05/19/15
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΝΕΛ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΘΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΒΟΥΛΗ ΓΑΛΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Δ.Ν.Τ. ΔΑΝΕΙΑ ΔΑΝΙΑ ΔΕΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΕΣ ΕΒΕ ΕΕΔΥΕ ΕΙΡΗΝΗ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΠΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ ΙΡΑΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΚΕ ΚΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΟΜΕΠ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΛΟΚΑ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Ν.Δ ΝΑΤΟ ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΑΕΔ ΟΓΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΜΕ ΠΑΣΕΒΕ ΠΑΣΟΚ ΠΑΣΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΡΩΣΙΑ ΣΕΒ ΣΕΡΒΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ Ε.Ε. ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΥΡΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΙ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΥΓΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΧΙΟΜΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ TV

Τη διαθεσιμότητά του να βάλει πλάτη στην κυβέρνηση, ώστε να περάσουν και τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτούν κεφάλαιο και ευρωμονόδρομος, διακήρυξε ο Στ. Θεοθωράκης, μιλώντας την Κυριακή σε κομματικού ακροατήριο τουΠοταμιού, μιλώντας ανοιχτά για «μια άλλη κυβέρνηση από αυτήν τη Βουλή».
Είπε, μεταξύ άλλων: «Αυτή είναι η κυβέρνηση σήμερα - μια κυβέρνηση που δεν σώζεται. Μια κυβέρνηση που δεν μπορείς να βρεις λόγους να την υποστηρίξεις. Με ρώτησαν και γιατί ψάχναμε λόγους να υποστηρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση. Και ίσως το ίδιο να αναρωτήθηκαν και κάποιοι από εσάς. Είναι λάθος. Ψάχναμε και ψάχνουμε λόγους να στηρίξουμε τη χώρα»...
Συνέχισε: «(...) προκύπτει ένα ερώτημα: "Και τι θα κάνετε αν η κυβέρνηση φέρει στη Βουλή μια συμφωνία με τους εταίρους μας". Αυτό το ερώτημα είναι εύκολο για μας (...) μια συμφωνία που θα κρατάει την Ελλάδα στην Ευρώπη εμείς θα την ψηφίσουμε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι στη συνέχεια θα στηρίξουμε μια αλλοπρόσαλλη πολιτική νέων φόρων και νέας λιτότητας - αυτή τη φορά με αριστερή σφραγίδα», πρόσθεσε τασσόμενος ενάντια σε μέτρα που πολλοί απ' αυτούς φοβούνται ότι θα βυθίσουν σε νέο κύκλο ύφεσης την ντόπια καπιταλιστική οικονομία.
Στο ίδιο πλαίσιο, πρόσθεσε: «Οταν μια κυβέρνηση δεν πάει πουθενά, οι λύσεις είναι μόνο δύο, φίλοι μου. 'Η μια νέα κυβέρνηση από την ίδια Βουλή. 'Η εκλογές. Το Ποτάμι, για να αρχίσω από τα εύκολα, δεν θέλει εκλογές (...) Αν αποκλείσουμε όμως τις εκλογές, τι μας μένει; Μια άλλη κυβέρνηση από αυτήν τη Βουλή. Είναι δυνατόν; Είναι εύκολο; Τίποτα δεν είναι εύκολο στην Ελλάδα του 2015 - και πολλές φορές το ένα σενάριο είναι χειρότερο από το άλλο, και μέχρι να γίνουμε εμείς πρωταγωνιστές είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε το λιγότερο κακό σενάριο».
Συμπλήρωσε: «Ο τόπος έχει ανάγκη λοιπόν από μια νέα κυβέρνηση λογικής και σύνεσης. Μια υπεύθυνη που θα υπηρετήσει ένα πατριωτικό σχέδιο και όχι ακροαριστερές και ακροδεξιές μονομανίες. Και μια τέτοια κυβέρνηση το Ποτάμι θα την στήριζε - χωρίς παζάρια για υπουργεία».
Παρακάτω, εξήγησε και τη χρησιμότητα του κόμματός του ως κομμάτι αυτής της νέας κυβερνητικής συμμαχίας στον εξωραϊσμό της ΕΕ και στην αποδοχή από μέρους του λαού της φτώχειας όπου τον καταδικάζουν: «Θα κρατήσουμε, λοιπόν, την Ελλάδα στην Ευρώπη και θα εξηγήσουμε στον κόσμο ότι η συμφωνία δεν είναι της κακής Ευρώπης αλλά είναι της κακής διαπραγμάτευσης. Θα δείξουμε, δηλαδή, τον άλλο δρόμο που θα έπρεπε να είχαμε ακολουθήσει. Η μικρή συμφωνία που έρχεται, βέβαια, δεν θα σημάνει το τέλος της κρίσης», παραδέχτηκε κάνοντας σαφές ότι ράβεται νέο κουστούμι για το λαό.

1824 Γεννιέται ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πολιτικός και πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1864 Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Ναθάνιελ Χόθορν.
1890 Γεννιέται ο Χο Τσι Μινχ (ψευδώνυμο του Νγκουέν Τατ Τχαν). Επιφανής προσωπικότητα του βιετναμέζικου και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής της ΕΣΣΔ (όπου είχε φοιτήσει μεταξύ άλλων και ο Νίκος Ζαχαριάδης), υπήρξε αντιπρόσωπος στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1924, ενώ διετέλεσε για χρόνια Α’ Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ. Ο Χο Τσι Μινχ ηγήθηκε του κινήματος κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας και της ιαπωνικής κατοχής. Μετά τη νίκη της επανάστασης, τον Αύγουστο του 1945, εκλέχτηκε πρωθυπουργός και στη συνέχεια πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Υπό την καθοδήγησή του, ο λαός του Βιετνάμ διεξήγαγε το σκληρό αγώνα κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και κατήγαγε περιφανή νίκη. Πέθανε το 1969.
1895 Πεθαίνει ο Κουβανός ποιητής και φιλόσοφος επαναστάτης Χοσέ Μαρτί, ηγέτης του κινήματος της ανεξαρτησίας της Κούβας από τους Ισπανούς αποικιοκράτες. Έκτοτε, ο Χοσέ Μαρτί αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού, όχι μόνο για τους Κουβανούς, αλλά για όλη τη Λατινική Αμερική συνολικά.
1925 Γεννιέται ο Μάλκολμ Χ (Μάλκολμ Λιτλ το πραγματικό όνομά του, Ελ Χάτζι Μαλίκ Ελ Σαμπάζ το μουσουλμανικό του), ο Αμερικανός μουσουλμάνος ηγέτης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δολοφονήθηκε στις 21 Φλεβάρη 1965.
1927 Δημοσιεύονται στον «Ριζοσπάστη» οι «Θέσεις του αγκίτ-προπ (τμήματος ζύμωσης και προπαγάνδας) για την κινεζική επανάσταση». Στις θέσεις αυτές γίνεται έκθεση της ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Κίνα και των σχεδίων του διεθνούς ιμπεριαλισμού να πνίξει το κίνημα αυτό με επέμβασή του. Το ΚΚΕ εκδηλώνει την αλληλεγγύη του προς τον αγωνιζόμενο κινεζικό λαό και ρίχνει το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα! Ζήτω η κινεζική επανάσταση!».
1928 Γεννιέται ο Πολ Ποτ (πραγματικό όνομα Σαλόθ Σαρ), ηγέτης των «Ερυθρών Χμερ» και πρωθυπουργός της Καμπότζης το 1976-1979.
1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» ανακοίνωση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας που καταγγέλλει τη δολοφονία από την αστυνομία του Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς Ντιούρο Ντιάκοβιτς και του Γραμματέα της Εργατικής Βοήθειας Γιουγκοσλαβίας Νικόλα Χετσίμοβιτς.
1934 Εγκαθιδρύεται στη Βουλγαρία με πραξικόπημα στρατιωτική - φασιστική δικτατορία.
1941 Το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ και μια σειρά πατριωτικές οργανώσεις συνενώνονται σε Σύνδεσμο Αγώνα (Βιετ-Μιν) για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.
1960 Η κυβέρνηση Καραμανλή στήνει σειρά δικών στα έκτακτα Στρατοδικεία, με κατηγορούμενους στελέχη του ΚΚΕ. Στο εδώλιο του Στρατοδικείου κάθονται στελέχη και μέλη του Κόμματος, με την κατηγορία ότι «δραπετεύσαντες εις το σιδηρούν παραπέτασμα επεδίδοντο εις την συγκέντρωσην πληροφοριών στρατιωτικής φύσεως και την δι' ασυρμάτων μετάδοσίν τους εις την ηγεσίαν του ΚΚΕ και την βουλγαρικήν υπηρεσίαν πληροφοριών». Ανάμεσα στους κατηγορούμενους και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Τη νύχτα της 19ης προς την 20ή Μάη, το Στρατοδικείο καταδικάζει σε ισόβια τους Χαρίλαο Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Κυριάκο Τσακίρη, Μήτσο Δάλλα, Γιώργο Κουτρούκη και την Πολυξένη Χρυσοχοΐδου.

Στο επίκεντρο των χτεσινών εργασιών η ανάπτυξη της νέας ναυτικής δύναμης της ΕΕ στη Μεσόγειο, με πρόσχημα την καταπολέμηση των δουλεμπορικών κυκλωμάτων
Με άξονες την ανάπτυξη νέας ναυτικής δύναμης της ΕΕ στη Μεσόγειο (EUNAVFOR MED), την ενίσχυση των ευρωενωσιακών στρατιωτικών επιχειρήσεων και την παραπέρα σύσφιξη της «συνεργασίας» της ΕΕ με το ΝΑΤΟ σε ζητήματα «Ασφάλειας» και Αμυνας», συνεδρίασε χτες στις Βρυξέλλες το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ,σε διευρυμένη μάλιστα σύνθεση, δηλαδή με τη συμμετοχή τόσο των υπουργών Εξωτερικών, όσο και αυτών της Αμυνας.
Για την προώθηση των στόχων αυτών του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, υπερακόντισε και η ελληνική πλευρά, που ζήτησε: «Συνεργασία» ΕΕ και ΝΑΤΟ στα πολύπαθα Βαλκάνια, «άμεση δράση» με πρόσχημα τους τζιχαντιστές, διατήρηση και ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της ΕΕ σε γεωστρατηγικά σημεία κρίσιμα για την προάσπιση των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών συμφερόντων.
Σημειωτέον, στα χτεσινά διαβούλια ήταν επίσης παρόντες η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας, Φεντερίκα Μογκερίνι, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, και ο επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Δ. Αβραμόπουλος. Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησαν οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών,Π. Καμμένος και Ν. Κοτζιάς, αντίστοιχα.
Στη συνεδρίαση συζητήθηκαν τα επόμενα βήματα για την υλοποίηση της επιχείρησης EUNAVFOR MED στη νότια κεντρική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας (ΚΠΑΑ) της ΕΕ, με σκοπό «να συλλάβουν και να καταστρέψουν τα σκάφη των δουλεμπόρων πριν χρησιμοποιηθούν», όπως αναφέρεται στα σχετικά ευρωενωσιακά κείμενα, όπερ σημαίνει στρατιωτικές επεμβάσεις στις χώρες προέλευσής τους. Εγινε επίσης συζήτηση για το πώς θα συνεχιστούν και θα ενισχυθούν παραπέρα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ που είναι αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη: EUTM στο Μάλι, EUMAM στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, EUNAVFOR ATALANTA στα ανοιχτά των ακτών της Σομαλίας και στον Ινδικό Ωκεανό, καιEUFOR ALTHEA στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη.
Γενικός γραμματέας ΝΑΤΟ: «Είναι σημαντικό η ΕΕ να αναλάβει δράση»
Ενδεικτική του κλίματος που επικράτησε στη Σύνοδο, αλλά και της πολλαπλής αξιοποίησης του προσχήματος των τζιχαντιστών για την προώθηση των σχεδίων ΕΕ και ΝΑΤΟ, ήταν η δήλωση του γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, που είπε ότι «μπορεί να υπάρχουν ξένοι μαχητές, μπορεί να υπάρχουν τρομοκράτες που κρύβονται ανάμεσα στους πρόσφυγες» που προσπαθούν να διασχίσουν τη Μεσόγειο. «Είναι σημαντικό η ΕΕ να αναλάβει δράση», είπε σε άλλο σημείο της δήλωσής του, εκφράζοντας την ικανοποίησή του για την επικείμενη έναρξη της ευρωενωσιακής ναυτικής επιχείρησης EUNAVFOR MED.
Σημειωτέον, σχεδόν συντονισμένα, το BBC διοχέτευσε δήλωση «Λίβυου αξιωματούχου» ότι τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» έχουν παρεισφρήσει μεταξύ προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο για να φθάσουν στην Ευρώπη και να εξαπολύσουν αργότερα τρομοκρατικές επιθέσεις...
Επιπλέον, λέγεται ότι πολεμικά πλοία και αεροσκάφη παρακολούθησης από κράτη - μέλη της ΕΕ θα αναπτυχθούν από τον Ιούνη στα ανοιχτά των λιβυκών ακτών, αφού προηγηθεί σχετική απόφαση του ΟΗΕ.
Πρεμούρα για ακόμα πιο ενεργό ρόλο από την ελληνική κυβέρνηση
Ενδεικτική της πρεμούρας της ελληνικής κυβέρνησης να παίξει ενεργό ρόλο στις τέτοιες εξελίξεις, με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων στην ευρύτερη περιοχή, ήταν η παρέμβαση στη χτεσινή Σύνοδο από τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο.
Υπεραμυνόμενος της ανάπτυξης παραπέρα στρατιωτικής δράσης της ΕΕ είπε: «Λόγω της πολυμορφίας των αποστολών και των επιχειρήσεων της ΕΕ στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας, τόσο σε ό,τι αφορά περιοχές, όσο και σε τομείς δράσης, καταφέραμε να αποκτήσουμε πολύτιμη πείρα. Αναγνωρίζουμε, εντούτοις, ότι είναι αναγκαίο να βελτιώνουμε διαρκώς και να αξιοποιούμε τις δυνατότητες που διαθέτουμε στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας για αυτό το σκοπό».
«Να διατηρήσουμε την παρουσία μας στο Κέρας της Αφρικής»
Ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επέμεινε μάλιστα για συνέχιση τηςεπιχείρησης EUNAVFOR ATALANTA: «Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες μας είναι η διεξαγωγή των επιχειρήσεων της Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας στο Κέρας της Αφρικής (σ.σ.: σημαντικότατος δίαυλος), όπου αναλάβαμε δράση κατά της πειρατείας με επιτυχία.
Παρότι έχει επιτευχθεί μια σχετική σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να διατηρήσουμε την παρουσία μας. Η πιθανή αναζωπύρωση της πειρατείας, δεδομένου ότι οι πραγματικοί λόγοι εμφάνισής της δεν έχουν ακόμα εκλείψει εντελώς, θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε τομείς όπως το διαμετακομιστικό εμπόριο, την ενεργειακή ασφάλεια και εν τέλει στην ευρωπαϊκή οικονομία. Πρέπει να διατηρήσουμε τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας (Sea Lines of Communication [SLOC]) της Ευρώπης ανοικτές», συμπλήρωσε, κάνοντας σαφές ότι πίσω από τέτοιες επιχειρήσεις κρύβονται πάντα τα συμφέροντα ευρωενωσιακών μονοπωλίων...
«ΕΕ και ΝΑΤΟ να συνεργαστούν στα Βαλκάνια»
Δεν παρέλειψε να κάνει ξεχωριστή αναφορά στην επιχείρηση της ΕΕ στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη:«Οσον αφορά την επιχείρηση EUFOR ALTHEA, προτού επανεξετάσουμε τον τρόπο δράσης μας, θα πρέπει να αξιολογήσουμε την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, έπειτα και από τα πρόσφατα γεγονότα».
Σημειωτέον, στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας επικρατεί ένας γενικότερος προβληματισμός για την κατάσταση στα δυτικά Βαλκάνια (πεδίο εκδήλωσης των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών), με τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ, στην Αλβανία και τη Σερβία με την αναζωπύρωση εθνικισμών που πιθανόν να λειτουργήσουν ως θρυαλλίδα εξελίξεων το αμέσως επόμενο διάστημα.
Παραπέρα, ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, απευθυνόμενος στον γγ του ΝΑΤΟ, εξέφρασε την άποψη ότι «οι δύο οργανισμοί θα πρέπει να συνεργαστούν σε πολιτικό επίπεδο, με στόχο τον περιορισμό του εξτρεμισμού, του φονταμενταλισμού, του αλυτρωτισμού και των εθνικιστικών ιδεών που αποσταθεροποιούν την περιοχή των Βαλκανίων». Ουσιαστικά, αναγνώρισε ρόλο... «ειρηνοποιού» στις λυκοσυμμαχίες ΝΑΤΟ και ΕΕ, που με τις ωμές επεμβάσεις τους έσπειραν βόμβες και τρόμο τα προηγούμενα χρόνια στα Βαλκάνια, στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που και τώρα βρίσκονται πίσω από την υποδαύλιση τέτοιων επικίνδυνων φαινομένων...
«Απαιτείται άμεση λύση για τους τζιχαντιστές»
Τέλος, δεν παρέλειψε και ο Π. Καμμένος να υιοθετήσει τη θεωρία περί «τζιχαντιστών μαχητών που επιστρέφουν από τη Μέση Ανατολή», επιμένοντας ότι «ο επόμενος εφιάλτης για την Ευρώπη θα είναι: Η τρομοκρατία των τζιχαντιστών που ήδη γεννιέται μέσα στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας και απαιτεί άμεσες λύσεις. Η παράνομη διακίνηση ανθρώπων από τις περιοχές της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής προς τον ευρωπαϊκό χώρο και ειδικά των νοτίων χωρών της ΕΕ (...) Η πιθανή εκμετάλλευση των πραγματικών ή φανταστικών μειονοτήτων από τρίτους». Υιοθέτησε πλήρως δηλαδή μια σειρά από προσχήματα που αξιοποιούνται για την παραπέρα ανάπτυξη στρατιωτικής - πολεμικής δράσης από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
«Μακεδονία» αποκαλεί την ΠΓΔΜ ο γγ του ΝΑΤΟ
Στο μεταξύ, ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, προσερχόμενος στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, αποκάλεσε με το όνομα «Μακεδονία» την ΠΓΔΜ.
Ειδικότερα, ερωτηθείς για τις τελευταίες εξελίξεις στην ΠΓΔΜ, απάντησε ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε στενή συνεργασία με τη «Μακεδονία», καθώς πρόκειται για ένα επίδοξο μέλος του Οργανισμού.«Πιστεύω πως οι ειρηνικές διαδηλώσεις είναι κομμάτι της δημοκρατικής κοινωνίας», είπε χαρακτηριστικά, και τόνισε πως το πιο σημαντικό είναι να αποφευχθεί κλιμάκωση της κρίσης στη «Μακεδονία».
Οι αναφορές του Στόλτενμπεργκ ανάγκασαν τους παριστάμενους Ελληνες υπουργούς να εκδώσουν άλλο ένα από τα γνωστά «non paper» της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι: «Η ελληνική αντιπροσωπεία αντέδρασε άμεσα στην αναφορά του γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος αποκάλεσε τα Σκόπια ως "Μακεδονία". Επιπλέον, θα αποσταλεί επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας από τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ».

Επίθεση στην κυβέρνηση για το γεγονός ότι καθυστερεί στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και δεν προχωρά άμεσα τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που χρειάζεται το κεφάλαιο, εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, μιλώντας χτες στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ. Ταυτόχρονα, έστειλε μήνυμα ότι η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να υπερψηφίσει στη Βουλή τη συμφωνία που θα κλείσει η κυβέρνηση, αρκεί να μη φέρνει νέους φόρους στην περιλάλητη επιχειρηματικότητα.
«Η χώρα βρίσκεται ίσως στην πιο κρίσιμη θέση που βρέθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και ως εκ τούτου απαιτούνται τρία πράγματα. Αποφάσεις, όπως είπατε, ευθύνη και αλήθειες», τόνισε ευθύς εξαρχής ο Σαμαράς στην ομιλία του, εκφράζοντας ξεκάθαρα ανησυχίες του ντόπιου κεφαλαίου για τις γραμμές χρηματοδότησής του και τη θέση του στο διεθνές περιβάλλον εν μέσω οξυμένων ανταγωνισμών.
Υπερασπιζόμενος την πολιτική της δικής του κυβέρνησης επέμεινε για «μεταρρυθμίσεις», κάνοντας και αυτοκριτική για το γεγονός ότι «τις ξεκινήσαμε, δεν τις ολοκληρώσαμε.Επρεπε να γίνουν ακόμα πολλά».
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για στάση πληρωμών στο εσωτερικό και έλλειψη ρευστότητας («η πιο άμεση απειλή στην οικονομία μας»). Επιπλέον, κατηγόρησε τους κυβερνώντες ότι «συζητούν σήμερα πρόσθετα μέτρα ύψους 3,6 δισεκατομμυρίων μόνο για φέτος και 14 δισεκατομμύρια σωρευτικά για τα επόμενα χρόνια, 14 δισεκατομμύρια που, βεβαίως, σε ξαναβάζουν σε μνημόνιο».
«Εθνική συνεννόηση για λιγότερο κράτος και μεταρρυθμίσεις»
Στη συνέχεια υπογράμμισε: «Από την επομένη των εκλογών καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές (...) Ξοδεύει πολύτιμο χρόνο, που σήμερα δεν υπάρχει. Η συμφωνία πρέπει να κλείσει χθες! Και πρέπει να είναι μια συμφωνία που δεν θα πνίγει την ανάκαμψη (...) Και ανάκαμψη, βέβαια, δεν πρόκειται να γίνει με νέες αυξήσεις φόρων, αλλά μόνο με τη μείωση των αντιπαραγωγικών δαπανών του κράτους και τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που είχαμε ξεκινήσει. Και είναι ολέθριο λάθος και αποτελεί πολιτική αμαρτία, να πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας φόρους, επειδή η κυβέρνηση θέλει να ικανοποιήσει την κομματική της πελατεία και να οικοδομήσει το κομματικό της κράτος (...) Εχει, επομένως, ιστορική ευθύνη ο πρωθυπουργός να αποφασίσει, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».
Συνέχισε: «Αν κατανοεί την ανάγκη μιας εθνικής συνεννόησης που θα τον βοηθούσε να ξεπεράσει τις αντιστάσεις όσων ζουν σε ένα ξεπερασμένο κομματικό μικρόκοσμο, εμείς δεν θα κλείσουμε την πόρτα. Θα κάνουμε το εθνικό μας καθήκον (...) Θεωρούμε πως είναι ολέθριο λάθος η φορο-επιδρομή που λέγεται ότι ετοιμάζουν, η ύφεση που λέγεται ότι φέρνουν και το κομματικό κράτος που σίγουρα φαίνεται ότι οικοδομούν. Είμαστε, λοιπόν, υπεύθυνη αντιπολίτευση (...) Δεν είμαστε δεκανίκι μιας κυβέρνησης που δεν μπορεί να πείσει ούτε τους δικούς της, αλλά επιμένει να σέρνει τη χώρα στα βράχια. Και είμαστε πάνω από όλα φιλοευρωπαϊκή δύναμη, που πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα και στην ανάπτυξη. Οχι στο μεγάλο κράτος και στην αναδιανομή δανεικών».
«Κι αν δεν τα ψηφίσουν οι ίδιοι;»
Απαντώντας εξάλλου σε μια σειρά από επιτελεία, αλλά και σε στελέχη της ΝΔ που ζητούν από την αξιωματική αντιπολίτευση να υπερψηφίσει την όποια συμφωνία, είπε: «Κάποιοι μας συμβουλεύουν να δεσμευτούμε ότι θα ψηφίσουμε αυτά που... ούτε ακόμα είδαμε, ούτε και γνωρίζουμε. Και που κανείς δεν ξέρει αν καν θα υπάρξουν... Και τους ρωτάω: Αν δεν τα ψηφίσουν οι ίδιοι οι κυβερνητικοί βουλευτές, ποιος θα τα εφαρμόσει στη συνέχεια; Πώς θα εφαρμοστούν; Πώς θα συνεχίσει να παίρνει η Ελλάδα χρηματοδότηση, για μια συμφωνία που κυβερνητικοί βουλευτές δεν θα στηρίζουν;Αυτό δεν θα ήταν ο ορισμός της ακυβερνησίας;»...
Το θέμα της στάσης της ΝΔ σε μια τέτοια ψηφοφορία αναμένεται να συζητηθεί και σήμερα, στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του άτυπου Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος, παρουσία του Σαμαρά. Στο όργανο μετέχουν στελέχη πρώτης γραμμής, όπως οι Ευ. Μεϊμαράκης, Νικ. Κακλαμάνης, Κυρ. Μητσοτάκης, Μ. Βαρβιτσιώτης, Μ. Βορίδης, Αδ. Γεωργιάδης κ.ά.
Ηδη, ανοιχτά υπέρ της υπερψήφισης της όποιας συμφωνίας τάχτηκε η Ντόρα Μπακογιάννη στον «Τύπο της Κυριακής»: «Η ΝΔ είναι βέβαιο ότι θα έχει μια στάση υπεύθυνη, βάζοντας πάνω από όλα το συμφέρον της χώρας. Είναι καλύτερα μια συμφωνία με τους εταίρους από τη μη συμφωνία, που θα ισοδυναμεί με χρεοκοπία».
Ο δε Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας στον ραδιοσταθμό «Real fm» δήλωσε: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα διαπράξουμε το ίδιο λάθος που κάναμε και το 2010 - εγώ ήμουν αντίθετος θυμίζω τότε, υπάκουσα στην κομματική πειθαρχία για την καταψήφιση του πρώτου μνημονίου - στο τέλος κινδυνεύουμε να ζαλιστούμε εμείς από τις πιρουέτες μας. Η ΝΔ θα πρέπει να είναι υπεύθυνη ευρωπαϊκή δύναμη, η οποία θα βάλει πλάτη στην εθνική προσπάθεια. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εμένα προσωπικά θα με βρει κάθετα αντίθετο».

Τα τελευταία 5 χρόνια, είτε το αστικό πολιτικό σύστημα υπογράφει και επιβάλλει τα Μνημόνια εκ δεξιών, είτε διαπραγματεύεται τα Μνημόνια εξ αριστερών, οι επικοινωνιακές πυροβολαρχίες του συστήματος στην προσπάθεια να διαμορφώσουν στα μέτρα τους τη λεγόμενη «κοινή γνώμη» αναφέρονται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα επικρατούν, όπως σημειώνουν,«ειδικές συνθήκες».
    Προσθέτουν, δε, ότι η πολιτική των κομμάτων και των κυβερνήσεων θα πρέπει να κριθεί στη βάση αυτών των «ειδικών συνθηκών». Συμφωνούμε.
    Θα πρέπει να συμφωνήσουμε, όμως, και σε κάτι ακόμα: Στο ποιες είναι, τελικά, αυτές οι «ειδικές συνθήκες». Για την ακρίβεια, ποια είναι η πρώτη και η κύρια «ειδική συνθήκη» που βιώνουμε (και) στην Ελλάδα). Ας δούμε:
    Η βαρβαρότητα με τη μορφή της λιτότητας, της αντιλαϊκής αγριότητας, του εργασιακού μεσαίωνα, που εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη, στην Αμερική και στον κόσμο ολόκληρο, είναι το αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας κρίσης. Αλλά, όπως άλλωστε το παραδέχονται οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες και τα πολιτικά τους όργανα, αυτή η κρίση έχει όνομα: Πρόκειται για βαθιά και παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση.
    Αυτή είναι η πρώτη και κύρια «ειδική συνθήκη»: Η κρίση του καπιταλισμού.Όπως κι αν εκδηλώνεται: Με εκτίναξη των δημόσιων χρεών, με υπερδιόγκωση της χρηματοπιστωτικής φούσκας, με οικονομική στασιμότητα και ύφεση κοκ. 
    Ποιο είναι, επομένως, το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει από τούτη την κομβική όσο και αυτονόητη διαπίστωση; Τίποτα λιγότερο από την εξής αλήθεια:
    Είναι αυτή ακριβώς η κρίση και ο χαρακτήρας της (ο καπιταλιστικός χαρακτήρας της), είναι ακριβώς αυτή η «ειδική συνθήκη» που αναδεικνύει - και μάλιστα με απόλυτο τρόπο – ότι: Η βαρβαρότητα όπως τη βιώνουμε στην καπιταλιστική Ελλάδα δεν αποτελεί παρά την τυπική έκφραση και εκδήλωση της λειτουργίας ενός συστήματος (του καπιταλιστικού) που όποτε φτάνει στα όριά του (και οι κρίσεις δεν είναι παρά η αποτύπωση των ορίων αυτού του συστήματος) προσπαθεί να αναγεννηθεί μέσα από τη λαϊκή καταστροφή.
    Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα (και παντού) αναζητά διέξοδο από την κρίση του μέσα από την κοινωνική λεηλασία. Αυτό έγινε με την κρίση του 1929. Αυτό συμβαίνει σήμερα. Το κεφαλαιοκρατικό καθεστώς προχωρά βυθίζοντας σε ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή και επιβάλλοντας ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία στα ίδια του τα θύματα (εργάτες, αγρότες, μικρομεσαία στρώματα κ.λπ.).
    Συνεπώς, από τούτη τη δεύτερη αλήθεια το συναφές και ιστορικά και πολιτικά επαναλαμβανόμενο συμπέρασμα που εξάγεται, είναι ότι:
    Αφενός μέσα σε αυτό το σύστημα της κεφαλαιοκρατικής κυριαρχίας, ειδικά μέσα σε συνθήκες κρίσης αυτού του συστήματος, καμία «λύση» στα προβλήματα του εργαζόμενου, καμία «λύση» στα προβλήματα του λαού, δεν μπορεί να υπάρξει αποσπασμένη από την προοπτική της εξόδου και της ανατροπής αυτού του συστήματος.
    Αφετέρου σε αυτές τις συνθήκες - και λόγω αυτών ακριβώς των «ειδικών συνθηκών» - ο διαρκής, ο αναγκαίος, ο καθημερινός αγώνας για το φρενάρισμα της επιδείνωσης της ζωής του λαού, για την ανακούφιση, τη βελτίωση και τηνκαλυτέρευση της ζωής του είναι εκατό φορές συνδεδεμένος με την άρνηση των παραγόντων που επιφέρουν την καταστροφή του.
    Με δυο κουβέντες: Είναι σε αυτές τις συνθήκες - και λόγω αυτών ακριβώς των «ειδικών συνθηκών» - που τα λόγια του Λένιν απέναντι σε όσους υπόσχονται«βελτιώσεις» χωρίς, όμως, να σταματούν τους τεμενάδες στο καθεστώς που βαλτώνει το λαό, είναι οι διαπιστώσεις του μπολσεβίκου ηγέτη ότι «σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές ούτε σοβαρές» και ότι οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να «παλεύουν για βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά», που ισχύουν χίλιες φορές.
    Αν θέλουμε, επομένως, να έχουμε ένα επαρκές κριτήριο για το πόσο αξιόπιστος, πόσο «σωτήριος», πόσο «φιλολαϊκός», «φιλεργατικός», «προοδευτικός», «αριστερός»,  «επαναστατικός» ή «υπερεπαναστατικός» είναι ο λόγος του κάθε πολιτικού υποκειμένου, του κάθε κόμματος, της κάθε κυβέρνησης, για το «αν» και το «πώς» θα υλοποιηθούν όσα λέει, πρέπει να θέσουμε το ερώτημα: «Πού» λέει ότι θα γίνουν όσα λέει και όσα υπόσχεται.     
  • Θα γίνουν με συνεννόηση, με διαπραγμάτευση και με… «έντιμο συμβιβασμό»στο έδαφος που γεννιέται και αναπαράγεται η βαρβαρότητα, ή με αντιπαράθεση και σε πορεία εξόδου από αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο;
  • Οι υποσχέσεις «κοινωνικής σωτηρίας» θα υλοποιηθούν σε πορεία εντός ή εκτός του συστήματος της βαρβαρότητας και των Μνημονίων;
  • Εντός ή εκτός των μηχανισμών αυτής της βαρβαρότητας (π.χ. ΕΕ);
  • Εντός ή εκτός των κανόνων λειτουργίας ενός συστήματος που έχει οικοδομηθεί και λειτουργεί πάνω στο έδαφος της βαρβαρότητας (π.χ. ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, μονοπώλια, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο κ.λπ.);
    Αυτό είναι το κριτήριο με βάση το οποίο προκύπτει - και προκύπτει με τρόπο αλάνθαστο - το πόσο «φιλολαϊκός», «φιλεργατικός», «αριστερός» ή το πόσο δημαγωγικός, καιροσκοπικός, απατηλός ή πολιτικά μετέωρος είναι ο λόγος εκείνου που τάζει «λύση», όχι έξω, αλλά μέσα στο σύστημα.
    Αλλά: Τι είδους «λύση» μπορεί να υπάρξει μέσα σε εκείνο ακριβώς το σύστημα και μέσα σε εκείνους ακριβώς τους οργανισμούς και τους μηχανισμούς του, που δημιουργούν το πρόβλημα!
    Ναι, λοιπόν, έχουμε «ειδικές συνθήκες». Τέτοιες που βοούν ότι όσα υποφέρει ο λαός δεν τα υποφέρει γιατί υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο σύστημα, αλλά διότι το ίδιο το σύστημα είναι το πρόβλημα.
    Οι «ειδικές συνθήκες» βοούν ότι το πρόβλημα είναι συστημικό, και άρα αγιάτρευτο, που σημαίνει  ότι η λύση του προβλήματος υπέρ του λαού ή θα είναι αντισυστημική ή δεν θα υπάρξει.    
    Και είναι αυτή η «ειδική συνθήκη», η κρίση του καπιταλισμού, που αποκαλύπτει τα «κατά (καθεστωτική) συνθήκην ψεύδη» των κάθε λογής «σωτήρων».   
    Το ψεύδος από τη μια να εμφανίζεται σαν «μονόδρομος» η παραμονή στο σύστημα που η κρίση του γεννά και επιβάλλει Μνημόνια, και από την άλλη να εμφανίζεται αυτή η υποταγή σαν «σωτηρία» - και ενίοτε σαν «αριστερή σωτηρία».
    Το ψεύδος να πλασάρεται στο λαό σαν «αριστερή» πολιτική η φενάκη για «εξανθρωπισμένη» διαχείριση του ίδιου εκείνου συστήματος που αφανίζει το λαό.
    Το ψεύδος με τους νεφελώδεις όρους περί επίτευξης «έντιμου συμβιβασμού» που θα προκύψει τάχα με σεβασμό και σε συμφωνία με το σύστημα που ατιμάζει το λαό. 
    Το μεγαλύτερο ψεύδος, δε, είναι να πλασάρεται σαν «αριστερή» πολιτική η «αδιαμφισβήτητη» διατήρηση της Ελλάδας εντός και επί τ' αυτά του καταστροφικού κεφαλαιοκρατικού κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού μοντέλου- και τούτο μάλιστα τη στιγμή που (ακριβώς εξ αιτίας των «ειδικών συνθηκών» της κρίσης του καπιταλισμού) τα πάντα «φωνάζουν» υπέρ της ανατροπής του.

Πριν από λίγες μέρες (Τετάρτη 6 Μάη, σελίδα 11) ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ρεπορτάζ με τίτλο: «Διπλές περικοπές στα φάρμακα για σπάνιες παθήσεις». Τα στοιχεία που παρουσιάζονται εμφανίζουν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να σχεδιάζει περικοπές στα Φάρμακα Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) θεωρώντας το κόστος υπερβολικό. Προχωρά μάλιστα σε σύσταση τεχνικής επιτροπής για να διερευνήσει το θέμα.
Πιστή, λοιπόν, η κυβέρνηση στις μνημονιακές δεσμεύσεις για μείωση των φαρμακευτικών δαπανών, ετοιμάζεται να κόψει τα άκρως απαραίτητα αυτά φάρμακα. Στην ουσία, ετοιμάζεται να κόψει το νήμα της ζωής σε εκατοντάδες ανθρώπους (μόνο οι ασθενείς με πνευμονική υπέρταση είναι περίπου 500). Για να τα δώσει στους δανειστές!
«Μα είναι δυνατόν να το κάνει αυτό;», είπαν κάποιοι.
Αν είναι λέει;
Και οι λίστες αναμονής ακόμα και σε καρκινοπαθείς, οι κάθετες μειώσεις των δαπανών στην Υγεία, οι τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού, φαρμάκων, μηχανημάτων, η αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα, δε θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων;
***
Το τρέξιμο που κάνουν οι νοσηλευτές αλλά και οι γιατροί για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς, σου φέρνει στο νου τον Θανάση Βέγγο που, στις ταινίες του, τρέχει από το πρωί έως το βράδυ για να ταΐσει την οικογένειά του.
Από την άλλη, έχει γεμίσει ο τόπος από ιδιωτικές κλινικές, νοσοκομεία, ιατρικά κέντρα, ενώ οι εταιρείες φαρμάκων και νοσοκομειακού εξοπλισμού διαπλέκονται ολοένα και περισσότερο με τα δημόσια νοσοκομεία πουλώντας τα προϊόντα τους. Επόμενο είναι τα νοσοκομεία να λειτουργούν ως επιχειρηματίες. Η Υγεία γίνεται εμπόρευμα και ως τέτοιο πωλείται κι ο λαός αναγκάζεται να το αγοράσει. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τρεις φορές για την υγεία τους. Μία με τη φορολογία, μία με τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, μία με τις αναγκαστικές επισκέψεις στις ιδιωτικές δομές Υγείας. Χωρίς να υπολογιστούν τα «φακελάκια». Οι εργαζόμενοι πληρώνουν ενώ οι ιδιωτικοί όμιλοι, οι φαρμακοβιομήχανοι, τα διαγνωστικά κέντρα αυξάνουν τα κέρδη τους.
Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος λέει πως γιατρεύονται όσοι έχουν χρήματα. Οι άλλοι μπαίνουν στις λίστες θανάτου.
***
Οι τελευταίες εξελίξεις, με την ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματεύεται με τους δανειστές για το πώς το ντόπιο κεφάλαιο θα εξασφαλίσει την κερδοφορία του (κι όχι για τα λαϊκά συμφέροντα που μας τσαμπουνάνε χωρίς ντροπή), δείχνουν περίτρανα πως το αστικό κράτος, είτε λειτουργεί επεκτατικά είτε περιοριστικά, τον πλούτο που εξοικονομεί και συσσωρεύει τον διαθέτει στην αστική τάξη για τις επενδύσεις της, για νέα υπερκέρδη. Ετσι, το μάρμαρο το πληρώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα αγοράζοντας και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους στην Υγεία ή πεθαίνοντας στον Καιάδα του καπιταλιστικού κέρδους.
Ναι, να αντισταθούν και να παλέψουν οργανωμένα οι ασθενείς, είτε έχουν δύσκολες, χρόνιες και δυσίατες ασθένειες είτε απλές και περαστικές, μαζί με τους συγγενείς, με όλους τους εργαζόμενους, διεκδικώντας δωρεάν φάρμακα, όσο ακριβά και αν είναι. Να μην τρέφουν καμιά αυταπάτη ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θα τα περικόψει. Αν περιμένουμε παθητικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ή στηρίζουμε την κυβέρνηση στα παζάρια της (στόχος τους να μας κάνουν συνένοχους στα αντιλαϊκά μέτρα), είναι σίγουρο πως θα μας τα κόψουν όλα. Μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία μας δίνεται τώρα με τη συμμετοχή μας στην πανυγειονομική απεργία και στα συλλαλητήρια στις 20 του Μάη.
Ναι, να δημιουργηθεί μέτωπο πάλης για την Υγεία γιατί η Υγεία πρέπει να είναι αγαθό κι όχι εμπόρευμα κι αφορά όλο το λαό.
Ναι, να παλέψουμε για αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν, καθολικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, με κρατικό οργανισμό φαρμάκου, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που θα αμείβεται ικανοποιητικά, με ουσιαστικά μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, για τη δημιουργία Κέντρων Υγείας με προσανατολισμό την πρόληψη.
***
Για να είναι όμως αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας θα πρέπει να συνδέεται με την προοπτική βαθιών αλλαγών στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Γιατί όσο η εργατική δύναμη θα πωλείται και θα αγοράζεται (τα τελευταία χρόνια νοικιάζεται κιόλας με τα Γραφεία Ενοικίασης Εργαζομένων) τόσο και η Υγεία (όπως η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός κ.ά.) θα πωλείται και θα αγοράζεται.
Χρειάζεται, λοιπόν, αλλαγή εξουσίας. Οχι απλά κυβέρνησης αλλά πραγματικής εξουσίας. Να αλλάξει η κατοχή στα μέσα μαζικής παραγωγής. Σήμερα, βρίσκονται στα χέρια μιας φούχτας βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών, μεγαλοεπιχειρηματιών κι όχι αυτών που παράγουν τον πλούτο, δηλαδή των εργαζομένων. Ετσι που με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο ο πλούτος θα πηγαίνει για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, μαζί και για υψηλού επιπέδου δωρεάν παροχές Υγείας σε όλο το λαό.
***
Ας προβληματιστούμε πώς το κατάφεραν αυτό στις σοσιαλιστικές χώρες. Αλήθεια, πόσοι Ελληνες, στα χρόνια του σοσιαλισμού, γιατρεύτηκαν δωρεάν σε αυτές τις χώρες; Πώς το καταφέρνει σήμερα η μικρή Κούβα, παρά τον ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό, να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες όχι μόνο στον κουβανέζικο λαό αλλά και σε άλλους λαούς της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής κ.ά.; Αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ και γι' αυτό αξίζει να ενισχυθεί από το λαό.
Ανατροπή, λοιπόν, αυτής της πολιτικής που παίρνει από τους πολλούς και δίνει στους λίγους, που γεννά την ανεργία, την πείνα, τη δυστυχία, την απαξίωση της δημόσιας Υγείας.
Της πολιτικής που συνεχίζει με νέο μακροχρόνιο μνημόνιο στη χώρα μας η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Της πολιτικής του ιμπεριαλισμού που βομβαρδίζει λαούς, που κλέβει τον πλούτο τους προκαλώντας αφάνταστη φτώχεια, που τους αναγκάζει να πάρουν των ομματιών τους για μια καλύτερη ζωή και να βρεθούν πνιγμένοι κατά εκατοντάδες στο Αιγαίο. Με αυτή την πολιτική ευθυγραμμίζεται η ελληνική κυβέρνηση, αποφασίζοντας, όταν το κρίνουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να στείλει τα παιδιά μας να σκοτώσουν και να σκοτωθούν στη Μέση Ανατολή (Συρία και αλλού) για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστών, με το πρόσχημα της προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών από τους τζιχαντιστές, που είναι δικό τους δημιούργημα.
Γι' αυτό και αποκτά ιδιαίτερη σημασία η θέση του ΚΚΕ για μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ, λαϊκή εξουσία.

Ηλίας ΒΟΥΛΒΟΥΛΗΣ
Μέλος του ΚΚΕ, έχει πνευμονική υπέρταση και παίρνει Φάρμακα Υψηλού Κόστους
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Βγάζει μάτι» η ευθυγράμμιση του «εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου» της συγκυβέρνησης με τα «υπομνήματα» των βιομηχάνων
Για το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ«εργάζεται με απόλυτη ειλικρίνεια και αφοσίωση για την επίτευξη της συμφωνίας» στα αντιλαϊκά παζάρια της με τους δανειστές, διαβεβαίωσε τους βιομηχάνους ο πρωθυπουργός,Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στη χτεσινή Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, επιχειρώντας έτσι να απαντήσει στην «αγωνία» τους, που εκφράστηκε έντονα και χτες, για τις καθυστερήσεις που σημειώνονται.
Ως χαρακτηριστικό μάλιστα αυτής της «ειλικρίνειας» και της «αφοσίωσης», ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε πως «παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες χρηματοδοτικής ασφυξίας, έχουμε ανταποκριθεί σε όλες τις εξωτερικές υποχρεώσεις μας, που αγγίζουν σχεδόν τα 8 δισ. ευρώ, από την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων από τη νέα κυβέρνηση». Διαφήμισε δηλαδή το γεγονός ότι και με τη νέα συγκυβέρνηση, ο λαός εξακολουθεί να αποπληρώνει ένα χρέος που δεν είναι δικό του, προκειμένου το αστικό κράτος να «ανταποκρίνεται στις εξωτερικές υποχρεώσεις του», χωρίς να διακινδυνεύουν οι στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, των παζαριών για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου και εντός των λυκοσυμμαχιών που αυτό επιλέγει, τόνισε ότι «καθήκον και αποστολή μας να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον. Να διαπραγματευτούμε σκληρά και με ασφάλεια, ώστε να αποκομίσουμε τα περισσότερα δυνατά οφέλη».
Ως υπεύθυνους για το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν έχει κλείσει μια τέτοια συμφωνία, υπέδειξε «κύκλους» που έχουν«ενδεχομένως στα συρτάρια τους διχαστικά σχέδια για την πορεία της Ευρώπης». Εκτίμησε παρ' όλα αυτά ότι «βρισκόμαστε πλέον στην τελική ευθεία για την επίτευξη μιας αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας» και, δίνοντας εκ νέου διαβεβαιώσεις για την «αφοσίωση» στα προτάγματα του εγχώριου κεφαλαίου, τόνισε ότι η συγκυβέρνηση έχει παρουσιάσει τις προτάσεις της και «ήδη έχουμε καταθέσει στους θεσμούς ένα αναλυτικό κείμενο εξειδίκευσής τους, που κατά τη γνώμη μας μπορεί να αποτελέσει τη βάση μιας βιώσιμης συμφωνίας».
Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να ρίξει ένα ακόμα «σοβάτισμα» στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, αναφέροντας ότι «σε μερικά χρόνια από σήμερα, ίσως και σε μερικούς μήνες, οι μέρες αυτές θα καταγραφούν ως μέρες που επανεπιβεβαιώθηκε η κοινή πίστη στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, της ισότητας και της αλληλεγγύης».
Τα «προαπαιτούμενα» στα παζάρια για λογαριασμό του κεφαλαίου
Επαναλαμβάνοντας τα «προαπαιτούμενα» που θέτει η ελληνική κυβέρνηση για τον περιβόητο «συμβιβασμό», τα οποία περιέγραψε και πριν από τρεις μέρες στο συνέδριο του «Economist» - στην ουσία «προαπαιτούμενα» του εγχώριου κεφαλαίου για τη στήριξη της ανάκαμψής του - ανέφερε ότι«είμαστε διατεθειμένοι (...) να προχωρήσουμε σε συμβιβασμούς με τους Ευρωπαίους εταίρους, στο βαθμό που με την επιδιωκόμενη συμφωνία:
-- Πρώτον (...), θα αντιμετωπίζεται μεσο και μακροπρόθεσμα τοχρηματοδοτικό πρόβλημα του Ελληνικού Δημοσίου, έως ότου βγούμε με ασφάλεια στις αγορές (...) Αυτή η μακροπρόθεσμη λύση οφείλει να περιλαμβάνει την προοπτική αναδιάρθρωσης, την προοπτική απομείωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.
-- Δεύτερον, μια συμφωνία που θα προβλέπει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως φέτος και το 2016, ώστε να διασπάσουμε το μηχανισμό αναπαραγωγής της λιτότητας και να ανακτήσουμε τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο για να βγει η χώρα στην ανάπτυξη.
-- Τρίτον, μια συμφωνία, που θα προβλέπει ένα επενδυτικό πακέτο για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας σε στέρεες βάσεις, με προτεραιότητα στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες.
-- Και, τέλος, μια συμφωνία πουδεν θα επιβάλλει νέα μέτρα περικοπών σε μισθούς και συντάξεις».
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, επιβεβαίωσε ότι αντικείμενο των παζαριών είναι ο «δημοσιονομικός χώρος» και τα «επενδυτικά πακέτα» για μεγαλύτερη και πιο πολύμορφη κρατική ενίσχυση του εγχώριου κεφαλαίου, ενώ αναγνώρισε ότι η ενίσχυση αυτή θα «πατήσει» πάνω στο ήδη διαμορφωμένο αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο (εξ ου και μιλά για μη επιβολή «νέων μέτρων περικοπών», αλλά δε λέει κουβέντα για ανάκτηση έστω των τεράστιων απωλειών του λαού στα χρόνια της κρίσης).
Ο... «ενάρετος κύκλος βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης»
Την ίδια στιγμή, χαρακτηριστική ήταν η προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να «ντύσει» το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης με μανδύα «κοινωνικής δικαιοσύνης», να συντηρήσει την αυταπάτη ότι από την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, μέσω «πολιτικών αναδιανομής»...
Σε αυτό το πλαίσιο, περιέγραψε ως στόχο «να αφήσουμε πίσω τον φαύλο κύκλο της λιτότητας και να περάσουμε επιτέλους μετά από πέντε χρόνια σε έναν ενάρετο κύκλο βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης (...) Το θέμα λοιπόν - το θέμα για όλους μας - είναι η επεξεργασία ενός Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου, που θα μπορεί να εγγυάται την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή και θα τείνει στην αύξηση της ευημερίας για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων».
«Ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα» και «χρηματοδοτικά εργαλεία»
Απαντώντας στο ερώτημα «τι ανάπτυξη χρειαζόμαστε», ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για ανάγκη ενίσχυσης και της «ενεργού εσωτερικής ζήτησης και όχι ανάπτυξη που θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας», για «ανάπτυξη που θα στηρίζεται σταανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας» (περιγράφοντας ως τέτοια το ανθρώπινο δυναμικό, τους φυσικούς πόρους - ενεργειακούς, μεταλλευτικούς και αγροτικούς - και την«ιστορική και φυσική θέση της χώρας», την «αξιοποίηση της γεωπολιτικής της θέσης», με έμφαση στην Ενέργεια και τον Τουρισμό).
Σε σχέση με την εκμετάλλευση των «ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων», ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε στην «εξάλειψη στρεβλώσεων και διαχρονικών παθογενειών», ξεχωρίζοντας ως«απόλυτη τροχοπέδη κάθε προσπάθειας οικονομικής ανάκαμψης» τη «λειτουργία, τις δομές και τις διαδικασίες της Δημόσιας Διοίκησης», την προσαρμογή δηλαδή του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του εγχώριου κεφαλαίου.
Ευθυγραμμιζόμενος με τα σχετικά «υπομνήματα» της εγχώριας αστικής τάξης, μίλησε για διοικητικές δομές που θα μπορούν «να παίξουν το στρατηγικό ρόλο σχεδιασμού και χάραξης μιας πολυδιάστατης και κοινωνικά δίκαιης αναπτυξιακής πολιτικής», για «απλοποίηση διαδικασιών (...) συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών αδειοδότησης των επιχειρήσεων», «κωδικοποίηση της νομοθεσίας», «απλοποίηση του φορολογικού συστήματος», «βελτίωση της εισπραξιμότητας» των φόρων, δημιουργία «σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί την υπ' αριθμόν 1 προϋπόθεση και το κυριότερο κίνητρο για την προσέλκυση μακροπρόθεσμων στρατηγικών επενδύσεων», κ.ά.
Παραπέρα, εκτός από το «γενναίο ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα», που διεκδικεί η συγκυβέρνηση στα πλαίσια της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, ο Αλ. Τσίπρας απαρίθμησε και μια σειρά άλλα «εργαλεία» για τον ίδιο στόχο, τη στήριξη των καπιταλιστικών επενδύσεων.
Σε αυτά τα πλαίσια μίλησε ξανά:
-- Για τη δημιουργία μιας «Εθνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας»που θα συγκεντρώνει τα διαθέσιμα κεφάλαια του Δημοσίου και τους πόρους από τα ευρωενωσιακά προγράμματα.
-- Την «εκκίνηση μιας νέας μακρόπνοης συνεργασίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη».
-- Και την αξιοποίηση «στο έπακρο της συμμετοχής της χώρας στα προγράμματα του πακέτου Γιούνκερ».
Τέλος, ανέφερε ότι η ομαλή χρηματοδότηση της οικονομίας δεν είναι δυνατόν να διασφαλιστεί, αν δεν βρεθεί λύση στο πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, «των επιχειρηματικών συμπεριλαμβανομένων».


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ομολογούν προκλητικά και κυνικά την εφαρμογή και επέκταση των μνημονίων
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ
Σε σχόλιό του για τη δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου σχετικά με την κατάργηση των μνημονίων, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕσημειώνει:
«Αν η κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων ήταν "σχήμα λόγου" για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν το έλεγε στο λαό και πολύ περισσότερο γιατί ψήφισε πριν δυο χρόνια την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, που καταργούσε τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις; Γιατί, προφανώς, το ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να γίνει τότε πιστευτό και σήμερα, που τα μνημόνια εφαρμόζονται και επεκτείνονται, το ομολογούν προκλητικά και κυνικά και οι ίδιοι.
Το ΚΚΕ ζητάει να έρθει άμεσα για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή η επικαιροποιημένη πρόταση νόμου κατάργησης των μνημονίων, που κατέθεσε από τις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης και που δεν αποτελεί "σχήμα λόγου"».
Share this post :

Ως «λυτρωτική» για το λαό επιχειρούν να εμφανίσουν την αντιλαϊκή, αντεργατική συμφωνία που ετοιμάζουν από κοινού με τους εταίρους τους στην Ευρωζώνη
Σε εξέλιξη βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις της συγκυβέρνησης με τους δανειστές και αμφότερες οι πλευρές συζητούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κλείσει η αντιλαϊκή, αντεργατική συμφωνία που ετοιμάζουν από κοινού. Την ίδια στιγμή, αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο ο προεκλογικός εμπαιγμός σε βάρος του λαού από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συγκυβέρνηση και αστικά επιτελεία επιχειρούν να εμφανίσουν ως «λυτρωτική» για το λαό τη συμφωνία που θα συνοδευτεί από νέα μέτρα που θα πλήξουν ακόμα περισσότερο τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
Το περασμένο Σάββατο, η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό «ΣΚΑΪ», χαρακτήρισε «σχήμα λόγου» τη φράση του σημερινού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι το μνημόνιο θα καταργηθεί «με ένα άρθρο και ένα νόμο». Και συμπλήρωσε:«Εχει εξηγηθεί ότι χιλιάδες διατάξεις δεν καταργούνται με ένα νόμο. Το σχήμα λόγου "με ένα άρθρο και ένα νόμο" είχε ειπωθεί για να καταδείξει τη βαθιά αντιδημοκρατική επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά να φέρει με ένα άρθρο εκατοντάδες νόμους, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος». Ομολόγησε, έτσι, ότι πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού που έχει χτυπηθεί από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε ένα άθλιο παιχνίδι.
Χτες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης δήλωσε πως οι «κόκκινες γραμμές δεν είναι ένα είδος φετίχ για την κυβέρνηση, αλλά απαραίτητα συστατικά για μια συμφωνία που δε θα επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος». Και επανέλαβε ότι ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να υπογράψει νέο μνημόνιο και πως το γεγονός ότι η κυβέρνηση δηλώνει αισιόδοξη, δε σημαίνει ότι θα πάει πίσω από τις κόκκινες γραμμές της. Και αυτό τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει υπογράψει ήδη την επέκταση της υπάρχουσας δανειακής σύμβασης και άρα του μνημονίου, διαπραγματεύεται για νέο μνημόνιο (ανεξάρτητα από το πώς θα το «βαφτίσει») και ενώ οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουν τις επιπτώσεις της στρατηγικής της ΕΕ, των μνημονίων διαρκείας και των αντιλαϊκών νόμων που απορρέουν από αυτήν.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, επίσης, σχολιάζοντας δημοσιεύματα περί ενδεχομένου να τεθεί τελεσίγραφο από τους δανειστές, δήλωσε ότι «δεν έχω κάποια τέτοια πληροφόρηση ότι θα τεθεί, έχω διαβάσει δημοσιεύματα, αλλά δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, κάτι απτό στα χέρια μας - νομίζω πως είτε αν εμείς θέταμε ένα τέτοιο ζήτημα προς την πλευρά των πιστωτών, είτε αν οι πιστωτές προς εμάς με τη μορφή του τελεσιγράφου, στην ουσία (αυτό είναι το "take it or leave it"), κάτι τέτοιο δε νομίζω ότι θα βοηθούσε στην επίτευξη μιας αμοιβαία επωφελούς λύσης. Γιατί τραυματίζει, πρώτα απ' όλα, και τον ίδιο το διάλογο που είναι σε εξέλιξη». Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο σενάριο δημοσιοποιήθηκε μέσω της εφημερίδας «Financial Times», που επικαλείται δύο αξιωματούχους της Ευρωζώνης και αναφέρει ότι οι δανειστές είναι έτοιμοι να στείλουν τελεσίγραφο προς την Ελλάδα, αντίστοιχο με εκείνο που είχε δοθεί το Μάρτη του 2013 στην Κύπρο.
«Να κλείσει το παλιό πρόγραμμα»
Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας σε ημερίδα του ΑΚΕΛ, είπε ότι στόχος δεν είναι να υπάρξει ομοφωνία, αλλά να κλείσει το παλαιό πρόγραμμα, «να φύγει από τη μέση για να μην το βρίσκουμε μπροστά μας στο μέλλον». Στην ουσία, όπως έκανε και η κοινή δήλωση Τσίπρα - Γιούνκερ πριν περίπου δύο εβδομάδες, επιβεβαιώνει ότι κυβέρνηση και εταίροι εργάζονται για την επιτυχή «τελική αξιολόγηση» για το κλείσιμο του «τρέχοντος προγράμματος», δηλαδή του μνημονίου, και με βάση τους αντιλαϊκούς στόχους που προβλέπονται σε αυτήν (ανεξάρτητα από τα «ισοδύναμα» μέτρα που ενδεχομένως επιλεγούν).
Στη λογική του να εμφανιστεί η συμφωνία ως θετική για το λαό, ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς, σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», είπε πως «το μαρτύριο της οικονομικής ασφυξίας φτάνει στο τέλος του. Οι διαφορετικές γνώμες διατυπώνονται. Ομως, η ευθύνη που έχουμε όλοι μας είναι ιστορικών διαστάσεων». Και βέβαια, το μαρτύριο για το λαό δεν έχει τέλος, αφού και τώρα αλλά και με όποια συμφωνία, θα κληθεί να πληρώσει και πάλι το μάρμαρο της στρατηγικής της ΕΕ, όπως αυτή θα εκφραστεί και στο νέο μνημόνιο που του ετοιμάζουν.
Στο μεταξύ, σειρά συναντήσεων με στελέχη της κυβέρνησης είχε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπραςτο περασμένο Σάββατο στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και συναντήθηκε με τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δ. Παπαδημούλη, αλλά και την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μετά τη συνάντηση, ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε ότι«υπάρχει αισιοδοξία ότι θα καταλήξουμε σε μια καλή συμφωνία και φυσικά αυτή θα στηριχτεί και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από την κοινοβουλευτική ομάδα μας και εκτιμώ και από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού». Ακόμα, ο πρωθυπουργός είχε συναντήσεις με τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, και με τον αναπληρωτή υπουργό Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Ευ. Τσακαλώτο.

Νέες φοροαπαλλαγές και κρατικές επιδοτήσεις στο εγχώριο κεφάλαιο, μειώσεις στις ασφαλιστικές του εισφορές και το «μη μισθολογικό κόστος», περιλαμβάνονται στην ατζέντα των βιομηχάνων
Με καθαρή ταξική ατζέντα και προσανατολισμό, ο ΣΕΒ, στο πλαίσιο της χτεσινής ετήσιας Γενικής Συνέλευσης των επιχειρήσεων - μελών του, έσπευσε να καταστήσει σαφές το πλέγμα των σαρωτικών, πολυεπίπεδων αντιλαϊκών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων, που απαιτείται για την ενίσχυση των εγχώριων μονοπωλίων και ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, για τη στήριξη της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους. Ορος και προϋπόθεση γι' αυτό είναι το άμεσο κλείσιμο της συμφωνίας με τους «θεσμούς» της τρόικας, κατεύθυνση στην οποία βάζουν σταθερά πλάτες, τόσο οι Ελληνες όσο και οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι και μεγαλοεργοδότες.
Για την επόμενη μέρα, οι Ελληνες βιομήχανοι διεκδικούν νέα αντιλαϊκά μέτρα στην κατεύθυνση ισοπέδωσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, περαιτέρω φορολογικά κίνητρα και κρατικές επιδοτήσεις για την ανάκαμψη των καπιταλιστικών επενδύσεων, παραπέρα μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, μειώσεις και του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» κ.ά.
Εν ολίγοις, πρόκειται για το λεγόμενο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο» του κεφαλαίου, στο οποίο καταγράφονται και οι κραυγαλέες συγκλίσεις και ταυτίσεις με τις προτάσεις τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης συγκυβέρνησης.
Πιέζει για άμεσο κλείσιμο της αντιλαϊκής συμφωνίας
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, εστίασε στην «ανάγκη» να κλείσει η αντιλαϊκή συμφωνίακαι αυτό, γιατί, όπως υποστήριξε, «ο χρόνος τελειώνει και τα χρήματα έχουν εξαντληθεί».Παράλληλα, τόνισε ότι στο τέλος του 2014, υπήρξαν «ισχνά σημάδια ανάπτυξης», που όμως βασίζονταν στην κατανάλωση, ενώ συμβάλλοντας και αυτός στην καλλιέργεια εδάφους για τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία, τόνισε ότι «πρέπει να υπάρξει ένας συμβιβασμός, για να αποφύγουμε το ατύχημα».
Την ίδια ώρα, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το πρωί στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) O. Grillo τόνισε ότιπολλές γερμανικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται και θα ήταν πρόθυμες να επενδύσουν στην Ελλάδα, αλλά περιμένουν να δουν τι θα γίνει, καθώς δεν υπάρχει αρκετή εμπιστοσύνη...
Ο γενικός διευθυντής της ευρωπαϊκής εργοδοτικής οργάνωσης «Businesseurope», M. Beyrer,επεσήμανε ότι αυτήν την περίοδο υπάρχει ένα «παράθυρο ευκαιρίας», λόγω της πτώσης των τιμών του πετρελαίου και του προγράμματος πιστωτικής επέκτασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο όμως δε θα είναι πάντοτε ανοιχτό. «Πρέπει να καταγραφούν στο χαρτί ορισμένα πράγματα και να είμαστε βέβαιοι ότι θα εφαρμοστούν», σημείωσε.
«Είναι εύκολο να λέμε ότι αύριο θα έρθουν επενδύσεις. Δεν το πιστεύω», ανέφερε από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της «Businesseurope», J. V. Gonzalel«Ολοι θέλουν την Ελλάδα στην Ευρώπη και το ευρώ. Πρέπει όμως η Ελλάδα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Δεν αρκεί να πηγαίνει κανείς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με μεταρρυθμίσεις που θα γίνουν στο απώτερο μέλλον, πρέπει να δείξει ότι μπορεί να τις εφαρμόσει», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων για την ανάκαμψη του κεφαλαίου
«Θέλουμε μια Ελλάδα δυναμικό κέντρο της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με στέρεους θεσμούς, ελκυστικό κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, που προάγει τις εξαγωγές, την καινοτόμο επιχειρηματικότητα, την παραγωγή και τις ποιοτικές υπηρεσίες, τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη γνώση, τη συνοχή, τις ίσες ευκαιρίες και το κράτος δικαίου». Με αυτήν τη δήλωση ο ΣΕΒ και με αφορμή την ετήσια γενική του συνέλευση κατέθεσε υπόμνημα με 82 προτάσεις σε 11 άξονες πολιτικής, που αφορούν: Φορολογική δικαιοσύνη, πρόσβαση στη χρηματοδότηση, μείωση του ενεργειακού κόστους, αδειοδότηση, χωροταξικός σχεδιασμός, δικαιοσύνη, ανταγωνιστικότητα, εποπτεία αγοράς - ανταγωνισμός, καλή νομοθέτηση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ανάμεσα σε άλλα, ο ΣΕΒ αξιώνει:
1. Διατήρηση της μακροβιότητας του ασφαλιστικού συστήματος μέσω της άμεσης εφαρμογής κατάλληλων μεταρρυθμίσεων. Αξιοποίηση της πανευρωπαϊκής τάσης για συνταξιοδοτικά σχήματα που συμφωνούνται στο πλαίσιο της εργασίας (occupational pension schemes) και λειτουργούν συμπληρωματικά με τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, ενώ θα στηρίζονται όλο και περισσότερο στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Σύνδεση της πρόσθετης σύνταξης με την επαγγελματική απασχόληση του ασφαλισμένου σε συγκεκριμένη εταιρεία ή σε συγκεκριμένο κλάδο απασχόλησης.
2. Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις ασφαλιστικές εισφορές τόσο για τα επαγγελματικά Ταμεία όσο και για τις ασφαλιστικές εταιρείες, προκειμένου, όπως λένε, «να τονωθεί η αποταμίευση και ο ανταγωνισμός, που θα οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικά συνταξιοδοτικά συστήματα προς όφελος των εργαζομένων». Επί της ουσίας, ομολογούν, χωρίς περιστροφές, την αξίωση για πλήρη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
3. Προώθηση της συνεργασίας των εθνικών αρχών με τις ευρωπαϊκές αρχές και τον ILO και διευκόλυνση της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την πρόληψη, τον εντοπισμό και την επιβολή κυρώσεων για την αδήλωτη εργασία.
4. Kωδικοποίηση της εργασιακής νομοθεσίας, ώστε να υπάρχει αφενός ασφάλεια δικαίου, αφετέρου δε να δημιουργηθεί κατάλληλο πεδίο ανάπτυξης και ισχυροποίησης του «κοινωνικού διαλόγου». Σε αυτό το πλαίσιο, αξιώνουν μέτρα μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους»,όπως την παροχή φορολογικών κινήτρων για τους εργοδότες που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας (π.χ. μείωση φόρου εισοδήματος αντίστοιχη με το κόστος επιδόματος ανεργίας για κάθε νέα θέση εργασίας), χρηματοδότηση για κατάρτιση και πρακτική άσκηση των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας.
5. Συμψηφισμό των σωρευμένων ζημιών με τα κέρδη της εκάστοτε επόμενης δεκαετίας.
6. Εξισορρόπηση του φορολογικού κόστους των επιχειρήσεων για τη μισθωτή εργασία, όπου «σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταγράφεται μεγάλη επιβάρυνση σε φόρους και εισφορές για την Ελλάδα».
7. Βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για τις αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων.
8. Μείωση του κόστους μεταβίβασης εταιρικών μεριδίων και στοιχείων του Ενεργητικού.
9. Αύξηση του ποσοστού των ενεχύρων που αναγνωρίζει η ΕΚΤ (στο 90% από 57%) και μάλιστα με την αναγνώριση και των τιτλοποιημένων ελληνικών εταιρικών ομολόγων.
10Μείωση του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία, συμβάσεις παροχής «διακοπτόμενου φορτίου» κ.ά.
11Ριζική αναθεώρηση των επενδυτικών κινήτρων, με όρους ανταγωνιστικότητας, αγορών, απόδοσης, καινοτομίας, εξωστρέφειας, τεχνολογίας κ.ά., με επίκεντρο τη δημιουργία κινήτρων και την άρση «εμποδίων» σε όλο το φάσμα της παραγωγικής διαδικασίας.
12. Αμεση δημιουργία Επενδυτικής Τράπεζας, η οποία θα εστιάζει σε «επενδύσεις μεγαλύτερης κλίμακας στην οργανωμένη βιομηχανική παραγωγή», με έμφαση στην αύξηση των διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων.
13. «Αποσύνδεση του εθνικού κινδύνου από τον επιχειρηματικό κίνδυνο». Λόγος γίνεται για την εισαγωγή «ξεχωριστών κριτηρίων ρίσκου», ώστε να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση έργων.
14. Συμπράξεις δημοσίου - ιδιωτών για την υποστήριξη επιχειρήσεων σε διεθνείς αναδυόμενες αγορές, όπου ήδη υπάρχει αξιόλογη ελληνική παρουσία.
15. Αρση εμποδίων στο διασυνοριακό εμπόριο, με κατεύθυνση τις φτηνότερες, ταχύτερες και απλούστερες υπηρεσίες. Σε αυτό το πλέγμα, αξιώνουν τη δημιουργία «ολοκληρωμένων εμπορευματικών πυλών στα μεγάλα λιμάνια της χώρας», αλλά και τις υποδομές της «εφοδιαστικής αλυσίδας» για την «ταχύτερη και οικονομικότερη διάθεση προϊόντων στις διεθνείς αγορές».
16Διευκόλυνση πρόσβασης ελληνικών επιχειρήσεων σε νέες αγορές. Για το σκοπό αυτό, οι βιομήχανοι αξιώνουν την ολοκλήρωση των διμερών εμπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, τις χώρες της Mercosur (Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα κ.ά.), καθώς και χώρες της Κοινοπολιτείας (53 χώρες που συνδέονται με τη Βρετανία).
17. Συμπλήρωση της νομοθεσίας για την ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων, στα σημεία όπου «παρουσιάζονται προβλήματα» (χρόνοι αδειοδότησης, θέματα διαχείρισης κ.ά.). Επίσης, την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών πάρκων από τα κεφάλαια του νέου ΕΣΠΑ.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget