ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Την άμεση υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων ζητά ηΚΟ Λέρου του ΚΚΕ με αφορμή τις πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν το νησί και είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή σπιτιών και καταστημάτων, καλλιεργειών, τμήματος του οδικού δικτύου του νησιού.

Σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Λέρου του ΚΚΕ σημειώνει: «Αμέσως μετά τις καταστροφές, Δήμος, Επαρχείο και Περιφέρεια, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τις ζημιές, έδωσαν την παράσταση του υποκριτικού δήθεν ενδιαφέροντός τους για την άμεση καταγραφή των ζημιών και ούτε κουβέντα για την ταμπακιέρα. Την ουσιαστική επίλυση του προβλήματος με τη θέση σε πρώτη προτεραιότητα την άμεση υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων.

Σας καλούμε να σκεφτείτε:

- Γιατί δεν υπάρχει σήμερα χωροταξικός σχεδιασμός με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση των αναγκών του λαού;

- Γιατί εγκρίνονται και υλοποιούνται έργα υποδομών (π.χ. εκτεταμένες και συνεχείς ασφαλτοστρώσεις) χωρίς ολοκληρωμένες συνοδευτικές παρεμβάσεις αντιπλημμυρικής θωράκισης;

- Με ποιο κριτήριο διαμορφώνονται οι ιεραρχήσεις των έργων που θα υλοποιηθούν; Γιατί δεν αποτελούν προτεραιότητα τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης;

- Πώς θα εξηγηθεί γιατί δεν υλοποιούνται στοιχειώδεις προτεινόμενες δράσεις για τη συντήρηση των υποδομών, τη βελτίωση παροχευτικότητας των υδάτων, τις στοχευμένες δράσεις σε θέσεις που παρουσιάζουν οξυμένο πρόβλημα στην αποστράγγιση;

- Δεν είναι ειρωνικό ότι παρά τις έντονες βροχοπτώσεις στη Λέρο του 2015 δεν έχουμε πόσιμο νερό στα σπίτια μας και καλούμαστε να πληρώσουμε επιβαρυνόμενοι μάλιστα με πάγιο και με ΦΠΑ το λασπόνερο που φτάνει στις βρύσες μας;

Όποιο επιμέρους ερώτημα από τα παραπάνω να εξετάσει κανείς, θα καταλήξει στις ίδιες απαντήσεις: Το κριτήριο που καθορίζει τις εξελίξεις είναι το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων και των μεγαλοκατασκευαστών. Το μεγάλο εμπόδιο είναι η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων.

Για το ΚΚΕ η ουσιαστική αντιμετώπιση των κινδύνων απαιτεί χωροταξικό σχεδιασμό με βάση το κριτήριο της αποφυγής κινδύνων, το κριτήριο της ασφάλειας και γενικότερα με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών. Απαιτούμε από Δήμο και Περιφέρεια να προχωρήσουν άμεσα στην αντιπλημμυρική προστασία του νησιού η οποία θα στοχεύει και στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. Διεκδικούμε τη δημιουργία υδατοδεξαμενών για την αξιοποίηση των υδάτων για άρδευση και ύδρευση.

Παλεύουμε για μέτρα ανακούφισης των πληγέντων διεκδικώντας:

Ο αγώνας αυτός είναι δεμένος με την πάλη για ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Το δρόμο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και εργατικό έλεγχο. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδιασμού ο ενιαίος κρατικός φορέας θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα που θα καλύπτουν το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, συνδυάζοντας αρμονικά την κάλυψη των αναγκών για ασφαλείς και ποιοτικές υποδομές με γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών οικογενειών».

902.gr

Συνεδρίασε την Πέμπτη 26/3/2015 το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Ικαρίας. Στη συνεδρίαση αυτή, το δημοτικό συμβούλιο ενημερώθηκε για τα αποτελέσματα της επίσκεψης αντιπροσωπείας του δήμου με επικεφαλής τον δήμαρχο, σε διάφορα υπουργεία. Έγινε επίσης μετά από πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», εκ νέου συζήτηση για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες (μετά από σχετική συζήτηση στη 17η και τη 19η συνεδρίαση του 2014 και τις παρεμβάσεις του δημάρχου στον αρμόδιο υπουργό) και ειδικότερα για την προσέγγιση πλοίων στον Εύδηλο. Το δημοτικό συμβούλιο Ικαρίας εκφράζοντας την έντονη διαμαρτυρία των κατοίκων, εξέδωσε ομόφωνα σχετικό ψήφισμα. Αναδεικνύοντας την ανάγκη ναπροσεγγίζει το Ν. Μύκονος εκ περιτροπής και στα δυο λιμάνια της Ικαρίας. Όσο και την ανάγκη συχνότερης προσέγγισης πλοίου που να συνδέει την Ικαρία με τον Πειραιά. Το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε:

Στη συνεδρίαση αυτή, βαρύνουσας σημασίας θέμα ήταν ο προγραμματισμός του δήμου για τοεποχικό προσωπικό. Κατά τη συζήτηση εκφράστηκε η σαφής αντίθεση στην πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργού Εσωτερικών, που προβλέπει μείωση κατά 10% στις προσλήψεις συμβασιούχων που καλύπτουν έκτακτες ανάγκες.

Στη συνεδρίαση αναδείχτηκε για πρώτη φορά από το δημοτικό συμβούλιο, το πιεστικό πρόβλημα των ελλείψεων σε προσωπικό. Καταθέτοντας εισήγηση που δείχνει τη σημερινή κατάσταση και την ανάγκη για άμεση πρόσληψη 27 εργαζομένων ως μόνιμου προσωπικού, για να καλυφθούν οι ανάγκες των υπηρεσιών. Απαιτώντας ταυτόχρονα άμεση κατάργηση της απαγόρευσης των προσλήψεων, καθώς και προσλήψεις προσωπικού για τις διευρυμένες ανάγκες που προκύπτουν, με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας.  Για το θέμα αυτό, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να υιοθετήσει την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Τέλος, το μεγαλύτερο μέρος της συνεδρίασης απασχόλησε η ανάγκη λειτουργίας δημόσιαςπρονοιακής δομής (Γηροκομείο) στην Ικαρία, και οι ενέργειες του δήμου σε αυτή την κατεύθυνση.

Η δημοτική αρχή απεύθυνε έκκληση στους μαζικούς φορείς της Ικαρίας, «να αναδείξουμε από κοινού σε βασική διεκδίκησή μας, τη δημιουργία δημόσιου Κέντρου περίθαλψης και στήριξης για την Τρίτη Ηλικία».

Διεκδίκηση που, παρά το γεγονός της επισήμανσης αυτής της ανάγκης στις συνεδριάσεις τής προηγούμενης δημοτικής περιόδου (με διοίκηση που υποστηριζόταν από ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.), αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην πολιτική ηγεσία όλων των συναρμοδίων υπουργείων, από τη νέα διοίκηση του δήμου Ικαρίας.

Στην εισήγηση του δήμαρχου αναφέρεται ότι: «Όλη αυτή η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα, δεν δημιουργήθηκε από μόνη της. Ουσιαστικά αποτελεί την τοπική έκφραση της κεντρικής πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνήσεις της χώρας μας σε αυτό τον ευαίσθητο τομέα, (αντιμετωπίζοντας τις δημόσιες παροχές Πρόνοιας σαν βάρος από το οποίο πρέπει να απαλλαγούν) αφήνοντας τους ηλικιωμένους σε όλη τη χώρα στο έλεος των διαφόρων «φιλάνθρωπων», καθώς και των χρυσοπληρωμένων ιδιωτών που δρουν ανεξέλεγκτοι.» Επισημαίνεται επίσης ότι: «Στο σημείο που έχουν οδηγηθεί σήμερα τα πράγματα, η διέξοδος και η αποκατάσταση της ομαλότητας λειτουργίας του Ιδρύματος, δεν μπορεί να γίνει χωρίς την καθοριστική συμβολή της κυβέρνησης και των συναρμοδίων υπουργείων (Εσωτερικών - Εργασίας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης)».

Ο δήμαρχος ενημέρωσε πως, από τις μέχρι σήμερα ενέργειες, έχουν προκύψει τα εξής:

Με βάση όλα αυτά, πρότεινε το εξής σχέδιο δράσης με σκοπό την επίλυση του ζητήματος, το οποίο όμως έχει ως προαπαιτούμενο τη συνεργασία όλων των συναρμόδιων φορέων και εμπλεκόμενων πλευρών:

Χωρίς την εξασφάλιση αυτών των προϋποθέσεων, κάθε ενέργεια είναι θνησιγενής και εμποδίζει και τυπικά αλλά και ουσιαστικά τον δήμο, να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια, αφού θεσμικά δεν θα μπορεί να κάνει καμία πληρωμή ή πρόσληψη προσωπικού.

Για αυτό το σοβαρότατο θέμα, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισεκατά πλειοψηφία να υιοθετήσει την εμπεριστατωμένη πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Υπερψήφισαν οι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», οι παριστάμενοι σύμβουλοι της ΠΕΑ και της ΑΣΠΙ. Εντύπωση προκάλεσε η στάση του δημοτικού σύμβουλου τηςΙκα.Ρι.Α. (ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος στην τοποθέτησή του υποστήριξε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τη χρηματοδότηση της λειτουργίας του ιδρύματος, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τη θεσμική υπόσταση του θέματος, και το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση από πλευράς του δήμου, να αναλάβει τη διαχείριση του ιδρύματος. Αποκορύφωμα αυτής της προσέγγισης αποτέλεσε η άποψη της Ικα.Ρι.Α. ότι κακώς ο δήμος ζητά τη συνδρομή των αρμόδιων υπουργείων για την απεμπλοκή του θέματος. Καθώς επίσης και η θέση ότι «στις συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης που βιώνουμε, είναι επιβεβλημένο ο δήμος να πάρει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες και να στηρίξει προνοιακά τους ανασφάλιστους δημότες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, όλους τους δημότες που βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο». Προφανώς πιστεύουν ότι οι δήμοι πρέπει να υποκαταστήσουν το κράτος, αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση κάθε δημόσιας δομής μεταφέροντας το κόστος στις τσέπες των δημοτών, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα από κάθε ευθύνη την κυβέρνηση.Αυτό μάλλον είναι το «ριζοσπαστικό πρόγραμμα διεκδίκησης, διαμορφωμένο με συλλογικούς και δημοκρατικούς όρους», που αναφέρουν στην τοποθέτησή τους.

902.gr

Σαράντα ολόκληρες μέρες μετά το Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη και την υπογραφή της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους «εταίρους» (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ) για την επέκταση του μνημονίου, η προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή «για ζητήματα που άπτονται της διαπραγμάτευσης» ελάχιστα διαφώτισε το λαό: Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνήθηκε να φέρει την αντιλαϊκή συμφωνία για κανονική συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή, έτσι ώστε να υποχρεωθεί κάθε βουλευτής να πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντί της, αλλά στην πραγματικότητα δεν ενημέρωσε καν για το περιεχόμενο της συμφωνίας και των υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεων...

Την ίδια ώρα, εν μέσω επανάληψης συνθημάτων, προεκλογικών και μετεκλογικών δηλώσεων, στήθηκε ένας... «συναινετικός καβγάς» ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα της αστικής διαχείρισης: Αντιπαρατέθηκαν για διαδικαστικά και δευτερεύοντα ζητήματα, προκειμένου να κρύψουν ότι στο διά ταύτα και οι μεν και οι δε καλούσαν ο ένας τον άλλο σε «συναίνεση», σε «στήριξη της εθνικής προσπάθειας» (Τσίπρας), σε «στήριξη των ελληνικών θέσεων» (Σαμαράς), δηλαδή σε συστράτευση όλων πίσω από τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου, για λογαριασμό των οποίων διεξάγονται τα αντιλαϊκά παζάρια με τους δανειστές.

Γι' αυτό και οι δύο πλευρές του... «καβγά» διαβεβαίωσαν ότι θα συναντιούνταν στην υπερψήφιση της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, αν η κυβέρνηση την έφερνε για ψήφιση στη Βουλή (αυτός άλλωστε είναι και ο βασικότερος λόγος που δεν την έφερε...).

Οι αποπροσανατολιστικές αντιπαραθέσεις κομμάτων της αστικής διαχείρισης είναι στην πραγματικότητα μια παλιά ιστορία. Διαχρονικά μάλιστα, όσο μεγάλωνε η στρατηγική τους σύγκλιση, τόσο οξύνονταν και οι «καβγάδες». Κάπως έτσι, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που επί δεκαετίες «σφάζονταν», πήγαμε στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που ψήφισε και υλοποίησε τα μνημόνια, γιατί αυτό υπαγόρευαν οι ανάγκες του εγχώριου κεφαλαίου σε εκείνη τη φάση.

Χτες, βεβαίως, ζήσαμε έναν καβγά για... τη «συναίνεση». Τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθούν να ανταποκριθούν στο αίτημα του κεφαλαίου για «εθνική συναίνεση». Ομως, ο καθένας προσπαθεί να το κάνει με τέτοιον τρόπο που να μην αυτοακυρώνεται. Ετσι, η συγκυβέρνηση καλεί ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι να αφήσουν το «μνημονιακό» τους παρελθόν και να στηρίξουν την «εθνική διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης». Οι άλλοι ζητούν από τη συγκυβέρνηση ομολογία ότι συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική των «μνημονίων», προκειμένου να στηρίξουν. Το έδαφος, βεβαίως, για να τα βρουν έχει διαμορφωθεί. Από την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ που «σφαζόταν» με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, κάνοντας σημαία την κατάργησή τους, από τους ΑΝΕΛ που κατακεραύνωναν τη δανειακή σύμβαση και το «αγγλικό Δίκαιο», πήγαμε στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που προχώρησε σε νέα συμφωνία επέκτασης του υπάρχοντος μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, ενώ παζαρεύει τους όρους ενός «νέου μνημονίου», όπως και αν ονομαστεί, για μετά τον Ιούνη. Που διαβεβαιώνει ότι «δε θα γκρεμίσει ό,τι θετικό έγινε» στο πλαίσιο των μνημονίων. Η στρατηγική τους σύγκλιση στο στόχο της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι αυτή που κάνει κοινά αποδεκτό τον πυρήνα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου της «μνημονιακής περιόδου» παρ' όλο που όλοι ζητούν, για λογαριασμό του κεφαλαίου, χαλάρωση της περιοριστικής πολιτικής, λιγότερο «υφεσιακά μέτρα».

Στην αντίπερα όχθη από τους «συναινετικούς καβγάδες» των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης, βρίσκεται το ΚΚΕ που δίνει όλες του τις δυνάμεις με πολύμορφες πρωτοβουλίες μέσα στο λαό, με συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, περιοδείες, συσκέψεις, για την αποκάλυψη του πραγματικού αντιλαϊκού περιεχομένου της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη και των συνεχιζόμενων παζαριών με ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Δίνει όλες του τις δυνάμεις για να συμβάλει στην έγκαιρη οργάνωση της πάλης των εργαζομένων.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 1η Απρίλη του 2015

902.gr

1815 Γεννιέται ο Γερμανός πολιτικός Ότο Φον Μπίσμαρκ. Ο Μπίσμαρκ έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη συνένωση των έως τότε χωριστών γερμανικών κρατιδίων σε ενιαίο κράτος, του οποίου διετέλεσε και πρώτος καγκελάριος. Υπήρξε σφοδρός πολέμιος του εργατικού και του τότε σοσιαλιστικού κινήματος, γνωστός για τους αντι-σοσιαλιστικούς νόμους, αλλά και για την πολιτική της ενσωμάτωσης που εφάρμοσε ταυτόχρονα με μια σειρά κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Η πολιτική αυτή του μαστιγίου-καρότου αποτέλεσε πρότυπο για πολλές άλλες αστικές κυβερνήσεις στα επόμενα χρόνια στην προσπάθειά τους να ανακόψουν το ανερχόμενο εργατικό-σοσιαλιστικό κίνημα.

1902 Γεννιέται η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη.

1924 Ο Αδόλφος Χίτλερ καταδικάζεται σε 5ετή φυλάκιση για τη συμμετοχή του στο λεγόμενο Πραξικόπημα της Μπυραρίας. Τελικά θα παραμείνει στη φυλακή μόνο για 9 μήνες.

1936 Η αστική τάξη εντείνει την καταστολή κατά του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας. Μέσα στο πρώτο εικοσαήμερο του Απρίλη πιάστηκαν 198 αγωνιστές, 32 φυλακίστηκαν, 44 εκτοπίστηκαν, 34 βασανίστηκαν, 35 τραυματίστηκαν και ένας δολοφονήθηκε. Έγιναν 19 έρευνες, 470 κατασχέσεις και 15 απαγορεύσεις συγκεντρώσεων. Αυτά ήταν τα πρώτα αποτελέσματα της κυβέρνησης Μεταξά (τον μετέπειτα δικτάτορα). Ο Μεταξάς είχε ορκιστεί από τον βασιλιά Γεώργιο υπουργός Στρατιωτικών στις 5 Μάρτη 1936, ενώ μετά το θάνατο του πρωθυπουργού Δεμερτζή ορίστηκε πρωθυπουργός, με τη στήριξη ή ανοχή όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων.

1937 Αναγγέλλεται στη Σοβιετική Ένωση η εκπλήρωση του 2ου Πεντάχρονου Πλάνου σε μόλις 4 χρόνια και 3 μήνες. Με την εκπλήρωσή του η συνολική παραγωγή της βαριάς βιομηχανίας αυξήθηκε 8 φορές σε σύγκριση με το 1913. Στον τομέα της αγροτικής οικονομίας ολοκληρώθηκε η συνεταιριστική οργάνωση (κολχόζνικο κίνημα).

1941 Εξέγερση κατά του μονάρχη του Ιράκ προκαλεί την στρατιωτική επέμβαση των Βρετανών. Τους εξεγερθέντες συνέδραμε η χιτλερική Γερμανία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η σύγκρουση κατέληξε στις 31/5 σε βρετανική νίκη και αποκατάσταση του μονάρχη.

1946 Μετά από τις νόθες εκλογές της 31ης Μάρτη 1946, παραιτείται ο πρόεδρος του Κόμματος των Φιλελευθέρων, Θ. Σοφούλης, ο οποίος ως πρωθυπουργός διοργάνωσε και πραγματοποίησε αυτές τις εκλογές. Η επόμενη μέρα βρήκε τις παρακρατικές συμμορίες, σε στενή συνεργασία με τη Χωροφυλακή και αποσπάσματα του στρατού, να οργιάζουν στην ύπαιθρο.

1955 Έναρξη του ένοπλου αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Η ΕΟΚΑ, που στόχο είχε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, είχε έντονο αντικομμουνιστικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Τα σχέδια ίδρυσης της οργάνωσης εξυφαίνονταν ήδη από το 1950 με την ενεργή στήριξη μερίδας της ελληνικής αστικής τάξης. Επικεφαλής της υπήρξε ο Γ. Γρίβας (που στην κατοχή είχε δράση ως αρχηγός της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Χ), ενώ τη συγκατάθεσή του είχε δώσει και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Η πάλη της ΕΟΚΑ δεν στηριζόταν στο μαζικό ένοπλο αγώνα. Τη δύναμή της αποτελούσαν λίγες εκατοντάδες ενόπλων, σαμποτέρ και εκτελεστών, ενώ στο στόχαστρό της βρέθηκαν τουρκοκύπριοι, αλλά και συνδικαλιστές, μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ. Η δράση της ΕΟΚΑ και της ΒΟΛΚΑΝ (τουρκοκυπριακή εθνικιστική οργάνωση) συντέλεσε στην έξαψη του εθνικιστικού μίσους, το οποίο ο βρετανικός ιμπεριαλισμός αξιοποίησε στο έπακρο στα πλαίσια της προώθησης της δικής του πολιτικής υπαγόρευσης λύσεων κατά τα στρατηγικά του συμφέροντα.

1959 Το μέτρο αντικαθιστά τον πήχη ως μονάδα μέτρησης του μήκους (1 πήχης = 0,65 μέτρα)

902.gr

Τη Δευτέρα 30/3 συνεδρίασε η διοίκηση της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) για να επικυρώσει τη θέση του εκπροσώπου της στη διοίκηση του ΟΑΕΔ, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της μεταφοράς των ταμειακών διαθέσιμων του Οργανισμού στην Τράπεζα της Ελλάδας, όπως ζητούσε η κυβέρνηση. Στη συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος, μόνη «παραφωνία» ήταν ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΒΕ, που μετέφερε την αντίθεση του αντιμονοπωλιακού κινήματος των ΕΒΕ στην απόφαση του ΟΑΕΔ να καταθέσει τον οβολό των εργαζομένων και των ανέργων για την αποπληρωμή του κρατικού χρέους. Πολύ περισσότερο, που η συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων δεν δικαιούνται ούτε το πενιχρό επίδομα του ΟΑΕΔ, το οποίο παραμένει καθηλωμένο στα 360 ευρώ και ενώ τα χρήματα από τα ταμειακά διαθέσιμα - περίπου 120 εκ. ευρώ - θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για μέτρα ανακούφισης, αντί να βουλώνουν τη «μαύρη τρύπα» του κρατικού χρέους, για το οποίο καμιά ευθύνη δεν έχουν εργαζόμενοι και άνεργοι.

Η στάση όλων των άλλων δυνάμεων, που στηρίζονται από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ήταν ενιαία υπέρ της μεταφοράς των διαθέσιμων του ΟΑΕΔ στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ενιαία όμως ήταν και η επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησαν στη συνεδρίαση, για να δικαιολογήσουν τη στάση τους και να επιτεθούν «μονομπλόκ» στον εκπρόσωπο της ΠΑΣΕΒΕ. Και τι δεν είπαν! Οτι η μεταφορά των διαθέσιμων είναι «πατριωτικό καθήκον» και πως τώρα «η πατρίδα κινδυνεύει». Οτι «είμαστε όλοι Ελληνες, υπάρχει εθνική συναίνεση απ' όλους, εκτός από τους θιασώτες της δραχμής». Ζήτησαν ακόμη προκλητικά «να βγάλουν τις μάσκες οι δήθεν επαναστάτες και να δείξουν πραγματικά το πρόσωπό τους, που θέλουν να καταστρέψουν τη χώρα». Το παραλήρημά τους είναι επικίνδυνο και στάζει δηλητήριο στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, συνολικά στα λαϊκά στρώματα. Θυμίζουμε ότι τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποίησε και η διοίκηση του ΟΑΕΔ για να νομιμοποιήσει την απόφασή της.

Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τα λόγια τους, «πατριωτισμός» είναι η εξυπηρέτηση του χρέους, η συνέπεια στην αποπληρωμή των οφειλών που έχει το κράτος προς τους εγχώριους και διεθνείς δανειστές. Και επειδή λεφτά στα κρατικά ταμεία δεν υπάρχουν, η χώρα κινδυνεύει να φανεί ασυνεπής στις υποχρεώσεις, με τον κίνδυνο να προκύψει «πιστωτικό γεγονός», δηλαδή επίσημη χρεοκοπία. Απ' αυτή τη σκοπιά λένε πως η χώρα είναι σε κίνδυνο και πως πατριωτική στάση είναι να βοηθηθεί το κράτος να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις. Επεκτείνοντας αυτή τη λογική, «πατριωτισμός» είναι η αποδοχή κάθε μέτρου που, στο όνομα του «να μη χρεοκοπήσει η χώρα», γίνονται αποδεκτές όλες οι αντιλαϊκές ανατροπές που έγιναν με στόχο να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος των μονοπωλίων.

Με αυτήν τη λογική, ο αυτοαπασχολούμενος και μικρός ΕΒΕ δεν πρέπει να βγάζει τσιμουδιά για το γεγονός ότι φορολογείται από το πρώτο ευρώ με φόρο 26%, ότι πληρώνει εισφορά αλληλεγγύης, ότι απελευθερώνονται οι αγορές σε βάρος του και προς όφελος των μονοπωλίων, ότι δεν μπορεί να πληρώνει το ασφαλιστικό του Ταμείο, κινδυνεύοντας να μην έχει υπηρεσίες Υγείας και να μην πάρει σύνταξη ή να του κάνουν κατασχέσεις. Σε τελική ανάλυση, «πατριωτισμός» γι' αυτές τις δυνάμεις είναι το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω», αφού προκειμένου να σωθεί τάχα η χώρα, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ πρέπει να δεχτούν μέτρα και «θυσίες» που τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη φτώχεια και τον αφανισμό. Τώρα, οι ίδιες δυνάμεις συμφωνούν με την αξιοποίηση των ταμειακών διαθέσιμων για να εξυπηρετηθεί η αποπληρωμή των δανείων. Μ' αυτόν τον τρόπο, νομιμοποιούν το χρέος στη συνείδηση των ΕΒΕ, που δεν έχουν καμιά ευθύνη γι' αυτό. Αντίθετα, το χρέος σωρεύτηκε στις πλάτες τους, για να ενισχύονται τα μονοπώλια με κρατικό χρήμα και προνόμια.

Θυμίζουμε ότι με τα ίδια επιχειρήματα περί «πατριωτισμού» είχαν «κουρευτεί» και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, με το περίφημο PSI. Τότε, όπως και τώρα, η κυβέρνηση εγγυόταν ότι οι απώλειες θα αποκατασταθούν, πράγμα που δεν έγινε. Αντίθετα, τα άδεια ταμεία έγιναν το άλλοθι για παραπέρα ανατροπές στην Ασφάλιση και τις συντάξεις. Το ίδιο θα γίνει και τώρα, αν τα ταμειακά διαθέσιμα «εξαϋλωθούν» για να εξυπηρετηθεί το κρατικό χρέος. Κανένας εργαζόμενος, κανένας αυτοαπασχολούμενος και μικρός ΕΒΕ δεν πρέπει να επιτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Οι σημαίες της δικής τους πάλης δεν μπορεί να είναι ίδιες με εκείνες των ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων, που θέλουν να σκαρφαλώσουν στην πλάτη τους για να βγουν με τις μικρότερες απώλειες από την κρίση. Ο δρόμος της λαϊκής συμμαχίας, της αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής πάλης είναι αυτός που απαντάει στα πραγματικά τους συμφέροντα. Ο αγώνας για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών γράφει στην προμετωπίδα του: «Την κρίση να πληρώσουν η πλουτοκρατία και το κράτος της».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ