ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Τα όσα θα αντιμετωπίσει ο λαός το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ χειρότερα σε σχέση με όσα έχει βιώσει έως τώρα, σημείωσε οΧρήστος Κατσώτης, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό ΕΡΑ το πρωί της Τετάρτης.

Το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε πως ο λαός μπορεί να περιμένει καλύτερες μέρες μόνο μέσα από την οργανωμένη πάλη του για άμεση ανάκτηση των απωλειών του και άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Τα 90 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 29 Ιούλη του 1925 στη Χίο. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του (δημόσιος υπάλληλος) και των συνεχών μεταθέσεών του, από καιρό σε καιρό κατοικεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας (Μυτιλήνη, Σύρο, Αθήνα, Γιάννενα, Πάτρα, Πύργο, Τρίπολη, Κεφαλονιά).

Από τα παιδικά του χρόνια διαφαίνεται το πάθος που είχε για τη μουσική. Σε ηλικία 12 ετών, που βρίσκεται στην Πάτρα, παίρνει τα πρώτα του μαθήματα σε Ωδείο και σε ηλικία 13 ετών γράφει τα πρώτα του τραγούδια.

Το 1942 σε ηλικία 17 ετών, γράφει τα πρώτα του ποιήματα, με το ψευδώνυμο Ντίνος Μάης. Το 1943 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα για να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές.

Το 1943 συλλαμβάνεται από τον αρχηγό της ιταλικής αστυνομίας Φεστούτσιο. Αφήνεται ελεύθερος χάρη στη μεσολάβηση του πατέρα του. Οργανώνεται στο ΕΑΜ και αγωνίζεται κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως, σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Συμμετέχει στη Χορωδία Αθηνών. Επίσης, δίνει εξετάσεις και περνά στη Νομική.

Τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 παίρνει ενεργά μέρος στις μάχες του λαού της Αθήνας. Αυτές οι μέρες τον σημάδεψαν τόσο πολύ, που δήλωσε πρόσφατα: «Στον τάφο μου θέλω να γράφει "Πολέμησε τον Δεκέμβρη. Πάντα είχα μέσα μου τον ήχο της μάχης"».

Μετά την απελευθέρωση, τέσσερις περίοδοι δοκιμασίας περίμεναν τον Μίκη Θεοδωράκη. 1947 εξορία στην Ικαρία, 1948 παράνομη δράση στην Αθήνα, 1948-49 και πάλι Ικαρία και τέλος 1949-50 Μακρόνησος. Η στέρηση της ελευθερίας, οι κακουχίες, η βία και ο φόβος του μαρτυρίου και του θανάτου αναδιαμόρφωσαν τον ψυχικό του κόσμο, του έδωσαν πλούσιο υλικό δημιουργίας. Το 1950 τελειώνει το Ωδείο με δίπλωμα αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας, ενώ από το 1950 έως το 1954 γράφει μουσική για το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο.

Το 1953 παντρεύεται την Μυρτώ Αλτίνογλου, με την οποία είχε γνωριστεί στην ΕΠΟΝ.

Το 1954 φεύγει με υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στο «Conservatoire» και παρακολουθεί μαθήματα μουσικής ανάλυσης με καθηγητή τον Olivier Messiaen και διεύθυνσης ορχήστρας με καθηγητή τον Eugene Bigot.

Έως το 1960 γράφει μουσική για φιλμ, για το «Covent Garden», το «Stuttgard Ballet», το μπαλέτο της Λοντμίλα Τσερίνα.

Από το 1960 αρχίζει να επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και ηχογραφεί εδώ τον πρώτο του κύκλο τραγουδιών, τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.

Το 1962 επιστρέφει οριστικά και ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών και το Μουσικό Οργανισμό Πειραιά και δίνει πολλές συναυλίες, ενώ το 1963 ιδρύει τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και εκλέγεται πρόεδρός της. Το 1964 εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ.

Βασικά έργα της περιόδου αυτής είναι:

α) «Αρχιπέλαγος», «Πολιτεία», «Επιφάνεια».

β) Μουσική για θέατρο: «Ένας όμηρος» (Μπρένταν Μπήαν), «Το τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», «Όμορφη Πόλη», «Γειτονιά των Αγγέλων».

γ) Μουσική για κινηματογράφο: «Ζορμπάς» του Μ. Κακογιάννη.

δ) Ορατόρια: «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη.

Το 1966 μελοποιεί τη «Ρωμιοσύνη», σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου.

Από το 1967, που ξεσπά η Δικτατορία, ο Μίκης Θεοδωράκης περνά στην παρανομία ιδρύοντας μαζί με άλλους το Πατριωτικό Μέτωπο. Συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και αργότερα εκτοπίζεται μέχρι το 1970. Μέσα στις φυλακές και τους διωγμούς, ο Μίκης Θεοδωράκης συνεχίζει να παράγει έργα, όπως τα «Κατάσταση Πολιορκίας», «Τραγούδια του Αντρέα», «Νύχτα θανάτου», «Τα Λαϊκά» κ.ά.

Ελευθερώνεται μετά από έντονη πίεση προσωπικοτήτων και επιτρόπων στο εξωτερικό, που δημιουργήθηκαν με το σκοπό αυτό. Φεύγει στο Παρίσι.

Στο Παρίσι συνεχίζει να συνθέτει, με χαρακτηριστικό έργο αυτής της περιόδου το «Canto General».

Από το 1974 με την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει τη συνθετική του δραστηριότητα, τις περιοδείες του με συναυλίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα συμμετέχει πάντα στα κοινά (εκλέγεται βουλευτής με το ΚΚΕ το 1981 και το 1985). Αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Μουσικών Συνόλων ΕΡΤ 1993 - 1994. Παραιτείται.

Φυσικά δε σταματά να δημιουργεί, με χαρακτηριστικά έργα αυτής της περιόδου να είναι τα «Φαίδρα», «Πολιτεία Γ», «Πολιτεία Δ», «Ζορμπάς», «Διόνυσος» κ.ά.

Ο Μίκης Θεοδωράκης σφράγισε με την παρουσία του, με τους αγώνες του, με το τεράστιο έργο του τους αγώνες του λαού μας. Αγώνες που δεν λησμόνησε, όπως φάνηκε και στη μεγάλησυναυλία - αφιέρωμα της ΚΕ του ΚΚΕ στις 3 Ιούνη στην Πετρούπολη, όπου μεταξύ άλλων δήλωνε: «Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ».

Δείτε ΕΔΩ το βίντεο με τη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη που παρουσιάστηκε στην εκδήλωση - συναυλία που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τα 90 χρόνια του μεγάλου συνθέτη στο Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη, στις 3 Ιούνη.

Το χτεσινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» σχετικά με τις κατευθύνσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που δίνει στους δήμους για να καταρτιστούν οι προϋπολογισμοί για το 2016, είναι αποκαλυπτικό για την επίθεση που ετοιμάζεται σε βάρος των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και μέσω των δήμων. Τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, με κείμενο οδηγιών για την κατάρτιση των προϋπολογισμών, ζητούν από τους δήμους να προχωρήσουν σε περιορισμό των δαπανών τους και σε αύξηση ανταποδοτικών τελών. Πράγμα που σημαίνει πως τα ήδη βεβαρημένα λαϊκά νοικοκυριά, που υποφέρουν από την ανεργία, την απληρωσιά, την αναδουλειά, τη φοροεπιδρομή, θα υποστούν ακόμα μεγαλύτερες εκπτώσεις στις ανάγκες τους μέσω της παύσης λειτουργίας μιας σειράς υπηρεσιών των δήμων, είτε γιατί δεν θα χρηματοδοτούνται είτε γιατί δεν θα προσλαμβάνεται προσωπικό. Γιατί εκεί οδηγεί η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή.

* * *

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα: Σύμφωνα με το προσχέδιο της Υπουργικής Απόφασης, οι δήμοι καλούνται να προχωρήσουν στην κατάρτιση ισοσκελισμένων ή πλεονασματικών προϋπολογισμών. Αναφέρει: «Η γενική θέση των ΟΤΑ ως φορέων γενικής κυβέρνησης πρέπει να είναι ισοσκελισμένη ή πλεονασματική». Για την επίτευξη του στόχου αυτού, τονίζεται η «ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής στις δαπάνες, με υποχρέωση συγκράτησης αυτών στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα». Αναμένεται, δηλαδή, επιδείνωση της υπολειτουργίας υπηρεσιών που - αν και λειτουργούν υποτυπωδώς - τις έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα. Για παράδειγμα: Οι παιδικοί σταθμοί δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν εξαιτίας έλλειψης προσωπικού. Αυτό, εάν το συνδυάσουμε και με την αναμενόμενη μείωση της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, θα οδηγήσει τη χρονιά 2015 - 2016 σε δραστική μείωση των βρεφών και νηπίων που θα μπορούν να πάνε στους παιδικούς σταθμούς. Κάποιοι υπολογισμοί, μάλιστα, κάνουν λόγο για 50.000 παιδιά λιγότερα που θα πάνε στους σταθμούς. Το ίδιο πρόβλημα ισχύει και με τις υπηρεσίες Πρόνοιας των δήμων, το «Βοήθεια στο Σπίτι», τα Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων κ.λπ. που «καρκινοβατούσαν» τα προηγούμενα χρόνια και που φέτος αναμένεται να δεχτούν τη χαριστική βολή.

* * *

Σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις και απευθείας στην τσέπη των εργατικών οικογενειών.Αλλωστε, οι οδηγίες της κυβέρνησης προς τους δήμους κάνουν λόγο με σαφήνεια για την αύξηση της φορολόγησης μέσω των ανταποδοτικών τελών που πληρώνονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ για την καθαριότητα και το φωτισμό. Κι επειδή πολλοί δήμοι όσο κι αν αυξήσουν τη φορολογία, πιθανόν και πάλι να μην μπορούν να λειτουργήσουν αυτές τις υπηρεσίες εξαιτίας της απαγόρευσης στις προσλήψεις προσωπικού, θα προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και τομέων τους. Αλλες δαπάνες που η συγκυβέρνηση ζητά να μειωθούν είναι: Οι δαπάνες υπερωριακής απασχόλησης του προσωπικού (πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι η υπερωριακή απασχόληση υπάρχει σήμερα όχι ως έκτακτη ανάγκη, αλλά γιατί λείπει το προσωπικό). Οι δαπάνες Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, όπως αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων, βοηθήματα σε οικονομικά αδύνατους και άλλα, πρέπει να περιοριστούν στις απολύτως αναγκαίες και επιβεβλημένες. Πρέπει ακόμα να θυμίσουμε ότι ήδη έχει θεσπιστεί με νόμο το λεγόμενο Δημοσιονομικό Συμβούλιο, ως απαίτηση των δανειστών, σε συμφωνία με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και με τη συναίνεση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αυτό το Συμβούλιο θα προχωρά αυτόματα σε περικοπές δημόσιων δαπανών, σε περίπτωση που υπάρχει απόκλιση στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού. Κάτι που σημαίνει πως θα μπορούν να γίνουν και πρόσθετες περικοπές στα κονδύλια που προορίζονται για τους παιδικούς σταθμούς, τα σχολεία, τις υπηρεσίες Πρόνοιας, καθαριότητας κ.λπ.

* * *

Ολα τα παραπάνω πρέπει να τα δούμε σε συνδυασμό με την πολιτική που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Την τελευταία δεκαετία, οι προηγούμενες κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές, που σήμερα εμφανίζονται όψιμα να διαμαρτύρονται, είχαν συνεργαστεί στο να χτυπηθούν εργασιακά δικαιώματα μέσω των δήμων. Θυμίζουμε τη μερική απασχόληση, τα περίφημα stage κ.λπ. Οπως επίσης την ανοχή και τη συμφωνία στο να περικοπούν οι πόροι των δήμων, χρήματα δηλαδή που εισπράττονταν από τη φορολογία των εργαζομένων και έπρεπε να αποδίδονται στους δήμους. Να θυμίσουμε ακόμα πως με τα προηγούμενα δύο μνημόνια είχαν προβλεφθεί οι απαγορεύσεις των προσλήψεων, νέες περικοπές στις δαπάνες και πολλά άλλα. Το πρώτο πράγμα που έκανε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν με εγκυκλίους να ενημερώσει τους δήμους από τον περασμένο Μάρτη ότι πρέπει να τηρήσουν τις μνημονιακές δεσμεύσεις και να μειώσουν τον αριθμό των προσλήψεων συμβασιούχων. Η καλή μέρα - λένε - απ' το πρωί φαίνεται. Και τώρα έρχονται με το τρίτο μνημόνιο να συνεχίσουν το αντιλαϊκό έργο...

«Μικρή μας συντρόφισσα, καλωσόρισες κι απόψε στη συντροφιά μας,

με μια αγκαλιά ματωμένα τριαντάφυλλα τα 21 σου χρόνια -

καλωσορίζεις κάθε μέρα, κάθε νύχτα,

στις δουλειές μας, στις σπουδές μας, στους αγώνες μας -

μικρή συντρόφισσα, με το μικρό χαμόγελο και τα μεγάλα πανανθρώπινα όνειρα...»

Γιάννης Ρίτσος

Ηταν 28 Ιούλη του 1980, σαν χτες, πριν 35 χρόνια, όταν η Κνίτισσα φοιτήτρια Σωτηρία Βασιλακοπούλου έπεφτε χτυπημένη στην άσφαλτο, στην πύλη της «ΕΤΜΑ». Δίπλα στο σώμα της 21χρονης κοπέλας, οι προκηρύξεις που κρατούσε, που καλούσαν τους εργάτες σε αγώνα και μια πικέτα που έγραφε «Παλέψτε μέσα από τα σωματεία για πραγματικές αυξήσεις - ΚΚΕ». Από την πρώτη στιγμή της δολοφονίας της από την εργοδοσία και εδώ και 35 χρόνια, η πύλη της «ΕΤΜΑ» αποτελεί το χώρο που εργάτες και φοιτητές τιμούν τη θυσία της Σωτηρίας, επιμένουν να δείχνουν ως υπεύθυνο γι' αυτό και για πολλά άλλα εγκλήματα τον ταξικό αντίπαλο, υπόσχονται συνέχιση της πάλης για να δικαιωθούν τα οράματα. Γιατί και σήμερα, «οφείλουμε να αναδεικνύουμε ότι η καθημερινή, αταλάντευτη δράση στους χώρους δουλειάς, για την οργάνωση της εργατικής τάξης ενάντια στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, είναι η συνέχεια και η προσφορά για τον αγώνα της Σωτηρίας και των χιλιάδων νεκρών της εργατικής τάξης», όπως λέει το ΠΑΜΕ στη φετινή του ανακοίνωση για την επέτειο της δολοφονίας της Σωτηρίας.

«Κρατώντας ψηλά τη σημαία της αντίστασης, της ρήξης, της αντεπίθεσης ως την τελική νίκη», όπως αναφέρουν στην κοινή ανακοίνωσή τους το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ) και ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου Πανεπιστημίου.

Ποια ήταν η Σωτηρία

Η Σωτηρία Βασιλακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Ιούνη 1959. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές, άριστη μαθήτρια, πέρασε στο Πάντειο. Το χειμώνα του 1978 και ενώ ήταν στο δεύτερο έτος της σχολής, έγινε μέλος της ΚΝΕ, έχοντας η ίδια πλησιάσει την Οργάνωση ζητώντας να γίνει μέλος της. Ο πατέρας της ήταν συνταξιούχος τραπεζικός και η ίδια, προκειμένου να ελαφρύνει το σπίτι της, εργαζόταν κατά χρονικά διαστήματα σε διάφορες δουλειές.

Υπόδειγμα σεμνότητας, ανοιχτόκαρδη, ενεργό μέλος της Οργάνωσης και του φοιτητικού συλλόγου, συνδύαζε την οργανωμένη ζωή με άλλες δραστηριότητες, τη μόρφωση και τον αγώνα. Ετσι περιέγραφαν τη «Σίσσυ» όσοι τη γνώρισαν. Ως δραστήριο μέλος της Οργάνωσης, εκείνη την ημέρα, στις 28 Ιούλη, δεν μπορούσε να λείπει από την πύλη της «ΕΤΜΑ», όπου μαζί με τους συντρόφους της, φοιτητές, μέλη της ΚΝΕ, μοίραζαν ανακοινώσεις, καλώντας τους εργάτες να πάρουν μέρος στην απεργία ενάντια στην ανεργία, στις απολύσεις και στην ακρίβεια.

Χωρίς τιμωρία το έγκλημα και οι ηθικοί αυτουργοί του

Η εργοδοσία, αποφασισμένη να μη φτάσει αυτό το κάλεσμα στα αυτιά των εργατών, τους στέλνει στα πούλμαν, τους καλεί να μην ανοίγουν τα παράθυρα. Οι προκηρύξεις αλλάζουν χέρια, τα παράθυρα ανοίγουν διάπλατα, οι εργάτες ακούν τους κομμουνιστές. Ο οδηγός του πούλμαν Μ. Χαρίτος αναπτύσσει ταχύτητα πάνω στη στροφή, περνώντας πάνω από την Σωτηρία.

Το έγκλημα χαρακτηρίζεται «τροχαίο», ο οδηγός καταδικάζεται για «ανθρωποκτονία εξ αμελείας», ενώ εκείνοι που κρύβονται πίσω από το έγκλημα παραμένουν στο απυρόβλητο.

Οι μαρτυρίες σοκάρουν και επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι κατήγγειλαν από την πρώτη στιγμή. Ο υπεύθυνος του γραφείου κίνησης της «ΕΤΜΑ» χλευάζει τη νεκρή Σωτηρία λέγοντας: «Σκοτώθηκε. Ε και, λοιπόν, τι έγινε;»!

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ διαμαρτύρονται και αναγκάζουν την Αστυνομία να καταδιώξει το λεωφορείο. Ο υπαστυνόμος, λένε οι μαρτυρίες, μόλις πλησιάζει τον οδηγό, του λέει: «Φύγε γρήγορα, αυτά συμβαίνουν...»! Οι σύντροφοι της Σωτηρίας, όμως, δεν το αφήνουν να περάσει έτσι. Φτιάχνουν ανθρώπινη αλυσίδα, εμποδίζοντας το λεωφορείο να φύγει. Το ασθενοφόρο φτάνει τελικά μετά από 20 λεπτά και η Αστυνομία δε διακόπτει καν την κυκλοφορία.

Από την πρώτη στιγμή, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί η εν ψυχρώ δολοφονία της σ. Σωτηρίας ως «τροχαίο». Τα αστικά μέσα καταγράφουν την είδηση της δολοφονίας στο άθροισμα των 11 νεκρών... στα τροχαία του Σαββατοκύριακου. Η «Καθημερινή» γράφει την επόμενη μέρα: «Σοβαρά επεισόδια απειλήθηκαν εξ αφορμής ενός θανατηφόρου τροχαίου» και η «Βραδυνή» αντίστοιχα: «Το δυστύχημα αυτό προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν αι κομμουνισταί, χαρακτηρίζοντάς το ως... δολοφονία».

Στο ίδιο, δηλαδή, μήκος κύματος με την κυβέρνηση, που δήλωνε: «Εξω από το εργοστάσιο της "ΕΤΜΑ" συνέβη ένα πολύ λυπηρό ατύχημα. Αλλά δε συμμεριζόμαστε τις προσπάθειες που καταβάλλονται να πολιτικοποιηθεί το αστυνομικό δελτίο»!

Ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιείται, για να αποδειχτεί πως επρόκειτο για ένα «τροχαίο ατύχημα». Ο φυσικός αυτουργός παραπέμφθηκε για «ανθρωποκτονία εξ αμελείας». Δικάζεται σε 12 μήνες φυλάκιση, που εξαγοράζει προς 200 δραχμές τη μέρα. Στους ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος, όπως και σε όλους εκείνους που δημιουργούν «Χαρίτους» για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους, δεν ασκήθηκε ποτέ καμία δίωξη.

Χιλιάδες στον αγώνα...

Παρά τις προσπάθειες να «κουκουλωθεί», το έγκλημα φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Χιλιάδες λαού και νεολαίας αρχίζουν να φτάνουν στο εργοστάσιο, διαδηλώνουν και αφήνουν λίγα λουλούδια στον τόπο της δολοφονίας.

«Η Σωτηρία ήταν δικό μας σπλάχνο... Τη φάγανε κι είχαν όλους εμάς στο νου τους...». Τα λόγια της εργάτριας της «ΕΤΜΑ», λίγες ώρες μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, δείχνουν την οργή που ξεχειλίζει.

Το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργών και η Εργοστασιακή Επιτροπή της «ΕΤΜΑ», λίγη ώρα μετά το έγκλημα, αποφασίζουν την κήρυξη απεργίας, που ξεκινάει στις 10 το βράδυ. Η Αστυνομική Διεύθυνση Αθήνας απαγορεύει στους συνδικαλιστές να έρθουν σε επαφή με τους εργάτες, οι οποίοι δεν έχουν μάθει το τραγικό γεγονός μέχρι αργά, αφού ο χώρος του εργοστασίου είναι τεράστιος. Χιλιάδες εργαζόμενοι και φοιτητές φτάνουν από νωρίς το απόγευμα στον τόπο του εγκλήματος, συγκροτώντας μαχητικές διαδηλώσεις. «Οχι άλλο αίμα για την εργοδοσία» είναι το σύνθημα που κυριαρχεί. Στο ίδιο σημείο βρίσκονται ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, προκειμένου να «προστατευτούν οι εγκαταστάσεις της "ΕΤΜΑ"» και στις 9 το ίδιο βράδυ, χτυπούν τους συγκεντρωμένους, τραυματίζοντας σοβαρά τέσσερις κοπέλες.

Ολη τη νύχτα εργαζόμενοι παραμένουν έξω από την «ΕΤΜΑ». Στις 5 το πρωί, όταν φτάνει η πρωινή βάρδια, δίνεται, για άλλη μια φορά, με επιτυχία η μάχη της απεργίας. Στη διάρκεια της μέρας, από τα μεγάφωνα του εργοστασίου ασκούνται πιέσεις στους εργαζόμενους: «Το εργοστάσιό σας (!) δεν απεργεί. Οσους σας παρασύρουν, να τους αναφέρετε στη Διεύθυνση»...

Η δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου δε συγκαταλέγεται βέβαια στα 11 τροχαία εκείνου του Σαββατοκύριακου, όπως επιχείρησε προκλητικά να εμφανιστεί. Είναι ένα από τα εργοδοτικά εγκλήματα που έρχεται να δείξει πως η αστική δημοκρατία διαχρονικά σταματάει έξω από τις πύλες των εργοστασίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, σταματάει όταν οι εργαζόμενοι ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην εργοδοσία. «Εκεί αποκαλύπτεται η δικτατορία των μονοπωλίων, που στρέφεται μόνιμα ενάντια στους εργαζόμενους και στη νεολαία», όπως ανέφερε το ΚΣ της ΚΝΕ στη φετινή του ανακοίνωση για την επέτειο της δολοφονίας, δηλώνοντας: «Κρατάμε ζωντανή τη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου» μέσα από τους αγώνες για τα σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στη ζωή, στη μόρφωση.

Ενα πιο «διαχειρίσιμο» χρονοδιάγραμμα στην υλοποίηση των αντιλαϊκών δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει και υπογράψει «ψάχνει» η συγκυβέρνηση

Με «εντατικούς ρυθμούς» - σύμφωνα με τη διατύπωση που χρησιμοποιούν πηγές του υπουργείου Οικονομικών - συνεχίζονται τα αντιλαϊκά παζάρια που έχουν ξεκινήσει στην Αθήνα ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα «τεχνικά κλιμάκια» των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για την τελική διαμόρφωση του τρίτου μνημονίου και της νέας 3ετούς δανειακής σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και το ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές εξάλλου, σήμερα, Τετάρτη, αναμένεται να ξεκινήσουν στην Αθήνα οι επαφές της κυβέρνησης και με τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών των τεσσάρων «θεσμών», δηλαδή με τους Ντ. Κοστέλο (Κομισιόν),Ρ. Ρέφερ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), Ν. Τζιαμαρόλι(ESM) και Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ).

Δημοσιονομικά μεγέθη και τραπεζικές «κεφαλαιακές ανάγκες» στο επίκεντρο

Στο πλαίσιο της αντιλαϊκής αξιολόγησης που ξεκίνησε και επισήμως στην Αθήνα, εκπρόσωποι των «τεχνικών κλιμακίων» των ιμπεριαλιστικών οργανισμών επισκέφθηκαν χτες το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και την Τράπεζα της Ελλάδας.

Οπως είναι φανερό, στο επίκεντρο βρίσκονται τα στοιχεία που αφορούν στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, η εξέταση των δημοσιονομικών μεγεθών και ο προσδιορισμός του δημοσιονομικού κενού, άρα και του ύψους των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων που θα απαιτηθούν για να καλυφθεί κ.ο.κ.

Θυμίζουμε ότι στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης για την Ελλάδα, στις 12 Ιούλη, γίνεται ρητή αναφορά στη «σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος» και σε αυτήν ακριβώς τη βάση τονίζεται ότι «η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων (σ.σ. οι αναλυτικές αντιλαϊκές προτάσεις που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μαζί με το αίτημά της για το νέο 3ετές δάνειο) πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό».

Σε ό,τι αφορά τις τράπεζες, βασικό ζήτημα στα εξελισσόμενα παζάρια είναι ο προσδιορισμός των «κεφαλαιακών αναγκών» τους. Πρώτο στάδιο θα αποτελέσει η αξιολόγηση των στοιχείων του ενεργητικού των τραπεζών, οπότε και στο «μικροσκόπιο» θα βρεθεί η απογείωση που έχει σημειωθεί στα «κόκκινα» και τα άλλα «προβληματικά» δάνεια, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια τα νέα «τεστ αντοχής» (stress tests) από την ΕΚΤ.

Προσπάθεια να «θολώσουν» τα νερά ενόψει των νέων βάρβαρων μέτρων

Την ίδια ώρα, κι ενώ στο αντιλαϊκό μενού των διαπραγματεύσεων με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς βρίσκονται, μεταξύ άλλων, τα νέα χτυπήματα σε Ασφαλιστικόκαι Εργασιακά (θυμίζουμε ότι πηγές του υπουργείου Οικονομικών χτες επιβεβαίωναν ότι «θα λειτουργούν παράλληλα αρκετές ομάδες εργασίας που θα αφορούν τα δημοσιονομικά, το συνταξιοδοτικό, τα εργασιακά, τις αγορές προϊόντων, κ.λπ.».), η συγκυβέρνηση επιχειρεί να θολώσει τα νερά σε ό,τι αφορά τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις που έχει ήδη αναλάβει και υπογράψει για τα ακόμα χειρότερα που έρχονται.

Σε αυτό το πλαίσιο και καθώς η συγκυβέρνηση προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα «διαχειρίσιμο» χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των παραπάνω αντιλαϊκών δεσμεύσεων, συντηρείται μια συζήτηση για το αν θα υπάρξει ή δε θα υπάρξει «τρίτη δέσμη προαπαιτούμενων μέτρων» πριν από την ολοκλήρωση της συμφωνίας για το νέο μνημόνιο και την εκταμίευση της πρώτης δόσης από τα νέα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

«Επαναλαμβάνεται ότι τα δημοσιεύματα περί νέων προαπαιτούμενων δεν προκύπτουν ούτε από τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής (12.07.2015), ούτε από τις επιστολές του υπουργού Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τον ESM, ούτε από τις έως σήμερα συζητήσεις με τους θεσμούς», ισχυρίζονται σχετικά κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών.

Από την πλευρά της, ωστόσο, η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μίνα Αντρέεβα, επανέλαβε χτες ότι«περισσότερες μεταρρυθμίσεις αναμένονται ώστε να υπάρξει γρήγορη εκταμίευση από τον ESM και αυτό συζητάμε τώρα». Σημειώνοντας ότι οι επίσημες διαπραγματεύσεις στην Αθήνα ξεκίνησαν μόλις τη Δευτέρα, χαρακτήρισε «πρόωρο» το να συγκεκριμενοποιηθούν «προθεσμίες» και «δράσεις», ωστόσο υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι «η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων θα βοηθήσει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης ανάμεσα σε όλες τις πλευρές». Σε κάθε περίπτωση, όπως και αν βαφτιστούν τα επερχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, «προαπαιτούμενα» ή μη, και με όποιο χρονοδιάγραμμα και αν μεθοδευτεί η εφαρμογή τους, το μόνο βέβαιο είναι η παραπέρα χρεοκοπία του λαού για λογαριασμό των μονοπωλίων...

Σε σχέση με τη διάρκεια των αντιλαϊκών παζαριών, η Μ. Αντρέεβα δήλωσε ότι «δεν υπάρχει συγκεκριμένη προθεσμία»και πως «οι θεσμοί δουλεύουν ώστε να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατόν», προσθέτοντας ότι αν όλες οι πλευρές τηρήσουν την αντιλαϊκή απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, τότε η ολοκλήρωση της συμφωνίας μέχρι το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου είναι δυνατή, ώστε να ακολουθήσουν διαδικασίες έγκρισής της σε Κοινοβούλια και η εκταμίευση της πρώτης δόσης από τον ESM, πριν από τις 20 Αυγούστου, ημερομηνία αποπληρωμής ποσού 3,2 δισ. ευρώ προς την ΕΚΤ.

Με γνώμονα τη θωράκιση των μονοπωλίων

Παράλληλα, καθώς προχωράνε τα παζάρια για τη σύναψη του τρίτου μνημονίου, όλο και πιο ορατό γίνεται το συνολικότερο αντιλαϊκό «γήπεδο» όπου αυτά διεξάγονται, με τις εντεινόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις εντός και εκτός της Ευρωζώνης για το «μέλλον της ζώνης του ευρώ» και την προσπάθεια των ευρωενωσιακών μονοπωλίων να θωρακίσουν την κερδοφορία τους στις συνθήκες των επερχόμενων καπιταλιστικών κρίσεων που γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να αποφύγουν.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ομάδα των λεγόμενων «Πέντε Σοφών» της γερμανικής κυβέρνησης, σε ειδική έκθεσή της που δημοσιεύτηκε χτες, υποστηρίζει ότι η ελληνική κρίση κατέδειξε την επείγουσα ανάγκη για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις που θα καταστήσουν την Ευρωζώνη πιο σταθερή. Σε αυτήν τη βάση, προτείνει πως παράλληλα με μέτρα όπως η εμβάθυνση της «τραπεζικής ένωσης» της ΕΕ, η «εργαλειοθήκη» της ζώνης του ευρώ θα πρέπει να εμπλουτιστεί με έναν μηχανισμό ελεγχόμενης κρατικής χρεοκοπίας.

Στην έκθεσή της η «Επιτροπή Σοφών» τάσσεται επίσης υπέρ της δυνατότητας εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη, έστω και ως «εντελώς έσχατη λύση». «Ενα μόνιμα μη συνεργάσιμο κράτος - μέλος δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να απειλήσει την ύπαρξη του ευρώ», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η έκθεση, τέλος, τοποθετείται εμμέσως και στα ζητήματα «εμβάθυνσης της ΟΝΕ», που θέτει η λεγόμενη «Εκθεση των πέντε προέδρων» της ΕΕ. Εκφράζοντας επιφυλάξεις σχετικά με προτάσεις όπως η δημιουργία ενός υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης, η έκθεση της γερμανικής επιτροπής μπαίνει στο «ψητό»: «Το να είναι η Ευρωζώνη συλλογικά υπεύθυνη για πιθανά κόστη χωρίς όμως τα κράτη - μέλη να παραχωρήσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους για τις δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές, με το πέρασμα του χρόνου θα καθιστούσε τη νομισματική ένωση πιο ασταθή», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Συντηρήθηκε και χτες «στον αφρό» από τα αστικά επιτελεία, αλλά και τον ίδιο τον πρώην υπουργό Οικονομικών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το «σίριαλ» γύρω από τις «αποκαλύψεις» για τα «εναλλακτικά» σχέδια αστικής διαχείρισης που «έτρεχαν» ο Γ. Βαρουφάκης με συνεργάτες του, σχετικά με τη δημιουργία ενός «Σχεδίου Β» που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως εργαλείο για το πέρασμα από το ευρώ σε μια «νέα δραχμή».

Η συντήρηση του εν λόγω σίριαλ βέβαια εξυπηρετεί πολύμορφα το σύστημα: Κατ' αρχήν συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό του λαού σε μια συζήτηση περί των διαφόρων «εναλλακτικών» του κεφαλαίου, οι οποίες χρεοκοπούν εξίσου το λαό, την ίδια ώρα που εντείνονται τα παζάρια για το τρίτο μνημόνιο. Ταυτόχρονα, δίνει τη δυνατότητα σε διάφορα αστικά επιτελεία αξιοποιώντας τα διάφορα σχέδια του Γ. Βαρουφάκη να συκοφαντήσουν την πραγματική ρήξη με το κεφάλαιο και τις λυκοσυμμαχίες του.

«Μια απλή ιδέα»... για συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων χρεών!

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ίδιος ο Γ. Βαρουφάκηςεπανήλθε χτες στο θέμα, με άρθρο του στους «Financial Times», στο οποίο ωστόσο αποφεύγει ακόμα και την παραμικρή νύξη στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ρόλο που θα έπαιζε σε αυτήν την περίπτωση το «Σχέδιο Β» που εκπονούσε. Περιορίζεται στο να παρουσιάσει το εν λόγω σχέδιο απλώς ως μια «απλή ιδέα» που θα αντιμετώπιζε «τη χρόνια έλλειψη ρευστότητας ενός οικονομικά πιεσμένου δημόσιου τομέα»,επιτρέποντας «έναν πολυμερή συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων χρεών μεταξύ του κράτους και του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την υφιστάμενη ηλεκτρονική πλατφόρμα πληρωμών της φορολογικής υπηρεσίας». Επαναλαμβάνει, μάλιστα, ότι είχε παρουσιάσει δημόσια το σχέδιο για ένα τέτοιο «νέο σύστημα πληρωμών», κατά την παράδοση του υπουργικού χαρτοφυλακίου στον Ευ. Τσακαλώτο, στις 6 Ιούλη.

Παράλληλα, επαναφέροντας όσα είπε περί απευθείας ελέγχου της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) από την τρόικα, ο Γ. Βαρουφάκης αναφέρει στο άρθρο του ότι το«μόνο ζήτημα που έχει σημασία από την άποψη του δημοσίου συμφέροντος» στην περιβόητη «τηλεφωνική συζήτησή» του με τους «διεθνείς επενδυτές» που διοργάνωσε το φόρουμ OMFIF, είναι το ότι «υπάρχει ένας ειδεχθής περιορισμός εθνικής κυριαρχίας που έχει επιβληθεί από την τρόικα των δανειστών στους Ελληνες υπουργούς, στους οποίους απαγορεύεται η πρόσβαση σε τμήματα των υπουργείων τους που είναι ζωτικής σημασίας για την εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών».

Τους εν λόγω ισχυρισμούς απέρριψε χθες από την πλευρά της η εκπρόσωπος της Κομισιόν,Μίνα Αντρέεβα, η οποία απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε: «Οι κατηγορίες αυτές δεν είναι αληθείς. Παρέχουμε μόνον τεχνική συνδρομή» στη ΓΓΔΕ. Κληθείσα εξάλλου να σχολιάσει τα σενάρια περί προετοιμασιών για την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος στην Ελλάδα, απάντησε ότι «η ΕΕ δεν εξετάζει σχέδια συνωμοσίας ή θέματα του παρελθόντος ή υποθετικά σενάρια αλλά εστιάζει στο μέλλον».Σε κάθε περίπτωση βέβαια, στο φόντο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το «μέλλον» της Ευρωζώνης, τα σενάρια αυτά παραμένουν πάντα στο τραπέζι...

Στο μεταξύ, αποστάσεις από τα λεγόμενα του Γ. Βαρουφάκη εμφανίστηκε να κρατά ο γγ Πληροφοριακών Συστημάτων, Μ. Χατζηθεοδώρου, ο οποίος ανέλαβε τα εν λόγω καθήκοντα επί ημερών Βαρουφάκη και προέρχεται από το πανεπιστήμιο Columbia. Σε ανακοίνωσή του δηλώνει ότι «όλα τα δημοσιεύματα περί κάθε είδους επέμβασης στα πληροφοριακά συστήματα του υπουργείου Οικονομικών είναι απολύτως ψευδή. Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων & Διοικητικής Υποστήριξης και προσωπικά ο νυν γενικός γραμματέας, δεν έχουν σχεδιάσει, πόσο μάλλον επιχειρήσει, κανενός είδους επέμβαση στα συστήματά της».

Συνέχεια μηνύσεων

Στο μεταξύ, και νέα μήνυση εναντίον του Γ. Βαρουφάκη κατέθεσε χτες, ο δικηγόρος Π. Γιαννόπουλος. Αυτή τη φορά, ο δικηγόρος αναφέρεται στο δημοσίευμα της «Καθημερινής», σύμφωνα με το οποίο υπήρχε σχεδιασμός για «plan B».

Να υπενθυμίσουμε ότι οι δύο μηνυτήριες αναφορές που είχαν κατατεθεί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου από τον πρόεδρο του κόμματος «Τελεία», Απ. Γκλέτσο και τον εν λόγω δικηγόρο διαβιβάστηκαν στη Βουλή. Με τις δυο αναφορές, ζητείται η παραπομπή του Γ. Βαρουφάκη στο Ειδικό Δικαστήριο για τους χειρισμούς του το τελευταίο εξάμηνο στη διαπραγμάτευση με τους λεγόμενους εταίρους.

Επιπρόσθετα, άλλοι πέντε δικηγόροι, μεταξύ των οποίων οι Αντ. Βγότζας και Δ. Βερβεσός κατέθεσαν μήνυση για τα μη πολιτικά πρόσωπα και τα αδικήματα που προκύπτουν από το δημοσίευμα της εφημερίδας. Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου μελετάει τα νέα κείμενα που έφτασαν στο γραφείο της εισαγγελέως. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για τις πράξεις που περιγράφονται στις μηνύσεις και κυρίως για την ποινική τους αποτίμηση.

Και παρέμβαση Λαφαζάνη

Τη σημασία της, τέλος, για τις εντεινόμενες διεργασίες στο αστικό πολιτικό σκηνικό και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει και η χτεσινοβραδινή παρέμβαση του επικεφαλής της «Αριστερής Πλατφόρμας», Π. Λαφαζάνη σχετικά με το θέμα.

Σε δήλωσή του αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Το ένοχο κατεστημένο της χώρας, μετά το νέο μνημόνιο που συνομολόγησε η κυβέρνηση, αποθρασύνθηκε και έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ρεβανσισμού ώστε να ζητάει ευθέως να ποινικοποιηθεί το Plan B και να αρχίσουν να διώκονται ποινικά όσοι το υποστηρίζουν.

Αν το κατεστημένο της μνημονιακής υποτέλειας της χώρας, αντί να πληρώσει για την καταστροφή, πιστεύει ότι μπορεί να βγει και από πάνω και να μετατρέψει την Ελλάδα σε μετεμφυλιακή αρένα είναι πικρά γελασμένο».

Το ηχητικό...

Το ηχητικό απόσπασμα του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη, στο οποίο περιγράφει τα της δραχμής, το περιβόητο plan B και το ...χακάρισμα στους ΑΦΜ, δεσπόζει στην επικαιρότητα. Αναλύσεις, ρεπορτάζ και «ανατριχιαστικές» λεπτομέρειες «γεμίζουν» ώρες τηλεοπτικού χρόνου.

Οσον αφορά το σχέδιο αυτό καθαυτό, ανεξάρτητα εάν κάποιος μπορεί να πει πως περιλαμβάνει ορισμένες έως και γραφικές πτυχές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σχέδιο που υπήρχε και υπάρχει ακόμα στη φαρέτρα τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, εφόσον οι εξελίξεις είτε στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, είτε εξαιτίας των αντιθέσεων στην Ευρωζώνη προκρίνουν ως συμφέρουσα επιλογή.

Μια τέτοια επιλογή δεν θα κακόπεφτε σε μερίδα του κεφαλαίου που θα έβγαινε πολλαπλά κερδισμένη, θα θησαύριζε από την έξοδο από το ευρώ, ενώ είναι σίγουρο ότι θα προέβλεπε επιδείνωση της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Στην ουσία, αυτό το σχέδιο θα υλοποιούσε με διαφορετικό τρόπο αυτό που κάνει σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη βοήθεια των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αντιλαϊκά μέτρα, συμφωνία - θηλιά για το λαό με τους δανειστές και 3ο μνημόνιο.

... «ντοκουμέντο»

Είναι προφανές ότι η αντίδραση της κυρίαρχης μερίδας των αστικών ΜΜΕ σε αυτό το ζήτημα εκφράζει ενδοαστικές αντιθέσεις, κόντρες ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου και της αστικής τάξης, με δεδομένο ότι κυρίαρχη σε αυτήν τη φάση αστική επιλογή είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Εάν, βεβαίως, με αφορμή το σχέδιο Βαρουφάκη η αντιπαράθεση περιοριζόταν στο πλαίσιο της ενδοαστικής κόντρας και διαπάλης, εάν περιοριζόταν απλά στο «ξεμάλλιασμα» τμημάτων του κεφαλαίου στην κούρσα τους για το ποιος θα βγει λιγότερο ή περισσότερο κερδισμένος, θα μπορούσε να γίνει κατανοητό. Οπως κατανοητό θα μπορούσε να γίνει το γεγονός ότι οι αποστάσεις ανάμεσα στους θιασώτες του ενός σχεδίου και τους υποστηρικτές του άλλου δεν είναι και τόσο μεγάλες... Το πόσο εύκολα οι δήθεν αντιμνημονιακοί ΣΥΡΙΖοΑΝΕΛαίοι έγιναν μνημονιακότεροι των μνημονιακών είναι χαρακτηριστικό. Ομως, κάποιοι χρησιμοποιούν αυτό το σχέδιο για να συκοφαντήσουν κάθε προοπτική σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Σε συνθήκες που όλο και περισσότερο διαμορφώνονται δυνατότητες ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα να κατανοήσουν το αδιέξοδο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της συμμετοχής στην ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Βούτυρο στο ψωμί τους όλοι αυτοί που ντύνουν με αντικαπιταλιστικά χρώματα την προοπτική της κρατικής χρεοκοπίας κρύβοντας ότι αυτή αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Ποιοι είναι αυτοί;

Λόρδος Νόρμαν Λαμόντ, στέλεχος του Συντηρητικού Κόμματος της Μ. Βρετανίας, που είχε υπηρετήσει στην κυβέρνηση Μέιτζορ. Τζέιμς Κ. Γκαλμπρέιθ, Αμερικανός οικονομολόγος που υπηρέτησε στο προσωπικό του αμερικανικού Κογκρέσου το διάστημα 1982 - 1983, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας. Ζόζεφ Στίγκλιτς, Αμερικανός οικονομολόγος, πρώην επικεφαλής του «ευαγούς» ιδρύματος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πολ Κρούγκμαν, Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια (ΜΙΤ, Γέιλ κ.λπ.), είχε διατελέσει μέλος της συμβουλευτικής ομάδας του Λευκού Οίκου επί Προεδρίας Ρίγκαν. Χάινερ Φλάσμπεκ, Γερμανός οικονομολόγος, καθηγητής σε γερμανικά πανεπιστήμια, είχε διατελέσει μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομολόγων - σώμα συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης, επίσης είχε διατελέσει στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, επί Σρέντερ. Ο κατάλογος συνεχίζεται. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Ονόματα των διεθνών φίλων όσων στην Ελλάδα το παίζουν αντικαπιταλιστές και αριστεροί και υποστηρίζουν ως διέξοδο για το λαό την «καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής». Αυτούς επικαλούνται για να τεκμηριώσουν τις θέσεις τους σε ομιλίες και άρθρα τους. Κάποιοι απ' αυτούς μάλιστα εργάστηκαν και ως συνεργάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σύμβουλοι κ.λπ. Τι δεν λένε αυτοί που τους επικαλούνται; Οτι όλοι αυτοί προτείνουν την έξοδο από το ευρώ με κριτήριο τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, πώς δηλαδή θα πάρει ανάσα το κεφάλαιο, θα ξαναυγατίσουν τα κέρδη του. Διαφέρει σε τίποτα ο στόχος τους απ' αυτούς που μας μιλάνε για τους ευρωμονόδρομους, την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ, από το δρόμο των αντιλαϊκών μνημονίων, τις επιστολές του ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων με τις απαιτήσεις τους; Σε τίποτα. Αλλάζει απλώς η μέθοδος εξυπηρέτησης του ίδιου αντιλαϊκού στόχου με το λαό ισοπεδωμένο...

Μια - δυο ωρίτσες παραπάνω...

Από τα 20.000 εκπαιδευτικά κενά λεφτά έχουμε για 10.000 αναπληρωτές και βλέπουμε, είπε χτες σε συνέντευξή του ο υπουργός Παιδείας, Αρ. Μπαλτάς, για να συνεχίσει: Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης, νομίζω ότι θα το δεχτεί. Ο καθένας μπορεί να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση...

Για να θυμηθούμε λίγους μήνες πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που μέσα σε όλα τα άλλα υποσχόταν ότι θα καταργήσει και την αύξηση του διδακτικού ωραρίου. Στο όνομα της κρίσης είναι φανερό ότι σχεδιάζεται η προώθηση της τζάμπα εργασίας και στο Δημόσιο, σχεδιασμός που επιχείρησαν να περάσουν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, και κάθε λογής διακομματική κυβέρνηση. Με λίγα λόγια, «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», οι σχεδιασμοί παραμένουν ίδιοι, αντιλαϊκοί, βαθιά ταξικοί. Από το πιο γενικό μέχρι το πιο επιμέρους κι αυτή η κυβέρνηση έρχεται να επιβεβαιώσει την ανάγκη να πάρουν οι εργαζόμενοι, όποιο κι αν είναι το εργασιακό τους πόστο, την κατάσταση στα χέρια τους.

Παράλληλα με την κυβερνητική μηχανή, που δουλεύει πλέον στο φουλ για την ολοκλήρωση της συμφωνίας (Μνημόνιο Τσίπρα), αναπτύσσει ταχύτητα και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης με στόχο όχι μόνο να πέσει στα μαλακά η νέα συμφωνία, αλλά αν είναι δυνατόν να χειροκροτηθεί κιόλας, καθώς κάτι τέτοιο θα ενισχύσει όχι μόνο το σχεδιασμό της αστικής τάξης, αλλά και τους επόμενους εκλογικούς στόχους του κυβερνητικού κόμματος. Σ' αυτήν την κατεύθυνση άρχισε ένα «μασάζ» συνειδήσεων ώστε να αποδεχτούν ότι «η συμφωνία αυτή, παρά τα προφανή αρνητικά της στοιχεία, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πλαίσιο εξόδου από τη βαθιά κρίση (...) εάν αξιοποιηθούν ουσιαστικά και ριζοσπαστικά οι δύο άλλοι πυλώνες, που εμπεριέχονται σ' αυτήν, η απομείωση, δηλαδή, του δημόσιου χρέους, έτσι ώστε να γίνει αυτό βιώσιμο, και η ορθολογική αξιοποίηση του "αναπτυξιακού πακέτου Γιούνκερ" των 35 δισ.». Κι αυτή είναι μία μόνο από τις εκδοχές που διαβάσαμε αυτές τις μέρες και μάλλον η πιο απαλή. Ετσι, λοιπόν, μπορούμε να καταλάβουμε ότι το περίφημο «η κυβέρνηση πέτυχε» του ίδιου του πρωθυπουργού αλλά και το ότι «η Ελλάδα νίκησε», που διαβάσαμε στη χτεσινή «Αυγή», είναι αναφορές για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Ο λαός καλείται να νιώθει ικανοποιημένος και να φωνάζει «πετάει ο γάιδαρος»!

Από το «θα σκίσουμε τα μνημόνια» έως την υπογραφή του τρίτου μνημονίου η κυβέρνηση δεν χρειάστηκε να διανύσει μεγάλη απόσταση. Το ίδιο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει «κορόνα στο κεφάλι του» το στόχο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Είχε και έχει την ανταγωνιστικότητα. Είχε κι έχει τους αστικούς εκσυγχρονισμούς του Δραγασάκη. Αυτά υπάρχουν στα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια που όλο και ξεκαθάριζαν πορευόμενοι προς την ανάληψη της διακυβέρνησης. Ας μην κάνουν, λοιπόν, σαν παραστρατημένες κορασίδες οι της «Αριστερής Πλατφόρμας», που αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το «αριστερό κάλυμμα» μιας σοσιαλδημοκρατικής γραμμής.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να προσέξουν την τοποθέτηση της πρόσφατης Ανακοίνωσης της ΚΕ του ΚΚΕ πως «οι υποσχέσεις ότι το μνημόνιο αυτό οδηγεί στο ξέφωτο, γιατί συνδυάζεται με πακέτα ανάπτυξης και ρυθμίσεις για το χρέος, είναι στάχτη στα μάτια του λαού. Έχουν ως προαπαιτούμενα την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων που περιλαμβάνονται και στα τρία μνημόνια, ενώ για κάθε ευρώ που δίνουν ως δάνειο ή ενίσχυση θα ζητάνε νέα μέτρα σε βάρος του λαού, θα εγγραφούν χρέη και για τα εγγόνια μας. Τα αναπτυξιακά πακέτα και τη ρύθμιση του χρέους πάλι ο λαός θα τα πληρώνει, θα κατευθυνθούν στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως ακριβώς και τα προηγούμενα. Ο λαός θα συνεχίσει να χρεοκοπεί και στην κρίση και στην όποια ανάκαμψη, γιατί τόσο τα παλιά όσο και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα ήρθαν για να μείνουν (...)».

Μέσα και από την κυβερνητική προπαγάνδα η αστική τάξη προσπαθεί να οχυρώσει το μονόδρομό της, το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ, το στόχο ανάκαμψης των κερδών της. Την ίδια όμως στιγμή αναπτύσσονται ο προβληματισμός, η αναζήτηση σε τμήματα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που πρέπει να συναντηθούν με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.

Κοινός παρανομαστής του «plan A» και του «plan B» είναι η οικονομία της αγοράς, ο καπιταλισμός, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Τάσσος, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Kontra», το βράδυ της Τρίτης 28 Ιούλη 2015.

Επισήμανε ότι και στις δύο περιπτώσεις, το μάρμαρο της κρίσης θα το πληρώσει ο λαός.

Αναφερόμενος στις εκκλήσεις για «εθνική συναίνεση», ξεκαθάρισε ότι σημαίνουν υποταγή του λαού στα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Νεαροί Γάλλοι εθελοντές αρχαιολόγοι ανακάλυψαν την περασμένη εβδομάδα στοΤοταβέλ, στη νοτιοδυτικήΓαλλία, ένα δόντι που ανήκει σε έναν ενήλικα ο οποίος ζούσε πριν από 560.000 χρόνια, κάτι που αποτελεί μία «μεγάλη ανακάλυψη», σύμφωνα με ερευνητές.

Το μεσημέρι της Πέμπτης (24 Ιούλη), το ανθρώπινο δόντι ανακαλύφθηκε από δύο νεαρούς Γάλλους εθελοντές, την Καμίγ, 16 ετών, και τον Βαλεντίν, περίπου 20 ετών, που εργάζονται με το πινέλο πάνω σε ένα τετράγωνο ανασκαφών.

«Μεγάλη ανακάλυψη»

«Ένα μεγάλο δόντι ενηλίκου -ένας κοπτήρας που ανήκει σε άνδρα ή σε γυναίκα, δεν μπορεί να πει κανείς- βρέθηκε κατά τις ανασκαφές σε ένα επίπεδο εδάφους που ξέρουμε ότι χρονολογείται μεταξύ 580.000 και 550.000 ετών, γιατί χρησιμοποιήθηκαν πολλές διαφορετικές μέθοδοι χρονολόγησης», δήλωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο η παλαιοανθρωπολόγος Αμελί Βιαγέ, 39 ετών.

«Είχε ήδη ανακαλυφθεί, πέρυσι τον Ιούνιο, ένα δόντι στο ίδιο τετράγωνο που χρονολογείται στα 560.000 έτη», υπενθυμίζει ο Τονί Σεβαλιέ, ένας άλλος παλαιοανθρωπολόγος του Κέντρου Ερευνών του Τοταβέλ. Όμως η ανακάλυψη αυτή, που τότε είχε περάσει απαρατήρητη, δεν αφαιρεί τίποτα από την ανακάλυψη της περασμένης εβδομάδας, που έρχεται αντίθετα να την ενισχύσει.

«Είναι μία μεγάλη ανακάλυψη γιατί υπάρχουν πολύ λίγα ανθρώπινα απολιθώματα εκείνης της περιόδου στην Ευρώπη».

«Είναι ένα κομμάτι του παζλ που μας έλειπε προκειμένου να συμβάλουμε στο να δοθεί απάντηση στην κρίσιμη ερώτηση: ο άνθρωπος του Νεάντερταλ, των 120.000 χρόνων, προέρχεται από μία μοναδική γραμμή;», πρόσθεσε η παλαιοανθρωπολόγος, η οποία εργάζεται στο Κέντρο Ερευνών του Τοταβέλ και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού.

Η τοποθεσία Τοταβέλ, ένα χωριό κοντά στο Περπινιάν, είναι ένα από τα πιο σημαντικά «κοιτάσματα» της προϊστορίας του κόσμου.

Σε αυτή την τοποθεσία -στην οποία διενεργούν ανασκαφές εδώ και 50 χρόνια χιλιάδες εθελοντές από ολόκληρο τον κόσμο- έχουν ανακαλυφθεί ήδη περισσότερα από 140 υπολείμματα του σκελετού του «άνδρα του Τοταβέλ», ενός ανθρώπου πριν από τον Νεάντερταλ που ζούσε πριν από 450.000 χρόνια.

«Πλησιάζουμε στην καταγωγή του είδους»

Η φετινή και η περσινή ανακάλυψη είναι «εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία γιατί πλησιάζουμε στην καταγωγή του είδους», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Τονί Σεβαλιέ. Θα «συμβάλουν να ξεκαθαρίσει λίγο η συζήτηση» που μαίνεται αυτή την εποχή για τον Homo Heidelbergensis, τον πρόγονο του Νεάντερταλ, εξηγεί. «Ο Homo Heidelbergensis είναι μόνο Ευρωπαίος ή είναι επίσης Αφρικανός; Είναι μία πολύ σημαντική συζήτηση», προσθέτει.

Το δόντι που ανακαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα, ηλικίας 560.000 ετών, «υπενθυμίζει αυτά που που έχουμε ήδη για το είδος και χρονολογούνται πριν από 450.000 έτη». «Έτσι, μπορούμε να πούμε πως αυτό το είδος διήρκεσε στον χρόνο. Αν βρεθεί μία πλήρης κάτω γνάθος, θα μπορούμε να πούμε αν υπήρξε ή όχι εξέλιξη», εξηγεί, προβλέποντας και άλλες ανακαλύψεις στο μέλλον. «Στο Τοταβέλ, έχουμε μία ανθρώπινη παρουσία που φθάνει πιθανόν μέχρι τα 690.000 χρόνια, κάτι που ξεπερνά την αρχή του είδους», καθώς ο Homo Heidelbergensis χρονολογείται μεταξύ 600 και 650.000 ετών, σύμφωνα με τον Σεβαλιέ. Ο ειδικός έχει μία μόνο ανησυχία: το δόντι που βρέθηκε είναι ένας κάτω κοπτήρας. «Δεν είναι το πιο σημαντικό στοιχείο. Είναι πολύ απλά δόντια και με λίγα χαρακτηριστικά. Αν είχαμε έναν προγόμφιο ή έναν γομφίο, θα είχαμε περισσότερες πληροφορίες για το είδος».