07/19/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV
Twitter Facebook

3:36:00 μ.μ. ,
Την περασμένη Τετάρτη, μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Π. Λαφαζάνης δήλωσε: «Αρκετοί βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων κι εγώ, δε θα ψηφίσουμε τα μνημονιακά μέτρα. Αυτό δε σημαίνει ότι δε στηρίζουμε την κυβέρνηση. Αυτό δε σημαίνει ότι θα διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι διασφαλισμένη απολύτως, όπως είναι απολύτως διασφαλισμένη και η στήριξη στην κυβέρνηση. Στηρίζουμε την κυβέρνηση, δεν ψηφίζουμε όμως τα μνημονιακά μέτρα»! Πολιτική σχιζοφρένεια;
Οπως αναμενόταν, η δήλωση αυτή προκάλεσε ποικίλα σχόλια, καθώς είναι τουλάχιστον οξύμωρο βουλευτές της συγκυβέρνησης να διατείνονται ότι την υποστηρίζουν, αλλά όχι την κεντρική πολιτική της επιλογή, όπως είναι το νέο μνημόνιο, η οποία θα καθορίσει τη συνολική της πολιτική. Για όποιον, ωστόσο, έχει παρακολουθήσει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ απ' τον καιρό ακόμα που έδινε μάχη να μπει στη Βουλή, για όποιον γνωρίζει τα έργα και τις ημέρες της «αριστερής» του πτέρυγας, η δήλωση του επικεφαλής της, νυν υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, δεν ξενίζει και τόσο πολύ.
***
Η αντίδραση στη συμφωνία που εκδηλώνεται στο εσωτερικό του κόμματος, όσο κι αν - όπως λέγεται και γράφεται - προβληματίζει τον πρωθυπουργό, έχει και μια δεύτερη ανάγνωση. Συμβάλλει, την ώρα που «ψήνεται» ένα τρίτο, σκληρό μνημόνιο, στο να θεριεύουν στις λαϊκές συνειδήσεις και ιδιαίτερα σε όσες λαμβάνουν χώρα ριζοσπαστικές διεργασίες, οι διαλυτικές αυταπάτες ότι υπάρχει και ο καλός ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να «σώσει την παρτίδα» για λογαριασμό του λαού. Για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, τούτη την ώρα έχει κρίσιμη σημασία η χειραγώγηση του λαού, η ενσωμάτωσή του. Επίσης, κρίσιμη σημασία έχει η ύπαρξη και ενίσχυση δυνάμεων που μπορεί στο μέλλον να αποδειχτούν χρυσές εφεδρείες, οι οποίες θα «επιστρατευτούν» να παίξουν ρόλο ως αριστερή πτέρυγα ενός ευρύτερου αστικού μετώπου υπέρ του «εθνικού νομίσματος», εφόσον μια τέτοια επιλογή κριθεί ως πιο συμφέρουσα για το κεφάλαιο. Αλλωστε, μπορεί σήμερα υποστηρικτές του ευρώ με τους υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος να «σφάζονται», αύριο όμως και αυτός ο διαχωρισμός θα φανεί όχι και τόσο αβυσσαλέος, όπως αποδείχτηκε και ο διαχωρισμός μνημονιακών - αντιμνημονιακών. Η αστική τάξη δεν έχει «δόγματα», επιλέγει κάθε φορά με βάση τα συμφέροντά της, έτσι στηρίχτηκε στον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, του άνοιξε δρόμο να γίνει κυβέρνηση και σήμερα ο ίδιος περνάει νέο αντιλαϊκό μνημόνιο!
***
Η «Αριστερή Πλατφόρμα» κάνει αυτό που έκανε πάντα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Νομιμοποιούσε βαθιά αντιλαϊκές επιλογές, εγκλωβίζοντας με τον κάλπικο ριζοσπαστισμό της δυνάμεις δυσαρεστημένες απ' τις επιλογές της πλειοψηφίας. Θόλωνε τα «ταξικά γυαλιά», ώστε να μη διακρίνουν καθαρά ποια επιλογή συνάδει με τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και ποια μασκαρεύεται για να τα υποτάξει στα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Η «Αριστερή Πλατφόρμα» δεν έκανε καμιά «ανταρσία», όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο και την επόμενη μέρα αποδεχόταν την παράταση των μνημονίων με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη. Οταν μανιωδώς υποσχόταν ότι τα χαράτσια θα είναι παρελθόν μόλις εκλεγούν και μετά καλούσαν το λαό να τα πληρώσει, στο πλαίσιο του «πατριωτικού του καθήκοντος». Οταν επέβαλλαν τις 100 δόσεις, για να εισπράξουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα τους «μνημονιακούς» φόρους. Οταν ακούγαμε τα περί «λιτού βίου». Οταν έβαζαν χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα. Οταν «ρύθμιζαν» διαγράφοντας χρέη επιχειρηματικών ομίλων, ακόμα και από λαθρεμπόριο. Οταν η κυβέρνηση ταυτιζόταν πλήρως με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην περιοχή, όταν ο Καμμένος υποσχόταν συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και νέες στρατιωτικές βάσεις.
Μήνες πριν, τον περασμένο Μάρτη, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, σε μια συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είχε πυροδοτήσει αναδιάταξη δυνάμεων στο εσωτερικό του κόμματος με ενίσχυση της «Αριστερής Πλατφόρμας», είχε πει μεταξύ άλλων: «Το κόμμα (...) θα σταθεί φυσικά κοντά στην κυβέρνηση, θα τη στηρίξει στις προσπάθειές της μαχητικά, αλλά πάντα κριτικά, όπως αρμόζει σε ένα κόμμα της Αριστεράς. Ταυτόχρονα, όμως, κι αυτό είναι το βασικό, θα σταθεί και πρέπει να σταθεί πιο κοντά απ' όσο ποτέ άλλοτε στο λαό μας που δοκιμάζεται. Να συμπαραταχθεί με τις απαιτήσεις, τις αγωνίες και τους αγώνες του. Να τραβάει από το μανίκι την κυβέρνηση, όταν χρειάζεται και όταν κρίνει ότι κάποιες επιλογές της είναι λαθεμένες». Αυτό το ρόλο παίζει η «Αριστερή Πλατφόρμα».
***
Είδαμε τα στελέχη της, μάλιστα, να πρωτοστατούν στις ερμηνείες της επόμενης μέρας του δημοψηφίσματος, πως το «όχι» δε σημαίνει «όχι στην ΕΕ και το ευρώ». Ενώ, ακόμα και σήμερα, λένε, όπως είπε ο Θ. Πετράκος σε χτεσινή εκπομπή σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι «επιδιώκουμε λύση εντός της ΕΕ και του ευρώ, απλώς θεωρούμε ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ», συντηρώντας την ψευδαίσθηση ότι μπορούσε να υπάρξει μια φιλολαϊκή συμφωνία, απλώς η κυβέρνηση έκανε λάθη. Χαρακτηριστικό του οπορτουνισμού είναι η διγλωσσία και ο τακτισμός, που καλλιεργούν συγχύσεις και ψευδαισθήσεις στη λαϊκή συνείδηση.
Η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, του μνημονίου με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ, έχει ως απαραίτητο συμπλήρωμά της η αγανάκτηση, η αμφισβήτηση αλλά και η τυχόν ριζοσπαστικοποίηση να μη βγουν έξω από τα αστικά πλαίσια, δημιουργώντας ένα «νέο ΣΥΡΙΖΑ». Τα όσα σήμερα παρακολουθεί ο λαός, με διαφωνούντες, ανάμεσά τους προβεβλημένοι «αστέρες» τύπου Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου, με «Αριστερή Πλατφόρμα» και άλλους, είναι σκηνές από ταινία προσεχώς που δεν πρέπει να κόψει εισιτήρια. Γιατί δεν πρέπει να εγκλωβιστούν εργατικές - λαϊκές δυνάμεις σε ρόλο θεατή, σ' ένα έργο που, όσο και αν αλλάζουν οι «ηθοποιοί», η «υπόθεση» είναι η ίδια.
Twitter Facebook

3:33:00 μ.μ. , , , ,
Ικανοποιημένοι για το μεγάλο αριθμό βουλευτών που
 ψήφισαν τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το 
μνημόνιο 3 δηλώνουν οι «εταίροι»
Με φόντο το γνώριμο μνημονιακό σκηνικό της προκαταβολικής «εκταμίευσης» των αντιλαϊκών μέτρων, προκειμένου στη συνέχεια να ακολουθήσει η εκταμίευση της δόσης από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ξεκινά η «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου, ενόψει των τελικών παζαριών για την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Σε αυτό το πλαίσιο και μετά την υπερψήφιση των πρώτων προαπαιτούμενων αντιλαϊκών μέτρων από τη Βουλή (με τη νέα ένταση της φοροληστείας και τις νέες αντιλαϊκές παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό), ξεκίνησαν οι προβλεπόμενες διεργασίες, που αφορούν στις πρακτικές ανακύκλωσης του ελληνικού κρατικού χρέους, στην αποπληρωμή των οφειλών για τα προηγούμενα δάνεια που έχει εκταμιεύσει η τρόικα, τα οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει συμφωνήσει να τα εξυπηρετεί στο «ακέραιο και εγκαίρως»...
«Η Ελλάδα ικανοποίησε τις απαιτήσεις της συμφωνίας για το σχέδιο στήριξης»,ανακοίνωσε το πρωί χτες η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπρόσωπος της οποίας τόνισε πως «το ελληνικό Κοινοβούλιο μίλησε με ευρεία φωνή και αυτό είναι το σήμα που λαμβάνουμε». Παράλληλα, εκφράζεται η «ικανοποίηση» τόσο για το μεγάλο αριθμό των βουλευτών που υπερψήφισαν τα νομοθετήματα, όσο και για την «ουσία των μεταρρυθμίσεων».
«Απαντώντας» στις εν λόγω «απαιτήσεις», άλλωστε, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, διευκρινίζει ότι οι (απογειωμένοι στα ύψη) νέοι συντελεστές ΦΠΑ θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από την ερχόμενη Δευτέρα...
Αντιλαϊκή συμφωνία «επί της αρχής»
Την τριετή στήριξη του ελληνικού κράτους από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESΜ) ενέκρινε επί της αρχής το χτεσινό συμβούλιο Γιούρογκρουπ, που συνεδρίασε μέσω τηλεδιάσκεψης.
Αποκαλυπτική είναι η επίσημη ανακοίνωση - δήλωση, με την οποία το Γιούρογκρουπ:
-- Καλωσορίζει την υιοθέτηση από την ελληνική Βουλή όλων των δεσμεύσεων που ορίζει η δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης (12/7).
-- Σημειώνει ότι, βάσει της αξιολόγησης των «θεσμών», οι ελληνικές αρχές εφάρμοσαν το πρώτο πακέτο μέτρων «εγκαίρως και με ικανοποιητικό τρόπο».
-- Επιβεβαιώνει ότι η δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης συμπεριλαμβάνεται στον εφαρμοστικό νόμο που υιοθετήθηκε από τη Βουλή.
-- Αναφέρει ότι μετά την ολοκλήρωση των σχετικών εθνικών διαδικασιών και την επίσημη απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕSM που αναμένεται μέχρι το τέλος αυτής της βδομάδας, θα δοθεί εντολή στους «θεσμούς» να διαπραγματευτούν γρήγορα το νέο «μνημόνιο κατανόησης» (MoU), στο οποίο θα περιγράφονται αναλυτικά οι όροι πολιτικής που θα συνοδεύουν το μηχανισμό οικονομικής στήριξης.
-- Καλεί τις ελληνικές αρχές να εγκρίνουν ως τις 22/7 τη δεύτερη δέσμη μέτρων. Τις καλεί επίσης να «επικαιροποιήσουν» τη νομοθεσία που σχετίζεται με το πρώτο πακέτο μέτρων, δηλαδή να προχωρήσουν άμεσα στην έκδοση και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων.
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, σε δηλώσεις από τη Λευκωσία της Κύπρου, σημείωσε ότι «η συμφωνία θα οδηγήσει στα αναμενόμενα αποτελέσματα, υπό την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστεί το συνολικό πρόγραμμα».
Μόνιμα στο τραπέζι το Grexit
Την ίδια ώρα, μιλώντας στη γερμανική κρατική ραδιοφωνία, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών,Β. Σόιμπλε, επανέφερε το ζήτημα της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, λέγοντας ότι τοπροσωρινό Grexit θα ήταν ο καλύτερος δρόμος για τη χώρα. Οπως είπε, «πρέπει να διατηρήσουμε τη συνοχή της Ευρώπης και να την ενισχύσουμε (...), πρέπει κανείς να τηρεί όσα έχει υποσχεθεί, διαφορετικά χάνεται η εμπιστοσύνη». Σ' αυτό το πλαίσιο, ενώ υποστήριξε πως«κανείς δε γνωρίζει πώς μπορεί να προχωρήσει χωρίς κούρεμα χρέους» η Ελλάδα, επανέλαβε χαρακτηριστικά ότι «το κούρεμα δεν ταιριάζει με τη συμμετοχή στη νομισματική ένωση».
Είναι, δηλαδή, φανερό ότι ο ίδιος προβάλλει ανεπίλυτες αντιθέσεις σε ό,τι αφορά την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ιδιαίτερα ενόψει των αντιλαϊκών διεργασιών για την εμβάθυνση της ΟΝΕ, στο πλαίσιο των μεγαλύτερων συγκλίσεων και των ενισχυμένων μέτρων της δημοσιονομικής εποπτείας στην ΕΕ.
Πάντως, αναφερόμενος στην υπερψήφιση από το ελληνικό Κοινοβούλιο του πρώτου αντιλαϊκού πακέτου, σχολίασε ότι «είναι ένα σημαντικό βήμα».
Ο Β. Σόιμπλε, εξάλλου, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της γερμανικής κάτω Βουλής, αναφέρει ότι το ΔΝΤ δε θα συμμετέχει στην πρώτη δόση του σχεδιαζόμενου τρίτου «πακέτου στήριξης», καθώς η περαιτέρω συμμετοχή του θα εξαρτηθεί από την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος το φθινόπωρο του 2015 και την επιβεβαίωση της βιωσιμότητας του κρατικού χρέους.
Δάνειο - «γέφυρα»
Ως προς το διαδικαστικό μέρος, οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ (ΕΚΟΦΙΝ) και της Ευρωζώνης(Γιούρογκρουπ) συμφώνησαν στην πρόταση της Κομισιόν για τη χρηματοδότηση - «γέφυρα»προς το ελληνικό κράτος από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (European Financial Stabilisation Mechanism - EFSM), σύμφωνα με ανακοίνωση της Κομισιόν, ο αντιπρόεδρος της οποίας, Β. Ντομπρόβσκις, σημείωσε ότι η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί αύριο Παρασκευή.
Το σχέδιο προβλέπει δάνειο 7 δισ. ευρώ, προκειμένου να αποπληρωθεί το κρατικό χρέος προς την πλευρά της ΕΚΤ (3,5 δισ. ευρώ ως τις 20 Ιούλη), καθώς και τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το ΔΝΤ (2 δισ. ευρώ).
Το δάνειο - «γέφυρα» προς τον EFSM θα επιστραφεί το αργότερο εντός τριών μηνών, μόλις εγκριθεί η αποδέσμευση της πρώτης δόσης από το νέο δάνειο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Οπως είναι σαφές, ούτε οι χρηματοδοτικές υποχρεώσεις του Αυγούστου θα μπορέσουν να καλυφθούν από το δάνειο του ESM, γι' αυτό είναι πιθανό να επιστρατευθεί εκ νέου ο EFSM ή να βρεθεί κάποια άλλη «λύση». Τον επόμενο μήνα, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να καλύψει δάνεια ύψους 5 δισ. ευρώ...
Η χρηματοδότηση των τραπεζών
Σε αύξηση του ορίου χρηματοδότησης κατά900 εκατ. ευρώ προς τους ελληνικούς τραπεζικούς Ομίλους προχώρησε στη χτεσινή συνεδρίασή του το ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ενώ το νέο όριο μέσω του «έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας» (ELA), διαμορφώνεται στα 89,5 δισ. ευρώ.
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι,εμφανίστηκε κατηγορηματικός σε ό,τι αφορά την «ελάφρυνση» του ελληνικού κρατικού χρέους: «Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι απαραίτητη (...). Το θέμα είναι ποια είναι η καλύτερη μορφή ελάφρυνσης του χρέους εντός του νομικού, θεσμικού πλαισίου μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σχετικά με την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, τόνισε ότι εγείρονται ερωτήματα για την μακροπρόθεσμη προοπτική, καθώς η κεφαλαιακή τους επάρκεια θα δεχθεί πιέσεις εξαιτίας της αναμενόμενης αύξησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Παράλληλα, εκτίμησε ότι τα 25 δισ. ευρώ τα οποία προβλέπει το νέο μνημόνιο να διατεθούν για τις τράπεζες, επαρκούν για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Ο Μ. Ντράγκι ανέφερε ακόμη ότι η ΕΚΤ υπερκάλυπτε πάντα τις εκροές καταθέσεων, λέγοντας ότι τονΙούνη οι εκροές των καταθέσεων ξεπέρασαν τα 8,1 δισ. ευρώ, ενώ η χρηματοδότηση από την ΕΚΤ ανήλθε τον ίδιο μήνα στα 10,3 δισ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, πηγές της Ευρωζώνης που επικαλείται το πρακτορείο «Reuters», επισημαίνουν ότι η διάσωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος «δεν θα είναι εύκολη υπόθεση». Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, οι τραπεζικοί όμιλοι ετοιμάζουν τα πλάνα αναδιάρθρωσης, στα οποία, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνονται και οι πωλήσεις θυγατρικών εταιρειών τους.
Παράλληλα, το υπουργείο Οικονομικών έδωσενέα παράταση στο καθεστώς της «τραπεζικής αργίας», μέχρι την Κυριακή 19/7. Σταδιακή άρση των «κεφαλαιακών ελέγχων» αναμένεται από την ερχόμενη βδομάδα. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Δ. Μάρδα, εξετάζεται από τη Δευτέρα να ανοίξουν όλα τα υποκαταστήματα των τραπεζών. Παράλληλα, το πιστωτικό όριο θα παραμείνει αμετάβλητο (60 ευρώ τη μέρα), ωστόσο -στο βαθμό που κάποια μέρα δε γίνεται χρήση του- αυτό θα μπορεί να μετακυλίεται στις αναλήψεις της επόμενης μέρας, που μπορεί να φτάσουν στα 120 ευρώ.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ
Ταχεία εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων ανεξαρτήτως κόστους
Σχετικά με την αντιλαϊκή συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι αυτή «συνιστά την τελευταία προσπάθεια ανάκαμψης και ανάταξης της ελληνικής οικονομίας». Μάλιστα, οι βιομήχανοι εστιάζουν στη λεγόμενη, από τους ίδιους, «εθνική ανάγκη» για την «ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων», ανεξάρτητα από το «βραχυπρόθεσμο κόστος» που αυτή θα προκαλέσει, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, αναφερόμενοι στα ειδικά συμφέροντα των ιδίων και άλλων τμημάτων του εγχώριου κεφαλαίου.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μ. Σάλλας, δήλωσε πως «η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο αφήγημα, από μια νέα αρχή», δίνοντας το βάρος στις επενδύσεις, στην «εξυγίανση» των δημόσιων οικονομικών και την ενίσχυση του ανταγωνισμού.
Twitter Facebook

3:30:00 μ.μ. , ,
Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία διαφωνούν στη συνταγή 
«ανάπτυξης», γιατί κάθε πλευρά προσπαθεί να φορτώσει 
τη χασούρα της κρίσης στους ανταγωνιστές της
Οι ευρύτερες προεκτάσεις που έχει η διαπραγμάτευση Αθήνας - Βρυξελλών αποτυπώνονται καθημερινά στο διεθνή Τύπο
Οι «σκληροπυρηνικοί» της Ευρωζώνης, που απέρριψαν το αίτημα της Ελλάδας για διαγραφή του χρέους της, θα πληρώσουν πολύ περισσότερο εάν η χώρα οδηγηθεί εκτός ευρώ, επισημαίνεται σε χτεσινό άρθρο του το αμερικάνικο«Blοomberg». Η εξυπηρέτηση του χρέους συνολικού ύψους 313 δισ. ευρώ, μεγαλύτερο μέρος του οποίου οφείλεται στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι αμφίβολη και όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υποστηρίζει απαιτείται ελάφρυνση πολύ μεγαλύτερη απ' αυτή που οι δανειστές της Ελλάδας σκέφτονται να πράξουν. Ακόμη και ο Β. Σόιμπλε, συνεχίζει το άρθρο, υποστήριξε σε συνέντευξή του σε γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό πως δε γνωρίζει ούτε ο ίδιος, ούτε κανείς άλλο τον τρόπο που μπορεί να προχωρήσει η εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους δίχως «κούρεμα», όμως την ίδια στιγμή όλοι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι ασύμβατο με την ιδιότητα του μέλους της Ευρωζώνης...
«Πόνος δίχως τέλος», είναι ο τίτλος άρθρου της έντυπης έκδοσης του «Economist» και, όπως υποστηρίζεται, η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαίων δανειστών της μπορεί να απέτρεψε μια καταστροφή, επιτάχυνε ωστόσο την επόμενη. Μία αξιοπρεπής συμφωνία, συνεχίζει, θα έβαζε την Ελλάδα σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης και θα έθετε οριστικά «έξω απ' το τραπέζι» το ενδεχόμενο ενός «Grexit», ωστόσο «η Ευρώπη εφάρμοσε εκ νέου τη συνταγή της λιτότητας και των απίθανων προσδοκιών, ενώ ακόμη και το ΔΝΤ που υποτίθεται θα συγχρηματοδοτήσει το πακέτο διάσωσης, θεωρεί ότι η συμφωνία δεν βγάζει κανένα νόημα».
Στη συνέχεια τονίζεται ότι οι δανειστές σε αντάλλαγμα του «πακέτου διάσωσης» των 82-86 δισ. ευρώ έθεσαν στην ατζέντα της συμφωνίας πολύ υψηλά το ζήτημα των δομικών μεταρρυθμίσεων, γεγονός που ο αρθρογράφος καλωσορίζει, αφού, όπως λέει, το άνοιγμα των κλειστών αγορών στον ανταγωνισμό είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για την ανάπτυξη σε σχέση με την λιτότητα. Ομως την ίδια στιγμή, προσθέτει, οι δομικές μεταρρυθμίσεις απαιτούν μεγάλο χρονικό διάστημα για να αποδώσουν και στο μεταξύ η ελληνική οικονομία υποφέρει από τις κλειστές τράπεζες και τον έλεγχο κεφαλαίων και η συμφωνία κάνει πολύ λίγα για την διόρθωση αυτού του προβλήματος.
Σε άρθρο του, ο «Guardian» αναφέρεται στη διαφορετική προσέγγιση ΗΠΑ και Γερμανίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, καθώς οι ΗΠΑ θέτουν σε πρώτο πλάνο την ενίσχυση της ανάπτυξης παρά τον περιορισμό των ελλειμμάτων, σε αντίθεση με την Ευρώπη που, καθοδηγούμενη από τη Γερμανία, ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο. «Τα στοιχεία προτείνουν ότι η αμερικανική προσέγγιση λειτουργεί καλύτερα», τονίζεται στο άρθρο...
Οπως λέει στη συνέχεια, η Ελλάδα δεν θα είχε τόση σημασία για τους Αμερικανούς εάν δεν αποτελούσε μέλος - κλειδί του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή που οι ΗΠΑ θεωρούν ήδη αρκετά ασταθή. Η Ουάσιγκτον ανησυχεί για τη σύρραξη στην Ουκρανία, για τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, για την πορεία της Τουρκίας. Εντέλει ανησυχεί για την πιθανότητα μιας Ελλάδας εκτός ευρώ και απελπισμένη για το ξένο συνάλλαγμα να στραφεί προς τη Μόσχα και το Πεκίνο. Ολα αυτά κάνουν τον Ομπάμα να θεωρεί ότι αξίζει να είναι λίγο περισσότερο γενναιόδωρος με σκοπό να εξασφαλίζει ότι η Ελλάδα δεν θα εγκαταλείψει το ευρώ.
Το άρθρο καταλήγει, σημειώνοντας ότι η ελληνική κρίση έχει φέρει στο προσκήνιο διάφορες εντάσεις: «Υπάρχει το σχίσμα μεταξύ Ελλάδας και των εταίρων της στην Ευρωζώνη. Υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Το τελευταίο ρήγμα που προκύπτει είναι αυτό μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης. Η Κρ. Λαγκάρντ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλη την φημισμένη γοητεία της για να εξομαλυνθούν τα πράγματα»...
Η προχτεσινή Μοντ καταγράφει ότι «αν και η τελική της εκδοχή δεν έχει υιοθετηθεί ακόμα, πολλοί οικονομολόγοι αναρωτιούνται για τις πιθανότητες επιτυχίας του συμβιβασμού που έγινε μεταξύ της Αθήνας και των Ευρωπαίων εταίρων της... Και ιδιαίτερα, για την ικανότητά της να οδηγήσει σε αληθινή επανέναρξη της ελληνικής ανάπτυξης». Ενώ σε άλλο σημείο μπαίνει πιο καθαρά το ζήτημα που απασχολεί πρωταρχικά τη γαλλική πλουτοκρατία, ως προς την «ευελιξία» τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας εντός ΕΕ: «Μένει ένα ζήτημα - κλειδί: η συμφωνία θα επιτρέψει, να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους;»
Η «Λιμπερασιόν» υψώνει τους τόνους της κριτικής απέναντι στην «ευρωενωσιακή πειθαρχία», υποστηρίζοντας ότι «οι φονταμενταλιστές των χρηματοπιστωτικών αγορών και οι μουλάδες της δημοσιονομικής ισορροπίας είναι πραγματικά πιο επικίνδυνοι για την ευρωπαϊκή ιδέα και τη δημοκρατία από ό,τι είναι οι δογματικοί κάθε απόχρωσης. Εξευτελίζοντας τον ελληνικό λαό, καταδικάζοντάς τον να υποφέρει ακόμα μια φορά χωρίς να χρειάζεται διά πυρός και σιδήρου μια πολιτική που ξέρουν ότι είναι αντι-παραγωγική, οι δογματικοί επιφέρουν ένα μοιραίο χτύπημα στην ευρωπαϊκή ιδέα».
Ο «Γκάρντιαν» εστιάζει στο αμερικανικό «ενδιαφέρον» για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, υπογραμμίζοντας ότι «υπάρχει μια οικονομική και μια γεωπολιτική διάσταση στην κριτική των ΗΠΑ. Για να το θέσουμε απλά, η αμερικανική προσέγγιση στην οικονομική κατάσταση στη διάρκεια της κρίσης και στα επακόλουθά της αφορούσε το να τεθεί πρώτα το θέμα της ανάπτυξης, πριν από το θέμα μείωσης του ελλείμματος.... Η Ευρώπη, παίρνοντας παράδειγμα από τη Γερμανία, ακολούθησε την αντίστροφη προσέγγιση. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αμερικανική προσέγγιση αποδίδει καλύτερα. Ακόμα κι έτσι, η Ελλάδα δε θα μετρούσε τόσο για τους Αμερικανούς αν δεν την προσέγγιζαν ως μέλος - κλειδί για το ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή που οι ΗΠΑ θεωρούν ότι είναι ήδη αρκετά ασταθής. Η κυβέρνηση Ομπάμα πιστεύει ότι αξίζει να είναι λίγο περισσότερο γενναιόδωρη προς την Ελλάδα έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι δε θα αφήσει το ευρώ».

Twitter Facebook

3:28:00 μ.μ. ,
Το ζήτημα της τήρησης απομαγνητοφωνημένων πρακτικών έθεσε χτες, στη δίκη της Χρυσής Αυγής, γι' ακόμη μια φορά, σύσσωμη η Πολιτική Αγωγή, αίτημα που είχε απορριφθεί με προηγούμενη προπαρασκευαστική απόφαση του δικαστηρίου. Η Πολιτική Αγωγή τόνισε ότι μέσω αυτού του τρόπου τήρησης των πρακτικών, αντικειμενικά ωφελείται η διερεύνηση και ανακάλυψη της αλήθειας, το δικαστήριο, η Πολιτική Αγωγή και οι κατηγορούμενοι. «Δεν μπορεί σε μια ιστορική δίκη, ποινικά και πολιτικά, να μην αξιοποιείται η τεχνολογία». «Να θέσει το δικαστήριο το θέμα της διάθεσης της υλικοτεχνικής υποδομής από το υπουργείο Δικαιοσύνης κι ας απορριφθεί για οικονομικούς λόγους» ειπώθηκε χαρακτηριστικά από τους συνηγόρους.
Πάντως, η εισαγγελέας Α. Οικονόμου επανέλαβε ότι δεν είναι απαραίτητη η απομαγνητοφώνηση. Να σημειωθεί ότι οι συνήγοροι έθεσαν το θέμα, γιατί στην προηγούμενη δικάσιμο παραβιάστηκε η βασική αρχή της ποινικής δίκης, που είναι η προφορικότητα της διαδικασίας. Να υπενθυμίσουμε ότι ο συνήγορος του χρυσαυγίτη Ι. Αγγου, Γ. Σωτηρόπουλος, είχε ισχυριστεί προφορικώς, κατά την ανάπτυξη ένστασης, ότι «μπορεί οι κατηγορούμενοι να μην είναι όλοι βουλευτές, είναι όμως μέλη του ιδίου κόμματος», ωστόσο κάτω από την πίεση συνηγόρων της ηγετικής ομάδας της Χρυσής Αυγής, δεν είχε καταθέσει την ένσταση εγγράφως στο δικαστήριο. Αυτό είχε προκαλέσει τις έντονες διαμαρτυρίες και την αποχώρηση της Πολιτικής Αγωγής. Τελικώς, καταγράφηκε στα πρακτικά, κατά τη χτεσινή διαδικασία, με πρωτοβουλία της προέδρου του δικαστηρίου. Η Μ. Λεπενιώτη διευκρίνισε, όμως, πως τα πρακτικά συντάσσονται συνοπτικά από το γραμματέα και πως το δικαστήριο επιφυλάσσεται να αποφανθεί γενικά επί του θέματος.
Αξίζει να επισημανθεί ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την τήρηση απομαγνητοφωνημένων πρακτικών, ήρθε ακόμα ένα επεισόδιο που επιβεβαιώνει «του λόγου το αληθές». Ο συνήγορος υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Αναδιώτη, κ. Κοντοβαζενίτης, προκλήθηκε από την πρόεδρο του δικαστηρίου να πει αν έχει αναπτύξει τους ισχυρισμούς του και τους ανακάλεσε και αυτός, όπως ο συνήγορος του Ι. Αγγου!
Κατά τ' άλλα, η δίκη... αναλώθηκε, γι' ακόμη μια φορά, στην ανάγνωση κατά γράμμα, στην πραγματικότητα, των ενστάσεων των υπερασπιστών των χρυσαυγιτών, ηγετικής ομάδας και στελεχών, που ζητούν την ακυρότητα της προδικασίας, την ακυρότητα των ποινικών διώξεων κ.λπ. Ενδεικτικό του γενικότερου σκεπτικού είναι ότι οι συνήγοροι, κυρίως της ηγετικής ομάδας, μίλησαν πάλι «για πολιτικές διώξεις».
Τέλος, προκλητική ήταν η τοποθέτηση της υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Θ. Μαρία, κατηγορούμενου για απόπειρα δολοφονίας κατά την επίθεση σε βάρος των Αιγυπτίων ψαράδων στο Πέραμα. Η συνήγορος Κ. Πούλια ζήτησε να συνταχθεί - στην παρούσα φάση - ιατροδικαστική έκθεση, από την οποία να προκύπτει το είδος, η έκταση και η ένταση των χτυπημάτων που δέχτηκε το θύμα, ενώ ζήτησε να μάθει αν είχε άδεια παραμονής στην Ελλάδα. «Αν αλλοδαπός έχει τη δυνατότητα να λάβει άδεια παραμονής, μόνο και μόνο γιατί έχει προβεί σε μία τέτοια καταγγελία, θα ήθελα να το ξέρω» ανέφερε!
Τι είπε, δηλαδή, η εν λόγω συνήγορος; Οτι ο Αιγύπτιος ψαράς κάλεσε το τάγμα εφόδου να του επιτεθεί αλύπητα με ρόπαλα, ξύλα, καδρόνια και σιδερένιους λοστούς, για να νοσηλευτεί στον «Ευαγγελισμό» και στο «Τζάνειο» με βαριά τραύματα, ώστε να πάρει άδεια παραμονής σαν θύμα ρατσιστικού εγκλήματος! Για την ιστορία, στην Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου εργάζονται αρκετοί μετανάστες ψαράδες, κυρίως αιγυπτιακής καταγωγής. Οι αλιεργάτες που έρχονται να εργαστούν στα ψαροκάικα, παίρνουν ειδική άδεια διαμονής, με βάση διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας - Αιγύπτου.
Twitter Facebook

3:26:00 μ.μ. ,
Πού ήτανε τα παιδιά;
Πώς και δεν έστησε πάλι προχτές η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε και στις αντίστοιχες διαδηλώσεις του 2012, κανένα σόου στο περιστύλιο της Βουλής, με κανένα γιγαντοπανό και τα ρέστα, την ώρα που λαός και νεολαία διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στο νέο μνημόνιο και τα «επείγοντα μέτρα» για τη σύναψή του, τα οποία ψηφίζονταν στην Ολομέλεια της Βουλής;
Και μη μας πείτε ότι από τότε έχει μεσολαβήσει όχι μόνο η παραδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα περί «κατάργησης των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο» ήταν «σχήμα λόγου», αλλά και η ίδια η συμφωνία του για το τρίτο μνημόνιο, το μνημόνιο Τσίπρα, που φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...
Οπως επιβεβαιώνεται και από αυτά που μας τσαμπουνάνε τις τελευταίες μέρες, δεν νομίζουμε ότι τους κολλάνε κάτι τέτοιες... λεπτομέρειες!
Θα μπορούσαν π.χ. να βγουν στο περιστύλιο οι... προεδρικοί του ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν υπέρ του μνημονίου, και να κρατάνε ένα πανό που να γράφει «Κάτω τα μνημόνια, αλλά... δεν έχουμε εναλλακτική», ή έστω «Το δικό μας το μνημόνιο δεν έχει καμία σχέση με τα άλλα»!
'Η ακόμη καλύτερα θα μπορούσαν να βγουν οι βουλευτές της «Αριστερής Πλατφόρμας», με πανό «Καταψηφίζουμε το νέο μνημόνιο, αλλά... στηρίζουμε ολόθερμα την κυβέρνηση που το φέρνει»!
Το ίδιο κάνει... Ετσι κι αλλιώς, και στις δύο περιπτώσεις ίδια είναι η κοροϊδία που σπέρνουν στο λαό!


Κατά συνείδηση κοροϊδία...
Τις «συνειδήσεις» τους επικαλούνται διάφοροι κυβερνητικοί βουλευτές που υπερψηφίζουν ή καταψηφίζουν τα νέα μνημονιακά μέτρα. Για παράδειγμα, όσοι τα υπερψηφίζουν δηλώνουν ότι «βάζουν την πατρίδα πάνω από το κόμμα», ενώ οι όψιμα «διαφωνούντες» λένε ότι η συνείδησή τους τούς επιβάλλει να μη στηρίξουν μνημόνιο... Αλήθεια, αυτές οι συνειδήσεις πότε ήταν ειλικρινείς; Οταν όλες μαζί υπόσχονταν την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο ή όταν, πάλι όλες μαζί, αποδέχονταν την παράταση των μνημονίων με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη; Οταν μανιωδώς υπόσχονταν ότι τα χαράτσια θα είναι παρελθόν μόλις εκλεγούν ή όταν καλούσαν το λαό να τα πληρώσει στο πλαίσιο του «πατριωτικού του καθήκοντος»; Οταν επέβαλλαν τις 100 δόσεις για να εισπράξουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα τους «μνημονιακούς» φόρους ή όταν παραιτήθηκαν απογοητευμένοι; Πού είχαν λουφάξει όλοι οι «αντάρτες» του ΣΥΡΙΖΑ, όταν το ΚΚΕ κατέθετε πρόταση νόμου για την κατάργηση όλων των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων; Πώς εξηγείται ότι δεν υπήρξε ούτε μια «συνείδηση», που να βρήκε θετική την εισήγηση του ΚΚΕ για να μπει ως ερώτημα στο δημοψήφισμα και η πρόταση της κυβέρνησης, η οποία προχτές «ξεχείλισε το ποτήρι» των «ανταρτών»; Την κατά συνείδηση κοροϊδία του λαού συνεχίζουν και οι «διαφωνούντες» και οι «συμφωνούντες». Τι άλλο να περιμένει κανείς μετά από τοποθετήσεις του τύπου «στηρίζουμε την κυβέρνηση, δεν ψηφίζουμε τα μνημονιακά μέτρα»;

Ταυτίσεις
Γ. Μπουτάρης: «Το Μνημόνιο θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί το 1981». Αδ. Γεωργιάδης: «Και να μην υπήρχαν τα μνημόνια οφείλαμε να τα έχουμε εφεύρει». Αλ. Τσίπρας: «Εδώ τα θέματα του συνταξιοδοτικού ήταν θέματα που είτε είχαμε τρόικα είτε δεν είχαμε τρόικα θα έπρεπε να τα αντιμετωπίσουμε. Συνεπώς, ας τα αφήσουμε στην άκρη αυτά. Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το Ασφαλιστικό»...

«ΜΠΟΡΟΥΜΕ» για «σταθερότητα» και «χρέος»
Η Ελλάδα κέρδισε «σε σταθερότητα», σχολίασε χτες ο ηγέτης του ισπανικού κόμματος «Ποδέμος» Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο οποίος έσπευσε ταυτόχρονα να υποστηρίξει πως «σε μένα όπως και στον Αλέξη (Τσίπρα) δεν αρέσει η συμφωνία». Και «ταυτόχρονα - συνέχισε - η Ελλάδα εξασφάλισε πως το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους θα εξεταστεί».
Και με αυτήν την τοποθέτηση το «Ποδέμος» επιβεβαιώνει ότι έρχεται (όπως ήρθε και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική πολιτική σκηνή) για να προσφέρει υπηρεσίες στα συμφέροντα της ισπανικής αστικής τάξης. Γι' αυτό εκφράζει ανακούφιση για τη διατήρηση της καπιταλιστικής «σταθερότητας» (δημοσιονομικής, κοινωνικής κ.τ.λ.) προϋπόθεση για την οποία είναι η κλιμακούμενη σφαγή του λαού. Γι' αυτό επίσης εκφράζει και ανυπομονησία για το πότε θα τεθεί καθαρά στο τραπέζι των Βρυξελλών το ζήτημα μιας γενναίας αναδιάρθρωσης του χρέους, που «καίει» μια σειρά χώρες όπως και την Ισπανία, καθώς οι αστικές τάξεις εκεί εκτιμούν ότι έτσι θα απελευθερωθούν σημαντικά κονδύλια για την πολύμορφη στήριξη των επενδύσεών τους, σε ανταγωνισμό και με τα κεφάλαια άλλων χωρών.
Αυτά είναι τα ζητήματα για τα οποία ανησυχεί το «αδελφάκι» του ΣΥΡΙΖΑ, προετοιμάζοντας τα βήματα που θα του επιτρέψουν κι εκείνου να υπηρετήσει καθοριστικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας...

Τύφλωση...
Τη Δευτέρα η ΑΔΕΔΥ και την Τρίτη η ΠΟΕΔΗΝ πήραν αποφάσεις για την προχτεσινή 24ωρη απεργία ενάντια στο τρίτο μνημόνιο.
Στο νοσοκομείο ΚΑΤ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που έχουν τη σχετική πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου, πήραν την πρωτοβουλία την Τρίτη να εκδώσουν, εν πρώτοις, μια ανακοίνωση που θα καλεί τους εργαζόμενους στην απεργία. Απευθύνθηκαν - διά περιφοράς όπως λέγεται - στις άλλες παρατάξεις. Η «Ενωτική Φωνή» - στηρίζεται απ' τη ΔΑΚΕ - συμφώνησε. Η «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων» - που στηρίζεται απ' τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ - απάντησε: «Ακόμα δεν είδαμε τα μέτρα και κάνουμε απεργία; Δεν συμφωνούμε με την απεργία»!
Δεν πρόκειται για δειλούς κυνηγούς που - σύμφωνα με το μύθο του Αισώπου - έψαχναν τα ίχνη του λιονταριού, ενώ είχαν μπροστά τους το ίδιο το λιοντάρι. Πρόκειται για προσηλωμένους νεοκυβερνητικούς συνδικαλιστές, που η αφοσίωσή τους στο συγκυβερνητικό σχήμα τούς τυφλώνει ακόμα και μπροστά στον εφιάλτη του τρίτου μνημονίου για εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Twitter Facebook

3:24:00 μ.μ. ,
Τα λαϊκά στρώματα πλήρωσαν απ' την τσέπη τους το 35,6% των συνολικών δαπανών Υγείας
Οι άγριες πολιτικές λιτότητας στο χώρο της Υγείας, που εφαρμόστηκαν απ' τις συγκυβερνήσεις, κατ' επιταγή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, αποτυπώνονται στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για την περίοδο 2009-2013.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα, υπήρξε κατακόρυφη μείωση τηςΣυνολικής Δημόσιας Δαπάνης Υγείας (ΣΔΔΥ) κατά 37,8%, με αποτέλεσμα να στραγγαλιστούν τα δημόσια νοσοκομεία και να κατακρεουργηθούν και οι ελάχιστες παροχές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) για την περίοδο 2009-2013. Η κατά 37,8% μείωση της ΣΔΔΥ οδήγησε στη μείωση κατά 31,9% της Συνολικής Δαπάνης Υγείας (ΣΔΥ) την ίδια περίοδο.
Η ΣΔΔΥ είχε την παρακάτω - σε δισ. ευρώ - εξέλιξη (μέσα σε παρένθεση το ποσοστό επί του ΑΕΠ): 2009: 23,2 δισ. (9,76%), 2010: 22,3 δισ. (9,84%), 2011: 19,6 δίσ. (9,43%) 2012: 17,1 δισ.(8,81%), 2013: 15,8 δισ. (δεν υπάρχει ποσοστό επί του ΑΕΠ). Η ΣΔΔΥ επιμερίζεται στην Κρατική Επιχορήγηση (ΕΠ) και τη χρηματοδότηση απ' τα ασφαλιστικά ταμεία (δηλαδή τον ΕΟΠΥΥ). Η εξέλιξή τους (μέσα σε παρένθεση η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων) ήταν η παρακάτω: 2009: 6,1 δισ. (10,0 δισ.), 2010: 6,5 (9,1), 2011: 4,2 (9,0), 2012: 5,0 (6,4) και 2013: 4,6 (5,4).
Με βάση τα στοιχεία αυτά, υπάρχει μια μείωση της Κρατικής Επιχορήγησης κατά 24,7% και της συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ κατά 45,7% για την περίοδο 2009-2013. Η κατά 45,7% μείωση της συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ στη ΣΔΥ εκφράζει τις μειωμένες εισφορές Υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της ανεργίας και των λουκέτων στα μαγαζιά των αυτοαπασχολούμενων.
Την ίδια περίοδο, η Συνολική Ιδιωτική Δαπάνη Υγείας (ΣΙΔΥ), που επιμερίζεται στις Αμεσες Πληρωμές (ΑΠ) και στις δαπάνες μέσω της Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΙΑ), είχε την παρακάτω εξέλιξη (μέσα σε παρένθεση η ΙΑ): 2009: 6,6 δισ. (0,4 δισ.), 2010: 6,1 (0,5), 2011: 5,8 (0,5), 2012: 5,1 (0,5) και 2013: 5,1 (0,5). Παρατηρείται, δηλαδή, μια μείωση κατά 14,1% της ΣΙΔ την περίοδο 2009-2013. Ομως, οι Αμεσες Πληρωμές μειώθηκαν κατά 22,3%, ενώ η δαπάνη της Ιδιωτικής Ασφάλισης αυξήθηκε κατά 14,1%. Απ' τα στοιχεία αυτά, αποκαλύπτονται τα εξής: Τα λαϊκά νοικοκυριά ξόδεψαν τα αποθέματα που είχαν στην άκρη για την ώρα ανάγκης και σε ορισμένες περιπτώσεις στερούνται την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους, καθώς, κυρίως στην ΠΦΥ, έχουν σταματήσει να λειτουργούν τα πολυιατρεία του πρώην ΙΚΑ. Την ίδια ώρα, η Ιδιωτική Ασφάλιση, ακόμα και σε περιόδους κρίσης, παρουσιάζει θετικό πρόσημο. Η διείσδυση της ΙΑ είναι αποτέλεσμα της επιχείρησης διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης και της ΠΦΥ, καθώς και των ατέλειωτων αναμονών στα δημόσια νοσοκομεία.

Παρά τη μείωση κατά 14,1%, η ΣΙΔΥ παραμένει απ' τις μεγαλύτερες στον κόσμο ως ποσοστό επί της ΣΔΥ. Η εξέλιξη ήταν η εξής: 2009: 30,3%, 2010: 29,7%, 2011: 32,4%, 2012: 33,0% και 2013: 35,6%.
Twitter Facebook

3:22:00 μ.μ.
Χωρίς να δοθούν ουσιαστικές πληροφορίες για το περιεχόμενο των (διήμερων κιόλας) επαφών που είχε η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, ολοκληρώθηκε μία ακόμα επίσημη επίσκεψη της Βικτώρια Νούλαντ στο Κίεβο. Μεταξύ άλλων, η Νούλαντ παραβρέθηκε στις συνεδριάσεις που πυρετωδώς συνεχίζει η ουκρανική βουλή αυτές τις μέρες, εγκρίνοντας μέτρα απαραίτητα για την προσαρμογή της χώρας και του κρατικού μηχανισμού στις σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης, για τη συνταγματική αναθεώρηση, τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος (σ.σ. για το οποίο ο πρωθυπουργός Γιατσενιούκ διαβεβαίωσε τις εταιρείες ότι θα συμβάλει στις επενδύσεις) κ.τ.λ.
Στο μεταξύ, το πόσο βαθιά είναι η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση που μαίνεται με επίκεντρο την Ουκρανία επιβεβαιώνουν οι νέες δηλώσεις αξιωματούχων σχετικά με το φυσικό αέριο που προμηθεύεται (και «διακινεί») η Ουκρανία.
Ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ,σχολιάζοντας το γεγονός ότι το Κίεβο δεν έχει αρχίσει ακόμα να αντλεί ρωσικό αέριο, υποστήριξε ότι από τη ρωσική πλευρά έχουν ρυθμιστεί «όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις» και ότι «το γεγονός ότι δεν αντλούν αέριο τώρα δεν είναι οικονομικό ζήτημα. Γίνεται είτε επειδή η Ναφτογκαζ (σ.σ. η κρατική ουκρανική εταιρεία φυσικού αερίου) δεν έχει χρήματα είτε επειδή θέλουν να επιδεινώσουν την κατάσταση».
Αναζητούν εναλλακτικές πηγές
Την ίδια στιγμή, ο Ουκρανός υπουργός Ενέργειας και Βιομηχανίας Ανθρακα Βλαντιμίρ Ντεμτσίσιν δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη «να αγοράσει αέριο από το Καζακστάν», ενώ άλλοι Ουκρανοί αξιωματούχοι συμπλήρωναν «χρειάζεται να επιστρέψουμε σε αυτό το ζήτημα. Υπάρχουν δυσκολίες με αυτή τη μεταφορά, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέμα». Θυμίζουμε ότι το Καζακστάν αποτελεί «εταίρο» της Ρωσίας και ως μέλος της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της Μόσχας, ωστόσο ως χώρα με σημαντικά αποθέματα αερίου αποτελεί εκ των πραγμάτων και ανταγωνιστή της και στο πλαίσιο που αγορές -όπως η ευρωπαϊκή- αναζητούν «εναλλακτικές» λύσεις για την προστασία της «ενεργειακής ασφάλειάς» τους.
Χτες, στην ιστοσελίδα της ουκρανικής κυβέρνησης ανακοινώθηκε ότι στην 20η συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικής Συνεργασίας Ουκρανίας - Καζακστάν αποφασίστηκε ο διορισμός ειδικών που θα μελετήσουν και το ενδεχόμενο μεταφοράς τουρκμένικου και ουζμπέκικου αερίου στην Ουκρανία μέσω του Καζακστάν.
Τα παραπάνω εντάσσονται στα ευρύτερα «παζάρια» για τους ενεργειακούς διαδρόμους που θα εμφανιστούν, αναβαθμιστούν ή θα παραγκωνιστούν αλληλεπιδρώντας φυσικά με μια σειρά ενδοϊμπεριαλιστικούς συμβιβασμούς και ανταγωνισμούς.
Στο μεταξύ, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε ως «ακόμα μια μη φιλική κίνηση» την απόφαση του ουκρανικού ΥΠΕΞ να κηρύξει «περσόνα νον γκράτα» τον Ρώσο πρόξενο στην Οδησσό. Το επιχείρημα του Κιέβου ήταν ότι ο συγκεκριμένος διπλωμάτης ανέπτυσσε «δραστηριότητα ασυμβίβαστη με τη διπλωματική του ιδιότητα».
Τέλος, χτες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη μέρα που ένα «Μπόινγκ» των Μαλαισιανών αερογραμμών έπεσε στο Ντονέτσκ της ανατολικής Ουκρανίας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι 298 άνθρωποι (ανάμεσά τους 80 παιδιά) που μετέφερε από το Αμστερνταμ στην Κουάλα Λουμπούρ. Με αφορμή την επέτειο αλλά και την κατάθεση αιτήματος στον ΟΗΕ για τη συγκρότηση δικαστηρίου διερεύνησης της υπόθεσης, «φουντώνουν» ξανά τα σενάρια για συντριβή του αεροσκάφους, η οποία αποδίδεται στον ουκρανικό στρατό ή τους πολιτοφύλακες του Ντονμπάς και κάθε πλευρά αξιοποιεί στο πλαίσιο της ενδοαστικής και ενδοϊμπεριαλιστικής αναμέτρησης και αυτό το ζήτημα.
Twitter Facebook

3:20:00 μ.μ. , ,
Η διαρροή εγγράφου του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας με την υπογραφή του Β. Σόιμπλε στο οποίο συνυπήρχε και το σενάριο του GREXIT άναψε φωτιές στην Ευρωζώνη και έγινε αφορμή εκδήλωσης εσωτερικού πολέμου και μάλιστα μέσα στον κινητήριο μοχλό της το γαλλογερμανικό άξονα. Τα ρεπορτάζ στα διεθνή ΜΜΕ ότι ο Φρ. Ολάντ έγινε ο «ισχυρός της Ευρωζώνης» δεν εστίασαν μόνο στο γεγονός ότι ήταν υπέρ της «πάση θυσία» παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά κυρίως στο ότι αυτό γίνεται σε σύγκρουση με τη Γερμανία. Ηδη, αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις των Α. Μέρκελ και Φ. Ολάντ κατά την είσοδό τους στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης την Κυριακή. Η Α. Μέρκελ δήλωσε ότι «το Eurogroup δεν είναι σε θέση να μας δώσει ένα έγγραφο που να μας οδηγεί στο να αρχίσει η διαπραγμάτευση (...) έχει χαθεί κάτι πολύ περισσότερο από ένα νόμισμα, η εμπιστοσύνη και δεν θα έχουμε συμφωνία για να έχουμε απλά μια συμφωνία».
Ο Φρ. Ολάντ είπε ότι «η Γαλλία θα κάνει ό,τι μπορεί για να βρεθεί μια συμφωνία σήμερα το βράδυ που θα επιτρέψει στην Ελλάδα, αν εκπληρωθούν οι συνθήκες, να παραμείνει στην Ευρώπη και θα επιτρέψει στην Ευρώπη να προχωρήσει. Δεν υπάρχει προσωρινό Grexit, υπάρχει ή δεν υπάρχει Grexit. Για να το πω απλά, υπάρχει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη ή η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, αλλά τότε θα είναι μια Ευρώπη που υποχωρεί και αυτό δεν το θέλουμε».
Δηλώσεις ενδεικτικές της κόντρας
Εγιναν, όμως, και άλλες δηλώσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μ. Σουλτς, Γερμανός σοσιαλδημοκράτης, δήλωσε: «Δεν είναι μόνο μια συμφωνία, πρόκειται για τη συνοχή της Ευρώπης, που είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης», τασσόμενος ενάντια στο GREXIT.
Ο καγκελάριος της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν, αναφέρει σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Εστεραιχ» ότι «ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει σοβαρά να εξωθήσει τους Ελληνες από το ευρώ (...) Υποστηρίζει ότι πρέπει να αποτραπεί το Grexit, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, γιατί θα έριχνε πίσω την Ευρώπη» (ΑΠΕ 12/7/2015).
Επίσης, σύμφωνα με το ίδιο ειδησεογραφικό πρακτορείο, «ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Αξελ Σέφερ, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα "Welt am Sonntag" ανέφερε: "Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν τίθεται προς συζήτηση"».
Ο δε υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Ασελμπορν δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung»: «Αν η Γερμανία ωθήσει σε ένα Grexit, θα προκαλέσει μία βαθιά σύγκρουση με τη Γαλλία. Αυτό θα ήταν μία καταστροφή για την Ευρώπη».
Επίσης, η σύγκρουση Σόιμπλε - Ντράγκι στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ το Σάββατο 11/7/2015, δείχνει όξυνση αντιθέσεων στην κορυφή της Ευρωζώνης.
Κλονισμός στο γαλλογερμανικό άξονα;
«Πόλεμος» μέσα στο γαλλογερμανικό άξονα για την Ελλάδα; Εως τώρα δεν είχαν εκδηλωθεί με τέτοια ένταση οι εσωτερικές αντιθέσεις στην Ευρωζώνη και μάλιστα στην πυραμίδα της. Βεβαίως, δεν είναι τυχαία η στιγμή, ούτε κυρίως η Ελλάδα το επίκεντρο, αλλά μάλλον η αφορμή.
Η διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη με το κοινό νόμισμα, που εμπόδισε την εφαρμογή κλασικών συνταγών υποτίμησης του νομίσματος για την αντιμετώπισή της οδήγησε στην υποτίμηση με τις πολιτικές λιτότητας. Βεβαίως τα μεγάλα ελλείμματα και τα μεγάλα κρατικά χρέη σε συνδυασμό με το μεγάλο βάθος της κρίσης, αλλά και το συγχρονισμό της όχι μόνο εντός Ευρωζώνης αλλά και διεθνώς, δυσκόλεψε τη διαχείρισή της. Επίσης, ακριβώς λόγω βάθους και αλληλεξάρτησης των οικονομιών μακραίνει η διάρκειά της, χωρίς να φαίνονται επαρκή σημάδια ότι δεν θα επιστρέψει η ύφεση, παρά μια ισχνή ανάκαμψη ιδιαίτερα στη Γερμανία, την οποία ακολουθεί επιβράδυνση. Υφεση έχουν και η Γαλλία και η Ιταλία, με τεράστια, άνω των 2 τρισ. ευρώ κρατικά χρέη η καθεμιά.
Να θυμίσουμε, επίσης, ότι η Γερμανία και η Γαλλία τα «τσούγκρισαν», όταν η Γαλλία αποφάσισε να μην τηρήσει την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, ώστε να «πιάσει» το στόχο 3% για το έλλειμμα το 2015, μεταθέτοντάς το για το 2017. Επίσης, είναι δυσαρεστημένοι οι Γάλλοι κεφαλαιοκράτες, επειδή η Γερμανία δεν εφάρμοσε εσωτερική οικονομική πολιτική τέτοια που θα ενίσχυε τις εισαγωγές της από Γαλλία, παρά τα τεράστια πλεονάσματά της. Αρα προϋπήρχαν σημάδια ανταγωνισμών. Αλλωστε, η κρίση ενίσχυσε την οικονομία της Γερμανίας σε βάρος της Γαλλίας, μεγαλώνοντας τη μεταξύ τους απόσταση (μεγάλωσε η ανισομετρία).
Ολα αυτά τα χρόνια φαίνεται ότι αναζητούσαν θεσμικές αλλαγές θωράκισης της Ευρωζώνης, και πράγματι στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής συζήτησαν ένα τέτοιο σχέδιο με βάθεμα της οικονομικής ενοποίησης, άρα και της πολιτικής ενοποίησης, με τίτλο: «Ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της Ευρωζώνης». Διακηρυγμένος στόχος είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στις Βρυξέλλες ή η εμβάθυνση της ομοσπονδιοποίησης, με στόχο τον καλύτερο συντονισμό της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη σε έναν χρονικό ορίζοντα δεκαετίας, δεν απαντήθηκε όμως το κύριο ερώτημα: Εάν είναι απαραίτητη και η τροποποίηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, έτσι ώστε από τη νομισματική ένωση να προκύψει και μια πολιτική ένωση, επειδή δε συμφώνησαν. Τι δείχνει αυτό; Αναζητούν τρόπους ενδυνάμωσης των ενιαίων συμφερόντων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στο πλαίσιο του ανταγωνισμού στη διεθνή αγορά, αλλά κάθε κράτος - μέλος της Ευρωζώνης έχει και τις δικές του προτεραιότητες στα δικά του ξεχωριστά συμφέροντα. Αρα, υπάρχουν έντονες διαφωνίες - ανταγωνισμοί μεταξύ Γαλλίας - Γερμανίας σ' αυτό το ζήτημα.
Η επιμονή του Β. Σόιμπλε για GREXIT και μια ανάλογη απόφαση, ανοίγει το δρόμο στη συνέχεια και για άλλα κράτη που τυχόν βρεθούν στην ίδια ή παρόμοια κατάσταση. Αυτό έχει σχέση με την πρόταση για τις αλλαγές στην Ευρωζώνη.
Τάσεις και κόντρες μέσα στη Γερμανία
Βεβαίως, το ζήτημα δείχνει και σοβαρές ενδογερμανικές αντιθέσεις και μάλιστα μέσα στον κυβερνητικό συνασπισμό. Αυτό δείχνει έντονους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς μέσα στη Γερμανία. Ούτε αυτό το ζήτημα είναι καινούργιο. Εκφράστηκε τελευταία με το παράδειγμα του Γερμανού Προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχάνων, που τάχτηκε φανατικά υπέρ του GREXIT, αλλά το πρόβλημα είναι παλιό και βαθύτερο, διαπλέκεται δε με τους ανταγωνισμούς εντός Ευρωζώνης, αλλά και με τους διεθνείς ανταγωνισμούς.
Στις «Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος», («Ριζοσπάστης» 9/12/2013), εκτιμούσαμε τα εξής:
«Με βάση ένα σύνολο βασικών οικονομικών δεικτών (ρυθμός μεταβολής ΑΕΠ, βιομηχανική παραγωγή, παραγωγικότητα, ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, δημοσιονομική κατάσταση) διακρίνονται τρεις κατηγορίες στο εσωτερικό της σημερινής Ευρωζώνης. Η ισχυρή ομάδα (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία), η κατηγορία Γαλλίας - Ιταλίας, των οποίων η απόσταση από τη Γερμανία μεγαλώνει και η κατηγορία των ασθενέστερων υπερχρεωμένων οικονομιών (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα κ.λπ.), (σ.σ. μήπως αυτό δε φαίνεται και τώρα; Η Γερμανία με τους δορυφόρους της, Βαλτικές, Ολλανδία, Φινλανδία, Σλοβακία Σλοβενία, η Γαλλία με την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, και ουδέτερες οι Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Μάλτα, Aυστρία και Λουξεμβούργο).
(...) η γερμανική και η γαλλική αστική τάξη βρίσκονται μπροστά σε σοβαρά διλήμματα σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης. Στις Συνόδους Κορυφής το 2011 και το 2012 διαμορφώθηκε βαθμιαία ένας προσωρινός εύθραυστος συμβιβασμός που δεν αναιρεί τις αιτίες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ούτε σηματοδοτεί χαλάρωση της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθείται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Η κυρίαρχη τάση της γερμανικής αστικής τάξης θέτει ως προτεραιότητα τη θωράκιση του ευρώ, τη νομισματική σταθερότητα και αμφισβητεί τη σκοπιμότητα και τη δυνατότητα να επωμιστεί η Γερμανία μεγάλο βάρος υποτίμησης κεφαλαίου στις υπερχρεωμένες χώρες. Μια δεύτερη τάση, η οποία ενισχύεται, υπερτονίζει τον κίνδυνο για την ισχύ του ευρώ και τη σταθερότητα των ευρωατλαντικών σχέσεων αν αποβληθούν ορισμένοι αδύναμοι κρίκοι, εξέλιξη που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της ΕΕ. Μια τρίτη τάση αμφισβητεί συνολικά τη σημερινή μορφή της Ευρωζώνης και δίνει προβάδισμα στην προσέγγιση με τον άξονα Κίνας - Ρωσίας.
Η εκδήλωση νέας οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη το 2012 και οι διαμορφούμενες συνθήκες στη διεθνή αγορά δείχνουν ότι η εργατική τάξη σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ θα βρεθεί σε δυσμενέστερη θέση, θα υποβληθεί σε θυσίες διαρκείας για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Αντικειμενικά, μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης θα έρθουν σε αντίθεση με τις αστικές διαχειριστικές λύσεις που προσπαθούν να ελέγξουν την έκταση της απαξίωσης κεφαλαίου και την κατανομή της ζημιάς στα διάφορα τμήματά του».
Τηρουμένων των αναλογιών, βλέπουμε τον εύθραυστο συμβιβασμό Γαλλίας - Γερμανίας να κλονίζεται, να προϋπάρχουν οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί μέσα στη Γερμανία και να οξύνονται, και τις επιδιώξεις να ελέγξουν τη νέα απαξίωση κεφαλαίου που έρχεται, (η οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκεται σε στασιμότητα, σε ορισμένα κράτη και σε ύφεση, στην Ελλάδα σε νέα κρίση), και συμβάλει σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς.
Πίσω απ' όλ' αυτά δε, δεν υπάρχει δυσκολία να διακρίνει κανείς τον αμερικάνικο δάκτυλο. Ακόμη και μέσα στο γαλλογερμανικό άξονα. Ας θυμηθούμε τις τιμές με τις οποίες υποδέχτηκε τον Φρ. Ολάντ στις ΗΠΑ το Φλεβάρη 2014 ο Μπ. Ομπάμα, την πρώτη επίσκεψη Γάλλου Προέδρου στις ΗΠΑ από το 1996, με ατζέντα τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αφρική και ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά και σειρά ζητημάτων για τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία και τα κοινά ή και αντικρουόμενα συμφέροντα των μονοπωλίων αμφοτέρων χωρών. Εχει δε προηγηθεί στις εφημερίδες «Λε Μοντ» και «Ουάσιγκτον Ποστ» δημοσίευσαν κοινό άρθρο των δύο προέδρων, στο οποίο μιλούσαν τάχα για «έναν πιο ασφαλή κόσμο σήμερα», χάρη στη διμερή συμμαχία, ενώ ορίζουν βασικούς άξονες της περαιτέρω συνεργασίας τους σε θέματα όπως το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, η «ασφάλεια» της Αφρικής, η δήθεν «καταπολέμηση» της φτώχειας, η κλιματική αλλαγή, οι διμερείς οικονομικές συναλλαγές και η εταιρική σχέση ΗΠΑ - ΕΕ.
Ενα τελευταίο στοιχείο ως προς αυτό: Ο Γάλλος υπουργός των Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, μιλώντας σε τηλεοπτική συνέντευξη στο BFM TV (15/7/2015) είπε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους από αυτήν που προσφέρουν μέχρι στιγμής οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. «Το ΔΝΤ λέει το ίδιο πράγμα με εμάς: Η Ελλάδα πρέπει να βοηθηθεί, χρειάζεται να υπάρξει αλληλεγγύη, αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα εάν διατηρήσουμε το ίδιο βάρος αποπληρωμής του χρέους στην ελληνική οικονομία», κάτι στο οποίο εναντιώνεται η Γερμανία, αλλά θέλουν και οι ΗΠΑ.
Twitter Facebook

3:17:00 μ.μ.
Το πράσινο φως της ξέφρενης κούρσας των ανταγωνισμών
 μεταξύ μονοπωλίων άναψε η συμφωνία της Τρίτης...
Η ιστορική συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα που υπογράφηκε την Τρίτη στη Βιέννη, ανάμεσα στις πέντε χώρες - μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τη Γερμανία, την ΕΕ και το Ιράν, ανοίγει νέο κεφάλαιο για τη γεωπολιτική και οικονομική αναβάθμιση της συγκεκριμένης χώρας όχι μόνον σε περιφερειακό επίπεδο, αλλά και σε διεθνές, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται σε νέο, ισχυρότατο πόλο έλξης των ξένων μονοπωλίων σχεδόν από κάθε γωνιά της Γης.
Η συμφωνία εξουδετερώνει το βασικό επιχείρημα γεωπολιτικών αντιπάλων του Ιράν σε Δύση (ΗΠΑ, ΕΕ) και Μ. Ανατολή (Ισραήλ, Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες του Κόλπου), με το οποίο είχαν καταφέρει για πολλά χρόνια να επιβάλουν σκληρές κυρώσεις, προσπαθώντας να στραγγαλίσουν την καπιταλιστική οικονομία της χώρας.
Οι δυνατότητες, συνεπώς, που ανοίγονται στο άμεσο μέλλον για κάθε τομέα οικονομίας και ζωής στο Ιράν είναι τεράστιες, δεδομένου ότι η χώρα διαθέτει: α) Το 10% των αποδεδειγμένων παγκόσμιων κοιτασμάτων πετρελαίου, β) το 15% των αποδεδειγμένων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, γ) είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου του ΟPEC και ο τέταρτος μεγαλύτερος στον κόσμο, δ) διαθέτει επίσης τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ψευδαργύρου στον κόσμο, τα δεύτερα μεγαλύτερα κοιτάσματα χαλκού και τα ένατα κοιτάσματα σιδήρου, ενώ τα αποδεδειγμένα και πιθανά κοιτάσματα χρυσού εκτιμάται πως ξεπερνούν τους 320 τόνους, ε) είναι η μεγαλύτερη αγορά στην ευρεία Μέση Ανατολή, καθώς πρόκειται για χώρα με πληθυσμό περίπου 80.000.000 κατοίκων!
Οταν, λοιπόν, την Τρίτη έκλεισε η πολυπόθητη συμφωνία, έπειτα από πολύμηνες και δύσκολες διαπραγματεύσεις και αρκετές παρατάσεις, τότε άμεσα «δόθηκε» το πράσινο φως για τις εντατικές διεργασίες σε ξένες κυβερνήσεις και μονοπώλια με στόχο ένα σημαντικό μερίδιο από την ιρανική αγορά σε ό,τι τομέα οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας μπορεί κανείς να φανταστεί: Από τα φημισμένα περσικά χαλιά (που τους επόμενους μήνες θα μπορούν να εξάγονται, μετά από χρόνια εμπάργκο, και στις αγορές των ΗΠΑ), αεροπλάνα και αυτοκίνητα, αγωγούς φυσικού αερίου, πετροχημική βιομηχανία, αγροτική παραγωγή και βιομηχανία τροφίμων έως σχέδια παραγωγής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, ασφάλειες, χρηματοπιστωτικές και τραπεζικές επενδυτικές δραστηριότητες, αξιοποίηση απορριμμάτων και ανθρωπίνων λυμάτων, έως τεχνολογία υπολογιστών, κινητά τηλέφωνα, τηλεπικοινωνίες κ.ά...
Δεκάδες κρουνοί ζεστού χρήματος θα ανοίξουν πιθανότατα προς το τέλος τρέχοντος έτους - αρχές 2016 - και στο χρηματοπιστωτικό τομέα, αφού η άρση των διεθνών και δυτικών κυρώσεων θα επαναφέρει στο ιρανικό κράτος πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια περιουσιακών στοιχείων και κεφαλαίων που είχαν «παγώσει» λόγω εμπάργκο.
Συνεπώς, δεν είναι να απορεί κανείς από το στενό «φλερτ» δεκάδων ξένων αξιωματούχων στο Ιράν, και διευθυντικών στελεχών πολυεθνικών και μικρότερων ομίλων, καθώς με γοργούς ρυθμούς ο ένας μετά τον άλλον ετοιμάζουν βαλίτσες για Τεχεράνη...
Γερμανικό «ποδαρικό»
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πρώτος από τους υψηλόβαθμους ξένους αξιωματούχους που μεταβαίνει από αύριο κιόλας στην Τεχεράνη είναι ο 55χρονος Γερμανός αντικαγκελάριος, υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας, αλλά και ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Ο Γκάμπριελ θα είναι στο Ιράν από τις 19 έως τις 21 Ιούλη ως επικεφαλής μικρής αντιπροσωπείας Γερμανών βιομηχάνων και επιστημόνων, με στόχο την τόνωση του διμερούς εμπορίου που, ενώ το 2010 ξεπερνούσε τα 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ, πέρσι (λόγω δυτικών κυρώσεων) μειώθηκε στο 2,1 δισεκ. ευρώ. «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τη γερμανική βιομηχανία στην ομαλοποίηση και ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων με το Ιράν μετά τη συμφωνία της Τρίτης», σημείωνε ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας και Ενέργειας. Την ίδια στιγμή, ο Ούλριχ Γκρίλο, ο επικεφαλής του γερμανικού ΣΕΒ προέβλεπε ότι το γερμανο-ιρανικό εμπόριο θα ξεπεράσει τα 10 δισεκ. ευρώ ετησίως τα επόμενα λίγα χρόνια...
Το ενδιαφέρον των Γερμανών φαίνεται πως εστιάζεται στις εξαγωγές γερμανικών αυτοκινήτων και τεχνολογίας στο Ιράν, αλλά και σε ενεργειακά έργα με βάση Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στα οποία έχουν διεθνές προβάδισμα (π.χ. φωτοβολταϊκά, αιολική). Δεν είναι όμως οι Γερμανοί οι μόνοι Δυτικοευρωπαίοι που ενδιαφέρονται έντονα.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Λοράν Φαμπιούς, εξήγγειλε προχτές πως μέσα στις επόμενες μέρες θα μεταβεί και αυτός στην Τεχεράνη για συζητήσεις με στόχο την ομαλοποίηση των διμερών εμπορικών σχέσεων, ενώ τις επόμενες βδομάδες το δρόμο για την ιρανική πρωτεύουσα αναμένεται να πάρουν και άλλοι αξιωματούχοι της «Γηραιάς Ηπείρου», κυρίως από τις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ.
Οικονομική συνδιάσκεψη ΕΕ - Ιράν στη Βιέννη
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν προλάβει καλά - καλά να στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές στη διεθνή συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, προγραμματίστηκε η πρώτη διεθνής συνδιάσκεψη επενδυτών - καπιταλιστών ΕΕ και Ιράν στη Βιέννη για την ερχόμενη Πέμπτη και Παρασκευή (23-24 Ιούλη).
Η συνδιάσκεψη εμπορίου και επενδύσεων αναμένεται να φέρει στη Βιέννη εκατοντάδες αξιωματούχους και στελέχη επιχειρήσεων από το Ιράν, την Αυστρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία και άλλες χώρες της ΕΕ που ενδιαφέρονται ζωηρά για μπίζνες στην Τεχεράνη, αφού η συνάντηση θα τους δώσει την ευκαιρία να βολιδοσκοπήσουν προθέσεις, σχέδια και δυνατότητες για μελλοντικά «χρυσά συμβόλαια». Στη συνάντηση αναμένεται να δώσει το «παρών» και ο Ιρανός υπουργός Βιομηχανίας, Εμπορίου και Ορυκτών Πόρων, Ρεζά Νεματζαντέχ, που θα είναι επικεφαλής πολυάριθμης αντιπροσωπείας επιχειρηματιών από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, πετροχημικές βιομηχανίες, ορυχεία, αυτοκινητοβιομηχανίες, βιομηχανίες αεροναυπηγικής κ.ά.
Η επικείμενη επιχειρηματική και εμπορική συνδιάσκεψη ΕΕ - Ιράν στη Βιέννη έχει την προσωπική «σφραγίδα» του Ιρανού Προέδρου, Χασάν Ροχανί, που έσπευσε προχτές να ευχαριστήσει τηλεφωνικά τον Αυστριακό ομόλογό του, Χέινζ Φίσερ, μεταξύ άλλων, και για τη φιλοξενία των πολύμηνων διαπραγματεύσεων για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα τονίζοντας: «Η συνδιάσκεψη θα έχει τεράστια επιρροή στη διεθνή και περιφερειακή συνεργασία, αφού η επικείμενη οικονομική ανάπτυξη του Ιράν μέσω επενδύσεων και επιχειρηματικότητας θα συμβάλει τελικά στη σταθερότητα αυτής της "εκρηκτικής" περιοχής και θα συμβάλει στην ειρήνη, στην ασφάλεια και την ευημερία».
Πετρελαϊκοί ανταγωνισμοί
Ενα από τα μεγαλύτερα πεδία όξυνσης του ανταγωνισμού μεταξύ των μονοπωλίων αφορά τα τεράστια κοιτάσματα της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αφού η συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα ανακατεύει συνολικά την τράπουλα μεταξύ «παλιών» και «νέων» ανταγωνιστικών μονοπωλίων στην ευρύτερη περιοχή.
Πρώτα από όλα, όταν ξαναβγεί το ιρανικό αργό πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει νέα σημαντική πτώση στις διεθνείς τιμές πώλησης του «Μαύρου Χρυσού», πράγμα που έγινε ήδη από την περασμένη Τρίτη με τη μείωση των διεθνών τιμών πετρελαίου κατά 1,5 έως 2,4 δολάρια το βαρέλι. Οι Ιρανοί είναι πανέτοιμοι όχι μόνον για αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής επιπλέον κατά 1.000.000 βαρέλια ημερησίως αλλά και για αύξηση των εξαγωγών, έχοντας ήδη αποθηκεύσει πάνω από 30.000.000 βαρέλια πετρελαίου. Σχεδιάζουν επίσης επενδύσεις (ιρανικές και ξένες) πάνω από 500 δισ. δολαρίων για τον εκσυγχρονισμό του πετρελαϊκού τομέα την επόμενη δεκαετία, ενώ κάποια από τα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα φυσικού αερίου προκαλούν το έντονο ενδιαφέρον επενδυτών από τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ινδία, την Ελβετία, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, το Ομάν και την Αλγερία. Σε αυτούς θα προστεθούν και επενδυτές πολυεθνικών από τη Δύση όπως οι «Exxon Mobil», BP, «Chevron», «Texaco» που είχαν σταματήσει τις μπίζνες λόγω εμπάργκο. Ενδεχόμενες μπίζνες από τα αμερικανικά ενεργειακά μονοπώλια δεν αποκλείεται να ζημιώσουν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, τα συμφέροντα ανταγωνιστικών ρωσικών ενεργειακών εταιρειών όπως η «Γκάζπρομ».
Παράλληλα, ξαναζεσταίνεται το μεγαλεπήβολο σχέδιο για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου ΙΡΑΝ - ΠΑΚΙΣΤΑΝ, που είχε ξεκινήσει το 2010 και στόχευε στη δημιουργία αγωγού μήκους 1.800 χλμ. από το Ιράν και το Πακιστάν. Το 2013 το Ιράν είχε ανακοινώσει την ολοκλήρωση του αγωγού από τη δική του μεριά, αλλά το Πακιστάν ανέστειλε τα έργα λόγω κυρώσεων. Στα μέσα της βδομάδας, Πακιστανοί αξιωματούχοι με πρώτον τον υπουργό Πετρελαίου και Φυσικών Πόρων, Σαχίντ Κχακάν Αμπάσι, υπογράμμισαν τη βούληση του Ισλαμαμπάντ να αναβιώσει τη συμφωνία για την τροφοδοσία του Πακιστάν με ιρανικό φυσικό αέριο μέσω του υπό κατασκευή αγωγού.
Αεροπλάνα και αυτοκίνητα...
Αλλοι δύο τομείς όξυνσης του ανταγωνισμού μεταξύ μονοπωλίων αναμένεται να αναδειχθούν οι βιομηχανίες κατασκευής αεροπλάνων και αυτοκινήτων.
Ο Ιρανός υπουργός Μεταφορών, Οδοποιίας και Αστικής Ανάπτυξης, Αμπάς Ακχάντντι, εξέφρασε το έντονο ενδιαφέρον της χώρας του για παζάρια με αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο χώρο της αεροναυπηγικής όπως η «Boeing» και η «Airbus»,μεταβαίνοντας τον Ιούνη στη Διεθνή Αεροπορική Εκθεση του Παρισιού. Εκεί βολιδοσκόπησε το έδαφος για την αγορά δεκάδων επιβατικών αεροσκαφών για το γηρασμένο στόλο της ιρανικής πολιτικής αεροπορίας ύψους αρκετών δεκάδων δισ. δολαρίων.
Εντονο ενδιαφέρον δείχνουν οι Ιρανοί και για τις εισαγωγές δυτικών αυτοκινήτων. Ομως, μολονότι οι Ευρωπαίοι είχαν ένα καλό μερίδιο στην ιρανική αγορά Ενέργειας, αυτοκινήτων, αεροναυπηγικής, ιδιαίτερα πριν την επιβολή των δυτικών κυρώσεων πριν από μερικά χρόνια, τώρα φαίνεται ότι δεν θα βρουν εύκολα τις προνομιακές θέσεις που είχαν αφήσει π.χ. στην ιρανική αγορά αυτοκινήτου. Οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες «Ρενό» και «Πεζό - Σιτροέν» που είχαν κάποτε τη μερίδα του λέοντος στην ιρανική αγορά αυτοκινήτου σήμερα είναι αντιμέτωπες με 13 ιρανικές δημόσιες και ιδιωτικές αυτοκινητοβιομηχανίες (με πρώτες την «Κhodro» και τη «Saipa»), και κυρίως τις κινέζικες αυτοκινητοβιομηχανίες («Cherry Auto», «Lifan Industry», «Zhejang Geely) που κάλυψαν γρήγορα το κενό που δημιούργησαν οι δυτικές κυρώσεις.
Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό πως το Ιράν προβάλλει στα ξένα μονοπώλια σαν «φάρος» επενδύσεων και «χρυσών συμβολαίων» λίγα χρόνια μετά το έστω και μικρό ξεπέρασμα της τελευταίας μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης του 2008. Η ξέφρενη κούρσα των μεγάλων ανταγωνισμών μεταξύ τους, με δεδομένα τα μεγέθη της ιρανικής αγοράς αλλά και το φθηνό, πλην μορφωμένο και εξειδικευμένο, εργατικό δυναμικό, μόλις άρχισε. Ωστόσο, δεν θα πρέπει κανείς να έχει αυταπάτες πως η έντονη επαναδραστηριοποίηση των δυτικών μονοπωλίων στην περιοχή θα βγάλει τάχα τον ιρανικό λαό από τη φτώχεια και θα τον κάνει να τρώει με «χρυσά κουτάλια». Μία μικρή βελτίωση της ζωής σε διάφορα επίπεδα ίσως να είναι από τα λίγα πιθανά «κέρδη», αφού όσο παραμένουν τα μέσα παραγωγής σε Ιρανούς και ξένους κεφαλαιοκράτες, η ιρανική εργατική τάξη θα παραμένει δέσμια εκμετάλλευσης και θα εξακολουθεί να δίνει το σκληρό αγώνα της επιβίωσης και της διεκδίκησης για καλύτερη ζωή.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ © 2014-2017. All Rights Reserved.
Powered by Blogger

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget