤ1. «Όλα τα σχέδια για την αναμόρφωση και βιωσιμότητά του ασφαλιστικού κατέληξαν στο να κοπούν οι συντάξεις, να περικοπούν τα δικαιώματα των συνταξιούχων, των εργαζομένων, οι μισθοί τους, να απαλλάσσεται το κεφάλαιο», υπογράμμισε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι τώρα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει τη χαριστική βολή.
«Έρχεται να συνεχίσει τις ίδιες πολιτικές και να ολοκληρώσει το έγκλημα, δηλαδή πάνω στις προηγούμενες καταστροφικές πολιτικές που τσάκιζαν τη ζωή του συνταξιούχου, του εργαζόμενου, έρχεται να φέρει ένα καινούριο Ασφαλιστικό για να δώσει συνέχεια, στην ίδια κατεύθυνση και στην ίδια λογική. Να υπηρετήσει την ίδια ταξική πολιτική».
Ο Δ. Κουμπούρης κάλεσε το λαό να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. «Είναι ταξικές πολιτικές. Πρέπει να συγκρουστεί με αυτές, να πιστέψει στη δύναμή του», σημείωσε χαρακτηριστικά και κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι στο υπουργείο Εργασίας.

«Βιωσιμότητα», «δικαιοσύνη», «αναγκαία μεταρρύθμιση» είναι ορισμένες από τις λέξεις που «κοσμούν» το λεξιλόγιο των στελεχών της κυβέρνησης, στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν το αντιασφαλιστικό της σχέδιο και να κάνουν το μαύρο άσπρο.
Σε τίποτα δεν πρωτοτυπούν. Τη «βιωσιμότητα» και τη «δικαιοσύνη» του συστήματος επικαλούνταν και όλοι οι προηγούμενοι για να δικαιολογήσουν τις δικές τους αντιλαϊκές παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό. Το ίδιο κάνουν και τούτοι. Εναν τόνο ψέματα και επιλεκτικά στοιχεία χρησιμοποιούσαν στην αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το ίδιο κάνει σήμερα και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και μείωση των συντάξεων προωθούσαν όλοι οι προηγούμενοι. Τα ίδια ακριβώς, ως «φυσική» σχεδόν συνέχεια προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων, κάνει και η τωρινή κυβέρνηση.
Γι' αυτό, από τη μια προσπαθεί με κάλπικα συνθήματα να διαφοροποιηθεί από τα άλλα αστικά κόμματα και από την άλλη επιχειρεί με ψέματα και ελιγμούς να καθυστερήσει ή και να ενσωματώσει λαϊκές αντιδράσεις.
Η ταύτιση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Η κυβέρνηση βαδίζει απαρέγκλιτα στη γραμμή που χαράσσουν συγκεκριμένες οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, οι οποίες έχουν ως στόχο να απαλλάξουν το κεφάλαιο και το κράτος του από τη συμβολή τους στην Κοινωνική Ασφάλιση, να μετατρέψουν την Υγεία, την Πρόνοια και τη σύνταξη σε ατομική υπόθεση των εργαζομένων.
Τελικά, να δημιουργήσουν νέα πεδία κερδοφόρας δράσης για τα κοράκια της ιδιωτικής Ασφάλισης, είτε μέσω της δραστηριοποίησής τους στη διαχείριση της περιουσίας των Επαγγελματικών Ταμείων, είτε μέσω των ασφαλιστικών συμβολαίων στον κλάδο της Υγείας και της σύνταξης.
Κανένας από τους νόμους που φτιάχτηκαν τα τελευταία 25 τουλάχιστον χρόνια, μεταξύ αυτών και όσοι ψήφισε η τωρινή κυβέρνηση, ή σχεδιάζει να ψηφίσει, δεν ξεφεύγει ρούπι από αυτή τη ρότα.
Αλλά και εκεί που η αντιασφαλιστική νομοθεσία καθυστερεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κεφαλαίου, το σύστημα βρίσκει τρόπο να φορτώνει τα σπασμένα στο λαό. Για παράδειγμα, το κράτος ποτέ δεν απέδωσε τα προβλεπόμενα από την τριμερή χρηματοδότηση στα Ταμεία.
Αντίθετα, διαχρονικά έπαιξε το ρόλο του «μάνατζερ» μεγάλων τραπεζικών και πολυεθνικών ομίλων στην καταλήστευση των αποθεματικών με διάφορους τρόπους, σκάβοντας από τη δεκαετία ακόμα του '50 το λάκκο στη «βιωσιμότητα» των ασφαλιστικών ταμείων, την οποία τώρα επικαλούνται για να τσακίσουν συντάξεις και άλλες παροχές.
Την ίδια ώρα, η μεγαλοεργοδοσία εισφοροδιαφεύγει ανενόχλητη, ενώ ένα δαιδαλώδες πλέγμα από νόμους για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων τής παρέχει τη δυνατότητα να αποδίδει τα ελάχιστα στο σύστημα, υπονομεύοντας παραπέρα τα δικαιώματα της νέας γενιάς.
Επομένως, η ταξική διάσταση του ζητήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης προηγείται της λογιστικής, την οποία προσπαθούν να αναδείξουν η κυβέρνηση, η εργοδοσία και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.
Ακόμα και από τη μεταρρύθμιση που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη, οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι είναι οι μόνοι που θίγονται, όταν το κράτος απαλλάσσεται παραπέρα από το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης και η εργοδοσία θίγεται στην παρωνυχίδα της, με την αύξηση κατά 1 μονάδα των ασφαλιστικών εισφορών, όταν τα τελευταία μόνο χρόνια έχει απολαύσει μειώσεις κατά 3,9 μονάδες.
Να μην τσιμπήσει ο λαός στα ψέματά τους. Αν κόπτονται για τη «βιωσιμότητα» των Ταμείων, να επιστρέψουν τώρα όλα τα κλεμμένα, να αποδώσουν τις πραγματικές τους οφειλές κράτος και εργοδοσία. Αν τους ενδιαφέρει η δικαιοσύνη, να εξασφαλίσουν τώρα συντάξεις και παροχές Υγείας ανάλογες των σύγχρονων λαϊκών αναγκών που στενάζουν για χάρη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Νομοθετούν για το κεφάλαιο και με θράσος παρουσιάζουν αυτές τους τις επιλογές ως φιλολαϊκές. Να τους κόψει ο λαός το βήχα, δυναμώνοντας τους ταξικούς αγώνες με αιχμή το Ασφαλιστικό.


Είναι πολύ ώριμο να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να τελειώνει αυτά τα σχέδια σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, να ακυρώσει αυτούς τους σχεδιασμούς και με απεργιακές κινητοποιήσεις και με κάθε μορφή. Και οι αγρότες και οι ΕΒΕ και πρώτα από όλα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Το ΚΚΕ καλεί τον κόσμο σήμερα να αντιδράσει στο δρόμο, στο κίνημα, στα πλαίσια και της γενικής απεργίας που προετοιμάζεται. Αυτό τόνισε οΝίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στη βραδινή εκπομπή της ΕΡΤ1, την Τρίτη 5 Γενάρη.
Συνεχίζοντας σημείωσε «πιστεύουμε ότι πράγματι είναι αιτία πολέμου το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση, το οποίο υποτίθεται είναι η θετική εκδοχή. Μας προετοιμάζει για ακόμη χειρότερη εκδοχή και φυσικά αυτή η εκδοχή έχει μήτρα. Είναι η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και ψηφίστηκε από όλους μαζί».
«Με τα ίδια επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποίησαν οι προηγούμενοι που ξεκίνησαν την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιεί και η σημερινή κυβέρνηση για να ολοκληρώσει το έργο, να ολοκληρώσει τη "βρώμικη δουλειά". Η "βιωσιμότητα" είναι αυτό που ακούμε εδώ και 20 χρόνια. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κάνει ένα βήμα, πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε. Απέναντι σε όλους, παλιούς, νέους συνταξιούχους, φτωχούς αγρότες, ΕΒΕ, μισθωτούς, τους βάζει να "πληρώσουν το μάρμαρο" για τη "ληστεία" που έγινε στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων από κυβερνήσεις, από την εργοδοσία, από συγκεκριμένες επιλογές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το δεύτερο σημείο είναι ότι η κυβέρνηση, ταυτόχρονα με την παρουσίαση του προσχεδίου για το Ασφαλιστικό, κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο για την ιδιωτική ασφάλιση. Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα. Από τη μία νομοσχέδιο για την ιδιωτική ασφάλιση, και από την άλλη νομοσχέδιο που ισοπεδώνει, που βάζει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση και "σφάζει" συντάξεις», κατέληξε ο Νίκος Σοφιανός.


Καμία συναίνεση από το λαό στο κυβερνητικό σχέδιο ισοπέδωσης του Ασφαλιστικού, αλλά οργάνωση και κλιμάκωση της πάλης για την ανατροπή, συνολικά της πολιτικής και πάνω από όλα των αιτιών που οδηγούν το λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Αυτό τόνισε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του «ΣKAΪ».
Οι αποδοχές των συνταξιούχων, εν ενεργεία και μελλοντικών, θα μειωθούν επιπλέον και σωρευτικά, σημείωσε και πρόσθεσε ότι, ενώ το ξήλωμα του Ασφαλιστικού έχει ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, σήμερα οδηγούμαστε κυριολεκτικά στην κατεδάφιση. Και τι κατεδαφίζεται; Κατεδαφίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος και μετατρέπεται σε ατομική ευθύνη. Πάμε ουσιαστικά στο λεγόμενο "τριαξονικό σύστημα", όπου το κράτος θα διασφαλίζει ένα προνοιακό επίδομα επί της ουσίας. Από εκεί και πέρα, ο καθένας θα πηγαίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στα επαγγελματικά ταμεία, άρα στον ιδιωτικό χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Τα πράγματα θα χειροτερέψουν, καθώς η σύνταξη θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου. Με δεδομένη την τεράστια ανεργία, τη μαύρη εργασία, τη μερική απασχόληση και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, δεν υπάρχει περίπτωση να συμπληρώσει κάποιος τα απαιτούμενα ένσημα για να πάρει σύνταξη, κυρίως οι νέοι. Μιλάμε για πλήρες ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, κατέληξε ο Νίκος Καραθανασόπουλος.

Ενα νέο «φιτίλι» στην «μπαρουταποθήκη» της ευρύτερης Μέσης Ανατολής βάζει η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης Σαουδικής Αραβίας και Ιράν από το περασμένο Σάββατο, μετά την εκτέλεση καταδικασμένων για τρομοκρατία, ανάμεσά τους και του σιίτη κληρικού Νιμρ αλ Νιμρ, κάτι που εξόργισε το επίσης σιιτικό Ιράν. Και οι δύο αυτές χώρες είναι ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις που αντιπαρατίθενται και στη σύγκρουση στη Συρία. Η πρώτη στήριξε ανοιχτά, μαζί με άλλους ιμπεριαλιστές και εξόπλισε και χρηματοδότησε τους εγκληματίες του «Ισλαμικού Κράτους», που τώρα υποτίθεται ότι πολεμάει, και η δεύτερη στηρίζει την κυβέρνηση Ασαντ και έχει συμμαχία με τη Ρωσία και το Ιράκ ενάντια στο «ΙΚ». Επίσης, Ιράν και Σ. Αραβία ήδη αντιπαρατίθενται στην Υεμένη με το πρώτο να υποστηρίζει τους σιίτες «Χούτι» και τη δεύτερη τους σουνίτες που κυβερνάνε τη χώρα. Οσο και αν η αντιπαράθεση παρουσιάζεται ως διαθρησκευτική διαμάχη (από το γνωστό σχίσμα στο Ισλάμ ανάμεσα στους σουνίτες, που είναι πλειοψηφία 80% - 90%, και τους σιίτες), στην πραγματικότητα πρόκειται για γεωστρατηγική σύγκρουση και αφορά επιχειρηματικά συμφέροντα.
***
Από τις αντιδράσεις που καταγράφονται, μετά την πυρπόληση τμήματος της σαουδαραβικής πρεσβείας στην Τεχεράνη και προξενικών γραφείων, η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με το Ιράν, αυξάνει τη στρατιωτική επιφυλακή και απείλησε ότι δεν θα ανεχτεί την «εμπλοκή του Ιράν στις αραβικές υποθέσεις». Ακολούθησαν το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που υποβάθμισαν τη διπλωματική τους αντιπροσωπεία. Ισες αποστάσεις ουσιαστικά κράτησαν η ΕΕ και οι ΗΠΑ, ζητώντας να υπάρξει «ηρεμία και να διευθετηθεί η κρίση». Μάλιστα, η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, συνέδεσε την αποκλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες με τη διαδικασία της υποτίθεται «πολιτικής λύσης στη Συρία». Οι ΗΠΑ, επίσης, δεν φαίνεται να επικροτούν τη στάση της συμμάχου τους Σαουδικής Αραβίας, σε μια περίοδο που επιδιώκουν να προχωρήσουν τις μπίζνες με την ιρανική πλευρά μετά τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα. Είναι φανερό ότι η προσέγγιση αυτή ενόχλησε σφόδρα ανταγωνιστικές δυνάμεις στην περιοχή, πρωτίστως τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και το Ισραήλ. Η Ρωσία, δε, από την πλευρά της, δηλώνει έτοιμη να διαμεσολαβήσει για να τα βρουν οι Σαουδάραβες με τους Ιρανούς.
Πάντως, η κίνηση της Σαουδικής Αραβίας, να εκτελέσει αντιπάλους της και ιδιαίτερα τον εν λόγω κληρικό, φαίνεται ότι αποσκοπεί και στο να προκαλέσει και να φέρει αναδιατάξεις και στις συμμαχίες στην περιοχή. Αλλωστε, η Σαουδική Αραβία τον περασμένο μόλις Δεκέμβρη ανακοίνωσε τη συγκρότηση του λεγόμενου «αραβικού αντιτρομοκρατικού συνασπισμού» παράλληλα με τον «διεθνή συνασπισμό» όπου ηγούνται οι ΗΠΑ, ενώ η σφαγή στην Υεμένη συνεχίζεται καθημερινά, παρότι ελάχιστες είναι οι πληροφορίες που βγαίνουν στα διεθνή αστικά ΜΜΕ.
***
Στο ευρύτερο παζλ της αντιπαράθεσης στην περιοχή, περιλαμβάνεται η κλιμάκωση του πολέμου του τουρκικού κράτους ενάντια στον κουρδικό πληθυσμό στα ανατολικά της χώρας. Οι συγκρούσεις γενικεύονται όλο και περισσότερο. Σε δεκάδες πόλεις έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία, ενώ την ίδια ώρα το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν επιχειρεί ουσιαστικά να θέσει εκτός του πολιτικού σκηνικού το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών. Πρόκειται για μια σοσιαλδημοκρατική αστική φιλοκουρδική δύναμη που έχει την υποστήριξη και δυνάμεων της ΕΕ, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να χειραγωγεί λαϊκές δυνάμεις. Η Τουρκία, επίσης, εντείνει τις προκλήσεις και με την Ελλάδα, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, όπως η πρόσφατη οδηγία (ΝΟΤΑΜ) δέσμευσης για ασκήσεις μιας μεγάλης περιοχής που περιλαμβάνει και το Καστελόριζο.
Ενα ακόμα στοιχείο που πυροδοτεί μεγαλύτερη ένταση στην περιοχή είναι και η επιθετικότητα του Ισραήλ, που κλιμακώνει την κατοχή και τους εποικισμούς στα Παλαιστινιακά Εδάφη, υπονομεύοντας τις όποιες διαπραγματεύσεις και αντιδρά στις προσπάθειες της Παλαιστινιακής Αρχής να αναγνωριστεί ως κυρίαρχο κράτος. Ταυτόχρονα, το Ισραήλ συνεχίζει τις προκλήσεις και με το γειτονικό Λίβανο, ενώ η εμπλοκή του στη Συρία για την ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ είναι επίσης καταγεγραμμένη από την αρχή της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.
***

Μέσα σε αυτό το κουβάρι των εξελίξεων, η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ευθυγραμμισμένη με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό ισχυρίζεται ότι θα αποτελέσει «γέφυρα» συμφιλίωσης, ότι μπορεί να έχει καλές σχέσεις με όλους και δήθεν να αποτελεί «παράγοντα σταθερότητας». Προβάλλοντας υποκριτικές διακηρύξεις για αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους κάποτε στο ...μέλλον και όταν το επιτρέψουν οι διεθνείς συνθήκες, επί του πρακτέου εμβαθύνει τις σχέσεις με το κράτος - θύτη της περιοχής μέσα από τον άξονα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ. Επίσης, είναι απολύτως διαθέσιμη για περαιτέρω εμπλοκή στην επέμβαση στη Συρία. Η πολιτική αυτή εμπλέκει και το λαό μας βαθύτερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εντείνονται με διάφορα προσχήματα (πότε η αντιμετώπιση αυταρχικών καθεστώτων, πότε της τρομοκρατίας) και εκφράζει τη «δίψα» του κεφαλαίου για έλεγχο των αγορών, των πηγών Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς της, τις σφαίρες επιρροής. Οσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι λαοί και οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στο κεφάλαιο, την εξουσία του και τις διεθνείς συμμαχίες του, τόσο το καλύτερο γι' αυτούς.

Από τη διαδήλωση στην Τεχεράνη
Ακόμη πιο εκρηκτική και πολλαπλώς επικίνδυνη κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή διαμορφώνει η δραματική επιδείνωση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας - Ιράν, με αφορμή την εκτέλεση του Σαουδάραβα Σιίτη ιερωμένουΝιμρ αλ Νιμρ στις 2 Γενάρη μαζί με άλλα 46 άτομα, με την κατηγορία της «τρομοκρατίας» και βαθύτερες αιτίες τις μεταξύ τους έντονες αντιπαραθέσεις στην ευρύτερη περιφέρεια (Συρία, Υεμένη, Λίβανο κ.α.), τη διεθνή γεωπολιτική και ενεργειακή «σκακιέρα».
Γι' αυτό και η εκτέλεση του Σιίτη ιερωμένου, που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του 2012 στην Ανατολική Επαρχία της Σαουδικής Αραβίας (όπου είναι η συγκεντρωμένη η σιιτική μειονότητα στη χώρα), επικρίνοντας τη σαουδική μοναρχία, μολονότι απέφευγε κάθε αναφορά σε ένοπλη βία κατά των αρχών, έριξε «νέο λάδι σε μία φωτιά» που απειλεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η εκτέλεσή ήταν μία καλά σχεδιασμένη απόφαση της σαουδικής μοναρχίας, που θέλησε με αυτόν τον τρόπο να στείλει σαφές μήνυμα όχι μόνον στην Τεχεράνη, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη δύναμη (συμμαχική ή μη...) αποτολμήσει να αμφισβητήσει τη θέση της. Προκειμένου να πετύχει αυτό το στόχο, ο βασιλικός οίκος των Σαούντ και ένα μέρος της ντόπιας αστικής τάξης εμφανίζονται, ανάμεσα στα άλλα, πρόθυμοι να κλιμακώσουν το διχασμό μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, σε μία «ευαίσθητη» γεωπολιτική συγκυρία, κατά την οποία υποτίθεται ότι σαν σύμμαχοι των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας» συμμετέχουν στις προσπάθειες κατά των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (που βέβαια και αυτοί μαζί με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ χρηματοδότησαν, εξόπλισαν και φούντωσαν).
Διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις...
Αξίζει να σημειωθεί πως ο αποκεφαλισμός του Σιίτη ιερωμένου Νιμρ αλ Νιμρ από τις σαουδαραβικές αρχές προκάλεσε άμεσα (όπως άλλωστε αναμενόταν!) θυελλώδεις διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις.
Πρώτα απ' όλα, σήμανε μαζικές διαδηλώσεις πολλών χιλιάδων ατόμων στην Τεχεράνη, όπου μεταξύ άλλων μια ομάδα εισέβαλε στο κτίριο της σαουδαραβικής πρεσβείας, πυρπολώντας ένα μέρος της, προκαλώντας εκτεταμένες υλικές ζημιές, ενώ ακολούθησαν μαζικές συγκεντρώσεις, όπου χαρακτηριστικά καίγονταν οι σημαίες του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
Πάντως, ο Ιρανός Πρόεδρος, Χασάν Ροχανί, έσπευσε να αποδοκιμάσει τις επιθέσεις στη σαουδαραβική πρεσβεία, τονίζοντας τις συλλήψεις 40 υπόπτων και τη σκληρή τιμωρία όσων βρεθούν ένοχοι. Δεκάδες μαζικές διαδηλώσεις Σιιτών έγιναν, επίσης, σε μεγάλες πόλεις του Ιράκ (Βαγδάτη, Νατζάφ, Βασόρα), που ζήτησαν από την κυβέρνηση του Ιρακινού πρωθυπουργού, Χάιντερ αλ Αμπάντι, να διακόψει τις σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, αλλά και βομβιστικές επιθέσεις σε δύο σουνιτικά τεμένη στη σιιτική επαρχία Χίλα.
Επίσης, οργισμένες διαδηλώσεις έγιναν και στο Μπαχρέιν και στο Πακιστάν και στην Ανατολική Επαρχία της Σαουδικής Αραβίας (όπου βρίσκεται συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο μέρος της σιιτικής μειονότητας και όπου εδώ και μήνες έχει, ουσιαστικά, μεταφερθεί ο πόλεμος που διεξάγεται στη γειτονική Υεμένη...) «πνίγηκαν» από τη βία των αρχών και το στρατό.
«Σύννεφα» σε Συρία - Υεμένη
Πέρα, όμως, από την κλιμάκωση της έντασης Σιιτών - Σουνιτών, η κλιμάκωση της έντασης Σαουδικής Αραβίας - Ιράν ρίχνει βαριά σκιά στις διπλωματικές διεργασίες που καταβάλλονται εδώ και μήνες σε Συρία και Υεμένη.
Ηδη, ο διεθνής απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία, Στάφαν Ντε Μιστούρα, αναχώρησε χτες βράδυ για την πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας, Ριάντ, με επόμενο σταθμό την Τεχεράνη, σε μία μάλλον απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτρέψει ενδεχόμενο «ναυάγιο» των προγραμματισμένων για τις 25 Γενάρη ειρηνευτικών συνομιλιών στη Γενεύη μεταξύ συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με στόχο τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία... Βαριά πέφτουν τα σύννεφα και στην προγραμματισμένη για τα μέσα τρέχοντος μηνός έναρξη της διπλωματικής διαδικασίας στον ΟΗΕ, με στόχο τον τερματισμό του πολέμου στην Υεμένη, που έχει κλιμακωθεί μετά την έναρξη της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της Σ. Αραβίας τον περασμένο Μάρτη...
Σταματούν κάθε σχέση...
Ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών, Αντέλ αλ Τζουμπέιρ, δεν αρκέστηκε μόνο στην προχτεσινή ανακοίνωση της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων της χώρας του με το Ιράν. Χτες, ανακοίνωσε και τη διακοπή όλων των αεροπορικών ταξιδιών από και προς το Ιράν, καθώς και την αναστολή των εμπορικών σχέσεων της Σ. Αραβίας με το Ιράν μέχρι νεωτέρας. «Είμαστε αποφασισμένοι», είπε, «να μην επιτρέψουμε στο Ιράν να κινητοποιήσει, να δημιουργήσει, να θεσπίσει τρομοκρατικούς πυρήνες στη χώρα μας ή στις χώρες των συμμάχων μας. Θα απωθήσουμε όλες αυτές τις απόπειρες του Ιράν να εμπλέκεται στις αραβικές υποθέσεις...».
Αυτά ενώ σήμερα εκπνέει το 48ωρο «τελεσίγραφο» που έδωσε στην ιρανική διπλωματική αποστολή, προκειμένου να εγκαταλείψει τη Σαουδική Αραβία...
Με την απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να σταματήσει τις διπλωματικές σχέσεις με το Ιράν ευθυγραμμίστηκαν άμεσα δύο από τους στενότερους συμμάχους της: Αφενός, η σουνιτική μοναρχία τουΜπαχρέιν (που κυβερνά τη σιιτική πλειοψηφία που είχε εξεγερθεί κατά της κυβέρνησης το 2011, αλλά οι διαμαρτυρίες κατεστάλησαν, στη συνέχεια, με την ένοπλη στήριξη της Σ. Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων...). Αφετέρου, η ισλαμική κυβέρνηση του επί δεκαετίες «προέδρου» του Σουδάν, Ομάρ αλ Μπασίρ.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έμειναν ένα βήμα πίσω, αρκούμενα στην υποβάθμιση της διπλωματικής αντιπροσωπείας τους στο Ιράν.
Οι διεθνείς αντιδράσεις
Εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, επέκρινε την εκτέλεση του Σιίτη ιερωμένου, δηλώνοντας «βαθιά απογοητευμένος», επικοινώνησε ακολούθως τηλεφωνικά με αξιωματούχους σε Ριάντ και Τεχεράνη και ζήτησε αφενός να επιλύσουν «ειρηνικά» τα μεταξύ τους προβλήματα και αφετέρου να μην εκτροχιαστεί η ειρηνευτική διαδικασία για Συρία και Υεμένη...
Στις ΗΠΑ, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζον Κίρμπι, εξέφρασε βαθιά ανησυχία για την κλιμάκωση της έντασης Σ. Αραβίας - Ιράν, τονίζοντας ότι η Ουάσιγκτον «θα συνεχίσει να πιέζει τις ηγεσίες των δύο χωρών για θετικά βήματα προς την εκτόνωση της έντασης». Ωστόσο, Αμερικανοί αξιωματούχοι σε κατ' ιδίαν συνομιλίες τους με δημοσιογράφους ήταν σφόδρα επικριτικοί για την εμπρηστική, όπως έλεγαν, απόφαση της Σ. Αραβίας να εκτελέσει το Σιίτη ιερωμένο Νιμρ αλ Νιμρ.
Στη Ρωσία, αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών που θέλησε να μη γίνει γνωστό το όνομά του, εξέφρασε την προθυμία της Μόσχας να μεσολαβήσει ώστε να πέσει η ένταση στις σχέσεις Σ. Αραβίας - Ιράν, δεδομένων των πολύ καλών σχέσεων που έχει η κυβέρνηση του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, και με τις δύο πλευρές.
Η επικεφαλής της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Φεντερίκα Μογκερίνι, ζήτησε από τις δύο χώρες να αποκλιμακώσουν την ένταση και να προστατεύσουν την ειρηνευτική διαδικασία σε Συρία και Υεμένη.
Στη Γερμανία, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απηύθυνε έκκληση σε Ριάντ και Τεχεράνη να χρησιμοποιήσουν «όλες τις πιθανότητες για βελτίωση των μεταξύ τους σχέσεων», επίλυση των πολέμων σε Συρία και Υεμένη και σταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Επιπλέον, ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, δήλωσε πως το Βερολίνο εξετάζει το ενδεχόμενο να καταστήσει αυστηρότερη την πολιτική του όσον αφορά τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων στη Σαουδική Αραβία.
Στην Κίνα, αξιωματούχοι εμφανίστηκαν ιδιαιτέρως ανήσυχοι για την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, καλώντας τις δύο χώρες να επιλύσουν τις διαφορές τους με διάλογο, τονίζοντας με νόημα ότι η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια των διπλωματικών αποστολών θα πρέπει να είναι εγγυημένες από όλους.

Στο Λίβανο, ο ηγέτης της σιιτικής οργάνωσης «Χεζμπολάχ», Χασάν Νασράλα, προέβλεψε την «καταστροφή» της Σ. Αραβίας και θεώρησε ότι η εκτέλεση του ιερωμένου Νιμρ αλ Νιμρ υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ.

Από τις συλλήψεις Κούρδων διαδηλωτών
στην Κωνσταντινούπολη
Νέες διαστάσεις αποκτούν καθημερινά οι επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού στα ανατολικά της χώρας, όπου όλο και περισσότερες πόλεις και χωριά θρηνούν αμάχους. Μόνο χτες, έγινε γνωστό ότι μια 35χρονη μητέρα τριών παιδιών σκοτώθηκε και άλλος ένας άνθρωπος τραυματίστηκε την Κυριακή, όταν ένας όλμος έπεσε στο σπίτι τους στην περιοχή Σουρ της πόλης Ντιγιάρμπακιρ, ένα από τα σημαντικότερα «προπύργια» των Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ στα νοτιοανατολικά. Ακόμα, στην κοντινή Σιλώπη, ένας άνδρας που προσπάθησε να βγει από το σπίτι του (οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας είναι σχεδόν καθημερινές) σκοτώθηκε από πυρά, ενώ η γυναίκα και άλλοι πέντε συγγενείς του τραυματίστηκαν όταν επιχείρησαν να βγουν από το σπίτι τους.
Ο Πρόεδρος της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επισήμανε με αφορμή την έναρξη του 2016 ότι οι δυνάμεις ασφαλείας θα συνεχίζουν να «καθαρίζουν τα βουνά και τις πόλεις από τους τρομοκράτες», συμπληρώνοντας ότι από τον Ιούλη περίπου 3.100 «τρομοκράτες εξουδετερώθηκαν». Επιβεβαιώνοντας ότι το τουρκικό κεφάλαιο δε θα δεχτεί σχεδιασμούς κατακερματισμού της σημερινής τουρκικής επικράτειας και οποιαδήποτε «αναβάθμιση» των Κούρδων σε βάρος του, ο Ερντογάν κατήγγειλε ακόμα μια φορά τις πρόσφατες δηλώσεις της ηγεσίας του σοσιαλδημοκρατικού φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) περί αυτονόμησης ανατολικών περιοχών και υπογράμμισε: «Οι δηλώσεις των δυο ηγετών (του HDP) αποτελούν αναμφισβήτητα ένα αντισυνταγματικό έγκλημα... Θεωρώ ότι μια διαδικασία άρσης της (βουλευτικής) ασυλίας τους θα επιδρούσε θετικά στην ατμόσφαιρα που αφορά την πάλη κατά της τρομοκρατίας στη χώρα μας». Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Σαμπάχ» μετέδωσε χτες στην ιστοσελίδα της ότι ήδη ξεκίνησε η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Από τη μεριά του HDP, ο εκπρόσωπος του κόμματος,Αϊχάν Μπιλγκέν, προανήγγειλε - σύμφωνα με ΜΜΕ όπως η «Χουριέτ» - ότι το κόμμα του θα οργανώσει και συγκεντρώσεις υπέρ της αυτονόμησης των περιοχών όπου πλειοψηφεί το κουρδικό στοιχείο.
Ολα δείχνουν, δηλαδή, ότι η ενδοαστική αντιπαράθεση θα δυναμώσει, με την επίδραση που θα ασκήσουν σε αυτή και οι επιλογές - σχεδιασμοί ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων που κατά καιρούς έχουν καθαρά εκφράσει την (τουλάχιστον) «συμπάθειά» τους για τους Κούρδους, αλλά και τη δυσαρέσκειά τους για την αναστολή των «ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων» μεταξύ ΡΚΚ και τουρκικής κυβέρνησης.
Μελετούν βήματα και στην εξωτερική πολιτική
Την ίδια στιγμή, η τουρκική κυβέρνηση μελετά τις επιλογές που θα υπηρετήσουν και τις προτεραιότητες που θέτει στην εξωτερική πολιτική, δεδομένων και των τετελεσμένων που δημιουργεί η επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία, μετά την κατάρριψη του ρωσικού «Su-24» στις 24/11/2015. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Ερντογάν υπογράμμισε ότι «το Ισραήλ έχει ανάγκη από μια χώρα όπως η Τουρκία στην περιοχή», αλλά και ότι «πρέπει επίσης να παραδεχτούμε (το γεγονός) ότι εμείς έχουμε ανάγκη το Ισραήλ. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην περιοχή». Είπε, ακόμα, ότι «εάν αμοιβαία μέτρα εφαρμοστούν με ειλικρίνεια, η εξομάλυνση (των σχέσεων) θα συνεχιστεί». Φυσικά, οι διαθέσεις «αποκατάστασης» των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων δε σημαίνει ότι τα πράγματα θα γίνουν όπως ήταν πριν, ούτε και ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έχει θετικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής. Αντίθετα, τα ανοιχτά ενδεχόμενα διαμορφώνονται σε συνθήκες ραγδαίας όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ενώ στη Μέση Ανατολή μεγαλώνει και η στρατιωτική «κινητικότητα», ισχυροί γεωπολιτικοί παίκτες συγκεντρώνουν υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα και διατυπώνουν την «ετοιμότητά» τους.

Τέλος, το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας αντέδρασε έντονα σε σχόλιο της Μόσχας αναφορικά με την κατάσταση στις νοτιοανατολικές τουρκικές επαρχίες. Συγκεκριμένα, σε σχετική ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ, εκφράζεται η «ανησυχία» με την οποία η Ρωσία παρακολουθεί «την κλιμάκωση της βίας που προκαλεί στη νοτιοανατολική Τουρκία η συνεχιζόμενη στρατιωτική επιχείρηση των τουρκικών αρχών» και καλείται η τουρκική κυβέρνηση «να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί ο τερματισμός της βίας όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και η επανάληψη της ειρηνευτικής διαδικασίας». «Για μια χώρα που (...) έχει προκαλέσει παγκόσμια οργή για τις πράξεις άμεσου και υβριδικού πολέμου, για την κραυγαλέα παραβίαση του διεθνούς δικαίου σε βάρος γειτόνων της, όπως η Ουκρανία και η Γεωργία (...) η απόπειρα διαλέξεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι παρά ένα παράδειγμα μαύρου χιούμορ» ήταν η απάντηση της τουρκικής πλευράς. Την ίδια ώρα, αίσθηση προκάλεσε η οδηγία της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, που κάνει συστάσεις σε αρραβωνιασμένους ότι «μπορούν να μιλούν μεταξύ τους για να γνωριστούν, αλλά θα πρέπει να αποφεύγουν να κρατιούνται από το χέρι και, πάνω απ' όλα, να μη φλερτάρουν».

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget