12/06/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Ελληνικά μαχητικά στη ΝΑΤΟική άσκηση «Trident Juncture»
εκπαιδεύονται στον εναέριο ανεφοδιασμό, γεγονός που
παραπέμπει σε επιχειρήσεις πολύ μακριά από τις βάσεις
ανεφοδιασμού τους...
...ενώ η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμπλέκει όλο και βαθύτερα το λαό στους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους
Η προώθηση των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε όλο το τόξο από την Ανατολική Ευρώπη μέχρι τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική βρέθηκε στο επίκεντρο της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ και της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη βδομάδα.
Με το πρόσχημα των τζιχαντιστών και της διαχείρισης του Προσφυγικού, πάρθηκαν αποφάσεις παραπέρα συγκέντρωσης στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά και περαιτέρω ενίσχυσης της οικονομικής διείσδυσης σε όλη αυτήν την περιοχή, στην οποία συγκρούονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ με αυτά άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και πρώτα και κύρια της Ρωσίας, με επίδικο τον έλεγχο στρατηγικής σημασίας «προγεφυρωμάτων», ενεργειακών πηγών και διαύλων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.
Στο πλαίσιο αυτών ακριβώς των επικίνδυνων αποφάσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ξεχωρίζουν δύο στοιχεία:
Το πρώτο είναι ότι οι αποφάσεις αυτές σηματοδοτούν ανοιχτή στήριξη της τουρκικής αστικής τάξης, την ίδια ώρα που οξύνεται η κόντρα με τη Ρωσία. Τα «πρόσθετα μέτρα στήριξης» της Τουρκίας, που ανήγγειλε η Σύνοδος των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, όπως και τα «ανταλλάγματα» που έδωσε στην τουρκική αστική τάξη η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, σχετίζονται άμεσα με τον καθοριστικό ρόλο που αυτή παίζει για την προώθηση των σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, με τη γεωστρατηγική της θέση και την οικονομική - στρατιωτική της ισχύ.
Το άλλο στοιχείο, που πρέπει να σημάνει συναγερμό για το λαό της χώρας μας, είναι ότι όλες οι παραπάνω αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ φέρουν την υπογραφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία αναζητά ενεργό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου και προβαίνει σε «μπαράζ προσφορών» (βάσεων, μέσων, δυνάμεων, «διαμεσολάβησης» κ.ο.κ.) στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες.
Η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ
Η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ (1 - 2 Δεκέμβρη) επιβεβαίωσε ότι μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της λυκοσυμμαχίας στην Ουαλία (Σεπτέμβρης 2014) για την αποφασιστική ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, η λυκοσυμμαχία προωθεί πλέον συστηματικά και την αντίστοιχη ενίσχυση των στρατιωτικών της δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, στο όνομα της «προσαρμογής της Συμμαχίας στις προκλήσεις από το Νότο».
Στην πρώτη περίπτωση, το πρόσχημα ήταν η «επιθετικότητα της Ρωσίας», στη δεύτερη η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Στην πραγματικότητα, και στις δύο περιπτώσεις, κίνητρο των επικίνδυνων αποφάσεων και κινήσεων του ΝΑΤΟ είναι η επιδίωξη των ευρωατλαντικών μονοπωλίων να κερδίσουν θέσεις σε βάρος των ανταγωνιστών τους, κορυφαία θέση μεταξύ των οποίων, σε όλη αυτή τη γεωγραφική περιοχή, έχουν τα ρωσικά μονοπώλια.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, κατά τη διάρκεια της Συνόδου της περασμένης βδομάδας, ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, υπογράμμισε ότι «βελτιώνουμε την ετοιμότητα και τη δυνατότητα ανταπόκρισης (responsiveness) των δυνάμεών μας, να αντιμετωπίζουμε απειλές από το νότο, καθώς και από την ανατολή».
«Μόλις πραγματοποιήσαμε τη μεγαλύτερη άσκησή μας εδώ και μια δεκαετία στα νότια της Συμμαχίας», πρόσθεσε, αναφερόμενος στη ΝΑΤΟική άσκηση «Trident Juncture», που πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο στη Μεσόγειο (αλλά και στον Ατλαντικό Ωκεανό), με τη συμμετοχή και ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ταυτόχρονα, η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, εκτός από το να δώσει πλήρη κάλυψη στη στάση της Τουρκίας και την πιο ενεργό εμπλοκή της στον πόλεμο της Συρίας («η Τουρκία έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται την εδαφική της ακεραιότητα και τον εναέριο χώρο της», επανέλαβε για πολλοστή φορά ο Γ. Στόλτενμπεργκ, αναφερόμενος στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από τουρκικό μαχητικό), ανήγγειλε τη λήψη «πρόσθετων μέτρων στήριξης» της Τουρκίας.
Τα μέτρα αυτά συνιστούν στην πραγματικότητα συγκέντρωση επιπλέον ΝΑΤΟικών στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων σε βάσεις στην Τουρκία, στα σύνορα με τη Συρία και συνολικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο: ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία ανακοίνωσαν ήδη τη «συμβολή» τους με αεροπορικές, ναυτικές και πυραυλικές δυνάμεις, ενώ ο γγ του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι περιμένει «και από άλλους συμμάχους να αναλάβουν περισσότερες δεσμεύσεις»...
Ολα αυτά ενώ κλιμακώνεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, όχι με την ταμπέλα του ΝΑΤΟ, αλλά με αυτήν της «συμμαχίας κατά του Ισλαμικού Κράτους», με τον γγ του ΝΑΤΟ βέβαια να «καυχιέται» ότι η αποτελεσματικότητα αυτής της συμμαχίας «βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη διαλειτουργικότητα μεταξύ των συμμάχων και των εταίρων τους που έχει οικοδομηθεί στη διάρκεια πολλών χρόνων επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ»...
Την ίδια ώρα, η εντεινόμενη κόντρα των ευρωατλαντικών μονοπωλίων με τη ρωσική πλευρά αποτυπώθηκε και σε άλλες αποφάσεις της ΝΑΤΟικής Συνόδου: Πέρα από τις συζητήσεις στηνΕπιτροπή ΝΑΤΟ - Ουκρανίας για την παραπέρα στήριξη της κυβέρνησης του Κιέβου, αλλά και την απόφαση να παραμείνει τουλάχιστον για όλο το 2016 η ΝΑΤΟική δύναμη 12.000 ανδρών στοΑφγανιστάν, καθαρά τέτοιο στοιχείο αποτέλεσαν και οι συζητήσεις για την «πολιτική ανοιχτών θυρών» του ΝΑΤΟ, η οποία εστιάζει στα Βαλκάνια και τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.
Με αυτά τα δεδομένα και παρά τις αντιδράσεις της Ρωσίας, η Σύνοδος υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ αποφάσισε να προσκαλέσει το Μαυροβούνιο να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις ένταξης στη λυκοσυμμαχία (σ.σ. πρόκειται για το τελικό στάδιο στη διαδικασία ένταξης μιας υποψήφιας χώρας στο ΝΑΤΟ), ενώ σε ειδική δήλωσή τους οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ αναφέρουν ότι η διαδικασία παραμένει ανοιχτή και για τις άλλες χώρες που έχουν εκδηλώσει αντίστοιχο ενδιαφέρον, δηλαδή τις ΠΓΔΜ, Γεωργία και Βοσνία - Ερζεγοβίνη.
Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας
Με έμφαση σε διαφορετικό πρόσχημα, τη διαχείριση του Προσφυγικού, η προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής βρέθηκε στο επίκεντρο και των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας (29 Νοέμβρη).
Οπως και το ΝΑΤΟ, έτσι και η ΕΕ δεν έμεινε στη νομιμοποίηση της συνολικής στάσης της Τουρκίας, αλλά προχώρησε και στην προσφορά μιας σειράς «ανταλλαγμάτων» στην τουρκική αστική τάξη, όπως το ξεμπλοκάρισμα μιας σειράς κεφαλαίων για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, χορήγηση οικονομικής βοήθειας ύψους 3 δισ. ευρώ και δρομολόγηση της κατάργησης της βίζας.
Τα «ανταλλάγματα» αυτά βέβαια δεν ήταν στον «αέρα»: Συνοδεύονται από την αναβάθμιση των εμπορικών και των ενεργειακών σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ, τη «δημιουργία επιχειρηματικής βάσης για την προσέγγιση των επιχειρηματικών κύκλων», την αναβάθμιση της θέσης της Τουρκίας σε «στρόφιγγα» της ΕΕ, για την «επιβολή τάξης στις μεταναστευτικές ροές» και την «απορρόφηση» μόνο όσων μεταναστών και προσφύγων θεωρούνται «χρήσιμοι» για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Είναι προφανές ότι η στήριξη αυτή δίνει πλεονεκτήματα στην τουρκική αστική τάξη στον ανταγωνισμό της με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών της περιοχής και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή, αλλά και για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, καθώς και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο...
Κυβέρνηση: Βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρ' όλα αυτά, μετά τη συμφωνία της στην ενεργοποίηση του άρθρου 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ, της θεσμικής «ομπρέλας» δηλαδή για τη στρατιωτική συνδρομή όλων των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας στην κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή, υπέγραψε όλες τις παραπάνω επικίνδυνες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Οι σοβαρές ευθύνες της γι' αυτές τις υπογραφές δεν «κουκουλώνονται» ούτε με τα... τιτιβίσματα του Αλ. Τσίπρα για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, ούτε βέβαια με τις... «ενστάσεις» του Ν. Κοτζιά για την ταμπέλα με την οποία θα επιχειρούν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, αν θα λέγονται ΝΑΤΟ δηλαδή ή... «συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους», γιατί... «ο αραβικός κόσμος δεν έχει την καλύτερη εικόνα για το ΝΑΤΟ»!
Πολύ περισσότερο, επιχειρώντας να ενισχύσει τη θέση της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιδιώκει να γίνει «χρήσιμη στο παγκόσμιο σύστημα», όπως λέει χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών, αρπάζοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της και εμπλέκοντας το λαό βαθύτερα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
«Η Ελλάδα είναι σημαντικός παίκτης της περιοχής», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ν. Κοτζιάς μετά τη συνάντησή του, την Παρασκευή στην Αθήνα, με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, για να επαναλάβει στη συνέχεια τα περί «τριγώνου αστάθειας» στην περιοχή, μέσα στο οποίο η Ελλάδα «εκπέμπει σταθερότητα» και προσφέρεται για «διαπραγματεύσεις», «διαβουλεύσεις» και «διαιτησία».
Στην πραγματικότητα, βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση «προσφέρει» πολύ περισσότερα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς: Μεταξύ άλλων, προτείνει τη δημιουργία νέων ΝΑΤΟικών βάσεων στο Αιγαίο και την Κρήτη, επέκταση και ενίσχυση της βάσης της Σούδας. Συζητά την εγκατάσταση μη επανδρωμένων αεροσκαφών των ΗΠΑ στο Καστέλι Ηρακλείου, δίνει 500 εκατ. δολάρια στην αμερικάνικη «Lockheed Martin» για την ανακατασκευή αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, διαφημίζει την ετοιμότητά της να συμβάλει στον τομέα των «πληροφοριών» στις επικείμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις...
«Πυξίδα» της κυβέρνησης σε αυτήν την εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι η προσπάθεια του εγχώριου κεφαλαίου να μη χάνει θέσεις στους διεθνείς ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, να «εξισορροπεί την απώλεια ισχύος στον οικονομικό τομέα» λόγω της κρίσης, όπως σημείωνε κατά την επίσκεψή του στην Τεχεράνη το περασμένο Σαββατοκύριακο ο Ν. Κοτζιάς. «Η εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι ενεργητική», ανέφερε χαρακτηριστικά, «όσοι φοβούνται το κόστος από δράσεις και ενέργειες, θα πρέπει να σκέφτονται το κατά κανόνα μεγαλύτερο κόστος της αδράνειας (...) Διότι όσο κάποιος αδρανεί, τόσο κάποιοι άλλοι καταλαμβάνουν θέσεις και αποκτούν επιρροή στα σημεία του ορίζοντα στα οποία δεν υπάρχει δράση»...
Παράδειγμα «ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» της συγκυβέρνησης είναι η αναφορά του Ν. Κοτζιά, κατά τη διάρκεια των δηλώσεων με τον Τζ. Κέρι, για την ανάγκη ενίσχυσης της σταθερότητας «στη γραμμή Αίγυπτος - Σουδάν - Σομαλία». Αναφορά καθόλου τυχαία: Αφορά στον άξονα που βρέχεται από την Ερυθρά Θάλασσα, την «ασφάλεια» του οποίου ιεραρχεί το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, με πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού να συμμετέχουν ανά διαστήματα στη ναυτική επιχείρηση της ΕΕ στην περιοχή, EUNAVFOR ATALANTA.
Η «ενεργητική εξωτερική πολιτική» της ελληνικής κυβέρνησης εκτιμάται από τα γεράκια του ιμπεριαλισμού - «είμαστε μαζί (...) σαν σύμμαχοι του ΝΑΤΟ στον ευρωατλαντικό χώρο, οπουδήποτε υπάρχουν προβλήματα ασφαλείας, από το Αφγανιστάν μέχρι το Κόσσοβο», δήλωσε χαρακτηριστικά από την Αθήνα ο Τζον Κέρι - ωστόσο για το λαό σημαίνει όλο και μεγαλύτερους κινδύνους εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι εξελίξεις «τρέχουν» και επιβάλλουν επιφυλακή, ενίσχυση της λαϊκής πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς, αγώνα για να γίνει πράξη το σύνθημα «ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών»! Τα λαϊκά συμφέροντα υπηρετούνται μόνο με την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με εργατική - λαϊκή εξουσία.

Χαρακτηριστικά κλιμάκωσης των πολύπλευρων στρατιωτικών επιχειρήσεων στο συριακό έδαφος προσδίδουν οι τελευταίες εξελίξεις σε ισχυρές χώρες της ΕΕ. Η μία μετά την άλλη (Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία κ.ά.) πολλαπλασιάζουν τις δυνάμεις και ενισχύουν το βαθμό εμπλοκής τους, αξιοποιώντας στο έπακρο γνωστά προσχήματα που ρίχνουν νερό στο μύλο των ιμπεριαλιστών για την προώθηση μονοπωλιακών συμφερόντων. Οπως οι επιθέσεις της 13ης Νοέμβρη στο Παρίσι και η απρόσκοπτη δράση τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και του «Μετώπου Νούρσα» που ενισχύονται μέρα με τη μέρα, πλουτίζοντας από το λαθρεμπόριο του συριακού και ιρακινού πετρελαίου, με τις πλάτες χωρών της περιοχής, επιχειρηματικών ομίλων της ευρύτερης περιφέρειας και ισχυρών πολυεθνικών ομίλων. (Ο χάρτης που δημοσιεύουμε παρακάτω είναι ενδεικτικός. Οπως φαίνεται κατά προσέγγιση, το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος» εκτείνεται σε κρίσιμες ζώνες γύρω από τον Ευφράτη και φυσικά τις περισσότερες πετρελαιοπηγές, κάτι που δεν μπορεί να γίνει απλά και μόνο από κάποιους ένοπλους, χωρίς τη στήριξη κρατών και μονοπωλίων).
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως το λαθρεμπόριο πετρελαίου και ο τζίρος των δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων που αποφέρει μηνιαίως στους τζιχαντιστές, έριξε μέσα στη βδομάδα νέο «λάδι» στη φωτιά της ρωσο-τουρκικής αντιπαράθεσης. Αυτή τη φορά, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, κατηγόρησε ανοιχτά την Αγκυρα και μέλη της οικογένειας του Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για ενεργό συμμετοχή στο λαθρεμπόριο συριακού πετρελαίου. Η τουρκική ηγεσία από την άλλη απέρριψε τις κατηγορίες, ανακοινώνοντας διαρθρωτικά μέτρα, διαμηνύοντας πως η τουρκική οικονομία δεν πρόκειται να γονατίσει από τα βαριά ρωσικά αντίποινα για την προ βδομάδων κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους.
Την ίδια ώρα που οξύνεται ο ρωσο-τουρκικός ανταγωνισμός (αντικατοπτρίζοντας και τις ευρύτερες κόντρες μονοπωλίων αμφοτέρων χωρών για το ξαναμοίρασμα γεωπολιτικής επιρροής και ελέγχου οδών και πηγών ενέργειας και εμπορίου), οι Ευρωπαίοι εταίροι των ΗΠΑ, αξιοποιώντας το κλίμα που δημιούργησαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοέμβρη στο Παρίσι, ενισχύουν τη στρατιωτική εμπλοκή τους στη Συρία.
Στα μέσα της βδομάδας, η βρετανική Βουλή με 397 ψήφους υπέρ (και από τα δύο μεγάλα κόμματα) έναντι 223 κατά (μεταξύ αυτών και ο νέος ηγέτης των Εργατικών, Τζ. Κόρμπιν, που προτίμησε να ασκήσει πιέσεις για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη Συρία) αποφάσισε τη συμμετοχή της Βρετανίας στις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία.Βασικό επιχείρημα των Βρετανών αστών πολιτικών που στήριξαν την απόφαση για αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, με εφαλτήριο τη βρετανική βάση στοΑκρωτήρι της Κύπρου, ήταν η «ανάγκη» «να αντιμετωπιστεί το κακό» και να αναληφθεί δράση για την αναχαίτιση των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους». Στην πραγματικότητα, ενήργησαν για το «καλό» των βρετανικών πολυεθνικών πετρελαϊκών και κατασκευαστικών εταιρειών, όταν και άμα «ξεκαθαρίσει» μεταπολεμικά το τοπίο στη Συρία...
Την Παρασκευή ήρθε η σειρά της γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής να αποδείξει τη συμμαχική υποστήριξή της στην κυβέρνηση του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ. Με 445 ψήφους υπέρ, 146 κατά και επτά αποχές, οι Γερμανοί βουλευτές «ευλόγησαν» τον υποστηρικτικό ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Γαλλίας και των συμμάχων τους στη Συρία, ανάβοντας «πράσινο φως» για την ανάπτυξη έως 1.200 Γερμανών στρατιωτικών σε βάσεις της Τουρκίας, του Κατάρ και του Κουβέιτ, την αποστολή μίας φρεγάτας για παροχή βοήθειας στο γαλλικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ», ενός αεροσκάφους - τάνκερ για τον ανεφοδιασμό συμμαχικών αεροπλάνων και έξι αναγνωριστικών αεροσκαφών τύπου «Tornado». Με τον τρόπο αυτό, δρομολογείται η μεγαλύτερη συμμετοχή του γερμανικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, που ήδη συμμετέχει σε άλλες εφτά αποστολές, στα Βαλκάνια, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Η έμπρακτη γερμανο-βρετανική στρατιωτική στήριξη στην ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία γίνεται δίχως τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Προέδρου Μπασάρ Ασαντ και δίχως την ξεκάθαρη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο πως εμφανίζεται μετά τα νέα δεδομένα που προκαλεί από τις 30 Σεπτέμβρη στην ευρύτερη περιοχή η έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, που - κατά αρκετούς πολιτικούς αναλυτές - «έχει αλλάξει το παιχνίδι», δίνοντας νέα πνοή στην κυβέρνηση Ασαντ, ισχυρή κάλυψη στο συριακό στρατό, ενισχύοντας παράλληλα τα ερείσματα της Μόσχας στην ευρύτερη περιοχή, με την ταυτόχρονη σημαντική αύξηση των ρωσικών αεροπορικών και άλλων δυνάμεων.

Τρία σενάρια για νέες περικοπές στους ήδη συνταξιούχους συζητούν κυβέρνηση - «θεσμοί»
Η παντιέρα της ...«ισονομίας» και της «κοινωνικής δικαιοσύνης» που σήκωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να περάσει τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, δεν μπορεί να κρύψει ότι ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι βρίσκονται μπροστά σε μια νέα γενικευμένη επίθεση στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Η επίκλησή τους είναι προσχηματική και συνιστά πρόκληση. Το νέο «μοντέλο» όχι μόνο δεν αναιρεί τις χρόνιες αδικίες σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων, που από τη φύση του δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά βαθαίνει ακόμα περισσότερο την ταξική αδικία, υπηρετώντας τις στοχεύσεις που έχουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του στην Κοινωνική Ασφάλιση.
Γι' αυτό η κυβέρνηση δεν καταργεί τους αντιασφαλιστικούς νόμους που ήδη έχουν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά πάνω στις παλιές αντιλαϊκές βάσεις έρχεται να χτίσει το δικό της οικοδόμημα.
Η χρονική μετάθεση του νέου εκτρώματος από την κυβέρνηση για τα μέσα Γενάρη - σύμφωνα με πληροφορίες - δείχνει την προσπάθεια της κυβέρνησης να ελιχθεί και να διαχειριστεί τις αντιδράσεις που προκαλούν τα σχέδιά της. Το «μοντέλο» που προωθεί, στην πραγματικότητα αντιγράφει - και μάλιστα προς το χειρότερο - αυτό που είχε νομοθετηθεί το 2010 με το νόμο 3863.
Πυρήνας του νέου «μοντέλου», όπως και του νόμου 3863/2010, είναι το σπάσιμο της παλιάς ενιαίας σύνταξης σε δύο τμήματα, στο «αναλογικό», το οποίο χρηματοδοτείται από τις εισφορές των ασφαλισμένων και στη λεγόμενη «εθνική» σύνταξη, η οποία θα προέρχεται από τη χρηματοδότηση του κρατικού προϋπολογισμού.
Προϋποθέσεις - «φωτιά»
Ομως, η συνολική σύνταξη που θα προκύπτει από εδώ και πέρα για τους ασφαλισμένους, από το άθροισμα και των δύο τμημάτων, σε κάθε περίπτωση είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από τις πενιχρές συντάξεις που έδινε το παλιό σύστημα. Αν και μέχρι τώρα η κυβέρνηση δεν έχει ορίσει ταποσοστά αναπλήρωσης, στο νέο υπολογισμό το σίγουρο είναι ότι δε θα υπερβαίνουν το 50% του συντάξιμου μισθού και μάλιστα υπό την προϋπόθεση 40 χρόνων ασφάλισης, αντί για το 70% έως 80% του συντάξιμου μισθού στην περίπτωση της 35ετίας που ίσχυε μέχρι τώρα.
Επιπλέον, ως συντάξιμος μισθός θα λογίζεται πλέον ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου, αντί του μισθού της τελευταίας διετίας ή της πενταετίας. Γι' αυτό, ακόμα και η προσθήκη της «εθνικής» σύνταξης δεν αλλάζει ουσιαστικά το αποτέλεσμα, που θα είναι σε βάρος όλων των ασφαλισμένων.
Πολύ περισσότερο που, από τις μέχρι τώρα εξελίξεις, παραμένει σκοτεινό αν το τμήμα της «εθνικής» σύνταξης θα δίνεται σε όλους τους συνταξιούχους ή θα τεθούν εισοδηματικά κριτήρια.
Ακόμα, η «εθνική» σύνταξη θα δίνεται μόνο με την προϋπόθεση των 4.500 ενσήμων, που αφήνει εκτός όλους εκείνους τους ασφαλισμένους που μπορεί να είχαν 3.000, 4.000, ακόμα και 4.400 ένσημα! Αυτοί, αντί για οποιαδήποτε σύνταξη, θα κατευθύνονται στα βοηθήματα της Πρόνοιας.
Αλλες βασικές ανατροπές
Επιπλέον, με το νέο «μοντέλο» η κυβέρνηση επιφέρει δύο βασικές ανατροπές:
α) Η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται δραστικά μόνο στην «εθνική» σύνταξη. Η ευθύνη του κράτους απέναντι στο σύνολο της σύνταξης και στην Κοινωνική Ασφάλιση γενικά, παρά τις διαβεβαιώσεις της, δεν έχουν την παραμικρή πρακτική αξία, αφού πρόσθετα κονδύλια ενίσχυσης της Ασφάλισης, πέραν του κονδυλίου για την «εθνική», δεν προβλέπονται στο νέο σύστημα.
β) Με το σύστημα αυτό καταργούνται και τα κατώτερα όρια συντάξεων όλων των Ταμείων,τα οποία δρούσαν ανασταλτικά στο να οδηγούνται οι συνταξιούχοι σε καθεστώς φτώχειας. Σε συνάρτηση με την κατάργηση του ΕΚΑΣ, το μέτρο αυτό βάλει ακριβώς κατά των πιο «αδύναμων στρωμάτων», τους οποίους προκλητικά επικαλείται η κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα, με τη θεσμοθέτηση του νέου «μοντέλου», η κυβέρνηση προωθεί και την «ενοποίηση» όλων των Ταμείων κύριας ασφάλισης σε ένα υπερ-ταμείο με ενιαίες παροχές και εισφορές. Μόνο που οι ενιαίες παροχές, η «ισονομία» δηλαδή που επικαλείται η κυβέρνηση, θα είναι στον πάτο του βαρελιού. Θα είναι η «δικαιοσύνη» του πτωχοκομείου για όλους. Αντίστροφα, η «ενιαιοποίηση» θα σημάνει σταδιακή αύξηση των εισφορών σε μια σειρά Ταμεία (π.χ. αγρότες). Με το μαχαίρι της «ισονομίας» θα κοπούν και οι υφιστάμενες συντάξεις.
Το σχέδιο αυτό επιφέρει χτύπημα και στην επικουρική ασφάλιση, αφού προκρίνεται ένας μοναδικός φορέας επικούρησης, το ΕΤΕΑ, ο οποίος, με βάση το καταστατικό του και την αρχή της «βιωσιμότητας», την οποία η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι θα σεβαστεί, θα διαγράψει από το χάρτη της Κοινωνικής Ασφάλισης τις ήδη ισχνές επικουρικές, τα εφάπαξ και άλλα βοηθήματα που αποδίδονταν μέχρι τώρα και είχαν πληρωθεί ακριβά από τους ασφαλισμένους.
Τρία σενάρια νέων περικοπών

Κι ενώ οι ανατροπές είναι σαρωτικές για όλους, η κυβέρνηση εμφανίζει τον εαυτό της να δίνει μάχη με τους «θεσμούς» για να μη γίνουν περικοπές στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις, προτείνοντας την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα διαρρέονται στον Τύπο, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται τα εξής σενάρια: Είτε μείωση όλων των συντάξεων κατά 6% από το πρώτο ευρώ, είτε μείωση των συντάξεων από τα 800 ευρώ και πάνω σε ποσοστό 15%, είτε τέλος περικοπές μέχρι και 30% στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ, προκειμένου να «εξοικονομηθεί» το 1,8 δισ. ευρώ από το Ασφαλιστικό για το 2016.

Ανένδοτη η κυβέρνηση για τα μέτρα της ΚΑΠ και του μνημονίου που τους ξεκληρίζουν
Μάχη για να εμποδιστούν τα εξοντωτικά γι' αυτούς μέτρα της νέας ΚΑΠ της ΕΕ και του τρίτου μνημονίου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δίνουν οι μικρομεσαίοι, συμμετέχοντας μαζικά στις πολύμορφες κινητοποιήσεις που οργανώνει επί ένα μήνα σε διάφορες περιοχές της χώρας, το οργανωμένο αγροτικό κίνημα.
Στη Θεσσαλία, που αποτελεί την «καρδιά» των κινητοποιήσεων, από την περασμένη Πέμπτη, μέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, οι αγρότες προχώρησαν σε κλιμάκωση, στήνοντας με εκατοντάδες τρακτέρ μπλόκα σε κομβικά οδικά σημεία της περιοχής, με πιο ισχυρά αυτά στο Δέλτα της Καρδίτσας και είσοδο της πόλης των Φαρσάλων.
Σήμερα Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα του δήμου Παλαμά Καρδίτσας, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων, η οποία θα πάρει αποφάσεις για παραπέρα κλιμάκωση, με πανελλαδικό συντονισμό και αναβαθμισμένες μορφές πάλης.
Στα εξοντωτικά για τους μικρομεσαίους αγρότες μέτρα που προωθούν ΕΕ και κυβέρνηση, περιλαμβάνονται:
  • Μεγάλες περικοπές στις επιδοτήσεις που θα φτάσουν μέχρι και το 60%, συνολικά, έως το τέλος 2019 που θα διαρκέσει η νέα ΚΑΠ και νέοι αποκλεισμοί μικρομεσαίων αγροτών απ' αυτές.
  • Νέοι περιορισμοί στην αγροτική παραγωγή.
  • Βαριά φορολογία από το πρώτο ευρώ του αγροτικού εισοδήματος, με συντελεστή 26% και με προκαταβολή στο 100% του φόρου της επόμενης χρονιάς.
  • Αύξηση στο 23% του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια.
  • Κατάργηση της επιστροφής φόρου πετρελαίου και μεγάλη αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος.
  • Τριπλασιασμός των εισφορών στον ΟΓΑ,
  • ΕΝΦΙΑ για σπίτια, αποθήκες, χωράφια.
  • Επιβολή υψηλότερου φόρου σε αγροτικά προϊόντα, όπως το κρασί και το τσίπουρο.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση, με τροπολογία που ψήφισε στη Βουλή, ζητάει από τους αγρότες να επιστρέψουν τα χρήματα που εισέπραξαν το 2009 ως αποζημίωση για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε η αγροτική παραγωγή την προηγούμενη χρονιά λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών κι άλλων ζημιογόνων παραγόντων. Εκείνη τη χρονιά οι αγρότες είχαν στήσει πάνω από 40 μπλόκα σ' όλη τη χώρα, τα οποία κράτησαν κοντά στον ένα μήνα.
Την περασμένη Παρασκευή, αντιπροσωπεία των Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων της Θεσσαλίας συναντήθηκαν με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Β. Αποστόλου, στον οποίο κατήγγειλαν τα μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση επιταχύνει το ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και παράλληλα ενισχύσει τη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών κι επιχειρηματιών του αγροτικού τομέα. Ζήτησαν επίσης να ικανοποιήσει η κυβέρνηση τα δίκαια αιτήματά τους.

Ομως, όπως φάνηκε και από τις απαντήσεις του Β. Αποστόλου, απόφαση της κυβέρνησης είναι αυτά τα μέτρα να προχωρήσουν με κάθε τρόπο, γιατί αυτό επιβάλλει η ΚΑΠ της ΕΕ, την οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, υπερασπίζεται και εφαρμόζει με συνέπεια. Η αρνητική στάση της κυβέρνησης ήταν το σινιάλο για να ενισχυθούν τα υφιστάμενα μπλόκα και μέσα σ' αυτό το κλίμα της αγανάκτησης και των διαθέσεων για αγώνα αναμενόταν να γίνει χτες η πανελλαδική σύσκεψη στον Παλαμά.

Τα φετινά Χριστούγεννα που για την αγορά κρατάνε σαράντα μέρες τουλάχιστον, έχουν χρώμα πορτοκαλί. Αυτό των σωσιβίων των πνιγμένων και μισοσωσμένων προσφύγων που κατασκευάζουν με τα κορμιά τους τη γέφυρα της απελπισίας στο Αιγαίο και τα παραγεφύρια των απελπισμένων ως λέρα στην Καρχηδόνα. Στα χριστουγεννιάτικα δέντρα κρεμιούνται μπάλες που λίγο να το λέει η καρδιά σου, φανερώνουν τις νύχτες σαν τύψεις τα πρόσωπα των εκτελεσμένων, των σφαγμένων, των πυροβολημένων από τη Ράκα ως το Μπατακλάν.
Στη φάτνη που φέτος έχει τη μορφή στρατιωτικού τολλ, οι μάγοι με τα δώρα ακολουθώντας το αστέρι των πετρελαίων κουβαλάνε και ξαμολάνε βόμβες γαλλικές, αγγλικές, ρώσικες, αμερικανικές και το λιβάνι έχει τη μυρωδιά της καμένης σάρκας ακουμπισμένης στο στουπί των θηριωδών μονοπωλιακών ενεργειακών συμφερόντων. Οπου επαγγελματίας Αγιοβασίλης με την αιμάτινη στολή και δυο άγγελοι παραστάτες, πάνοπλοι μαυροντυμένοι κουκουλοφόροι έτοιμοι να ράνουν με σπρέι πιπεριού και αύρες παγωμένου νερού όσες καλοσύνες, αγαθότητες κι ανεμελιές ξεφύγουν σε περίπατο με τη μορφή ανθρώπου, πελάτη, καταναλωτή...
Το φετινό πνεύμα των Χριστουγέννων περιφέρεται με ψαλμωδίες καταστολής, νομιμοποιημένα κατά περίσταση τάγματα ασφαλείας που ακριβοπληρώνονται με το χρυσό νόμισμα της συναίνεσης.
Αυτό το Δεκέμβρη στη γειτονιά μας ο πολιτισμός κι ο πανικός συμψηφίζονται σε συσκευασία ζαχαρωμένου τρόμου. Εορταστικό χρονικό προαναγγελθέντος πολέμου με αναμμένο το φιτίλι που εύκολα μπορεί να περιδέσει τη Γη.
Στην Ειδομένη είναι όλα ειδωμένα από πριν. Το πρόβλημα θα λυθεί με τους μισούς πρόσφυγες να θέλουν να φάνε τους άλλους μισούς ανάμεσα σ' Ελληνες και Σκοπιανούς αστυνομικούς με ευρωπαϊκούς επενδυτές και Σένγκεν διακριτικά. Εδώ θα δεις πώς η χώρα μας έχει προϋπολογιστεί και σχεδιαστεί να μετατραπεί σε πνιγηρή «ουδέτερη ζώνη» (buffer zone), όπου θα δοκιμάζονται σε πραγματικές συνθήκες οι μεταλλάξεις του αστικού ευρωπαϊκού ιδεώδους.
Δεν θ' αργήσει η στιγμή που κάποιους ΝΑΤΟικός ή Βρυξελλιώτης αξιωματούχος θα αναφωνήσει, μερικοί ήδη το κάνουν, «αυτοί οι πρόσφυγες ήταν μια κάποια λύσις και οι στρατοί μας επιτέλους θα διαβούν». Η αριστερή ουρά του ευρωΝΑΤΟικού φιδιού μπαίνει μόνη της στο στόμα της οχιάς, πασπαλίζοντας με μεγαλοστομίες επικοινωνιακού συροβόρου όφεως την επιθυμία της να παραμείνει στη λέσχη των μεγάλων έστω και ως λακές του ευρώ με τίμημα τα κεφάλια μας.
Την ώρα που συζητιέται και ψηφίζεται ο θανατηφόρος για την πλειονότητα του λαού φετινός προϋπολογισμός, ουδείς εκ των Συριζαίων αναρωτιέται σε ποιον Καιάδα πέταξε τους αγώνες πολλών απ' τους ανθρώπους του που τους βλέπεις ν' ανέβουν στο βήμα σα σε ικρίωμα, έτοιμοι να καταθέσουν μαζί με τη δήλωση του περιουσιολογίου και τ' αγωνιστικά τους παράσημα. Ετσι φέτος καλά Χριστούγεννα θα κάνουν μόνον οι θαμώνες των λεσχών του κάθε λογής οπορτουνισμού, εκεί που την γκανιότα την εισπράττουν πάντα τα συγκυβερνώντα τσιράκια των πλουτοκρατών ιδιοκτητών τους. Εκεί ρίχνονται τα ζάρια, ανοίγουν και κλείνουν τα χαρτιά, γίνονται εκείνες οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις που δε μαθαίνουμε ποτέ, παρά μόνο τη στιγμή που μας εξαργυρώνουν ως μάρκες. Τώρα ίσως είναι η ώρα να αποφασίσουμε επιτέλους ποια Δεκεμβριανά συνιστούν τη μνήμη, την έμπνευση κι όχι την ανάμνηση της χώρας στο εξώφυλλο του απλώς ημερολογιακού νέου έτους.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Μια απλή αναζήτηση στον αστικό Τύπο, όπως και σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες που απηχούν συγκεκριμένα αστικά συμφέροντα, εντοπίζει πληθώρα άρθρων σχετικών με την «κρίση» του πολιτικού συστήματος. Οι αστοί δεν περιορίζονται στη διαπίστωση του προβλήματος και την έκφραση της ανησυχίας τους. Παρεμβαίνουν ευθέως στην προσπάθεια επίλυσής του και τέτοια είναι η εδώ και καιρό εξελισσόμενη διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, αναδιάταξης του πολιτικού τους προσωπικού.
Η καπιταλιστική κρίση που επιμένει και τα ζόρια στη διαχείρισή της, οι δυσκολίες που συναντά η προσπάθεια αναθέρμανσης της καπιταλιστικής οικονομίας, οι ανταγωνισμοί που οξύνονται ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης αλλά και ιμπεριαλιστικά κέντρα έχουν την αντανάκλασή τους στις διεργασίες που μαίνονται στις τάξεις του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου. Αλλωστε, η σημερινή διάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι προϊόν των διεργασιών αναμόρφωσης που έχουν ξεκινήσει από την αρχή της κρίσης, με σημείο - σταθμό το 2012.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ, από ένα μικρό οπορτουνιστικό σχήμα με σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα αλλά «αριστερές αναφορές» και συνθήματα, πριμοδοτήθηκε και αναρριχήθηκε στις βαθμίδες του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ ταυτόχρονα βάθαινε η σοσιαλδημοκρατικοποίησή του.
Σήμερα, έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και παρά την επιβεβαίωση στήριξής του από εργατικά - λαϊκά στρώματα στις εκλογές του Σεπτέμβρη, φαίνεται ότι αναζητά μια ευρύτερη στήριξη αστικών δυνάμεων προκειμένου να συνεχίσει να διαχειρίζεται την προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Παρά το γεγονός ότι σε σχέση με τους προκατόχους του έχει επιδείξει μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη ικανότητα (όπως άλλωστε ιστορικά η σοσιαλδημοκρατία) στην εξαπάτηση, στη χειραγώγηση και ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Παρά το γεγονός ότι στηρίζεται από διάφορα επιτελεία του κεφαλαίου τα οποία ξεπέρασαν επιφυλάξεις που είχαν παλιότερα.
Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών
Εκεί αποσκοπούσε η πρόσκληση του Αλ. Τσίπρα στους πολιτικούς αρχηγούς για σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την ελπίδα να εκπέμψει αυτή σήμα ενιαίας στάσης σε φλέγοντα ζητήματα, όπως είναι το Ασφαλιστικό, όπου οι βαθιές ανατροπές που έρχονται κάνουν κυβέρνηση και κόμμα να φοβούνται ότι θα θέσουν σε δοκιμασία τις όποιες επιδόσεις έχουν να επιδείξουν στη χειραγώγηση λαϊκών δυνάμεων. Ενα κοινό ανακοινωθέν των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης που θα συμπύκνωνε τη σύμπλευσή τους στην κατεύθυνση των ανατροπών που υπαγορεύει η καπιταλιστική οικονομία για την ανάκαμψή της, θα έριχνε νερό στο μύλο που αλέθει λαϊκές συνειδήσεις ώστε να υιοθετούν ως δικούς τους τους στόχους του κεφαλαίου και να τους ανέχονται, αν όχι να βάζουν πλάτη στην υλοποίησή τους.
«Σε όλες τις μείζονες μεταρρυθμίσεις που η επίδρασή τους υπερβαίνει τα όρια μιας τετραετούς διακυβέρνησης, θέλουμε να εξαντλήσουμε τα περιθώρια για την ανταλλαγή απόψεων, τη σύνθεση και τη συνεννόηση με όλες τις δημοκρατικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις», δήλωνε ο Αλ. Τσίπρας πριν από τη σύσκεψη, προαναγγέλλοντας ότι«στα μεγάλα ανοιχτά εθνικά θέματα αλλά και στα καθοριστικής σημασίας για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής ζητήματα θα δρομολογήσουμε εθνικό διάλογο».
Ως τέτοια υποδείκνυε το Ασφαλιστικό, την Παιδεία, τη συνταγματική αναθεώρηση και το Προσφυγικό, στρώνοντας όμως το έδαφος για μια ευρύτερη ατζέντα «συνεννόησης», που σχετίζεται με το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο πρωθυπουργός διαμήνυε στην αστική τάξη την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει με τη στρατηγική της, διαβεβαιώνοντάς την ότι «οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία» θα προχωρήσουν«έτσι και αλλιώς», αλλά θα ήταν «ευχής έργο» να προχωρήσουν με την «ευρύτερη δυνατή σύνθεση και διάλογο».
Ανοιχτά ενδεχόμενα
Η σύσκεψη - παρωδία των πολιτικών αρχηγών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων), που εξαρχής κατήγγειλε ως τέτοια το ΚΚΕ αρνούμενο να τη νομιμοποιήσει συμμετέχοντας, δεν είχε τα προσδοκώμενα απ' την κυβέρνηση αποτελέσματα καθώς τα άλλα κόμματα αρνήθηκαν να αναλάβουν παραπάνω, απ' όσο έχουν ήδη αναλάβει, κόστος για την εφαρμοζόμενη πολιτική και πάντως όχι δίχως εγγυήσεις και ανταλλάγματα.
Αλλωστε, ταυτόχρονα με τα καλέσματα για συναίνεση, αστικοί κύκλοι και ειδικά όσοι νιώθουν ότι μπορεί να θιχτούν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους από το «ξαναμοίρασμα της πίτας» ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που υπόσχεται η σημερινή κυβέρνηση, προβληματίζονται για το πώς θα εξυπηρετηθεί και ο στόχος της ανασύνταξης του άλλου πόλου κυβερνητικής εναλλαγής, που σήμερα φαντάζει πολύ αδύναμος.
Επιβεβαιώθηκε ωστόσο η σύμπλευσή τους, που αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το μέλλον σε ένα ρευστό πολιτικό σκηνικό. Καθόλου τυχαία, την επομένη, ο υπουργός Επικρατείας, Αλ. Φλαμπουράρης, άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο συνεργασίας με την Ενωση Κεντρώων, που δεν κρύβει τις υποστηρικτικές προς την κυβέρνηση διαθέσεις. Το αναγνώρισε και ο Αλ. Φλαμπουράρης λέγοντας ότι θέλει να μπει στην κυβέρνηση, «θέλει να στηρίξει και αυτό είναι πολύ θετικό».
Κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν και η δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, Ολγας Γεροβασίλη, ότι «όχι μόνο δεν κινδυνεύει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά - αντίθετα - είναι πολύ πιθανόν και να ενισχυθεί στο μέλλον» και ότι δεν αναζητούν κυβερνητικούς εταίρους αλλά υποστηρικτές στη Βουλή. Δήλωση που την Παρασκευή συμπληρώθηκε με μια ...υποσχετική. Οτι θα συζητηθεί η ένταξη στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ όσων βουλευτών άλλων κομμάτων διαφοροποιηθούν απ' αυτά και στηρίξουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια.
Κεντροαριστερές ανησυχίες
Παρότι σ' αυτή τη φάση η συζήτηση μοιάζει να εστιάζει σε μεμονωμένους βουλευτές, τίποτα δεν αποκλείεται. Εξάλλου, λίγες μέρες μετά τη σύσκεψη, το ΠΑΣΟΚ δήλωσε - επί της ουσίας - ανοιχτό σε συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο! Απαντώντας σε διαρροή κυβερνητικού αξιωματούχου, που αφορούσε σε διάλογο ανάμεσα στον Αλ. Τσίπρα και τον Φρ. Ολάντ, στο περιθώριο της Συνόδου για το Κλίμα στο Παρίσι, με τον δεύτερο να παρουσιάζεται επικριτικός απέναντι στη στάση που τήρησε το ΠΑΣΟΚ στη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, η Χαριλάου Τρικούπη υπενθύμιζε ότι έχει «απολογηθεί» στον Φρ. Ολάντ πως ουδέποτε έγινε πρόσκληση για συνεργασία από τον Αλ. Τσίπρα. Και κατέκρινε τον Αλ. Τσίπρα ότι ενώ «επικαλείται συνεχώς τον σχηματισμό κεντροαριστερής κυβέρνησης στην Πορτογαλία (...) ο ίδιος έχει επιλέξει να κυβερνά με την ακροδεξιά απόφυση των ΑΝΕΛ».
Ενδεικτική ήταν και η δήλωση της Φώφης Γεννηματά μετά τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, όπου κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «υπονόμευσε την εθνική συνεννόηση» και πρότεινε «εθνικό σχέδιο, προοδευτική προγραμματική συμφωνία, αλλαγή του εκλογικού συστήματος και κυβέρνηση με συμμετοχή όλων των δυνάμεων που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας».
Αντίστοιχη διάθεση υπάρχει και από την πλευρά του Ποταμιού, ο επικεφαλής του οποίου, εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου μετά τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, πρότεινε τη συγκρότηση μιας «κυβέρνησης Εθνικής Ελλάδας». Που θα κάνει τι; Κατά δήλωση του Στ. Θεοδωράκη, μεταξύ άλλων, θα απελευθερώσει την ιδιωτική πρωτοβουλία, θα άρει τα εμπόδια από την επιχειρηματικότητα, τις εξαγωγές και τις επενδύσεις, θα απελευθερώσει την αγορά εργασίας με αποκρατικοποιήσεις, ενίσχυση των εξαγωγικών επιχειρήσεων και κίνητρα στη νέα επιχειρηματικότητα. Εχοντας γνώση ότι όλα αυτά προϋποθέτουν πολιτική κατάφωρα αντιλαϊκή, ο Στ. Θεοδωράκης υπερασπίστηκε τις «κυβερνήσεις μεγάλης κοινωνικής αποδοχής, καθώς οι αλλαγές που πρέπει να κάνουμε απαιτούν τη συστράτευση του κόσμου».
Το Ποτάμι μοιράζεται και το ίδιο παράπονο με το ΠΑΣΟΚ. «Στη Βουλή δε διεξάγεται καμία ουσιαστική συζήτηση. Το Ποτάμι κάνει προτάσεις που το νέο καθεστώς τις πετάει υπεροπτικά στο καλάθι των αχρήστων. Και, ταυτόχρονα, ο αρχηγός του διχασμού (...) ζητάει συναίνεση. Πάνω σε ποιο σχέδιο; Τι θέλουν να κάνουν στην Ελλάδα; Ας το ξεκαθαρίσουν αυτό και μετά ας ζητήσουν βοήθεια. Αν πάντως ψάχνουν για δεκανίκι στη συνέχιση της καταστροφικής τους πολιτικής, το Ποτάμι δε διατίθεται», αναφέρει σε ανακοίνωσή του.
Στο τραπέζι ο εκλογικός νόμος
Στο πλαίσιο όλων αυτών των διεργασιών και αναζητήσεων εντάσσεται και η πρόταση που παρουσίασε μέσα στη βδομάδα το Ποτάμι για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, εισηγούμενο ρυθμίσεις υποταγμένες στην ανάγκη αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, προσαρμογής του στα σημερινά δεδομένα, με εξασφάλιση σταθερών κυβερνήσεων συνεργασίας για την αστική διαχείριση, αλλά και παρέμβαση στη λειτουργία των κομμάτων, ζήτημα που απασχολεί εδώ και καιρό τα αστικά επιτελεία.
Χαρακτηριστικά, το Ποτάμι χαρακτηρίζει... «υπερβολικό» το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, αλλά δεν προτείνει παρά τη μείωσή του. Στηλιτεύει «τη μη παροχή συναίνεσης» και «τη δυσμενή μεταχείριση των συνασπισμών απέναντι σε μεμονωμένα κόμματα» από το σημερινό εκλογικό σύστημα και δηλώνει ότι χρειάζεται καθιέρωση ενός άλλου, που θα «σηματοδοτεί την ανανέωση του πολιτικού συστήματος», θα «ενισχύει το διακομματικό ανταγωνισμό για την πληρέστερη κατάρτιση συνδυασμών, με ταυτόχρονο περιορισμό του παραδοσιακού εσωκομματικού ανταγωνισμού» και θα «προωθεί τον εκδημοκρατισμό των πολιτικών κομμάτων, μέσω της ενίσχυσης των εσωκομματικών διαδικασιών».
Ειδικά σε σχέση με την απευθείας παρέμβαση του αστικού κράτους στη λειτουργία των κομμάτων, το Ποτάμι, αφού κάνει λόγο για επιβολή «αδιάβλητων εσωκομματικών διαδικασιών επιλογής»,προσθέτει ότι «η διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων από τα κόμματα θα μπορούσε να προβλέπεται και νομοθετικά, όπως γίνεται στη Γερμανία».
Μεταξύ άλλων, προτείνει μπόνους στο μισό του ποσοστού του πρώτου κόμματος, θέσπιση διπλής ψήφου για κόμμα σε «ευρείες περιφέρειες» και για βουλευτή από ενιαία λίστα όλων των κομμάτων σε 140 μονοεδρικές περιφέρειες, μείωση των βουλευτών κατά 45, διατήρηση του ορίου του 3% για την είσοδο στη Βουλή κ.ά.

Ανάλογη συζήτηση άνοιξε και από πλευράς της κυβέρνησης με τον υπουργό Εσωτερικών Π. Κουρουμπλή στην ΚΕΔΕ να εξαγγέλει νέο εκλογικό νόμο με λιγότερους βουλευτές.

Με φόντο τους οξυμένους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και στο πλέγμα με τις αβεβαιότητες και τους «κινδύνους» γύρω από τους ρυθμούς ανάκαμψης στην Ευρωζώνη και στην παγκόσμια οικονομία εξελίσσονται τα αντιλαϊκά παζάρια ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Κομισιόν - ΕΚΤ - ESM - ΔΝΤ). Επόμενοι «σταθμοί» σε αυτή την εξέλιξη είναι η αυριανή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών (συμβούλιο Γιούρογκρουπ). Περί τα μέσα του Δεκέμβρη, θα ακολουθήσει η κατάθεση ενός ακόμη εφαρμοστικού νομοσχεδίου, αυτή τη φορά με άξονα τις αναδιαρθρώσεις που κρίνονται απαραίτητες για την ανταγωνιστικότητα του εγχώριου κεφαλαίου, ενώ σύμφωνα με τον προγραμματισμό, το Γενάρη έρχεται και νέο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και για την καρατόμηση των συντάξεων.
Την ίδια ώρα, ανοίγει και το ζήτημα των παρεμβάσεων που αφορούν στα Εργασιακά, όπως για το νέο συνδικαλιστικό νόμο, με στόχο την παρεμπόδιση των διεκδικητικών αγώνων, ιδιαίτερα των απεργιών και για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πρόκειται για τους διαδοχικούς κρίκους στην αλυσίδα της έντασης της βαρβαρότητας του κεφαλαίου. Για τη συνέχεια προδιαγράφονται η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, που συνδέεται με αυτή τη φάση της αντιλαϊκής κλιμάκωσης (πιθανόν το Φλεβάρη), η συζήτηση και οι αποφάσεις γύρω από την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους, σε συνδυασμό με τις ανακοινώσεις σχετικά με το νέο πρότυπο της «παραγωγικής ανασυγκρότησης». Αυτό με τη σειρά του, όπως προβλέπεται στο τρίτο μνημόνιο και διατυμπανίζουν οι υπουργοί της συγκυβέρνησης, θα ανακοινωθεί το Μάρτη του 2016.
Η πλευρά των ΗΠΑ
«Δεν είναι πια ικανοποιητικό να έχουμε εμπορικές σχέσεις μόνο σε κρατικά πλαίσια ή μόνο μεταξύ μιας ομάδας κρατών. Είναι παγκόσμια πια αγορά και είναι πολύ ανταγωνιστική. Για το λόγο αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλο ενθουσιασμό για την ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας στην ενεργειακή ασφάλεια και στηρίζουμε ενθέρμως τη διασύνδεση της Ελλάδας με το Διαδριατικό Αγωγό (TAP) και με το διασυνδετήριο αγωγό (IGB) με τη Βουλγαρία».
Αυτό δήλωσε, προχτές Παρασκευή, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον ίδιο, μία από τις προτεραιότητες που ανέφερε και ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, είναι ότι θέλει να δει ξένες άμεσες επενδύσεις, που είναι «κλειδί» για κάλυψη της έλλειψης εσωτερικών κεφαλαίων. Και βέβαια, το ίδιο ακριβώς ζήτημα έχει στην προμετωπίδα της πολιτικής του και ο ΣΕΒ.
«Καθώς η κυβέρνηση παίρνει περαιτέρω μέτρα να βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα, σας εγγυώμαι ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε και εμείς, για να διαδώσουμε στις εταιρείες μας το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι ανοιχτή στην επιχειρηματικότητα», τόνισε ο Κέρι, κλείνοντας το μάτι για έλευση των μονοπωλίων από τις ΗΠΑ με επίκεντρο τους υδρογονάνθρακες.
«Για να προσελκυστούν επενδύσεις, βασικό είναι να τιμά κάποιος τις δεσμεύσεις του. Εάν δημιουργεί κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις, τότε είναι έτοιμη η χώρα για να γίνουν οι επενδύσεις, αλλά αυτό να υποστηριχθεί με πράξεις, όχι με λόγια»...
Αυτά τόνισε, την περασμένη βδομάδα και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Ντ. Πιρς, μιλώντας σε συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Εστιάζοντας στη γεωστρατηγική σημασία της χώρας, ανέφερε ως «παραδείγματα» τον πόλεμο στη Συρία και τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών». Μάλιστα, όπως είπε, η Ελλάδα μπορεί να γίνει πυλώνας για να περάσει το αέριο της Κασπίας στην Ευρώπη, αλλά η Ελλάδα «μπορεί να είναι λιγότερο εξαρτώμενη από το ρωσικό αέριο με προαγωγή εσωτερικών πόρων,όπως η εξόρυξη υδρογονανθράκων από θαλάσσιες εξέδρες, αλλά και από την ξηρά».
Παράλληλα, αναφέρθηκε σε οφέλη της ελληνικής οικονομίας από την επικύρωση της«Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίου» (ΤΤΙΡ) και την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, ως ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας για «νέους και παλαιούς επενδυτές», συμπληρώνοντας ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπ. Ομπάμα, έχει δείξει πολλές φορές ότι «στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που καταβάλλεται», κατανοεί το ανθρωπιστικό πρόβλημα που έχει προκληθεί από την κρίση και αναμένει να «συνεχιστούν οι προσπάθειες με τους θεσμούς»...
Η Ευρωζώνη
Οπως αποκαλύπτεται, οι «προκαταρκτικές συζητήσεις» που αφορούν στο κλείσιμο της πρώτης «αξιολόγησης» του τρίτου μνημονίου, θα ξεκινήσουν άμεσα, ενώ, σύμφωνα με τις πληροφορίες, τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Κομισιόν - ΔΝΤ - ΕΚΤ - ESM) επανέρχονται αυτή τη βδομάδα για τη συνέχιση της διαβούλευσης με τη συγκυβέρνηση.
«Ελπίζω σε σοβαρές συζητήσεις για τις συντάξεις, τη φορολογία των αγροτών και τα δημοσιονομικά μέτρα του 2016» τόνισε, τις προάλλες, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Γιούρογκρουπ, ομολογώντας, επί της ουσίας, ότι δρομολογούνται και νέα μέτρα και μάλιστα, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη προβλέπονται στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2016, που συζητείται στη Βουλή. Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «η επίδραση του συνταξιοδοτικού και της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ θα συνυπολογιστούν, όπως και η γενικότερη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων», ενώ εκτίμησε ότι η «αξιολόγηση» θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μέσα στο Φλεβάρη.
Σχετικά με το ύψος της κρατικής περιουσίας που θα περάσει στο υπό διαμόρφωση Ταμείο των Ιδιωτικοποιήσεων, επισημαίνεται ότι θα εξεταστεί όταν ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι ο ανασχεδιασμός (σε σχέση με την αρχική πρόβλεψη για 50 δισ. ευρώ) συνδέεται με την κατρακύλα των χρηματιστηριακών τιμών και τη χασούρα δεκάδων δισ. ευρώ που επωμίζεται το κρατικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με τη συμμετοχή του στις διασώσεις των τραπεζικών ομίλων.
Μνημόνια διαρκείας
Η συζήτηση για το κρατικό χρέος αναμένεται να ξεκινήσει το Φλεβάρη, είπε στο πρακτορείο «Reuters» ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος.
Την ίδια ώρα, αποκαλύπτεται ανάγλυφα το γεγονός ότι η συζήτηση για την ελάφρυνση του κρατικού χρέους είναι αναπόσπαστα δεμένη με την εφαρμογή μέτρων και εποπτικών ελέγχων,πέρα και πάνω από αυτά που ήδη προβλέπονται και μάλιστα σε «μακροπρόθεσμο ορίζοντα» μετά και το 2018 που τυπικά λήγει το τρίτο μνημόνιο.
Αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του Ευ. Τσακαλώτου:
-- Είπε ότι θα μπορούσε να δεχτεί την ιδέα μιας ελάφρυνσης χρέους σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, που με τη σειρά της θα συνοδεύεται από συγκεκριμένους όρους που θα αφορούν στην πρόοδο των μεταρρυθμίσεων. Πρόσθεσε ότι «εξαρτάται από το είδος των κύριων μεταρρυθμίσεων και τους όρους», αυτών δηλαδή που θα κλιμακώνονται και μετά την τυπική ημερομηνία λήξης του τρίτου μνημονίου (2018).
-- Πρόσθεσε ότι το κλείδωμα των ετήσιων δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους σε μακροχρόνια βάση θα δώσει στους επενδυτές έναν «καθαρό ορίζοντα» (...) «Εάν έχουν μια λύση για διάστημα ενός έτους, θα επενδύσουν μόνο για ένα έτος. Εάν έχουν μια λύση για δύο χρόνια, θα επενδύσουν μόνο για δύο χρόνια»...
Το ΔΝΤ
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του, Τζ. Ράις, θα αποφασίσει το Γενάρη αν θα συμμετάσχει χρηματοδοτικά στο νέο πρόγραμμα. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί οι αποφάσεις της ΕΕ για το ελληνικό κρατικό χρέος, τις οποίες το ΔΝΤ θα αξιολογήσει πριν προχωρήσει σε απόφαση.
Σχολιάζοντας τη δήλωση του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, ότι θα μπορούσε να αποδεχτεί την ιδέα η ελάφρυνση του χρέους να «συνοδεύεται μακροπρόθεσμα από συγκεκριμένους όρους και την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων», ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, επί της ουσίας, έσπευσε να συμφωνήσει, τονίζοντας: «Θέλουμε και τις μεταρρυθμίσεις και την ελάφρυνση του χρέους, αυτή είναι η θέση μας. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, έχει μιλήσει επανειλημμένα για δύο πυλώνες. Αυτοί είναι οι δύο πυλώνες».
Σχετικά με τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης ελληνικών τραπεζών, ειδικότερα για τις τιμές στις οποίες έγιναν οι αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, σημείωσε πως το ΔΝΤ δε μετείχε στη σχετική διαδικασία...
Ο ίδιος ανέφερε πως η αποστολή του ΔΝΤ για την πρώτη «αξιολόγηση» του προγράμματος του ESM έχει προγραμματιστεί για το Γενάρη και πρόσθεσε πως στο πλαίσιο αυτής της αποστολής το Ταμείο θα διενεργήσει και την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους.
Κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και εργαλεία για επενδύσεις
«Η επικράτηση κλίματος πολιτικής σταθερότητας και συναίνεσης» αποτελεί τη βασική προϋπόθεση στην πορεία της «απρόσκοπτης εφαρμογής» του τρίτου μνημονίου, επισημαίνει η «ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική» της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, από το διοικητή της, Γ. Στουρνάρα. Και βέβαια, η έκθεση της κεντρικής τράπεζας διατρέχεται στο σύνολό της από την κυρίαρχη άποψη, τόσο του εγχώριου κεφαλαίου όσο και των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, που «ακουμπάνε» στα μνημόνια και στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, προκειμένου να επέλθουν ρυθμοί ανάκαμψης των επιχειρηματικών κερδών και των νέων κερδοφόρων επενδύσεων.
Η ΤτΕ έρχεται να επιβραβεύσει τα έργα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μαζί και των άλλων κομμάτων της αστικής διαχείρισης:
«Είναι βάσιμο να εκτιμηθεί ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει επιλέξει πλέον το δρόμο της συνεργασίας και της συνεννόησης με τους εταίρους» τονίζεται χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, «η βασική αυτή επιλογή στηρίζεται και από τη συντριπτική πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, η οποία παραμένει προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική».
Σε αυτό το πλαίσιο, «διαμορφώνεται εκ των πραγμάτων μια ισχυρή διακομματική βάση με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, η οποία είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να εγγυηθεί τη συνέχεια στην εφαρμογή της συμφωνίας και να συμβάλλει στην πολιτική σταθερότητα, που είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχία του προγράμματος», όπως διαπιστώνει η ΤτΕ.
Η έκθεση αναφέρεται και στην «απρόσκοπτη πορεία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων» ως«ένα διπλό ισχυρό μήνυμα προς τις αγορές», ότι η συμφωνία εφαρμόζεται άρα και οι ιδιοκτήτες κεφαλαίων που συμμετέχουν στις επενδύσεις είναι πεπεισμένοι ότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα είναι ανοδική και οι επενδύσεις τους αποδοτικές.

Παράλληλα, η «ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων» με το υπερ-ταμείο ιδιωτικοποιήσεων θα αποτελέσει μια από τις βασικές πηγές για την αποπληρωμή ενός μέρους του νέου δανείου στον ESM και για τη χρηματοδότηση επενδύσεων. Πρόκειται για το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις δημόσιες επενδύσεις, αλλά και την πληρωμή των δανείων. Ολ' αυτά θα συμβάλλουν στις επενδύσεις. Αλλωστε, η σημαντικότερη προϋπόθεση για να τεθούν οι βάσεις της διατηρήσιμης ανάπτυξης είναι η αύξηση των επενδύσεων, έτσι ώστε σύντομα το ποσοστό των επενδύσεων στο ΑΕΠ να προσεγγίσει το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ.

Ο προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν περιλαμβάνει απλά και μόνο κάποια αντιλαϊκά μέτρα, δεν αποτελεί απλά και μόνο ακόμη έναν κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος αποτελεί εργαλείο στην υλοποίηση της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής και κάνει μια αναδιανομή σε βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων, αλλά σηματοδοτεί την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Γιατί ακριβώς τα νέα μέτρα τα οποία περιλαμβάνει, τα νέα μέτρα τα οποία προβλέπει, έρχονται να δράσουν σωρευτικά στα προηγούμενα μέτρα τα οποία σηκώνει από τα προηγούμενα χρόνια στις πλάτες του ο ελληνικός λαός.
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ...«σκληρής» διαπραγμάτευσης. Αυτό είναι και το αποτέλεσμα του τρίτου μνημονίου, του μνημονίου Τσίπρα, το οποίο αποτελεί την οργανική συνέχεια και την ολοκλήρωση - λέμε εμείς - των δύο προηγούμενων μνημονίων, υλοποιεί τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως άλλωστε καταγράφονται σε όλα της τα βασικά ντοκουμέντα και αναφέρεται ρητά και στο ίδιο το κείμενο. Και από την άποψη αυτή, τα αντιλαϊκά μέτρα είναι κοινός τόπος όλων των κρατών - μελών της ΕΕ.
Αντεργατικά μέτρα
Τα συνολικά νέα μέτρα για το τέλος του '15 και για το '16 ανέρχονται στα 7,3 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου. Από αυτά, τα 4,2 δισεκατομμύρια είναι νέοι φόροι, η επιπλέον φορολογική επιβάρυνση. Ποιος πληρώνει αυτήν την επιπλέον φορολογική επιβάρυνση, αυτά τα 4,2 δισεκατομμύρια;
Το 41% από αυτά, δηλαδή τα 1,8 δισεκατομμύρια, είναι ΦΠΑ με τις αλλαγές στους συντελεστές που έχει κάνει η κυβέρνηση. ΦΠΑ είναι οι φόροι στην κατανάλωση και άρα οι πιο άδικοι και αντιλαϊκοί που καλούνται κατά κύριο λόγο να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, γιατί αυτούς επιβαρύνουν. Προβλέπει 160 εκατομμύρια ευρώ νέα φορολογικά βάρη στους αγρότες και άλλα 114 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον μέτρα φορολογικά για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ομως, εκεί που είναι πολύ πιο αποκαλυπτικό, όσον αφορά το χαρακτήρα των μέτρων, είναι στο σκέλος των δαπανών. Από την περιστολή περίπου 3 δισεκατομμυρίων που είναι οι δαπάνες, αν εξαιρέσουμε τα 500 εκατομμύρια που είναι μείωση των αμυντικών δαπανών, όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή περίπου 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ, αφορούν μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στη χρηματοδότηση της Πρόνοιας και των ασφαλιστικών ταμείων, της κοινωνικής περίθαλψης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα, το βαθύ αντιλαϊκό και ταξικό αποτέλεσμα των νέων δημοσιονομικών παρεμβάσεων.
Το μεγάλο κεφάλαιο θα πληρώσει - αν πληρώσει - οι μονοπωλιακοί όμιλοι, μόνο 589 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή το 8% μόνο των νέων μέτρων θα επιβαρυνθεί - αν επιβαρυνθεί - το μεγάλο κεφάλαιο. Το υπόλοιπο 92% ποιος;
Μόνο ανέκδοτο, λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι πρόκειται για μια δίκαιη κατανομή των βαρών.
Σε αυτά τα μέτρα να προσθέσουμε και τα υπόλοιπα τα οποία σχεδιάζετε, όπως για παράδειγμα το νέο Ασφαλιστικό το οποίο φέρνετε, που θα έχει ως αποτέλεσμα να ολοκληρώσετε - εσείς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - το ξήλωμα που είχαν κάνει στην Κοινωνική Ασφάλιση τις προηγούμενες δεκαετίες και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα οδηγήσει επί της ουσίας στην κατεδάφιση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα είχε η Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρα μας. Στόχος που αποτελούσε μόνιμη επιδίωξη της αστικής τάξης στη χώρα μας. Δηλαδή, να ξεμπερδεύει με τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, να μην την επιβαρύνει, αυτό που έλεγε «το μη μισθολογικό κόστος».
Στόχοι της κυβέρνησης οι στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης
Συνολικά προωθούνται όλοι οι στόχοι της αστικής τάξης. Συγκεκριμένα, περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς σε μια σειρά τομείς και κλάδους, στην Ενέργεια, τις Μεταφορές, τις ιδιωτικοποιήσεις τομέων και πλευρών της οικονομίας, αλλά ακόμη και η αναμόρφωση του αστικού κράτους, για να μπορέσει ακριβώς να ανταποκρίνεται στις νέες απαιτήσεις, στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων, να είναι πιο ευέλικτο και να παραχωρεί νέους τομείς, νέα πεδία για τη δράση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και τη στήριξη της κερδοφορίας τους.
Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και η στήριξη της επιχειρηματικής δράσης των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, λοιπόν, έχουμε τα διάφορα αναπτυξιακά κίνητρα. Ετοιμάζεστε να φέρετε ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που θα δίνει νέα κίνητρα επενδυτικά στους επιχειρηματικούς ομίλους, αύξηση δηλαδή της κρατικής χρηματοδότησης συμπληρωματικά στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Σε αυτή την αύξηση της χρηματοδότησης στα μονοπώλια στοχεύουν και τα μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα.
Σε αυτήν τη λογική εντάσσεται η όποια συζήτηση γίνει για την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους. Η μείωση, δηλαδή, των βαρών εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους δε θα σημάνει μείωση και της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά αντίθετα η όποια αναδιάρθρωση έχει ως προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως τουλάχιστον έχει επιβεβαιωθεί και στο παρελθόν και από το πρώτο «κούρεμα» που έγινε το 2012.
Αυτά προωθούνται παράλληλα με τη φορολογική ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο. Και εδώ πέρα έχετε πάρα πολλούς πρόθυμους, από τη Χρυσή Αυγή μέχρι οποιονδήποτε άλλο, που σας λέει «φορολογείτε το κεφάλαιο, φεύγουν οι επιχειρήσεις».
Τα μέτρα τα οποία περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό, έχουν προσωρινό χαρακτήρα, εξαιτίας της ύπαρξης του μηχανισμού δημοσιονομικής πολιτικής, που αποτελεί τον κόφτη, τον ημιαυτόματο δηλαδή μηχανισμό, ο οποίος παρεμβαίνει άμεσα. Οποτε υπάρχει απόκλιση από τους στόχους του προϋπολογισμού στην υλοποίηση, προτείνει συμπληρωματικά μέτρα. Νέα μέτρα, λοιπόν.
Ο μηχανισμός δημοσιονομικής πολιτικής δεν είναι ελληνική ιδιομορφία. Είναι τμήμα της συνολικότερης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο πλαίσιο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης και του νέου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που επιβάλλει μηχανισμούς εποπτείας για όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ομως, το κυρίαρχο είναι η φτηνή εργατική δύναμη. Δημιουργείτε δηλαδή νέους μόνιμους μηχανισμούς αναπαραγωγής μίας πολύ φτηνής εργατικής δύναμης, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ανατρέπετε τις εργασιακές σχέσεις, απελευθερώνετε την αγορά εργασίας, κατεδαφίζετε την Κοινωνική Ασφάλιση.
Στόχος που έχει η αστική τάξη στη χώρα μας είναι και η προσπάθειά της, η αγωνία της να αναβαθμιστεί ο ρόλος των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων στην ευρύτερη περιοχή και να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό - μεταφορικό κόμβο.
«Ολοκληρώνετε τη βρώμικη δουλειά»
Αυτοί δεν είναι στόχοι του λαού. Είναι στόχοι της αστικής τάξης. Σε αυτούς ακριβώς τους στόχους της αστικής τάξης εσείς συμμετέχετε ενεργά, τους έχετε αποδεχτεί και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και διαπλέκεστε όλο και περισσότερο στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Και μάλιστα, ενεργά δραστηριοποιείστε σε αυτή τη νέα ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, όπως εκφράστηκε με πρόσχημα ή εξαιτίας της τρομοκρατικής επίθεσης η οποία έγινε στο Παρίσι.
Το συμπέρασμα είναι ότι η «δεύτερη φορά Αριστερά» στην κυβέρνηση έρχεται να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά, τη δουλειά δηλαδή που δεν ολοκλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Και επειδή ακριβώς έχετε να κάνετε τη βρώμικη δουλειά, απαιτείτε και τη συναίνεση των υπόλοιπων κομμάτων, για να γίνει ένα πλατύ μέτωπο πολιτικών δυνάμεων, των δυνάμεων που στηρίζουν και εξυπηρετούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης και ως οδοστρωτήρες να πέσετε πάνω στο λαό. Γιατί η χρησιμότητά σας είναι ακριβώς ότι λόγω του «αριστερού» σας χαρακτήρα θέλετε να επιβάλλετε την ταξική συνεργασία, δηλαδή την υποταγή και τη χειραγώγηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να μην αντιδρά σε αυτήν την πολιτική.
Από αυτή την άποψη, αν κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι ο καπιταλισμός δεν αλλάζει το χαρακτήρα του. Επιβεβαιώνει ότι όσο αυξάνονται τα πλούτη μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών, μιας χούφτας εκμεταλλευτών, τότε την ίδια ακριβώς στιγμή γεννά τις κρίσεις, γεννά τα κοινωνικά προβλήματα, γεννά τον πόλεμο, μέσα από τον οποίο προσπαθεί να αντιμετωπίσει την πτώση του ποσοστού κέρδους, γεννά την προσφυγιά με οδυνηρές συνέπειες για εκατομμύρια λαούς.
Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι η οικονομία θα σταθεροποιηθεί - βέβαια είναι ορατά τα σημάδια μιας νέας συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης - οι θυσίες του λαού δε θα έχουν τέλος. Δε θα έχουν τέλος, γιατί ακριβώς θα θυσιάζονται καθημερινά οι ικανοποιήσεις των λαϊκών αναγκών στο βωμό της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητάς του.
Κι όμως υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού
Υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού από αυτή την κατάσταση; Εμείς λέμε ότι βεβαίως υπάρχει, γιατί ακριβώς υπάρχουν πλούσιες πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις στον τόπο που δεν έχουν καταστραφεί ή που αντίθετα, αν κάτι καταστρέφει αυτές τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες στη χώρα μας, είναι η δράση των καπιταλιστών, είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, όμως το ζητούμενο είναι προς όφελος ποιανού. Θα είναι προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους; Δηλαδή, τα κλειδιά της οικονομίας θα τα κρατούν οι κεφαλαιοκράτες ή θα είναι προς όφελος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και τα κλειδιά της οικονομίας θα τα έχει η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα;
Το ζητούμενο είναι, δηλαδή, να ξεμπερδεύουμε με την καπιταλιστική ανάπτυξη, να υπάρξει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός και εργατικός έλεγχος, έτσι που θα μπορέσεις να έχεις μια ισομερή ανάπτυξη των κλάδων και των περιφερειών, έτσι που θα οδηγήσει στην εξάλειψη της ανεργίας. Ολο αυτό πρέπει, βεβαίως, να συμπληρωθεί έχοντας ως αναγκαία προϋπόθεση την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ και τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τη μονομερή διαγραφή του κρατικού χρέους.
Και γι' αυτό ακριβώς χρειάζεται σήμερα να αλλάξει χέρια η εξουσία. Αυτό είναι το βασικό που πρέπει σήμερα να απασχολήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το ποιες είναι οι προϋποθέσεις γι' αυτή τη μεγάλη ανατροπή και ρήξη.
Είναι η συγκέντρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων που πλήττονται από αυτή την πολιτική, που στενάζουν από τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων και που προσπαθείτε εσείς να την αντιμετωπίσετε με τη λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Είναι η οργάνωση και η κλιμάκωση της πάλης, αλλά και των μορφών πάλης με βάση την επίθεση που δέχεται ο λαός και να περάσει επί της ουσίας σε πολιτική αντεπίθεση, όπου στο επίκεντρο θα μπει ο πραγματικός αντίπαλος και όχι απλά και μόνο το υπαλληλικό προσωπικό, που κάθε φορά έχει την ευθύνη της αστικής διαχείρισης, όπως λένε για παράδειγμα τα διάφορα αντιμνημονιακά υπολείμματα - πολιτικά μορφώματα - που έχουν μείνει.

Είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, γιατί ακριβώς η ιστορική του αποστολή συμβαδίζει με την πρόταση διεξόδου που σήμερα ωφελεί το λαό, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες, είναι ρεαλιστική, είναι και αναγκαία.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget